Φιλοι μου, ακούστε τούτο: Πήγε σε ωδείο για κιθάρα, και μπάσο και τύμπανα και τα παράτησε σε 2 μήνες! Εχει όμως ακόμα μπροστά του να δοκιμάσει: Πλήκτρα, πνευστά, φωνητικά οπότε ας μην βιαζόμαστε να τον κρίνουμε...
Σοβαρά όμως:
Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να σπουδάζει κανείς τη μουσική. Σπουδάζω σημαίνει και ακούω τις δουλειές των άλλων, και τις αναπαράγω, και δοκιμάζω τους δικούς μου πειραματισμούς. Ποιός σου είπε εσένα, καλέ κύριε, ότι στα ωδεία δεν βάζουν τους μαθητές τους να ακούν με τις ώρες ηχογραφημένα έργα άλλων συνθετών? Πού το είδες να μην πηγαίνουν οι μαθητές των ωδείων σε συναυλίες για να δουν τί άλλο προσφέρεται στον κόσμο της μουσικής? Το ξέρεις ότι, οι πιο συχνοί πελάτες του Μεγάρου Μουσικής είναι μαθητές ωδείων? Μπα, δε νομίζω...
Αλαζονεία, ξιπασιά, αυθάδεια και μισσαλοδοξία ήταν - και ανέκαθεν θα είναι - τα όπλα των αδαών. Εκείνων που απλά βαριούνται να στρώσουν τον κώλο τους κάτω και να μελετήσουν, διακυρήσσοντας ότι το ταλέντο φτάνει και περισσεύει για να γίνει κανείς μουσικαράς! Και συνήθως πιπιλάνε την καραμέλα μεγάλων μουσικών (όπως οι Beatles) που δεν ήξεραν να γράφουν νότες όταν έπαιζαν στα καταγώγια του Λίβερπουλ, αλλά τους διαφεύγει ότι, όταν οι Beatles άρχισαν να ανεβαίνουν μελέτησαν σκληρά - επαναλαμβάνω ΣΚΛΗΡΑ - όλα τα είδη μουσικής που βρήκαν στο διάβα τους, από την σκληροπυρηνική "κλασική" μέχρι τις μονόχορδες ψαλμωδίες του Ραβί Σανκάρ...
Για να τελειώνει εδώ το ανόητο αυτό debate: Είτε θες να πας σε ωδείο, είτε δεν σου ταιριάζει το πρόγραμμα τους και προτιμάς να μελετήσεις μόνος σου, η μελέτη, η αφοσίωση, το πάθος είναι τα μόνα πυρομαχικά για να κερδίσεις τη μάχη της μουσικής. Το ταλέντο είναι το όπλο. Ομως, ένας ατάλαντος αλλά επιμελής μπορεί να γίνει καλός μουσικός. Ενας ταλαντούχος τεμπελχανάς, όχι...
Peace