Ψαχνοντας να βρω στο google μια λυση με το προβλημα που ειχε προκυψει με την Lexicon Omega που εχω, βρηκα σημερα αυτο το forum. Αλλα αφου το ελυσα μονος μου, ειπα να δω λιγο τι παιζει στο forum αυτο, και αναποφευκτα το ματι μου επεσε σε τουτο το thread. Ετσι χωρις δευτερη σκεψη ειπα να αφιερωσω το 1ο μου post στον Cobain. Οι σκεψεις τοσες πολλες που δεν ξερω τι να πρωτοπω. Αν και τωρα πια θα βαλω παρα πολυ σπανια να ακουσω Nirvana, η electronica (βλεπε The Future Sound Of London) με εχει συνεπαρει τοσο πολυ τα τελευταια 10-12 χρονια, που δυσκολα υπαρχει χωρος για κατι αλλο. Οταν ομως βαζω να ακουσω το In Utero, ολες οι αναμνησεις ξαναζωντανευουν και αμεσως συνειδητοποιω για ποιο λογο ημουν τοσο αρρωστος με τον Cobain και τους Nirvana. Ειναι απο αυτες τις λιγες γλυκες στιγμες που νομιζεις οτι εχεις ξεχασει αυτο το συναισθημα, αλλα οταν αυτο ερχεται, η συγκινηση και ο ερωτας που νιωθεις γιαυτον τον ηχο ειναι απεριγραπτα. Για εναν ανθρωπο που ολο το χειμωνα ακουει σχεδον μονο J.S. Bach σε μινορε, και ολο τον υπολοιπο χρονο απο jazz, funk, field recording μεχρι IDM και dub techno, η καμια φορα και Hendrix η Sepultura (old school), ειναι ενα παραξενο συναισθημα ο Cobain να βρισκεται στην κορυφη των "ηρωων", αναμεσα σε τετοιους ανθρωπους οπως ο Miles Davis, James Brown, Jimi Hendrix, Gil Scott Heron, John Lennon η καποιο αλλο τερας. Καποιος θα πει, μαααα...πως μπορει να σταθει ο Cobain διπλα σε τετοιο τερας οπως ο Miles Davis, ουτε βιρτουοζος ητανε, ουτε μεγαλος γνωστης κιθαρας η μουσικης θεωριας. Και ομως, φτανει να ακουσει κανεις το In Utero για να συνειδητοποιησει το τεραστιο μουσικο μεγεθος και την ιδιοφυια του Cobain. Αυτος ο ηχος απλα δεν υπαρχει πουθενα αλλου στον κοσμο απο καμια απολυτως μπαντα, ακουστε προσεκτικα το συγκεκριμενο δισκο, δεν λεω μεγαλες κουβεντες, ειναι πραγματικοτητα. το δεος που προκαλουν αυτοι οι ηχοι στεκονται στο ιδιο επιπεδο διπλα σε τετοια δισκαρα οπως Dark Side Of The Moon των Pink Floyd, και αυτο που λεω δεν ειναι καθολου υπερβολη. Ο Cobain και οι Nirvana αλλαξαν για παντα την ιστορια της μουσικης, οπως το καναν και οι Sabbath μαζι με τους Led Zeppelin. Τρομερες μπαντες βγηκανε εκεινη την εποχη, και απο τις αγαπημενες μου μαλιστα, Pearl Jam, Alice In Chains, Soundgarden (ouffff), TOOL!!!, ομως τετοια τεραστια σημασια που ειχαν οι Nirvana για την μουσικη δεν μπορουν να την εχουν ποτε, ουτε αυτοι, ουτε οι Radiohead, ουτε καποιοι αλλοι, χωρις φυσικα αυτο να τους μειωνει. Απλα ο Cobain δεν πηγαινε καθολου καλα στο μυαλο του, προφανως απο καποιες βαθυτατες πληγες που δεν επουλωθηκαν ποτε, και εκει μεσα ηταν η ιδιοφυια του...