Ελαφρώς οφ τοπικ. Με αφορμή το περιστατικό με τον Πακιστανό και τον Νικόλα στο πεζοδρόμιο, θέλω να πω κάτι για την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στο εξωτερικό. Και για να μην το γενικεύω, για την Δανία συγκεκριμένα οπου και ζω εδώ και 1,5 χρόνο.
Είχα πάει στη τράπεζα μου να πληρώσω έναν λογαριασμό. Τους δίνω τον λογαριασμό (προς πληρωμή) και τους δίνω και τον αριθμό του λογαριασμού μου στην τράπεζα. Μόνο τον αριθμό σε ένα χαρτάκι χωρίς ταυτότητα ή κάποια πιστωτική κλπ και τους ζήτησα να πληρωθεί ο λογαριασμός με μεταφορά χρημάτων απο τον τραπεζικό μου λογαριασμό. Η συναλλαγή έγινε χωρίς να μου ζητήσει κανενός είδους ταυτοποίηση. Αυτό μου έχει συμβεί άλλες 3 φορές μέχρι τώρα. Απο αυτό και απο παρόμοιες ιστορίες φίλων μου, έχω συμπεράνει οτι υπάρχει μια αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των ανθρώπων στη Δανία.
Αργότερα έτυχε να διαβάσω μια έρευνα για το πόσο εύκολα εμπιστευόμαστε έναν άγνωστο σε διάφορες χώρες και η Δανία ήταν δεύτερη χώρα πανευρωπαϊκά ενώ η Ελλάδα ήταν αν θυμάμαι 3η απο το τέλος.