BillTrantos

Έχω ρωτήσει,έχουν μια σειρά με hot μαγνήτες,θα στα πει καλύτερα ο Νίκος όμως!! ;D ;D

Ούτε ο Σπύρος,ούτε ο Νίκος προέτρεψαν κανέναν να αγοράσει κάποιο προϊόν,απλώς το παρουσίασαν.Είναι σαν να ανεβάζω εγώ ένα video με τους Dimarzio μαγνήτες μου και να κατηγορηθώ για ''διαφήμιση''. Πού ξέρεις ρε Tamtam αν το noiz.gr δεν έχει δώσει την έγκρισή του;

Εσύ μικρός πρέπει να ήσουν το παιδάκι που έβαζε ο δάσκαλος να προσέχει τα άλλα παιδάκια στην τάξη,όταν πήγαινε να φέρει τις φωτοτυπίες. :P

Πάρα πολύ καλός δίσκος από τη melodic hard rock μπάντα του Bob Κατσιώνη.

Έπαιξα πρώτη φορά live,όταν ήμουν 8 ετών και έπαιζα κλασική κιθάρα στο τότε Ωδείο μου. Όταν βγήκα να παίξω μπροστά σε ένα κοινό 200-300 ατόμων,με τους γονείς μου παρόντες εννοείται,είχα μουδιάσει από το φόβο.Ο δάσκαλός μου μού είχε ότι μετά τις πρώτες 2-3 νότες,θα το ξεχάσω. Βγήκα λοιπόν,ξεχνάω να πάρω μαζί την παρτιτούρα μου -έως τότε δεν είχα προσπαθήσει να παίξω χωρίς να την κοιτάω- και κάθομαι.Παγώνω μόλις καταλαβαίνω ότι είμαι 100% by myself και ξεκινάω να παίζω,προσπαθώντας να μην κάνω λάθη,γιατί ήθελα να είναι περήφανοι οι δικοί μου και ειδικά η συγχωρεμένη η γιαγιά μου που μου είχε αγοράσει τις 2 πρώτες μου κιθάρες (κλασική-ηλεκτρική). Όντως,μετά τις 2 πρώτες νότες τα ξέχασα όλα,επειδή είχα εξασκηθεί πολύ ένιωθα οικεία με την ταστιέρα και τα μονοπάτια που έπρεπε να ακολουθήσω και το ξεπέρασα. Από τότε,κάθε φορά που βγαίνω να παίξω,έχω άγχος,ίσως και από το πρωί της ίδιας μέρας.Παρ'όλα αυτά,όταν βγαίνω και ακούω τον κόσμο να καλωσορίζει τη μπάντα,μου περνάνε όλα. Μουσικός χωρίς έκθεση στο κοινό δε γίνεται.Αυτή είναι και η μαγεία! :)

Και από το youtube,στα 240p.

Ξέχασα να προσθέσω 2ο τραγούδι!! Θα ήθελα πάααααααρα πολύ να γράψω αυτό το τραγούδι.Όλη η ιδιοφυΐα του Buckethead συγκεντρωμένη σε 4 λεπτά.Στα lives το παρουσιάζει ακόμα καλύτερα! 8)

Επειδή ήταν όλες ενός φίλου μου κολλημένου,οι μισές ήταν με PAF Pro και οι άλλες μισές με Blackouts! ;D ;)

Έχω ακούσει τυχαία αρκετές μέτριες και high quality Ibanez (RG-Prestige) με καλύτερους Line 6 ενισχυτές και PODs και η διαφορά ήταν πολύ μεγάλη,αλλά όπως είπα πιο πάνω,οφείλεται κατά 90% σε όλα τα άλλα που προείπα,αλλά σίγουρα και 10% στο ξύλο.That's all. Τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται εμένα,μπορεί να κάνω και λάθος.

Σωστός δάσκαλε. :-X

Τα stick basses είναι τρομερά,αλλά καμία σύγκριση με το πανέρι σου φίλτατε! ;D ;D ;D

Νομίζω πως είναι θέμα γούστου εν τέλει! ;)

Δηλαδή Bulbus θεωρείς ότι αυτός ο ήχος είναι καλός; Γιατί εγώ που κυρίως ακούω high gain είδη,τον θεωρώ tone για τα σκουπίδια,όπως είναι και το ξύλο που χρησιμοποίησε. Όντως,για high gain παιξίματα,παίζουν ρόλο άλλα πράγματα περισσότερο,όπως το στήσιμο του οργάνου,η ευκολία στο παίξιμο,η γέφυρα και η εργομετρία του οργάνου. Αν αυτό που μας έδειξες ήταν καλό,όλοι οι hard rock/metal παίκτες θα έπαιζαν με πανέρια φορτωμένα με EMG 81,μέσω ενός Line 6 Spider του 2003 και θα είχανε ηχάρα. PLEASE! ::)

Δεν κλέβω,είναι made by Fender!!! ;D ;D 8)

Αυτό.- Είναι το αγαπημένο μου metal τραγούδι.Τέλος. ;D 8) *Πέρα του χαβαλέ,συνδυάζει δυναμικότητα στα rythm parts,τρομερά vocals και εξαιρετικές lead lines.Καταπληκτική σύνθεση.

Satchel Θεέ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Εγώ πάντως αν ήθελα 80s κιθάρα,θα χτυπούσα αυτή με κλειστά τα μάτια! Έχει τρομερά specs για τα λεφτά της. 8) http://www.thomann.de/gr/kramer_guitars_pacer_vintage_hb.htm

Ωχ ωχ τι μου κάνατε μεσημεριάτικα........ :'( http://www.thomann.de/gr/jackson_pro_dk2mqht_dinky_cb.htm

+1 σε περίπτωση που κινηθεί για άλλη κιθάρα.Είναι τρομερές οι κιθάρες του Chappers.Κι εγώ θα πάρω την ML-2 σε 10-15 μέρες.

Ήταν πολύ ευχάριστο στα αυτιά μου,γιατί έχω δοκιμάσει κατά καιρούς να ακούσω τέτοιες συνθέσεις.Μπορείς να εξηγήσεις και σε μένα τον παντελώς άσχετο και κουφό τι έπαιξες; Εννοώ σε θεωρητικό και αρμονικό επίπεδο. Θα το ξανακούσω μόλις μου πεις,για να καταλάβω περισσότερα πράγματα,πέρα από τα συναισθήματά μου! :)

Έφυγααααα!! 8) ;D Samy εμείς είμαστε χλεχλέδες και τεντιμπόηδες!!! :P

Πωωωωω με φτιάχν'ς τώρα!!! 8)

Είπαμε,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ το Marching Out!!! Η δισκάρα λαίμαι!!! 8) 8) 8)

Παιδιά πυροβολήσατε ασύστολα και δεν πρόλαβα να απαντήσω!!! :D ;D ;D ;D

Μετά τους δίσκους ''Rising Force'',''Marching Out'',''Trilogy'' και ''Odyssey'' ο Yngwie δεν είχε να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν και μιλάμε για 30 χρόνια πριν. Έως το 1995 (Magnus Opus),ήταν φοβερός.Από τότε και μετά μόνο αναλαμπές και όχι σε κάθε δίσκο.Λίγο αναμενόμενο όμως,δε γίνεται για 30 χρόνια να είσαι συνέχεια σε κορυφαίο συνθετικό επίπεδο.Anyway,το παρακάτω κομμάτι είναι ένας από τους λόγους που τον ακούω καθημερινά. 8) Story mode on Αυτό το κομμάτι γράφτηκε για να εξωτερικεύσει το θυμό του απέναντι στον Graham Bonnet,ο οποίος τον ζήλευε στους Alcatrazz επειδή βρισκόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του κόσμου και του έκανε διάφορα σαμποτάζ on stage (κλείσιμο ενισχυτή,ξήλωμα καλωδίων και άλλα).Μια μέρα το κατάλαβε ο Yngwie,τον διαολόστειλε και έφυγε.Έκτοτε οι Alcatrazz ποτέ δεν είχαν την αντίστοιχη επιτυχία,ακόμα με τον Steve Vai στη σύνθεσή τους. 8) Story mode off