ATHANASIUS

Τα genelec, είναι ξεπερασμένα ηχεία πλέον, όπως και η dynaudio, η οποία έχει ξεπέσει με τις σειρές mkii, και με τα ξεπερασμένα ψηφιακά των AIR. Γνωστό στούντιο της Νέας Υόρκης, έχει παύσει να χρησιμοποιεί τα main genelec, και δουλεύουν σε nearfield άλλων κατασκευαστών. Όσο για τα adam: όποιος σέβεται τα αυτιά του, θα φύγει τρέχοντας! Για τα mackie, δεν έχω άποψη. Στη θέση σου, θα δοκίμαζα τα Focal solo 6 be ή τα μικρά της PSI, αν και μάλλον τα τελευταία ανεβαίνουν κάπως σε τιμή, απ΄οσο θυμάμαι.

To καλύτερο service οργάνων στην Ελλάδα, πλην δύο-τριών στην Αθήνα, θα το βρεις στην Θεσσαλονίκη. tseliosmusic.gr. Χειρίζονται το service, για 4 κιθάρες, tom anderson, 2 g&l custom, lakewood custom, ένα μπάσο warwick fna jazzman custom, όργανα, τα οποία προορίζονται για στουντιακή χρήση και μόνον. Πληρώνω για κάθε ένα 4 φορές τον χρόνο, 35 ευρώ + Φ.Π.Α. για βασικό service, πλέον χορδών φυσικά. Υπάρχει λοιπόν πολύ καλός λόγος γι' αυτό... Κάθε όργανο παίζει καλύτερα, μετά τον χειρισμό του τεχνικού Κώστα Δούκα. Αποκαθιστά πλήρως, ακόμη και σπασμένα όργανα. Επειδή το θέμα του μπράτσου είναι πάρα πολύ σοβαρό, ό,τι πρόκειται να πράξεις, πράξε το τώρα. Καλή τύχη.

Εάν μου επιτρέπεις, να ομιλήσω ως "μαστεράς", το mastering διαφέρει από το δήθεν mastering, ως προς τούτο: όταν ο πελάτης ακούσει το ηχογράφημα, πριν και μετά το mastering, με τις δύο εκδόσεις (πριν/μετά) σε ίδια στάθμη, με ακρίβεια 0,1 db, και κάθε φορά, που η ακρόαση "γυρίζει" στην "μαστεραρισμένη" έκδοση αντιδρά με ενθουσιασμό, τότε έχουμε ορθό mastering. Επειδή πρόκειται περί αντιλήψεως ερεθισμάτων, από το σύστημα της ανθρώπινης ακοής, η απάντηση, εν ολίγοις, είναι απλή. Εάν ακούμε κάτι, και μας δημιουργεί τρομερά ευχάριστο συναίσθημα, σημαίνει επιτυχία. Άκουσε το mastering του Doug Sax στην αυθεντική κυκλοφορία του "The Wall". Χρειάσθηκε ο μέγας τούτος μαστεράς, να εξηγήσει ή αναλύσει, σε τι διαφέρει το mastering από το ψευτοmastering; Τώρα, ως προς τεχνικές λεπτομέρειες κλπ κλπ, από την οπτική μου τουλάχιστον, επίτρεψέ μου, στον λόγο όλοι είμαστε γενναιόδωροι. Το αποτέλεσμα μετράει.

To mastering, τυγχάνει να είναι πολλά περισσότερα από όσα περιέγραψες. Ενίοτε, εάν η μίξη είναι "τέλεια", ίσως και να μην απαιτείται τίποτε περαιτέρω, μίας εξαγωγής σε cd premaster, ή DDP, αρχείο δηλαδή το οποίο αποστέλλεται στο εργοστάσιο. Σαφώς βεβαίως, επειδή συμπτωματικώς είμαι, αυτό το οποίο αποκαλείται κατά κόρον mastering engineer ή... μαστεράς, εάν ομιλούμε περί normalization σε κλασσική μουσική, συγχώρησέ μου την φράση, μα νομίζω, πώς θα έπρεπε, να απαγορεύεται δια νόμου. Η τιμή πάντοτε είναι συνάρτηση, της ποιότητος και του άρτιου αποτελέσματος, καθώς και της ποσοτικής εργασίας. Στην άνω περίπτωση της "τέλειας" μίξης, σαφώς και μία έντιμη τιμή, θα συνάδει με την τυπική ολιγόωρη εργασία του μηχανικού mastering. Τι σημαίνει "τέλεια" μίξη; Εκείνη, η οποία είναι αδύνατον να ξεπεραστεί σε ποιότητα, στο mastering. Η λύση; Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ζητείς πάντοτε δείγμα mastering, το οποίο ένας μαστεράς... βέβαιος για τον εαυτό του, θα σου παράσχει δωρεάν, και κρίνεις ιδίοις ώτοις.