rgxinap

18 minutes ago, Superfunk said:

 

Ευτυχώς εγώ ασχολούμαι με το πώς ΠΑΙΖΕΙ ένα όργανο και όχι με το πώς λέει η....Fender ότι πρέπει να παίζει (τα νούμερα που δίνει για relief και action είναι απλά ΓΤΠ)

 

Εσύ μπορείς φυσικά να ασχολείσαι με το τι ΛΕΕΙ η Fender....

 

Άσε με εμένα (και τον Φανη,τον Erlewine και οποιονδήποτε τεχνικό της προκοπής) τον κοβιντιαΖμενο να ζω στη... δυστυχία του straight neck,zero fret buzz, perfect fretwork,AWESOME sound

 

Αν την βρίσκεις με τα προσπέκτους πάντως στείλε διεύθυνση να σου στείλω μερικά έχω από όλες τις δεκαετίες  (στα μισά βέβαια η Fender δεν γράφει σωστά ούτε τα μισά specs των κθαρωνΕ της ,όχι πως τα γράφει στο site της )

 

Έχω/ειχα και Fender κιθάρες φυσικά (πρέπει να έχουν περάσει εκατοντάδες από τα χέρια μου ειδικά παλαιοτέρα που ασχολούμουν με vintage dealing) και ΟΛΕΣ με straight neck τις έχω/ειχα και παίζουν / έπαιζαν τέλεια ,μετά από ΣΩΣΤΟ set up φυσικά (nut & fretwork included)

 

Άντε ,καλη μελέτη! (των προσπέκτους)

ναι, και στα διαλείματα φτιάχνει και κανα baritone bass, ultra long scale, laminate neck, fanned frets, headless... αλλά μόνο για ξεκούραση, η βασική του ασχολία είναι να διαβάζει τα μανουαλ της φέντερ μην νομίζεις...

1 hour ago, xtrm_basses said:

Μπράβο stonedterror.

Το θέμα είναι να μην χρειαστεί στο μέλλον να το σφύξεις κιάλλο.

 

Superfunk τις tele εσύ τις έκανες,ή πήρες parts και τα συναρμολόγησες?

Το οτι απορρίπτεις εσυ τα λεγώμενα τις fender,θα πω οτι είναι παρενέργειες του lockdown...

Και όταν αυτός http://www.xstrange.com/index.html  μου έχει πει οτι πρέπει να έχουμε relief,τότε καταλαβαίνεις οτι συμφωνείς,δεν συμφωνείς...ένα και το αυτό είναι για μένα.

 

Φάνη,σέβομαι την άποψη σου,γιατί σε σέβομαι ως μάστωρα,γιαυτό είμαι και πελάτης σου.

Ομως σκέψου οτι με το relief,στο τρίγωνο που ανάφερες, η πλευρα "ύψος γέφυρας" μπορεί να μικραίνει δίνωντας μας χαμηλότερο action και δεν θα ταστάρει γιατί το relief κάνει την καμπύλη στα πρώτα τάστα μιας και εκέι το μπράτσο είναι πιο στενό και πιο λεπτό οποτε εκει "ξεσπάει" η καμπύλη (κάτι σαν πέδιλα σκι γίνετε η πλευρά του τριγώνου που είναι το μπράτσο) οπότε η γωνία "nut" δεν γίνετε πιο οξεία και η διαφορά απόστασης τάστα-χορδή δεν αυξάνει τόσο πολύ όσο πλησιάζουμε προς την γέφυρα.

Όσο για το μέσο της χορδής,ένα είναι.Στα 650mm είναι τα 325,και στα 220 είναι τα 110 κτλ.Απλά σκέψου οτι αν μια κιθάρα έχει 21 τάστα,στα 9 πρώτα,το μέσο της χορδής,πέφτει μέσα στην ταστιέρα.

απλά και λογικά πράγματα.

3 minutes ago, fusiongtr said:

 

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να μην κατεβάσεις κι άλλο την γέφυρα, έτσι ώστε να έχεις το action του nut σε όλο το μήκος της ταστιέρας.

Γιατι με 0.3mm action στο τελευταίο τάστο η κιθάρα θα μπαζάρει και θα τριζει παντου. Δεν είπαμε να πετύχεις το απόλυτο ομοιόμορφο action, αλλά ενα καπως πιο ισοροπημένο σύστημα που θα κανει καλά τα πάντα, χωρις να θυσιάζει τίποτε. Βεβαια πάντα μιλάω απο την δική μου οπτική αλλά και πολλών αλλων ροκάδων-μεταλάδων/τεχνικων που έχουν καταληξει σε παρόμοια σεταπ.

11 hours ago, fusiongtr said:

 

Κάτσε βρε Αχιλλέα, πώς γίνεται να έχεις ομοιόμορφο action καμπυλώνοντας την ταστιέρα, την στιγμή που οι χορδές είναι τεντωμένες ευθεία?

κοιτα φαντάσου μια κιθάρα με μηδενικό ριλιφ, το άκσιον στο 1ο ταστο (η απόσταση μεταξυ χορδης και τάστου) είναι γύρω στα 0.3mm. Στο 24ο τάστο είναι σίγουρα μεγαλύτερο από 1mm, και μιλάμε για την ακραία περίπτωση χαμηλού ακσιον, η οποία επιτυγχάνεται με θεικό fret leveling. Αρα υπάρχει μια σταδιακή γραμμική αύξηση του ακσιον απο 0.3mm -> 1mm το οποίο δεν είναι βολικό, π.χ. στο πιάνο όλα τα πλήκτρα χρειάζονται την ίδια διαδρομή για να πετύχουν ήχο, στην κιθάρα γιατί να διαφέρει?

Οπότε για να πετύχεις ομοιόμορφο ριλιφ, είτε θα σηκώσεις το νατ (το οποίο είναι χαζό εκ προoιμίου), είτε κοιτάς να κάνεις τουλάχιστον κάπως πιο "παράλληλη" την χορδή με την ταστιέρα για το μεγαλύτερο μήκος της ταστιέρας, δίνοντας μια ελαφρά καμπυλότητα στην στατιέρα τα λέει εδω ο μάστορας : http://www.ibanezrules.com/tech/setup/action.htm

Υποψην οι πελάτες του Rich είναι κυρίως βιρτουόζοι, ακόμα και στο "silly low" setup, το μπράτσο έχει 0.1mm relief. Το σεταπ είναι συμβιβασμός, προσωπικά ποτέ μου δεν αγάπησα το μεσαίο/μεγάλο άκσιον (όπως και η πλειονότητα των ροκάδων κιθαριστών), ούτε τις θεόχοντρες χορδές, ούτε το μηδενικό ριλιφ, το οποίο επιφέρει τα εξης δυσάρεστα (buzz αριστερα κυρίως στις μπασες χορδες, και θυσία του action δεξιά, δηλ κιθάρα για τα γουστα πολλών κιθαριστπών ...ασετάριστη ουσιαστικά)

1 hour ago, Πνοή και Νύξη said:

Το relief δεν ωφελεί σε τίποτα και δεν ξέρω τίνος εφεύρεση είναι, αλλά υποψιάζομαι των οργανοποιών στους οποίους έρχονταν οι πελάτες τους με παράπονα για σκέβρωμα και το επινόησαν ως δικαιολογία για να αποποιουνται των ευθυνών τους.

πέραν του σεταπ  για δυνατά ρίφ, όπου χρειάζεται ΑΡΚΕΤΟ ριλίφ, δεν είναι μόνο αυτη η χρήση. Το ριλίφ χρειάζεται ΚΑΙ στον σρεντερ που θέλει ΕΛΑΧΙΣΤΟ άκσιον, ΑΛΛΆ ομοιόμορφο σε όλη την ταστιέρα. Θέτοντας το ριλιφ στο 0, καταδικάζεις το άκσιον στα χαμηλά τάστα (αριστερά) να είναι πολυ χαμηλότερο απο το άκσιον στα υψηλά τάστα (δεξιά).

Πολλοί αναζητούν ένα ελαφρό twist στο μπράτσο, όπου το ριλιφ στις μπασες είναι μεγαλύτερο απο το ριλιφ στις πρίμες.

Μίμης??? μήπως εννοείς δίπλα απο το blue peach στον Χολαργο?? έχει 2 Μίμηδες??? Αυτος διπλα απο το blue peach, ήταν τεράστιος, έψαχνα λύσεις μέσω youtube ενω ήταν 700 μέτρα μακριά.

Τεσπα, το truss rod, action κτλ καλύτερα να μάθεις να τα ρυθμίζεις μόνος σου, άυριο βρε η παντόφλα θα σε βάζει να μαστορεύεις στο σπίτι, τι θα της λες οτι δεν ξέρεις?

Σε κάποια στυλ (riff djent) θες μπόλικο ριλιφ και αρκούντως υψηλό άκσιον ωστε να μην υπάρχει η παραμικρή υποψία τασταρίσματος, και καταστροφής του ήχου. Στο ίδιο μουσικό κομμάτι ο ίδιος κιθαρίστας για σόλο ίσως προτιμήσει την ίδια κιθάρα αλλά με ακσιον πολυ χαμηλό (1mm , 1.4mm @ 24th) και ριλίφ κοντά στα 0.1mm με 0.2mm για σολο, τάπινγκ, λεγκάτο, κτλ.

Οπότε ναι, χρειάζεται ρυθμισιμότητα.

2 hours ago, Τραμπαρίφας said:

Σταμάτα ότι κάνεις και πήγαινε σε κάποιον που ξέρει. Γυρνάς το τρασροντ δεξιά αριστερά σα να μην τρέχει τίποτα? Δεν ξέρω τι σεταρίσματα έκανες τόσο καιρό αλλά ακόμα και η ελάχιστη στροφή κάνει τη διαφορά σ' ένα σετάρισμα.

 

 

Από τα λίγα που ξέρω καθότι άσχετος

δεν πατάει κουμπιά στο τσερνομπιλ ή στο κανάβεραλ... την κιθαρούλα του σετάρει ο άνθρωπος.

@stonedterror στείλε καμια φωτο, απο που είναι η ρύθμιση, headstock , heel ?

Στην Aria μου (heel), ειχα ακριβώς αυτο θέμα, καμια 10ετία πριν... χμμ σε κάθε περίπτωση βαλε καποιο λιπαντικό να βοηθήσεις την κατάσταση. Οσον αφορά δυνάμεις, αντοχες, είμαι σίγουρος οτι ξέρεις τα όρια που θα κινηθείς.

Στην τελευταία ανάλυση, να πήγαινες απο 10αρες σε 9αρες? θα λυνόταν ως δια μαγείας το θέμα.

πολυ ωραία τεχνικά

γιατί αποχή μηνών??

αγαπητε συμπαίκτη μου απο το "we're stars" θα το ακούσω asap.

3 hours ago, leon7pap said:

... Quad tracks!!! 

ένα τέτοιο κόλπο έκανε ο @Marugen , σε ένα τραγούδι που έγραψα και ήταν μέρα με την νύχτα.

Στο μεταξύ θα εκπλαγείτε αν σας πω οτι πολλοί Τζεντάδες παίζουν με gain στο 20% και ένα overdrive απο μπροστά με drive άντε στο 10-20% .

ευγε @leon7pap

1 hour ago, leon7pap said:

Eπετρεψε μου να διαφωνησω. Δεν είναι απολυτο οτι όλοι βλεπουν το μουσικό οργανο σαν εργαλείο. Ο καθενας τα βλέπει τα μουσικά οργανα απο τη δική του οπτκη κυριως αναλογως τη χρήση για την οποια προοριζονται. Για κάποιον πραγματι είναι εργαλειο αλλά πιθανοτατα αυτό ισχυει για κάποιον EΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ η τελοσπαντων  για καποιον που βγαζει χρηματα με αυτο το οργανο ο οποιος δε θελει να χαλασει την ωρα του live και να γινει ρομπα (οπως και ο οδηγος αγωνων δεν τον πολυνοιαζει να γρατσουνιστει το αμαξι αρκει να μη χαλασει και χασει τον αγωνα... Η Σκοτωθει ) Για καποιον bedroom player που δεν εχει τέτοιες ανησυχιες κυριαρχει το "συναισθηματικό δεσιμο" με το όργανο. Προσωπικα έχω παμφθηνη κιθαρα squier affinity του 1995.... Ειναι η πρωτη μου κιθάρα. Κουτσουρο τελειως. Κουρδισμα δεν κρατουσε με τιποτα.... Μαγνητες σφυριζαν... Τα ηλεκτρια ΟΛΑ κάναν χρατς χρουτς... Πλαστικό nut της πλακας κτλ...  Και γενικά δεν ηταν για παραεξω. Σε αυτη έμαθα όμως. Της τραβηξα ενα γερο restoration και refinish μαζι με τον πατερα μου  πριν λιγα χρονια και της εριξα και καμια 300ρια γιουργια αν θυμαμαι καλα καθώς αλλαξα τα παντα!!!! Το όργανο πλεον (φυσικά δεν θα γίνω γραφικος να πω " 'καλα ε... αλακισμένο το κιθαρονι παταει κατω ολες τις αμερικανικες φεντερ λέμε ε;;;;Κατάληψηηηηη παραμ παραμ παμ περομ περομ!!!!!)  στεκεται αξιοπρεπεστατα.Όμως πλεον αυτή η κιθάρα ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΠΛΟ.Έχει γραψει πολλά χιλιόμετρα το κοντέρ της και έχει να διηγηθεί πολλες ιστορίες . Απο την αλλη έχω και μια Gibson led paul classic custom AN του 2011 με την οποία βγάζω όλα τα live μου αισθανομαι σιγουρια και δεν με έχει προδώσει ποτε. Αυτή ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ. 

Αν επαιρνε φωτια το σπιτι και αναγκαζομουν να σωσω μονο 

 μια απο τις 7 κιθερες μου αυτη θα ηταν η  squier και θα ξεκινουσα το jurney απο την αρχη.Απο προσωπικη εμπειρία θα συμφωνησω με τον SpyrosDelta  σχετικα με το σημερινο vfm. 

 

Για την ιστορια.... 

Η squier affinity πριν και μετα. 

κοιτα αν και διάλεξες τον ανορθόδοξο δρόμο στον οποίο μια πειραγμένη στρατ γίνεται έπιπλο και μια μαμίσια Gibson LP γίνεται εργαλείο, ενώ για τους περισσότερους ισχύει το ανάποδο, και πάλι δεν καταλαβαίνω που διαφωνείς.

Εισάγεις τον παράγοντα νοσταλγία/ηλικία , εδω όντως υπεισέρχεται η έννοια του επίπλου, αλλά όχι σε μάχιμη σχέση με το όργανο.

Και οι γονείς είναι "εργαλεία" όσο μας ταϊζουν, αλλά όταν γεράσουν, τρεχουμε εμεις απο πίσω τους και όσο τους ζήσουμε.

παντως πολυ καλη μετατροπη έκανες!

On 9/2/2020 at 11:40 AM, D'Ailleurs said:

 

ποιος είναι ο αφεντικός σου κάνει προσλήψεις;

κυρίως απολύσεις.

5 hours ago, pannickel said:

Γεια και χαρά σε όλους. Bedroom rocker εδώ. Από τα χέρια μου έχουν περάσει κάμποσα όργανα κι αρκετός εξοπλισμός.

Καλώς ή κακώς δεν είχα εξ αρχής την δυνατότητα να αλλάζω συχνά κιθάρες και πριν κάνω οποιαδήποτε αγορά το έψαχνα (κι ακόμα το κάνω). Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι τελικά είμαι έρμαιο της συνήθειας. Ξεκίνησα με μία vintage v6 και με τα χρόνια της άλλαζα ότι δεν μου άρεσε πάνω της. Σιγά σιγά πέρασα από fender (μεξικάνες κι αμερικάνες), χειροποίητες strat κτλ αλλά πάντα μετά από λίγο καιρό κατέληγα να μελετάω και πάλι με την vintage. Έτσι έσπρωχνα το οποιοδήποτε άλλο όργανο είχα προσφάτως αποκτήσει και παρέμενα με την αρχική μου επιλογή. Σε καμία περίπτωση δεν λέω ότι η αρχική μου επιλογή ήταν η καλύτερη, απλώς την έχω συνηθίσει και μου κάνει.

Με ταν καιρό επίσης συνάντησα το εξής πρόβλημα. Τα σουπερ boutique όργανα δεν τα βγάζω συχνά έξω από την θήκη τους. Ναι, ωραία φάση το brazilian rosewοod, το αερο παλαιωμένο μαόνι και 1000 x A flame mapple  αλλά αν μου γρατζουνιστεί κάπου θα κλαίω όπως τότε στη β δημοτικού που ο κολλητός μου, μου έκανε άσχημο τάκλιν (m@l@k@ Βάγγο, δεν το'χω ξεχάσει).  Οπότε από ένα σημείο και μετά δεν το αντιμετωπίζω ως όργανο αλλά ως έπιπλο. Μην παρεξηγηθώ, δεν μετανιώνω την οποιαδήποτε ακριβή αγορά μου, απλώς λέω σε κάποιον που σκέφτεται να το επιχειρήσει ότι το να έχεις ένα top self όργανο θέλει μια διαφορετική φροντίδα και αυτό σε αποτρέπει από το να ασχολείσαι διαρκώς μαζί του.

Για ενισχυτές πηγαίνοντας προς τα πάνω μόνο θετική εξέλιξη είναι. 

Σίγουρα όμως θεωρώ οτι σπατάλησα αδίκως χρήματα για πολλά πεταλάκια τα οποία τα αγόρασα επειδή τα είδα σε ένα ωραίο βιντεάκι στο youtube ή τα άκουσα σε rig φίλου κάποια στιγμή ενώ στην ουσία ΔΕΝ ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΟΥΝ!!! Πιο έξυπνο θα 'ηταν αυτά τα χρήματα να τα είχα επενδύσει σε μαθήματα μουσικής.

Στερνή μου γνώση, να σ'είχα πρώτα!!

 

τα μουσικα όργανα είναι εργαλεία. όπως και τα αυτοκίνητα, ένας οδηγός αγώνων (στα πλαίσια των επιτρεπομένων προδιαγραφών) δεν θα διαλέξει ποτέ ένα "έπιπλο" θα διαλέξει αυτο που θα του βγάλει τον αγώνα έστω και με ιδρωτα και μικροβλάβες.

οταν έστησα το Ardour σε linux είχε 2 προτάσεις / συμβουλές, είτε τρεχεις με realtime low-latency kernel, είτε βάζεις κάτι του τύπου :

https://manual.ardour.org/setting-up-your-system/platform-specifics/ubuntu-linux/

αλλα κυρίως για το θεωρητκό του πράγματος (ισχύει και για mac, ms windows)

https://manual.ardour.org/synchronization/latency-and-latency-compensation/

8 hours ago, Nestoras said:

Μάλλον δεν υπάρχεις στο mix.

scooped mids λέγεται, metallica, exodus, slayer, anthrax, και ακόμα πιο έντονα και επιτυχημένα οι Pantera, και όλοι οι μεταγενέστεροι είχαν αυτον τον ήχο.

28 minutes ago, gkourmoul1 said:

Το ειναι αυτο? Το αναφερεις πολυ συχνα.

μήπως (ΦΡΑΣΗ) φρασρισμα, ελληνιστί, απο το phrase=φρέιζ-->φραζάρισμα

Ο αφεντικός μου, εφοπλιστής είχε πάρει για την κόρη του squier, απο τα φθηνότερα μοντέλα, διορατικός και με αίσθηση της πραγματικότητας. Σε λίγα χρόνια με πήρε τηλ αν ήθελα την squier, και του είπα οτι μπούχτισα και δεν μπορώ να την πάρω. Παίζει και ντραμς, να δω αν θα παίξουμε μαζί πριν πάρω σύνταξη.

Just now, gkourmoul1 said:

 

Εκτιμω οτι ηταν θεμα 90% του ηχου του  και της θεσης που ειχε σταθει μες το.δωμστιο, και 10% της κιθαρας του. Δεν μπορω να ειμαι σιγουρος, βεβαια.

 

Και σε ενταση δωματιου, εαν εχεις τον ενισχυτη κοντα, εχεις μπολικο κομπρεσσιον και gain, παλι εχεις ατελειωτο gain.

 

αμα ήταν έτσι δεν θα το έκανε θέμα ο Vai, θυμάμαι καθαρά οτι έλεγε οτι είναι θέμα κιθάρας. Ηταν φυσικό sustain, οχι freedback.

8 hours ago, gkourmoul1 said:

Ενδεχομενως, βεβαια, η κιθαρα που της εχεις βελτιωσει το sustain (μεσω ακουστικων), οταν την χρησιμοποιησεις σε ενα jam με σχετικη ενταση στον ενισχυτη, να μην μπορεις να ελεγξεις το εντονο feedback.

 

Απο τη στιγμη, ομως, που δουλευεις μονο ακουστικα, τοτε καλα κανεις και την στηνεις βασει αυτης της αναγκης. Οποιαδηποτε μετατροπη ηχει καλα στα αυτια σου, ειναι σωστη για σενα.

 

Ο gary moore, μιας και τον ανεφερες, επαιρνε το περισσοτερο sustain του απο την μεγαλη ενταση των ενισχυτων του, και απο το μελετημενο σημειο που στεκεται ορθιος. Με ακουστικα δεν θα μπορουσε να εχει τετοιο effect.

ειχα πετυχει ένα βίντεο με τον Steve Vai και την JEM του, έπαιζε σε ένταση δωματίου, με την κλασική JEM χωρις sustainer και είχε καταπληκτικό sustain και μάλιστα το καυχιόταν, κοιτάξτε sustain χωρίς ηλεκτρονικά. Δεν μπορω να βρω το βίντεο με τπτ, αμα ψάξεις Vai Sustain στο 100% θα σου φερει βιντεο με τον sustainer.

5 hours ago, Vartanis said:

Επειδη δεν το εχω με τις ορολογιες,σε εχασα.

1.neck joint

2.neck pup

3.μαλακό basswood

4.μαλακό maple ή walnut

5.neck heel

6.heel joint

7.έβαλε (maple) καβίλιες στο basswood

 

Αγνωστες λεξεις και εννοιες.

 

Μου λειπει το μακρυ σαστειν που αναφερεις.

Εχω μια Ibanez RG507 made in Japan του 1990 περιπου.

συγγνώμη, κατσε να τα γραψω

neck joint : εκει που το σώμα ενώνεται με το μπράτσο, είτε είναι κολημένη όπως LP, είτε ένα μονοκόματο σώμα όπως neckthrough, είτε βιδωμένο όπως strat

neck pup : μαγνητης στην θεση neck, δηλ προς το μπράτσο

μαλακό basswood : μαλακό basswood!!! ξυλο που χρησιμοποιείται στα σωματα κιθαρών, και μόνο, τινει να είναι στα όρια του σκληρου ξυλου, δηλ να μπαινει στην περιοχη "μαλακο ξύλο"

μαλακό maple ή walnut : ξυλα μπράτσου ιδίως σε laminate εφαρμογες, δηλ πολλών κοματιών (3,5,7) κολημένα μεταξύ τους για περισσότερη σταθερότητα

neck heel : το μέρος του μπράτσου που ενώνεται με το σώμα

heel joint = neck joint

έβαλε (maple) καβίλιες στο basswood, καλυψε τις 4 τρυπες στο σώμα στο σημείο του neck joint, με σκληρο maple ξύλο. Στην συνέχεια άνοιξε νέα πάσα (σπείρες) μονοκόματα στο σώμα / neck heel.

Χμμμ οσον αφορά την κιθαράκλα σου τι να σου πώ, πρέπει να την δώ, αν και ο μάστορας που ανέφερα ειναι εγγύηση, πες του απο τον τύπο με την universe θα καταλάβει.

5 hours ago, gkourmoul1 said:

 

Δε με λες, το sustain το "ψαχνεις" παιζοντας σε ενισχυτη σε μια λογικη ενταση, ή με την πεταλιερα σε κανα μονιτορ?

 

Ρωτω, διοτι εαν παιζεις στα μονιτορ, περιοριζεται αρκετα το sustain ολων των οργανων, καθως δεν υπαρχει feedback να ανατροφοδοτει τις χορδες...

παντα με ακουστικά, με ενισχυτη είχα sustain ακομα και πρίν την πάω στο μάστορα, αλλά τυχαίο, άναρχο, χαζό, επιλεκτικό μη εγγυημένο.

7 hours ago, Vartanis said:

 

Επειδη εχω θεμα, για δωσε πληροφοριες.

ειχα/εχω μια παροιμιώδη πλεον ibanez uv70p (vai-signature universe 7-string Indonesian), η οποία έκανε τότε σταθερά 1400 ΕΥΡΩ, και σε κάποια φάση έπεσε η τιμή - μάλλον αυτού του κομματιού- στα 850, στον Thomann πάντα εννοείται, ο βλάξ τσίμπησα και την χτύπησα, και έκτοτε τραβιόμουν 2 χρόνια να την φέρω στα ίσια.  Η κιθάρα στο neck joint ειχε πολυ μα πολύ κακή συναρμολόγηση, ποτέ δεν κατάλαβα ακριβώς ποιο ήταν το πρώτο βασικό λάθος του εργοστασίου που επέφερε και τα υπόλοιπα (κακη σταθερότητα του μπράτσου, μπράτσο να χώνεται κάποια χιλιοστα μεσα στο σωμα και να σπρώχνει τον neck pup προς τα πάνω, sustain πολυ κακό, ιδίως στα τελευταία τάστα ήταν γύρω στα 2 secs).

Μερικές εικασίες ήταν : πολυ λεπτές βίδες, πολύ μαλακό basswood που υποχωρούσε/συμπιεζόταν εύκολα, μαλακό maple ή walnut, μακρές βίδεςπου τερμάτιζαν πριν σφίξουν το συμπλεγμα neck heel pocket - neck heel σε ένα σώμα (ή μαλλον σε σώμα ένα χαχαχα).

Σε μια πρώτη απόπειρα ο Μίμης στον Χολαργό μου έβαλε καβίλιες απο rosewood. Κρατησε για ένα χρόνο, αλλά με τα πολλά dives και κυρίως με τα pull ups, το όλο συστημα ξαναυποχώρησε. Οπότε γίνεται η 2η απόπειρα απο τον Μίμη, όπου και απέδειξε οτι είναι Μάστορας με Μ κεφαλαίο. Ο τύπος ενίσχυσε το τελικό maple στην άκρη, έβαλε (maple) καβίλιες στο basswood, (που θα έπρεπε να κάνει η Ibanez σε ΚΑΘΕ basswood body floating trem κιθάρα της), και έκανε κοινό πάσο (σπείρες) σε καβίλεςτου σωματος και στο neck heel. Αποτέλεσμα απίστετο. Μετά απο 4 χρόνια η κιθάρα δεν έχει χάσει κιχ απο κουρδισμα, έχει αφθονο sustain, δεν κουνιέται καθόλου στο σημέιο του δεσίματος του heel joint. Με λίγα λογια : αποτελεί σίγουρο keeper!

4 hours ago, panorios said:

Πιστεύω ότι είναι θέμα τύχης, κάποια όργανα μπορεί να είναι ακριβά και να σου αλλάξουν την παναγία, αλλά σε γενικές γραμμές ένα καλό όργανο, φροντισμένο, θα κοστίζει. Ίσως όχι πεντοχίλιαρα αλλά σίγουρα δεν θα πάρεις το καλύτερο με 300 ευρώ.

Η classic vibe που έχω μου ζήτησε νατ και τζάκ στα 2 χρόνια χωρίς πολύ παίξιμο και τα τάστα έχουν τα σημάδια τους. Ο ήχος είναι σούπερ και το playability παραμένει αλλά όταν αρχίζουν τα σημάδια φθοράς χάνεις το κέφι σου.

Από την άλλη η Vigier μετά από 20 χρόνια και 10.000 ώρες στα χέρια μου, το μόνο που μου ζήτησε ήταν ένα γυαλοχαρτάρισμα στην σολ στο νατ. Τίποτε άλλο.

 

Με ένα όργανο που του έχεις αλλάξει τον αδόξαστο σε κόψε, ράψε για να το φέρεις σε λογαριασμό δε νιώθεις το ίδιο σίγουρος, τουλάχιστον εγώ. Κάπου κλονίζεται η εμπιστοσύνη σου. 

 

 

οκ αλλά με 20 ευρώ μπορεις να έχεις θεϊκο νατ και με καμια 10 θεϊκό τζακ για πολλά πολλά χρόνια παιξίματος. Οσον αφορα τα τάστα αν είναι νικελίου κάποτε θα συμβεί. Παίξε ομοιόμορφα στην ταστιέρα και με μπεντς παντού και δεν θα χρειαστείς ποτέ leveling χεχεχε

δόξα τω Θεώ superfunk μου έχω sustain, και με πολυ φθηνότερες λύσεις, βασικά όλες οι κιθάρες μου φθηνες και ακριβές έχουν sustain, διαφορετικά θα είχαν φάει μπότα, και δεν έχει σχέση με το βάρος , όσο με την στοιβαρότητα και την σκληρότητα των ΓκΖύΛων αλλά και των μεταλικών μερών. Μια σοβαρή επέμβαση στο AANJ neck joint μπορει να κάνει και την βλακωδέστερη ινδονησιακή Ibanez ... να παίζει ... gary moore και bonamasa, να κελαϊδά απο sustain. Δηλαδή πιστεύω περισσότερο οτι η έλλειψη sustain ειναι παθολογικό φαινόμενο που χρήζει διόρθωσης, παρά το οτι το μακρύ sustain οτι ειναι σπάνιο και δυσεύρετο χαρακτηριστικό και άρα ακριβοπληρωμένο χαρακτηριστικό.

On 6/10/2020 at 3:01 PM, degdekis said:

Είχα πολλές κιθάρες των 300 ευρώ και των 200 ακόμη και των 100 κάτι. Ας ξεκινήσω να μιλάω για τη τελευταία περίπτωση. Βullet των 110 ευρώ, με αλλαγμένα όλα τα ηλεκτρικά και τους μαγνήτες με φτηνό prewired set από αμερικάνικο σαίτ που αντιγράφει original parts, κόστος μαζί με vintage 50s κλειδιά, 80 ευρώ. Το σύνολο 200 ευρώ κιθάρα έπαιζε άνετα, δεν ξεκούρδιζε και όποιος την άκουσε και την έπαιξε δεν κατάλαβε διαφορά με αμερικάνικη στρατ (είχα βάλει και decals) μέχρι που αποκάλυπτα το μυστικό και τράβαγε τα μαλλιά του. Πουλήθηκε σε συμφορουμίτισα για 200 ευρώ προ ετών... Σε τελε affinity των 200 ευρώ, μπήκαν toneriders και kluson κλειδιά και η κιθάρα ΓΑΖΩΝΕ. Οσες φορές έπαιξα με αμερικάνικη τελε δεν βρήκα σπουδαίες διαφορές. Στην classic vibe (tele n strat, είχα και τις 2) δεν χρειαζόταν να κάνεις τίποτα. Παίζανε τέλεια και ακούγονταν τέλεια σε τέτοιο βαθμό που .... κράτησα τους tonerider της squier και τους έβαλα στην mexico fender που έχω τώρα, όταν πούλησα τη πρώτη... μιλαμε για κινέζικα όργανα (οι Κινέζοι είναι αλλού πλέον σε επίπεδο...) των 350 ευρώ που απλά ΜΑΜΑΝΕ!!! Πρόσφατα απέκτησα και μια κινέζα epiphone les paul joe bonamassa, 3 μηνών κιθάρα. Το λεγόμενο norms burst μοντέλο που υποτίθεται ότι είναι πιστό αντίγραφο μιας 1960 gibson που πήρε ο τζο σε mint condition προ λίγων ετών. Τη πήρα από συμφορουμίτη, ανταλλαγή με μια 2002 gibson les paul studio + κάτι καλούδια. Θα μου πείτε ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ; έδωσες την αμερικάνικη για τη κινέζική; Η συγκεκριμένη κιθάρα αποδεικνύει αυτό που λέμε για τους Κινέζους και τις απανταχού φτηνές κιθάρες. Οκ δεν έκανε 300 αλλά 700 η συγκεκριμένη αλλά το Playability και το sustain που έχει εγώ δεν το ένοιωσα 18 χρονιά τώρα με τη gibson... και πάμε στους μαγνήτες. Φοράει από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη 2 χειροποιητους barfuss, peter green set με out of phase στη middle θέση. Επειδή αγαπάω πέτρο πράσινο αλλά όχι τόσο ώστε να παντρευτώ τον ήχο του, έκανα την ανάποδη μόντα και έφερε το μαγνήτη στα ίσα του με τη Middle Θέση να παίζει In phase όπως σε όλες τις les paul. Αυτό που ακούω από αυτή τη κιθάρα είναι πραγματικά εξωφρενικό. Δεν ξέρω πως έπαιζε με τους μαμά μαγνήτες καθώς τους πήρα στη θήκη τους με ζελατίνα, αχρησιμοποιητους, αλλά αυτό που ακούω από τους barfuss νομίζω αξίζει κάθε σεντ από τα 250€ που αξίζουν. Conclusion, ΝΑΙ, από μένα, οι μαγνήτες με τα ηλεκτρονικά είναι το 80% του ήχου και αξίζει να βάλουμε σε μια κιθάρα φτηνή καλά parts. Μαζί με το καλό σεταπ πάντα. Όσο πιο φτηνή η κιθάρα τόσο μεγαλύτερη διαφορά θα κάνει. Η ήδη ακριβή κιθάρα έχει ήδη καλούς μαγνήτες. Οι χειροποίητοι μαγνήτες των 200-300 ευρώ και βάλε αξίζουν κάθε σεντ, ακόμη και σε μια πιο μέτρια προς ακριβή κιθάρα. Γενικά επενδύστε στα όργανά σας, φέρτε τα εκεί που θέλετε ακριβώς και μην ντρέπεστε ακόμη και αν δεν είναι ακριβές αμερικάνικες. Αν σας κάνουν τη δουλειά όπως σας αρέσει, customize them and keep them. Θα μείνετε και με ένα έξτρα χιλιάρικο στη τσέπη για ενισχυτή (ταρα)... και πετάλια....

σε γενικές γραμμές συμφωνώ, και για τα κινέζικα, και τα υπόλοιπα που λες. Παραταύτα γύρω στο 2011 είχα φτιάξει μια scalloped YJM partscaster απο aliexpres (οι κινιζιές τότε εμπορικά ήταν στα φόρτε τους, μηδεν μεταφορικά, κτλ) *αλλά* sustain = μηδεν, ποσα σωματα άλλαξα , πάντα το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο, θυμάμαι ένα φεγγάρι της έβαλα απάνω τον super distortion, οκ έπαιζε δυνατά και ηχηρά για 1-2 sec και μετά το σήμα πέθαινε. Ασχολούμαι με κιθάρες απο το 80 και με μετατροπες απο το 90, οπότε δεν ήταν η απειρία το θέμα. Απο τότε 2011 κόλησα να μελετάω το sustain, και πως οι ταλαντώσεις μπορουν να σκοτώσουν με τις αρμονικές τους το κυρίως σήμα.