yannisp

μετα απο αρκετο καιρο στελνω και την δικη μου κιθαριστικη εκδοχη. yannispbluesjam.mp3

εμενα ο πατερας μου ηταν λατρης του bb king και του tom jones(και εχω κληρονομια και καποια βινυλια τους σπανια).,ωθησε την αδερφη μου να μαθει κλασσικη κιθαρα στα 15 της περιπου..εμενα στα 12-13 με εγραψε σε ωδειο για αρμονιο..δεν με συγκινησε ιδιαιτερα το παλεψα κανα χρονο αλλα μαλλον δεν μου εβγαινε(ισως και λογω αυστηρου καθηγητη με πολυ κλασσικη παιδεια)..τοτε(γυρω στο 1987-88) αρχισαν να μπαινουν στο σπιτι κατι βινυλια των doors και των pink floyd μεσω του "επαναστατη" ξαδερφου μου..εκει βρηκα κατι ενδιαφερον στους ηχους των πληκτρων και της κιθαρας...η ημερα ομως που μου αλλαξε την "μουσικη" ζωη ηταν η 31 μαιου 1989..τοτε με πηρε απο το χερι ο ξαδερφος(ο "επαναστατης") και πηγαμε στο ο.α.κ.α να δουμε τους pink floyd..στα 14 μου ηταν μια ανεπαναληπτη εμπειρια που πραγματικα ηταν το εναυσμα να ασχοληθω πιο σοβαρα με τη μουσικη,μετα απο λιγες μερες η λιγους μηνες εμαθα και τον peter green..και εκει εκλεισε το θεμα..πιστευω πως σε εκεινη την "τρυφερη" ηλικια και μετα απο δυο τετοια ισχυρα σοκ πρεπει να εισαι τουλαχιστον αναισθητος για να μην αρχισουν να χτυπανε κουδουνια και καμπανακια μεσα σου!!!(οπως στο time ενα πραγμα!!!!)

κορυφαια παρασταση εδω.. και ακομα ενα για τους 40αρηδες να θυμηθουμε λιγο το λυκειο!!!(τονοι δακρυων!!!!)

κ εμενα η γνωμη μου ειναι οτι παιζουμε πολυ καλυτερα καθαροι παρα εχοντας πιει πανω απο τα ορια(τα ορια του ο καθενας τα γνωριζει).τωρα οι περιπτωσεις του τυπου keith moon(ο οποιος ειχε λυποθυμησει αρκετες φορες στη σκηνη),amy whinehouse κτλ,κτλ δεν νομιζω οτι επιναν επειδη ηταν καλλιτεχνες..τα αιτια ηταν μαλλον ψυχολογικα-παθολογικα...και υπαλληλοι της ΔΟΥ ανω παναγιας να ηταν..παλι το ιδιο τελος θα ειχαν..αλλοι rock stars παλι λυγισαν στο βαρος του αποτομου πλουτου-δοξας(peter green αν δεν κανω λαθος,που κατεστρεψε τα παντα) αλλα και στο οτι τη ζωη τους την καθοριζαν μανατζαραιοι(τι θα κανει,που θα παει,που θα γελασει κτλ,κτλ,κτλ)..στα καθ'ημας τωρα...στην περιπτωση ενος ημιερασιτεχνη-ημιεπαγγελματια μουσικου που παιζει ενα-δυο Σ-Κ το μηνα και πιθανον βιοποριζεται απο μια αλλη δουλεια,θα ελεγα οτι μαλλον απαγορευεται το αλκοολ αν θεωρησουμε οτι την επομενη μερα πρεπει να ξυπνησει να παει στη δουλεια του..τελος ο επαγγελματιας οδηγος αγωνων,ο επαγγελματιας σπριντερ,ο επαγγελματιας μπασκετμπολιστας δεν παει ποτε στον αγωνα μεθυσμενος....γιατι λοιπον πρεπει να παει ο επαγγελματιας μουσικος;;;

καλησπερα..και εγω θα σου προτεινω πιο φτηνες λυσεις https://www.thomann.de/gr/fender_hot_rod_deluxe_iv.htm?ref=search_prv_5 https://www.thomann.de/gr/fender_pro_junior_iv.htm?ref=search_prv_6 (εξαιρετικος για blues) και τα αντιστοιχα μεταχειρισμενα τους βεβαια.. και κρατανε και αξιοπρεπως την αξια μεταπωλησης τους.

Όλοι μας είχαμε μια κρυφή ελπίδα..ότι θα τους ξαναβλεπαμε...

Είναι πραγματικά από τις ειδήσεις που αρνούμαι να πιστέψω..συλληπητηρια στην οικογένεια του.

η δικια μου γνωριμια εγινε κυριως απο την αγγλικη σχολη...και τους λευκους μπλουζιστες...σιγουρα παντα υπηρχε το ακουσμα του bb king(απο τον πατερα μου)..εμαθα και θαυμασα και θαυμαζω τον hendrix,κτλ,κτλ,κτλ...αλλα ειλικρινα οταν πρωτοακουσα τον peter green ηταν σοκ..(στην ηλικια των 14)..τον πρωτοακουσα στο the supernatural..το κοματι αυτο μπορω να το συγκρινω μονο με καποιο ελληνικο μοιρολόι..το κατατασω στην κατηγορια του λαογραφικου..πολλα χρονια αργοτερα στο ytoube το ειδα οπτικοποιημενο..δυσκολα μπορω να βρω κομματι που να εχει ερθει τοσο κοντα στο να περιγραψει μονο με μουσικη,τις ριζες(τους μαυρους εργατες,τις κακουχιες τους κτλ,κτλ)..ταπεινη μου γνωμη...blues ειναι να το λεει η ψυχουλα σου..να βγαινει απο την καρδια..και ο ακροατης να παιρνει μαζι του αυτο που ακουει..και να τον συντροφευει καθε στιγμη...ο bonamassa ειναι παιχταρας..δεν ειναι blues ομως..(αλλο το οτι διασκευαζει)..καθε φορα ομως που ακουω το cut off my right arm του copeland ανατριχιαζω(μην σου πω οτι ποναει και το χερι μου!!!)..επισης μια αλλη τεραστια μορφη ειναι ο mike bloomfield..και μονο που τον βλεπεις ταυτιζεσαι...this is the blues..πολυ καλη ιδεα αυτο το γκρουπ πιστευω να εχουμε εποικοδομητικες συζητησεις και οχι ποιος παιζει καλυτερα την πεντατονικη(παραδειγμα..)καλη αρχη κ μακροημερευση!!

εδω..παρων!!

ειναι τελικα ο παραδεισος;εχει τυχει να βρεθει κανεις να μας πει την εμπειρια;

πραγματικα,το πρωι η θαλασα ειναι το κατι αλλο.και εμενα οι ωρες του μπανιου ειναι 8.00-12.00 καπου εκει μεσα, η καποιες φορες αργα το απογευμα αφου "κατσει η σκονη" μετα τις 17.00-18.00.απο κει και περα να πουμε και τον μεγαλο κινδυνο απο την ακτινοβολια τις επικινδυνες ωρες(το οποιο δυστυχως ειναι αληθεια),εγω δεν μπορω να βλεπω "γονεις"να μπεκροπινουν κατω απο μια τεντα 13:00 η ωρα το μεσημερι και να εχουν χωρις επιβλεψη τα παιδια να καιγονται στον ηλιο μπουκωμενα με πλαστικο φαγητο..κ μετα αυτος ο "μαγκας" να πιανει τιμονι για να παει την οικογενεια του σπιτι.(αν αρχισω με αυτο το θεμα δεν σταματαω ουτε αυριο..)

με τις ελαχιστες τεχνικες γνωσεις που εχω μου φαινεται καπως "λογικο"να συμβαινει οταν ειναι δυο πεταλια σε σειρα..τωρα ισως παιζει ρολο κ η ποιοτητα κατασκευης και υλικων..(κ εγω ουτως η αλλως με πεταλια σε σειρα παιζω και το πεταλι του reverb "αρπαζει"οταν αρχιζει το overdrive)..η "λυση" ειναι το effects loop οπου υπαρχει..(ο δικος μου π.χ δεν εχει οποτε συμβιβαζομαι)

ο τιτλος απλα δεν υπαρχει.. και cult χωρις σουγκλακο δεν ειναι cult!!!και συμπρωταγωνιστρια τζενη χειλουδακη