Πριν μία βδομάδα παρέλαβα μια κιθάρα που ήθελα χρόνια,
που έπαιζαν μερικοί αγαπημένοι μου κιθαρίστες (Zappa, Clapton, ABB, Weller...)
είναι πολύ μακριά αυτή η λίστα. Μετά από ένα ταξίδι που μου δώθηκε η ευκαιρία
να παίξω με αρκετές κιθάρες κατέληξα οτι θα είναι η επόμενή μου αγορά.
Έτσι λοιπόν παρήγγειλα από γνωστό μαγαζί μια Gibson SG VOS Standard Maestro.
Όταν την άνοιξα μου έπεσε το σαγώνι με το πόσο όμορφη είναι και την καταπληκτική
δουλειά που κάνουν στο custom shop με το Aniline Dye. Δίνει ένα εντελώς vintage look.
Σε δεύτερο χρόνο παρατήρησα οτι υπήρχε μια κλήση στις χορδές ανάμεσα στο maestro
και στο bridge. Ξενέρωσα, αλλά οκ η κιθάρα είχε πολύ ωραίο τόνο ακόμα κι όπως ήταν,
μόλις βγαλμένη από την κούτα. Επίσης ήταν εδώ και ο φίλος μου ο Κωστής που είναι
μέγας μάστορας και ήξερα οτι δεν έχω να φοβάμαι τπτ.
Με τα πολλά την βάλαμε επιτόπου κάτω και την φέραμε (δεν ήταν ευτυχώς πολύ δύσκολο).
Μετά τρίψαμε λίγο τα τάστα, έπεσε ένα γερό σετάρισμα (έχουν ακόμα πράγματα να γίνουν)
και μετά ήρθε η ώρα της αλήθειας. Plugged στον magnatone και κελάηδησε.
Οι custombuckers που φοράει είναι εξαιρετικοί μαγνήτες, με πολύ ωραίο σκάσιμο,
ολοστρόγγυλος neck μαγνήτης με μπόλικη "ξυλήλα", bridge ωραίος και παχύς αλλά σκαστός
και η bribge θέση απλά δεν υπάρχει. Είναι η πρώτη μου Gibson, γενικά η πρώτη μου κιθάρα
με humbuckers και το ψάχνω ακόμα. Καθαρίζει καταπληκτικά με το volume
και τα tone είναι εξαιρετικά χρήσιμα. Το τρέμολο δεν είναι για πολλά πολλά αλλά ούτως ή άλλως και στις jazzmaster δεν έκανα κάτι το υπερβολικό. Με λίγο big bends στα κατάλληλα σημεία έγινε πιο σταθερή στο κούρδισμα αλλά θέλει ακόμα δουλειά στο nut.
Ηχητικά είναι πολύ σκαστή και ξερή, όπως τα περισσότερα sg αλλά είναι πιο παχιά.
Εξαιρετική clean & overdriven. Κλασσικός ήχος.