Θανάσης Καλδής

 

βρήκαμε ωδείο και δάσκαλο που ενθουσίασε τον υποψήφιο μαθητή,

μπράβο σας, ξεκινάτε σωστά!

το πακετάκι squier μπάσο + ενισχυτής σας το πρότεινε ο δάσκαλος στο ωδείο ή το στάμπαρε ο μικρός; 

αξίζουν συγχαρητήρια και για τα παιξίματα και για την παραγωγή του βίντεο. πολύ καλαίσθητο αποτέλεσμα!

ποιο usb? όλα ανεβαίνουν αυτόματα με dropbox

αυτά είναι πολύ προχωρημένα...

ξέρεις τι διαδικασία είναι να βγάλεις το κινητό, να τραβήξεις φωτογραφία, να βρεις το καλώδιο usb, να το συνδέσεις στη θύρα, να περάσεις το αρχείο στο pc, να βρεις την φόρμα που κάνεις upload... μόνο που το είπα ίδρωσα  ;D

κάποιοι γράφουν κιόλας "φωτογραφίες με pm" ή "όποιος ζητήσει θα στείλω και φωτό"

Νέοι δοκιμαστικοί τίτλοι:

1.) Το αρμόνιο της Σούλας της αρχάριας.

2.) Πλήκτρα, αρμόνια και πολυφωνία, η Σούλα.

3.) Πληκτροφόρα για αρχάριους, πιό αρχάριος πεθαίνεις.  ;D ;D ;D

Εγώ ψηφίζω το 1  ;D

Εγώ τον "γνώρισα" μέσα από τις συνεργασίες του με τον dr John.

RIP

Το δεύτερο έχει πιο παραδοσιακό ήχο, πιο αναμενόμενο.

Ο neck μαγνήτης στο δεύτερο  είναι για τα γούστα μου πιο ωραίος.

Ο συνδυασμός neck και bridge ακούγεται όπως θα έπρεπε.

Για τους bridge εγώ θα έκλεινα το tone λίγο περισσότερο. πότε δεν μου άρεσε το ανοιχτό tone στη γέφυρα.

Οι fralin δεν μου άρεσαν. Βέβαια με φρέσκες χορδές και setup θα ακούγαμε άλλα πράγματα. Το δεύτερο μπάσο λες ότι έχει ψιλό setup και όμως κάπου ταστάρει. Έχεις φαγωμένα τάστα;

Ένα τελευταίο Post από εμένα, για τα specs σε δύο signature μοντέλα με heavy χαρακτήρα!

Steve Harris signature (Japan) vs. Steve Harris signature (Mexico)

1. Σώμα : alder το Japan, maple το Mexican

2. Φινίρισμα σώματος : gloss polyurethane το Japan, gloss polyester το μεξικάνικο. Το Γιαπωνέζικο βγαίνει με blue sparkle χρώμα, ενώ το Μεξικάνικο με Olympic white και το έμβλημα της west ham!!

3. Μανίκι : και τα δύο μανίκια είναι 34άρια, maple , με 7,25 radius και black dot inlays. Τα τάστα στο Japan είναι medium jumbo ενώ στο Mexican είναι jumbo. Το προφίλ του μανικιού στο Japan είναι C, ενώ στο Mexican U και το φάρδος στο nut είναι 1,650 στο Japan και 1,615 στο Μεξικάνικο. Το Nut στο Μεξικάνικο είναι μαύρο (synthetic).

4. Φινίρισμα μανικιού : το Γιαπωνέζικο έχει gloss Polyurethane και το Μεξικάνικο gloss urethane με πιο σκούρο tint στο headstock

5. Electronics : 250άρια Pots με .047uf cap. Το Japan φοράει τους Seymour Duncan basslines spb-1 μαγνήτες ενώ το Mexican τους Seymour Duncan Steve Harris signature spb-4 μαγνήτες

6. Hardware : τα μπάσα φοράνε το ίδιο “mirror” pickguard. Κατά τα άλλα στο Japan η γέφυρα είναι η Leo Quan badass II, ενώ στο Mexican, μια παραπλήσια στο design,  high mass fender. διαφέρουν και στα κλειδιά με το μεξικάνικο να φοράει τα vintage 70’s (open gear), ενώ το Japan τα vintage-style.

7. Λοιπά : και τα δύο μπάσα φοράνε από το εργοστάσιο το Harris signature set χορδών της Rotosound (flat χορδές  50–110)

Θα ηταν καλυτερα να βγαλει τη λεξη Rainbow απο το ολο σκηνικο. Τι δουλεια εχουν οι παραπανω μουσικοι με τους Rainbow? Δεν μπορουσε να κανει live απλα με το ονομα του?

+1

πολύ ωραία διασκευή, ατμοσφαιρική, με έμφαση στις λεπτομέρειες που έχει το κομμάτι.

μπράβο φίλε!

American vintage ’58 vs. American vintage ‘63

1. Σώμα : όπως είδαμε προηγουμένως τα ’58 έχουν και επιλογή ash σώματος (μόνο στο white blonde χρώμα), ενώ τα ’63 είναι αποκλειστικά από alder

2. Φινίρισμα σώματος : και τα δύο το ίδιο (flash coat lacquer)

3. Μανίκι :  στα ’58 one piece maple ενώ στα ’63 maple με rosewood ταστιέρα. Κατά τα άλλα είναι σχεδόν παραπλήσια (34-άρια, 7,25 radius, bone nut, 20 vintage τάστα με μια μικροδιαφορά στο nut width (1.735 τα ’58 με 1,74 τα ’63) και διαφορετικού χρώματος dot inlays (clay colored λόγω ταστιέρας στα ‘63)

4. Φινίρισμα μανικιού : και τα δύο flash coat lacquer

5. Electronics : 250-άρια pots με .1uf cap και τα δύο με το ’58 να φοράει τον American vintage ’58 split single-coil μαγνήτη ενώ το ’63 τον American vintage ’63 split single-coil (στην αγορά θα τους βρείτε ως «pure vintage» ’58 & ’63 precision pickup αντίστοιχα)

6. Hardware :   οι γέφυρες και τα κλειδιά είναι κοινά (am. Vint. Bass bridge με “barrel” saddles και am. Vint. Reverse tuners) και διαφέρουν μόνο τα pickguards με τα ’58 να φοράνε το gold anodized aluminum ενώ τα ’63 4-ply tortoise ή 3-ply mint green (ανάλογα με το χρώμα του σώματος). Τέλος τα ’63 έχουν ένα extra strap button στο πίσω μέρος του headstock…

7. Extras : και τα δύο έχουν τα ίδια εξτραδάκια (hard case, pickup και bridge covers και thump rest)

Classic 50’s vs. Road Worn  vs. Classic 50’s (new edition)

1. Σώμα : όλα alder

2. Φινίρισμα σώματος : το παλιό 50’s urethane, το καινούργιο 50’s gloss nitrocellulose lacquer και το road worn, nitrocellulose lacquer με αρκετό relicάρισμα

3. Μανίκι : όλα το ίδιο (one piece maple, 34-άρι, C shape, 20 vintage τάστα, 1,75 nut width, 7,25 radius, synthetic nut, μαύρα dot inlays)

4. Φινίρισμα μανικιού : το παλιό 50’s έχει gloss urethane, Το καινούργιο 50’s gloss nitro και το road worn Urethane.

5. Electronics : όλα έχουν 250-άρια Pots με .1uf cap και τον ίδιο μαγνήτη!!!

6. Hardware : όλα φοράνε τα ίδια κλειδιά, γέφυρα και pickguard!!! (am. Vint. Γέφυρα, am. Vint. Reverse κλειδιά και gold anodized aluminum pickguard)

7. Extras : το παλιό 50’s και το road worn έχουν μαλακή θήκη, ενώ το καινούργιο 50’s σκληρή tweed θήκη – όλα τα όργανα είναι Mexican.

Αυτό το τελευταίο συγκριτικό δείχνει μια γενικότερη τάση της fender. Κρατάει τα μοντέλα της σχεδόν ίδια, χωρίς δραστικές αλλαγές, βγάζει στην αγορά 3 υποτίθεται διαφορετικά όργανα, με διαφορετικές τιμές, φτιαγμένα στο ίδιο εργοστάσιο, με την ίδια ξυλεία, το ίδιο hardware, τα ίδια ηλεκτρονικά, με μερικές διαφοροποιήσεις στο φινίρισμα ή στο αν έχει γίνει relicάρισμα στο όργανο ή με μικροδιαφορές στα parts (χωρίς όμως να αλλοιώνεται το βασικό τους σχέδιο ουσιαστικά).  

το headbanging του ντράμερ στο iron man outro είναι όλα τα λεφτά  ;D

μεγάλη μορφή!!!

έχουν διαφορετικό κόψιμο στο σώμα (εάν εννοείς αυτό)

American vintage ’58 vs. Mexican ’50 precision

1. Σώμα : τα am. Vintage βγαίνουν με δύο σώματα. Το sunburst και το μαύρο με alder ενώ το white blonde με ash, ενώ το Mexican μόνο alder

2. Φινίρισμα σώματός : τα American με flash coat lacquer, τα Mexican urethane

3. Μανίκι : τα μανίκια είναι και τα δύο 34-άρια,one piece maple, με 20 vintage τάστα, μαύρα dot inlays, C προφίλ μανικιού  και το radius της ταστιέρας είναι 7,25 (το vintage). Διαφέρουν στο φάρδος στο nut με το αμερικάνικο να είναι 1,735 ενώ το μεξικάνικο 1,75. Το nut στο American είναι bone ενώ στο mex Synthetic

4. Φινίρισμα μανικιού : στα vintage ’58 το φινίρισμα είναι το ίδιο με του σώματος (flash coat lacquer) ενώ στα Mexican gloss urethane

5. Electronics : 250-άρια Pots με .1uf cap και τα δυο (περισσότερο treble roll-off) τα American φοράνε τον American vintage 58 split single-coil μαγνήτη και τα Mexican τον vintage split sigle-coil (υπήρχε μια φήμη ότι τα πρώτα mex 50’s φορούσαν αρχικά τον American standard split)

6. Hardware : τα μπάσα φοράνε τις American vintage γέφυρες και τα American vintage reverse open gear κλειδιά (αυτά κουρδίζουν ανάποδα από τα κανονικά κλειδιά, εκεί κολλάει το reverse) και όλα έχουν  gold anodized aluminum pickguard.

7. Extras : τα αμερικάνικα περιλαμβάνουν επίσης τα pickup και bridge covers (βιντατζιά) και ένα thump rest και σκληρή tweed θήκη ενώ ο μεξικάνος ένα απλό gig bag.  

Καλησπέρα σε όλους!

  Ομολογώ πως έχω μια αδυναμία στα fender precision. Έχουν έναν από τους βασικότερους ήχους στην ιστορία του ηλεκτρικού μπάσου.  Υπάρχουν όμως τόσα πολλά εκεί έξω (squier, Mexican, Japan, American, custom shop, masterbuild, + αλλαγές που έχουν γίνει και νέες σειρές που έχουν βγει κατά καιρούς σε διάφορες χρονολογίες)  που μπορεί να χάσεις την μπάλα ψάχνοντας σε τι διαφέρει το καθένα από αυτά στα specs τους.

  Είπα λοιπόν να κάνω ένα συγκριτικό  στα specs σε ορισμένα βασικά μοντέλα που κυκλοφορούν σήμερα, ούτως ώστε γρήγορα να μπορεί να εντοπίσει κάποιος  σε τι διαφέρει ένα Μεξικάνικο από ένα Αμερικάνικο μπάσο, για παράδειγμα ένα Mexican std. Από ένα American std. ή ένα Mexican classic 50’s από ένα American vintage ‘58 p bass  ή δύο παραπλήσια μοντέλα όπως το classic 50’s από το roadworn ή το American vintage ’58 από το American vintage ’63. Είναι λίγο χαοτικό το θέμα, ξεκινάω με την μητέρα των μαχών!

American std. vs. Mexican std.

1. Σώμα : και τα δύο από alder

2. Φινίρισμα σώματος : το αμερικάνικο urethane, το μεξικάνικο polyester

3. Μανίκι : και τα δύο είναι maple, 34άρια, με modern C προφίλ, 9,5 radius ταστιέρας, 1,625  φάρδος στο nut, με 20 medium jumbo τάστα. Και τα δύο βγαίνουν με ταστιέρα maple ή rosewood

4. Φινίρισμα μανικιού : και τα δύο με urethane. το αμερικάνικο με satin finish πίσω και gloss μπροστά (στις maple ταστιέρες) ή gloss στη φάτσα του headstock (rosewood ταστιέρες) ενώ το Mexican είναι όλο satin

5. Electronics : και τα δύο έχουν 250άρια pots με .05 uf caps (.047uf). τα αμερικάνικα φοράνε τους custom shop 60’s split single-coil μαγνήτες, ενώ τα μεξικάνικα τους standard split single-coil  μαγνήτες

6. Hardware : εδώ εντοπίζονται οι περισσότερες διαφορές καθώς τα αμερικάνικα έχουν την high mass vintage γέφυρα και τα ultra light open gear κλειδιά με το f stamp από πίσω ενώ τα μεξικάνικα την standard vintage γέφυρα με τα standard open gear κλειδιά. Το pickquard στα usa είναι είτε 4-ply tortoise είτε 3-ply white ανάλογα το χρώμα του μπάσου ενώ στα Mex είναι 3-ply white.

7. Λοιπά : τα αμερικάνικα περιλαμβάνουν και σκληρή θήκη που οπωσδήποτε συμβάλει πολύ στο επιπλέον κόστος του οργάνου.

Ελπίζω να σας άρεσε,

ευπρόσδεκτες παρατηρήσεις ,διορθώσεις, απόψεις κ.τ.λ

το fender logo γιατί το βάλανε κανονικά; δεν έπρεπε να είναι και αυτό ανάποδα;για να μην μπερδευτεί το καταναλωτικό κοινό;

anyway φοβερή κιθάρα!

Ray δεν είναι μυστικό. Spare parts μπορείς να βρεις ή να παραγγείλεις από όλα τα μουσικομάγαζα. Εγώ έχω μία συγκεκριμένη προτίμηση σε ένα από αυτά, δεν θέλω όμως να διαφημίζω δημόσια κανέναν επαγγελματία.

Τσέκαρε τα pm σου.

Συγνώμη φίλε αχταρμάς, αλλά μόλις είδα το θέμα μου ήρθε φλασιά η παρακάτω σκηνή!

Δεν ξέρω εάν είναι από τα εντυπωσιακότερα, πάντως είναι από τα αγαπημένα μου

the Jimi Hendrix experience - bold as love

https://youtu.be/P4wNsB_AC6Q

Blocks, ιδιαίτερα στα μπάσα!

τέτοιο look μου κάνει περισσότερο σε μπάσο!

 

+1

Επανέρχομαι στο θέμα μετά από λίγες μέρες.

Συζητούσαμε με τον ντράμερ της μπάντας μου αυτό το νήμα, και μου προτείνετε και αυτός τις music safe ωτοασπίδες της alpine.

Τις χρησιμοποιεί και αυτός και είναι ευχαριστημένος.

Ωστόσο μου έδωσε να δοκιμάσω σε ένα Live που κάναμε προχθές ένα extra ζευγάρι από τις ωτοασπίδες πού χρησιμοποίούσε μέχρι πρότινος (κάποιες moldex).

Ήταν ένα σχετικό upgrade για εμένα μίας και οι προηγούμενες πού είχα ήταν από αφρώδες υλικό, ωστόσο δεν είδα και καμία τεράστια διάφορα. Κάποια στιγμή στα μισά του set τις έβγαλα για να μπορώ να μιλάω και να ακούω με άνεση τον κιθαρίστα μας που ήταν μερικά μέτρα πιο μακριά.

Αν ο χώρος που παίζετε είναι πολύ μικρός και έχετε τους ενισχυτές στο... 11,

Παίζω και σε μικρούς και σε κάπως μεγαλύτερους και σε ανοιχτούς χώρους.στους μικρούς δεν τίθεται θέμα μεγάλων εντάσεων απλώς επειδή τα stage στα περισσότερα μαγαζιά είναι πολύ μικρά θέλοντας και μη τα πιάτα του ντράμερ σκάνε στους 20 πόντους από τα αυτιά μου.  Επίσης και οι εντάσεις δεν γίνεται να είναι κάτω από ένα φυσιολογικό επίπεδο ειδικά αν τα γκρουπ που παίζει ο καθένας είναι Rock - Hard Rock - heavy κτλ.

Ευχαριστώ για το feedback από την χρήση αυτής ωτοασπίδας

Για του λόγου το αληθές παραθέτω την φωτογραφία από τις δικές μου. Δεν ξέρω αν είναι ακατάλληλες για μουσική, πάντως είχαν φιλτράρει τα ενοχλητικά πρίμα και τον θόρυβο αρκετά καλά  (δεν έχω πάντως και κάποιο μέτρο σύγκρισης ).

Πάντως και αυτές που παρέθεσες φαίνονται ωραίες και δεν έχουν ακριβά. Ίσως δοκιμάσω να πάρω κάτι ανάλογο που θα βελτιώσει την ακουστική εμπειρία.

Είναι ενοχλητικό να τελειώσει το Live και να βουίζουνε τα αυτιά σου.