Abraxas

Πέρα από την πλάκα, ο Paul πέτυχε ακριβώς προσφέροντας μια εναλλακτική πρόταση 'ανάμεσα' στους δύο 'κόσμους', ακόμα και στην κλίμακα της ταστιέρας! Και φυσικά χωρίς κανένα από τα προβλήματα ποιότητας που τυραννούσαν (και τυραννούν μερικές φορές και σήμερα) τους δύο 'μεγάλους'. :wink:

:roll: Σωστά, αν του έλειπαν και 3 δάκτυλα από το αριστερό χέρι, με τίποτα δεν θα μπορούσε να παίξει έτσι... :roll: :lol: :lol:

8O Ωχ λες?? :? 8O Και την πουλήσαμε στον Paul για ένα κομμάτι ψωμί ρε γαμώτο, τι λες γι'αυτό να την ήθελε; :P :lol: :lol: :lol:

Καλά, εσύ αυτό το θέμα: http://www.noiz.gr/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=6667 δεν το πήρες χαμπάρι; :wink:

Η γιαγιά μου στο χωριό είχε μια ακριβώς ίδια ντιβανοκασέλλα. :P :lol: :lol: :lol:

Ηλία... με έπιασες :roll: :? Παίδες... συγνώμη' date=' προσπαθούσα να το κρατήσω μυστικό... Εκείνη η ηχογράφηση τις προάλλες... ... δεν έγινε με τη Squier 51... [b']... με μια τέτοια έγινε!! [/b] :P 8) 8) 8) :D

Εντάξει... το θέμα δεν είναι 'να παίζουν' αλλά και το 'πως ακούγονται'... Εδώ κάνουμε ομηρικούς καυγάδες για ξύλα και μανταλάκια και οι χορδές που είναι το πρώτο πράγμα που παίζει ρόλο στον ήχο δεν πρέπει να μας απασχολούν; Βάλε ένα σετ (για παράδειγμα, μιας και τις θεωρώ κορυφαίες) DR δίπλα δίπλα με τις Elixir και πες μου τι ακους... :wink:

8O 8O 8O 8O ΠΟΣΟΥΣ ΜΗΝΕΣ????? Ακόμα και από εξασθενημένο ουράνιο να ήταν οι χορδές, έλεος... :roll:

Μπα... άσε' date=' με τα ίδια λεφτά προτιμώ να πάρω 3-5 σετ από [b']κανονικές[/b] χορδές, που αντέχουν ακόμα περισσότερο στο χρόνο και έχουν και πραγματικό ήχο. :wink:

Απλώς δεν το έχει ανοίξει ακόμα :wink:

απ οσο ξερω' date=' οι εγγλεζοι εχουν ακριβα μεταφορικα, οποτε μαλλον ειναι δωρον αδωρον :roll:[/quote'] Κι'όμως... μπορεί να κάνεις λάθος! Κάποια μαγαζιά, από ένα ποσό και πάνω, στέλνουν δωρεάν! Οπότε καλό είναι να το ψάξει κάποιος! :wink:

Εντάξει, μη γινόμαστε υπερβολικοί, το τι υλικά θα χρησιμοποιήσεις (μαγνήτες, γέφυρες, κλειδιά, κλπ) είναι πολύ σημαντικό επίσης... Δεν αναφέρομαι καν στα ξύλα, αλλά όσο νάναι, άλλο πράγμα μια quartershawn maple ταστιέρα φινιρισμένη με νίτρο, ή ένα ωραίο swamp ash σώμα με έντονα νερά... Η συναρμογή των υλικών είναι φυσικά σημαντική επίσης, το μάτι πιάνει ακόμα και ασυνείδητα κάποιες ανοχές που, μπορεί να μην έχουν καμμία άλλη σημασία, αλλά προσδίδουν μια 'ακριβή' αίσθηση.

Ρε συ, φοράς T-shirt 'Νο Fender' στο στρατό, είσαι από περίεργο χωριό.. μπας και ζεις σε παράλληλο Σύμπαν;; :P :lol: :lol: Τα rolled edges είναι ολόκληρη ιστορία, κάτι τόσο απλό που δίνει τόση διαφορά στο παίξιμο... Καταρχάς, όπως λέει και ο μέγας Dan στο βιβλίο του, υπάρχουν 2 τύποι, modern και vintage. Κατά δεύτερο, δεν ξεχνάμε ότι rolled δεν είναι μόνο τα τάστα... είναι και η άκρη της ταστιέρας (στο ξύλο...). Εκεί δεν τολμάω (προς το παρόν) να βάλω τόσο χοντρό χέρι... ειδικά όταν έχει ήδη βερνίκι πάνω η ταστιέρα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ίσα ίσα το πείραξα λίγο (έτσι για το γαμώτο). Καλά, για bound ταστιέρες το ξεχνάμε τελείως και γυρνάμε τη συζήτηση στις γκόμενες... 8)

Λοιπόν, με το link που έδωσε ο Ψαρούλης, κατέληξα και λέω να πάρω τα... τραπουλόχαρτα. :wink: Μια ηλίθια ερώτηση, γιατί δεν τα έχω ξαναδοκιμάσει. Αυτά τα αυτοκόλλητα βινυλίου, άντε και τα κόλλησα σε κάποια κιθάρα, αν θέλω να τα βγάλω αφαιρούνται εύκολα; Ή είναι σαν τα γ@μ*$ αυτοκόλλητα σήματα των τελών κυκλοφορίας;; :?

τι ειναι αυτο?memphis strings?για τις dadario μιλαω :o Οι D'addario βγαίνουν λίγο πάνω από 2 ευρώ αν τις πάρεις από Αμερική (12άδες αν θυμάμαι καλά).

Μπλιαχ' date=' για [b']χορδές[/b] μιλάμε ρε!! :P :lol: :lol: :lol: Σαμ, η ταστιέρα δεν θα πάθει τίποτα αν είσαι ευγενικός μαζί της. :wink: Ωστόσο, μια καλή ιδέα είναι να την καθαρίσεις μετά καλά με νάφθα (κοινώς, ζιπέλαιο) και να περάσεις το υγρό σου (λεμονέλαιο ή άλλο). Επίσης πρόσεξε στην ηλεκτρική αυτό που είπα για τους μαγνήτες. :wink:

Αυτές τις τελευταίες μέρες που όντας ασθενής έμεινα μέσα, μου καρφώθηκε η ιδέα να υποβάλλω σε φρικτά βασανιστήρια μια από τις κιθάρες μου. Η ιδέα να ομολογήσω ότι δεν ήταν καινούργια, αλλά μου πρωτοήρθε όταν είδα μια Strat... περιποιημένη από έναν μάστορα... καλά, δεν θα πω περισσότερα, ο άμεσα ενδιαφερόμενος ας γράψει γι'αυτή την κιθάρα! :wink: Αυτή η κιθάρα ήταν πάρα πολύ ωραία σεταρισμένη και επειδή είμαι φύσει ζηλόφθων χαρακτήρας, αποφάσισα να κάνω κάτι παρόμοιο στην κόκκινη Strat μου, γνωστή ως Funkier Spamcaster (with Asynchronous Talent) To Rockinger μπράτσο, όπως όλα τα aftermarket μπράτσα, είχε από τη μαμά του καλά τάστα, αν ήθελες να έχεις το 'εργοστασιακό' σεταπ μιας Φέντερ. Αλλά ποιος το γ... το εργοστασιακό σετάπ. :oops: 8) Για να μην τα πολυλογώ: 1) Τα τάστα τρίφτηκαν, κορωνιάστηκαν (έτσι δε λέγεται το crowning στα ελληνικά? :P ) και γυαλίστηκαν επιμελώς. Οι άκρες τις ταστιέρας έγιναν rolled. 8) 2) Το nut ήταν ήδη αλλαγμένο και τέλεια κομμένο από τον Πήτερ 3) Ρυθμίστηκε το μπράτσο, η γέφυρα, οι μαγνήτες, οι αρμονικές... όλα σύμφωνα με τις υποδείξεις του κυρίου Dan Erlewine, αλλά αδιαφορώντας για τις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Στόχος το τέλειο playability. Φυσικά κάποια στιγμή μπήκαν και χορδές, εννοείται, 10-46. 4) Τελικώς, κουρδίστηκε με το καινούργιο μου απόκτημα, ένα μπλε παράξενο φουσκωτό κουτάκι απίστευτης ακρίβειας. Μερικές ώρες αργότερα, το αποτέλεσμα: Το action είναι πλέον τόσο χαμηλό που καταντάει γελοίο. Bends μέχρι σχεδόν 2 τόνους, αδυνατούν να αναγκάσουν τις χορδές να τρίξουν. Η αίσθηση είναι πολύ μαλακή και βελούδινη (παρά τις 'σκληρές' D'addario). Επιτέλους θα μπορούσα να τη δώσω στο Freedom (το άτομο κάνει bends 4 τόνων 8O) και να έχω μικρό φόβο ότι θα τρίξει. Οι μαγνήτες (David Barfuss design) είναι στο κατάλληλο ύψος για να δώσουν ακριβώς τον τόνο που πρέπει, χωρίς να υπάρχουν προβλήματα stratitis. Εννοείται ότι παντού στην ταστιέρα οι νότες ακούγονται πεντακάθαρα και με ολοζώντανες αρμονικές. Σ'αυτό έχει συμβάλει και το tempered κούρδισμα. Το ηθικόν δίδαγμα αφήνω να το βρείτε μόνοι σας... όπως είχαμε συζητήσει και παλιότερα, ένα τεράστιο ποσοστό του πόσο 'ακριβή' δείχνει μια κιθάρα, είναι ο τρόπος που παίζει και η αίσθηση που δίνει... Πιθανώς ακόμα και η φτηνότερη κιθάρα που έχετε να μην έχει δείξει ακόμα το 100% των δυνατοτήτων της. :wink:

Λοιπόν' date=' επειδή είμαι στις καλές μου... :D Ας μην φάμε ζωντανό τον πωλητή τώρα (τον τρώμε αργότερα)... Πάνω στην πίεση της δουλειάς, μην ξέροντας ποιον έχει να αντιμετωπίσει, κλπ, μπορεί να απαντήσει έτσι παπαροειδώς σε κάτι... εννοώντας κάτι άλλο (αυτό με το headroom, για παράδειγμα). Αυτό το ρόλο, της καθοδήγησης, [b']θα έπρεπε[/b] να παίζει το φόρουμ, οι πωλητές παιδιά δεν πολυπρολαβαίνουν για τέτοια... Έχω κάνει θαυμάσιες συζητήσεις με πωλητές, και με διαφωνίες βέβαια, και με όλα, αφού όμως καταλάβαιναν τι ξέρω, τι θέλω και τι ψάχνω. :wink: Φίλε Ψυχίατρε, κάνε ένα search στο φόρουμ, να δεις γενικά απόψεις για τους ενισχυτές που σου έχουν προταθεί (θα συμπληρώσω: Koch Studiotone, Carvin Vintage 16). Ψάξε γενικότερα απόψεις στο internet και από (γνώστες) φίλους. Και μετά ξεκίνα με την κιθάρα σου και επέμενε να τους ξεψαχνίσεις. Και να είσαι πάντοτε έτοιμος, ο ήχος που γουστάρεις σήμερα να μη σε καλύπτει 100% σε έξι μήνες ή ένα χρόνο. :wink:

Οι ενισχυτές δεν είναι... φέτα βαρελίσια για να πωλούνται με το κιλό ή με τα βατ. :wink: Υπάρχουν και ενισχυτές με λιγώτερα βατ που κοστίζουν 3 φορές περισσότερο. ¶σε που ανάμεσα στα 15 και στα 40 βατ η διαφορά στην ένταση θα είναι γύρω στο 6-7%. :wink: