TamTam

Καθε άλλο, το ίδιο λέμε. Εκαναν και οι δυο show off. Με μια σημαντική διαφορά, ότι ο ένας έκανε μόνο αυτό. Αυτό λέω από την αρχή. Ξαναδιάβασε παρακαλώ τι γράφω σε προηγούμενα σχόλια: αυτοί που ανάφερα "βάσισαν μεγάλο μέρος της μουσικής τους στη δεξιοτεχνία μπλα μπ-λα μπλα" , αλλά δεν τους μνημονεύουμε γι' αυτό. Δυο μέτρα και δυο σταθμά, χρησιμοποιείς εσύ. Οποιος είναι ακριβοδίκαιος, κρίνει τα διαφορετικά πράγματα με διαφορετικό τρόπο , δεν κρίνει διαφορετικά πράγματα όμοια.

Δεν συμφωνώ Dreamdancer. Ο Μalmsteen έκανε πάντα και μόνο show off. Από τα εξώφυλλα των άλμπουμ του, μέχρι τα ρούχα που φορούσε και από τον τρόπο που ερμηνευε, μέχρι την επιτηδευμένη ποζεριά του "κοιτάξτε πόσο άνετος είμαι". Άλλη φυλή, άλλος πλανήτης, άλλη "τέχνη" αν θες από τύπους σαν τον R. Gallagher, τον Trower, τον Gilmour, τον Edge, τον Hendrix, τον Frank Marino, τον Stanley Jordan, την Kaki King, ton Jimmy Page, τον George Benson... Σε όλα τα είδη μουσικής, υπαρχουν καλύτεροι (αξιότεροι) "σρέντερς" απ' ότι στο είδος των σρεντερς. :) Τώρα ξανασκέψου ποιος είναι κομπλεξικός και γιατί. Ποιος έχει ανάγκη να ταμπουρωθει πίσω από τη δεξιοτεχνία και ποιος όχι.

@Long Shadow Ε μα. Πέστο άνθρωπε μου. Αν πλακωθείς στη μελέτη θα παίξεις σαν τον Fareri. Τιποτα όμως δεν αποδεικνύει ότι ο (κάθε) Fareri αν πλακωθεί στη μελέτη, θα φτάσει κάποια στιγμή να παίξει ένα οποιοδήποτε κομμάτι του Rory Gallagher με αντίστοιχο πάθος ή εκφραστικότητα (για να αναφέρω δυο χαρακτηριστικά που ειδικά στην κιθάρα, αναγνωρίζονται και επιβραβεύονται διαχρονικά από το κοινό ;D ). Το ("στείρο" ; Ας το πούμε "στείρο", "ανέμπνευστο", αν αυτό καλύπτει τους σρεντάδες του φόρουμ) σρέντινγκ είναι το καταφύγιο του ατάλαντου. Κιθαρίστες σαν τον Εddie Van Hallen ή τον SRV που κατέβαζαν παπάδες μα μαγιό στα σόλα τους (αν και σε τόσο διαφορετικά είδη μεταξύ τους), βασίζοντας μεγάλο μέρος της μουσικής τους στη δεξιοτεχνία, ε δεν τους λες και ανέμπνευστους. Τώρα το να χαρακτηριζόμαστε τσουβαληδόν "κομπλεξικοί" όσοι βάζουμε σε δεύτερη και τρίτη μοίρα τις ασκήσεις τεχνικής (σρέντινγκ) σε σχέση με τις "ασκήσεις ύφους" πάνω σε ένα όργανο, προσβάλλει πριν απ' όλα το κριτήριο αυτού που κάνει τον χαρακτηρισμό. Όχι τπτ αλλο δλδ, αλλά χ...τήκανε ο Robin Trower κι ο Gilmour που τους χαρακτηρισε "κομπλεξικούς" κάποιος Dreamdancer. λολ Edit @Dreamdancer γράφαμε μαζί, σόρι! Ε, ναι. Δεν με απασχολεί καθόλου το show off, όπως και τους περισσότερους κιθαρίστες που ακούω και μου αρέσουν. Είναι ξέρεις το οξύμωρο: όπως αν θες να βγάλεις λεφτά από τη μουσική, πρέπει να παίζεις χωρίς να σε νοιάζει να βγάλεις λεφτά, έτσι και με την ίδια την ουσία της μουσικής: αν θες να ξεχωρίσεις καλλιτεχνικά, πρέπει νομίζω (μπορεί και να έχω λάθος) να παίζεις χωρίς να "φωνάζεις' ότι θέλεις να ξεχωρίσεις ή "κοιτάξτε πόσο γρήγορα, εφετζίδικα, παίζω". Μέχρι στιγμής πιάνει!

Όσοι απορρίπτουν το shreding είναι κομπλεξικοί. Μάι'στα. Πω πω ρε Dreamdancer. Ακτινοβολείς καλοσύνη.

Ξέχασες τον πρώτο μεταλ σρέντερ της ιστορίας, τον Παγκανίνι! (σοβαρολογώ!) ;D Στη συνείδησή μου πάντως , δεξιοτέχνες όπως αυτοί που αναφέρεις, Hendrix, SRV, De Lucia (θα πρόσθετα κι άλλους και από τζαζ όπως Wes Montgomery κ.λπ. αλλά δεν έχει νόημα) είναι πρώτα μουσικοί και μετά όπως τους χαρακτήρισες, σρέντερς. Για την ακρίβεια είναι τόσα πολλά κιλά μουσικοί, ώστε η δεξιοτεχνική ταχύτητά τους δεν τους χαρακτηρίζει καν ως βασικό γνώρισμα. Κανείς δεν αποκαλεί τον George Benson ή τον Django Reinhard σρέντερ κι ας παίζουν με εξωφρενική ταχύτητα. Πράγμα που δεν συμβαίνει ας πούμε με τον Μalmsteen, σωστά; Δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής... Αυτοί που αναφέρω είναι πρώτα καλλιτέχνες και μετά "σρέντερς" (δε νομίζω ότι είχε εφευρεθεί ο όρος στα χρόνια τους πάντως) :) Το σρέντινγκ είναι σπορ, όπως οι αγώνες. Και καθαρή ποζεριά, κίνηση εντυπωσιασμού και show off. Δεν το κατακρίνω, διαπίστωση κάνω: Δεν ειναι τυχαίο ότι σε αυτό διαγωνίζονται όλοι οι μουσικοί από την αρχή του χρόνου... ποιος θα παίξει πιο δύσκολα, πιο πολλά και πιο γρήγορα.

Ο Vai έχει χιούμορ guys. Αλλιώς δεν θα έπαιζε ποτέ με τον Frank Zappa... :) Υπάρχει κάποιο live του, δεν θυμάμαι ποιο (γιατί το είχα σε βινύλιο μόνο), όπου ο Ζappa παρουσιάζει τους μουσικούς και όταν φτάνει στον Steve Vai, λέει κάτι σαν "απόψε μαζί μας είναι ο Steve Vai, κυρίες και κύριοι", παίζει κάτι ο Vai, μετά ο Zappa ξαναλέει "και μαζί μας είναι και ο Carlos Santana" -και τότε ο Vai ξεκινάει και παίζει ακριβώς σαν τον Santana! O άλλος ο θεόμουρλος το συνέχιζε "και μαζί μας είναι και ο Jimi Hendrix" - έπαιζε σαν τον Hendrix ο Vai και πάει λέγοντας... μιλάμε οτι θα μπορούσε να το συνεχίζει όλη τη νύχτα το άτομο (o Vai). Στο τέλοςο Zappa έλεγε κάτι του στυλ "και μαζί σας είναι και ο Frank Zappa " και τότε o Vai τον ξεφτίλιζε κανονικά, παίζοντας ακριβώς όπως αυτός! χα χαααα

Καποτε ρωτησαν τον Gilmour αν μπορεί να παίξει γρήγορα και αν ναι, γιατί δεν παίζει ποτέ όσο γρήγορα μπορεί. Απάντησε: είμαι μουσικός , όχι σπόρτσμαν. Δεν διαγωνίζομαι με κανέναν. Ένας καλλιτέχνης μπορεί να κάνει κάποιον να κλάψει, να συγκινηθεί, με μια φράση. Μπορεί να το κάνει αυτό όποιος θεωρεί αυτοσκοπό την ταχύτητα;"

Συμφωνώ με τον Gmw (#fate_me) Ανέντιμο είναι να κοστολογείς διαφορετικά κάτι στους "οικείους" σου και διαφορετικά στους "άγνωστους". Θυμίζει το κόμπλεξ που είχαν άλλοτε οι επαρχιώτες απέναντι στους "πρωτευουσιάνους". Κι αν όχι ανέντιμο, τουλάχιστον θλιβερό και lame. ME MIA ΕΞΑΙΡΕΣΗ... (και σκέψου το σοβαρά gmw): Να έβαλε πρώτα την αγγελία του στο ebay και μετά να άλλαξε γνώμη και να σφύριξε την τιμή στα διπλά... (ελπίζοντας να μην την πάρει κανείς από το ebay στα χρήματα που έδωσε ως Buy it now). Διότι παίζει κι αυτό το ενδεχόμενο. Σε αυτή την περίπτωση , δεν είναι απατεών, σωστά; Παρ' όλα αυτά, πιστεύω ότι έχει θέση στο tag #aggelies gia gelia k klamata

Ετσι. Τι μας μοστράρετε τους κανόνες τις αγοράς ρε παιδιά; Δεν τους ξέρουμε; Φυσικά και ο καθένας πουλάει όσο και όπου θέλει. Ξαναλέω , η αναλογία εδώ δεν είναι η γιαγιούλα και η πλουτοκράτισσα, που στη γιαγιά θα κάνεις λέει καλύτερη τιμή. Η αναλογία είναι αυτή -και απάντηση δεν πήρα για το πώς άλλιως (εκτός από "ρόμπα") θα χαρακτηρίζατε αυτόν τον άνθρωπο: // σε αυτούς που ξέρουν πουλάω φθηνότερα απ' ό,τι σε αυτούς που θεωρώ και λίγο κοροιδα. Και στα @@ μου και αν με τους τελευταίους είμαστε συχωριανοί, γείτονες ή πίνω και κανένα καφέ μαζί τους. // Αυτή η και καλά πονηρή συμπεριφορά επαρχιώτη παγαπόντη είναι κάτι που το συναντάς σε μαστόρια/συνεργεία της γειτονιάς, και σε αλμπάνηδες πάσης φύσεως.

Κανείς δεν διαφωνεί με αυτό που γράφεις φίλε μου. Το ζήτημα εδώ είναι άλλο. Ταλιράκια λοιπόν: αν αυτή την κιθάρα που την κοστολογείς όσο θέλεις (ουδέν μεμπτόν εδώ), ας πούμε 1000 ευρώ, την βάλεις να την πουλήσεις 1000 στο Νόιζ και 500 στο εμπαίη. Τι είσαι; Μάγκας; Τσιφτης; Λαμογιέν; Ο Εντιμότατος κύριος Τάδε; Πονηριδης; Ελληναράκος; Και ότι κι αν είσαι, αν σε ξεμπροστιάσει κάποιος, αυτό δεν σε κάνει εξακολουθητικά ρόμπα;

GMW είπε " 499 $ = 364 euro στο ebay , 600 euro στο Noiz !! όσο και παζάρια να κάνουν στο φόρουμ δεν δικαιολογειται τέτοια διάφορα χρημάτων, είναι λαμογιά ... ας λέμε τα πράγματα με το ονομά τους !! - Ρε σεις γιατι τον σκάτε και τον κάνετε κάστανο τον άνθρωπο; Για τον gmw λέω. Προσωπικα νομίζω ότι συμφωνώ μαζί του. Η φράση "δεν είναι έντιμο" σημαίνει ακριβώς αυτό που περιγράφει. Το να βάλω μια αγγελία στον πίνακα αναγγελιών στο στούντιο που κάνω πρόβες ότι πουλάω την κιθάρα μου για 300 ευρώ (επειδή τόσα κρίνω ότι αξίζει και επειδή εκεί συχνάζουν άνρθωποι που πιθανότατα ξέρουν την αξία ενός οργάνου), αλλά στη γειτονισσα μου, η οποία φαντάζομαι ότι είναι ψιλοασχετούλα αφού μόλις ξεκίνησε να παίζει κιθάρα (αλλά και που την γνωρίζω κιόλας και πίνουμε και κανενα καφέ μαζί στο φόρουμ της) το να της πω ότι της την πουλάω 500, είναι λαμογιά ξεγυρισμένη. Είναι πολύ lame πως να το κάνουμε. Εντάξει δεν θα τον διαγράψει κανείς -(αφού και στο εμπόριο "το νόμιμον δεν είναι και ηθικόν" κ.λπ. το έχουμε εμπεδώσει αυτό) και πιθανόν να βρει και κανέναν πιτσιρικά να τη δώσει σε αυτή την τιμή. Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός όμως ότι με βάση τα σχόλια που διάβασα παραπάνω ο τύπος έγινε ρόμπα.

Αυτό το "καλύτερες τιμές για ξένους" ειναι όντως προσβλητικό. Μηπως όμως συμπεριλαμβάνει και μεταφορικά κανένα κατοστάρικο; Κοτζάμ κιθαρα θα στείλει ... Λέω γω τώρα...

Ένα μέρος που δεν θα περίμενες επίσης να ακούσεις μια σόλο κιθάρα... η Tate gallery. Anna Calvi Δηλωνω ψαρωμενος. Οdis13, τσέκαρέ την την κυρία αυτή. Είναι λίγο σκοτεινή η μουσική της, αλλά έχει προσωπικό στυλ και καλές πενιές. ( http://youtu.be/pQ3K2Hcoblg )

Αυτό με την αγένεια πάντως είναι ίδιον της φυλής των ελληναράδων πονηρίδων που δυστυχώς συχνάζουν και εδώ. Πρόσφατα, τόλμησα να ρωτήσω έναν που πουλάει ένα Joyo Plexi, αν θα γινόταν να το δοκιμάσουμε ότι λειτουργεί σωστά και μου απάντησε "φίλε αν θες να το δοκιμάσεις να πας στο Νάκα". Του έγραψα μετά από δυο μέρες με χιούμορ ότι "πήγα στο Νάκα και το πετάλι σου δουλεύει μια χαρά". Και άρχισε να με βρίζει. Τρέχα γύρευε γιατί θέλει, όπως γράφει στην αγγελία του, να γίνει η "παραλαβή" σε σταθμό του μετρό... Και να σκεφτείς ότι είμαστε και γείτονες (αυτό δεν πρόλαβα να του το πω), δεν θα μου κόστιζε τίποτα να πεταχτώ να τσεκάρω με ένα βίσμα ότι το πεταλάκι όντως λειτουργεί όπως πρέπει. Τι να πεις...

Ένα μέρος που δεν θα περίμενες επίσης να ακούσεις μια σόλο κιθάρα... η Tate gallery.

Απ' όσα προανέφεραν οι συνάδελφοι, οι χειρότερές μου ήταν ο κομπρέσσορας της Digitech Main Squeeze και όλα τα Behringer πετάλια (όχι τα Joyo - Behringer, τα άλλα τα πλαστικα/γερμανικά, τρομάρα τους)... Μέχρι και το κουρδιστήρι της Behringer άχρηστο μου βγήκε. Το πήρα με τη λογική ότι θα το βγάλω με δική του έξοδο από το Volume Pedal κι ούτε τον ήχο θα μου επηρεάζει ούτε τίποτα) και ενώ δούλευε κανονικά (θέλω να πω έδειχνε τις νότες ως όφειλε) όταν το έβγαζα όπως είπα, έδειχνε άλλα αντί άλλων! Έγραψα στο Thomann με σκοπό να τους το επιστρέψω και να μου κάνουν refund -που σιγά τα λεφτά δηλαδή (τότε)- και μου απάντησαν "μην μπείτε καν στον κόπο να το στείλετε! Κρατήστε το παλιό 6 μήνες just in case μην σας το ζητήσουμε, θα σας στείλουμε ένα καινούριο!" Εκτοτε δεν ξαναπλησίασα Behringer ούτε καν περνάω από πάνω τους έτσι και τα πετύχω σε κανένα στούντιο, έχω γίνει προληπτικός. ;D

Δοκίμασες να γράψεις "Xiao flute lesson" στο Google ? :) Ή "how to play Xiao" ? Λογικά, από τα λίγα βιντεάκια που βλέπω, με όλες τις τρύπες κλειστές, είναι ΝΤΟ © όπως η φλογέρα. Και όπως στις φλογέρες, χρειάζεται να φυσάς απαλά -και να φράζεις απαλά τις τρύπες, δεν θέλει δύναμη. Ξεκίνα με όλες τις τρύπες κλειστές © και στη συνέχεια αναζήτησε τις υπόλοιπες νότες της πρώτης οκτάβας ρε, μι , φα κ.λπ.

Θα θελα να μαι από μια μεριά να δω τι κάνεις αν τυχόν σου κρασάρει το λειτουργικό. ;D

Jimi = βαρεμάρα μέχρι να στήσει η μπάντα :D

Μια διευκρίνηση μόνο προς ναυτιλομένους: δεν είναι όλα τα Harley Benton ... Joyo. Joyo είναι μόνο εκείνα με το footswitch διακόπτη, τα άλλα harley Benton με το footswitch τύπου Boss ΔΕΝ είναι made in Joyo.

To 'χει κάνει και ο Jack http://youtu.be/ftT3JKUSygw

"φταιει το compression, φταινε τα ηχειακια του υπολογιστη, φταιει το youtube (...) και παει λεγοντας." Αν δεν φταίνε αυτά που ακούγεται χάλια, είναι επειδή το παπαρουνόξυλο έχει σαράκι. ;D Οι κακοί "μάστορες" θέλουν να σε εξαπατήσουν, οι μαγαζάτορες κοιλαράδες όμως (εκεί ακουμπάνε το σκάφος) που ακουμπουν τα κιθαράκια στο τσιμέντο στα πλακάκια και οι διοπτροφόροι (που ΒΛΕΠΟΥΝ , δεν ΑΚΟΥΝ τον ήχο) επιστήμονες του γιουτιούμπ, αυτοί μάλιστα! Αυτοί ξέρουν και θέλουν το καλό σου.

Βρε λες το "μουσατες χορεύτριες" να ήταν απάντηση στο "αγορίνα"? :o Αλλά από υπεκφυγές άλλο τίποτά. Εδώ οι άλλοι παίζουν κιθάρες σε τοίχους, πατώματα και κοιλιές για να μας πουν ότι δεν έχει σημασία το αν θα είναι κοτλέ ή από αφρολέξ, το επιφαινόμενο σε απασχολεί.

Αγγελε, ξέρω ακριβώς τι εννοείς! Πήρα για 80 ευρώ (μαζί με θήκη :) μια bullet μεταχειρισμένη εδώ στο Νοιζ (χωρίς ηλεκτρικά, αλλά με καλό tremolo wilkinson και κλειδιά mini rotomatics), με σκοπό να παίξω και να πειραματιστώ με τον ήχο. Πρόκειται για φθηνό basswood (προκαταβολικά συγνώμη σε όσους θεωρούν ότι τα ξύλα δεν παίζουν κανενα ρόλο), πάνω στα οποία δύσκολα θα βρεις μαγνήτες ποιοτικούς που να μην ακούγονται "ρηχοί" ή "μπουκωμένοι". Επειδή καθώς σου είπα, την πήρα για να πειραματιστώ (και ακόμα δεν έχω καταλήξει τι θα φοράει) μέχρι σήμερα της έχω βάλει American Special (!) , Τonerider City Limits, κάτι κεραμικούς stock από Fender Mexican... Με τους σπεσιαλ ακούγεται α-κ-ρ-ιβ-ως όπως με τους κεραμικούς... χωρίς μεσαίες και definition, με φτωχά πρίμα, μπουκωμένα μπάσα. Με τους tonerider έβγαλα ένα δυο ήχους, αλλά επειδή έκανα και τη μοντα του gilmour (;) όπου με ένα διακοπτάκι παίζουν μαζί ο bridge με τον neck / οι τρεις μαζί / και bridge με middle, έχω να πω ότι πλέον μπουκωνε τόσο ώστε παραμόρφωνε μέχρι και το καθαρό σήμα της... Οι ίδιοι μαγνήτες (tonerider) με τη μόντα αυτή , φορεμένοι σε μια άλλη Squier Classic Vibe 60ς, ακούγονται όνειρο -και εκεί θα μείνουν... Οι δοκιμές γίνονταν σε Vox (valvetronix και AC15) και Εngl. Που θέλω να καταλήξω... Κατ' αρχήν ότι συμφωνώ με τους προλαλήσαντες: δοκίμασε την σε κάποιον καλύτερο ενισχυτή (αν όχι κάποιον "καθαρό" solid state, σίγουρα σε κάποιον λαμπάτο) αλλά επειδή είμαι ψιλοβέβαιος ότι θα απογοητευτείς one way or another από τους stock μαγνητες και εξοπλισμό της, είτε δώσε τη (αναρωτήσου όμως αν εξίζει τον κόπο να τη δώσεις 100 ευρώ...) είτε κράτα τη για πειραματισμό ή για να την κάνεις ρέλικ ή για να μάθουν τα παιδιά σου κ.λπ. Αν έχει κάποια σημασία (που αφορά μάλλον γειτονικό thread περί ξυλείας) , το τελευταίο που δοκίμασα στο φθηνό basswood της bullet μου, κύριοι, είναι κάτι πάμφθηνοι μαγνήτες κεραμικοί από Squier της δεκαετίας του '80 (ανάθεμα κι αν θυμάμαι από ποτε και που τους είχα) οι οποίοι, επειδή δεν έχουν καθόλου fat output και low response, κατά κάποιο τρόπο ακούγονται "άδειοι" , "αραιοί" και διακρίνεις τα αρπέτζιο χωρίς να θολώνει ο ήχος τους πάνω στη bullett. Το ζήτημα είναι ότι είχα μόνο δυο από δαύτους (middle και neck, φαντάσου πόσο χάλια θα ήταν ο bridge ώστε να τον έλυσα για καμιά άλλη μόντα), κι έτσι έπρεπε να βρω κάτι να βάλω στο bridge. Τώρα έχω πάρει ευκαιρία έναν Lace Sensor της δεκαετίας του '90 (γράφει επάνω Fender-LaceSensor) και λέω να τον ρίξω να δω τι ψάρια θα πιάσει με τους φθηνοκεραμικούς τους άλλους. Ο τεχνικός μου, πιθανολογεί ότι θα ακουστεί καλά... Ίδωμεν. Και σόρι για την πολυλογία.

Είμαι νέος στο φόρουμ χορευταρά (ή μήπως προτιμάς το "αγορίνα" με το οποίο τόσο ευγενικά με προσφώνησες πριν;). Συνεπώς δεν ξέρω κανέναν λύδιο ούτε επιθυμώ να συνάψω σχέσεις επειδή εσύ το προτείνεις -καλοπροαίρετα όπως πάντα φαντάζομαι. Επιτέλους. ::)