-
Καλό είναι να μη θεωρούμε τον εαυτό μας σημείο αναφοράς για το επίπεδο όσων διαβάζουν. Μιλήστε από προσωπική εμπειρία (με την κατανόηση ότι η εμπειρία σας ενδέχεται να μην ισχύει για άλλους) ή αναφέρετε τις πηγές σας.
Oι απόψεις που γράφονται στο forum εκφράζουν τους συνομιλητές και όχι την σελίδα.
Πνευστά, φωνητικά, κλασικά και παραδοσιακά έγχορδα
Πνευστά, φωνητικά, κλασικά έγχορδα, μπουζούκι και παραδοσιακά όργανα
291 θέματα σε αυτό το forum
-
- 2 απαντήσεις
- 179 εμφανίσεις
-
- 25 απαντήσεις
- 1,6k εμφανίσεις
-
- 4 απαντήσεις
- 435 εμφανίσεις
-
- 1 απάντηση
- 186 εμφανίσεις
-
- 1 απάντηση
- 294 εμφανίσεις
-
- 11 απαντήσεις
- 1,1k εμφανίσεις
-
- 120 απαντήσεις
- 10,7k εμφανίσεις
-
- 1 απάντηση
- 471 εμφανίσεις
-
- 3 απαντήσεις
- 516 εμφανίσεις
-
- 15 απαντήσεις
- 1,2k εμφανίσεις
-
- 25 απαντήσεις
- 1,8k εμφανίσεις
-
- 4 απαντήσεις
- 525 εμφανίσεις
-
- 3 απαντήσεις
- 524 εμφανίσεις
-
- 24 απαντήσεις
- 3k εμφανίσεις
-
- 3 απαντήσεις
- 752 εμφανίσεις
-
- 13 απαντήσεις
- 892 εμφανίσεις
-
- 13 απαντήσεις
- 1,2k εμφανίσεις
-
- 4 απαντήσεις
- 571 εμφανίσεις
-
- 7 απαντήσεις
- 767 εμφανίσεις
-
- 5 απαντήσεις
- 889 εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 485 εμφανίσεις
-
- 7 απαντήσεις
- 639 εμφανίσεις
-
- 4 απαντήσεις
- 690 εμφανίσεις
-
- 16 απαντήσεις
- 2,7k εμφανίσεις
-
- 2 απαντήσεις
- 611 εμφανίσεις
-
- 9 απαντήσεις
- 12,1k εμφανίσεις
-
- 23 απαντήσεις
- 2,5k εμφανίσεις
-
- 37 απαντήσεις
- 3,3k εμφανίσεις
-
- 2 απαντήσεις
- 1,1k εμφανίσεις
-
- 0 απαντήσεις
- 747 εμφανίσεις
.thumb.jpg.bb15fb4ff06fde5a8cb0517aa746346d.jpg)
-
Αναρτήσεις
-
.thumb.png.48767c2dee5af6cd0a2e4f14a4ab7dd0.png)
Από Waterfall-K mk2, · Δημοσιευμένο
Η μουσική του Παπαθανασίου είναι κατά βάση αυτοσχεδιαστική, άσχετα αν αυτό συνήθως δεν φαίνεται. Η πλειονότητα των έργων του, ιδιαίτερα της digital περιόδου του, είναι ηχογραφημένα one take, με ελάχιστα ως καθόλου overdubs. Το πως το έκανε αυτό είναι μια άλλη ιστορία που έχει ξανασυζητηθεί στο ΝΟΙΖ πριν κάποια χρόνια. Η τεχνική που είχε αναπτύξει με την πάροδο των δεκαετιών και του επέτρεπε να συνθέτει, ενορχηστρώνει, παίζει και ηχογραφεί ταυτόχρονα είναι εντελώς μοναδική και δεν θα την συναντήσετε αλλού. Ο Παπ. ήταν πραγματική ιδιοφυία και τεράστιος performer, στα δε λιγοστά lives του δεν υπήρχε ποτέ κάποιο συγκεκριμένο setlist, πλην των περιπτώσεων που τα lives ήταν για συγκεκριμένους σκοπούς και απαιτούσαν την εκτέλεση συγκεκριμένων συνθέσεων. Έτσι ο θεατής αυτών των συναυλιών μπορούσε να ακούσει κυριολεκτικά οτιδήποτε, από γνωστά του έργα μέχρι διασκευές έργων τρίτων και από διαφορετικά μουσικά είδη. Μετά το Spiral πχ μπορούσες να ακούσεις το "Singing In The Rain" (παρεμπιπτόντως, ψάξτε το να το ακούσετε live από τον ίδιο στο youtube). Παρακάτω δύο βίντεο (ήχος μόνο) από τις πρόβες που έκανε ο Παπαθανασίου το 1990 στο Καλλιμάρμαρο για τη συναυλία του "Song For Athens" που θα γινόταν στα πλαίσια της προώθησης της Ελληνικής υποψηφιότητας για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Το ότι ο Παπ. δεν πήρε δραχμή τσακιστή και αυτή τη φορά είναι δεδομένο, αφού οτιδήποτε έκανε στην Ελλάδα και για αυτήν ήταν πάντα δωρεάν (πολύ συχνά δε έχωνε το χέρι στην τσέπη του, και μάλιστα αρκετά βαθιά). Οι παρακάτω ηχογραφήσεις έγιναν βράδυ με κάποιο κασετόφωνο από έναν φίλο που ήταν έξω από το Καλλιμάρμαρο και άκουγε τις πρόβες. Πριν κάνα τρίμηνο ξεδιάλεξα κάποιες από αυτές και τις ανέβασα στο κανάλι μου στο youtube. Μην περιμένετε λοιπόν κάποιον σοβαρό ήχο, τις ανέβασα για καθαρά ιστορικούς λόγους. -
Από pericles, · Δημοσιευμένο
Εχεις δικιο cos_dr.Ασ ακουσουμε λοιπον ενα κομματι ονοματι Messages. -
Από vrasidas27, · Δημοσιευμένο
Καλα Γιωργη εγραψες με την εικονα σου! Το σρεντινγκ ηταν η αφορμη για την κουβεντα. Τα ιδια συμπερασματα βγαινουν κ με μη σρεντιγκ παιχτες που βλεπω κ με αλλα οργανα και και και Η κοπτοραπτικη μηχανη στην πρωτη απαντηση στο θεμα αν εμπαινε μαζι με μια μηχανη του κιμα ισως να τα περιεγραφε καλυτερα απο εμενα ολα αυτα @fusiongtr αν σου πω πως κ εγω αθλητικη παρομοιωση σκεφτομουνα. Πιο μπασκετικη βεβαια 😆 κατι σε επαγγελματιας slam dunker που δεν εχει παιξει ουτε d1, ουτε ημι-επαγγελματικη λιγκα ποτε στη ζωη του -
Από Waterfall-K mk2, · Δημοσιευμένο
Κάθισα και είδα σχεδόν ολόκληρο το βίντεο (έχω κάτι ιδέες ώρες ώρες...). H αντίδραση του οργανισμού μου ήταν η ίδια με την αντίδραση μετά την παρακολούθηση σύντομων βίντεο του Jordan Rudess: Πλήξη -> βαρεμάρα -> χασμουρητό -> βαθύς ύπνος (το τελευταίο κατατάσσεται στα θετικά). Στον πλανήτη Γη ζουν 2 δισ. ηλ. κιθαρίστες, εκ των οποίων το 1,5 δισ. παίζει έτσι.🥱 Τεχνική για την τεχνική, ποζεριά για την ποζεριά, ουσία και μουσική αξία Μηδέν. Και μια και αναφέραμε την τεχνική, ο Holdsworth όλους αυτούς τους ζογκλέρ δεν τους είχε ούτε καν για πρωινό (το οποίο ήταν μπύρα😁). Εννοείται βέβαια ότι το μικρότερο σόλο του Allan που μπορεί να ακούσει κανείς έχει δεκαπλάσιο ενδιαφέρον και "ζουμί" απ'ότι ολόκληρο το βίντεο που συζητάμε. Επίσης, το να αναφέρεται στο ίδιο θρεντ ο Μέγιστος Holdsworth με τους συγκεκριμένους απίθανους τύπους είναι ύβρις. Ο Holdsworth θα διδάσκεται στις μεγαλύτερες μουσικές σχολές σε κάποια χρόνια, οι υπόλοιποι θα μείνουν στο αρχείο του youtube. -
Από fusiongtr, · Δημοσιευμένο
Το ερώτημα είναι ποιοι είναι αυτοί που τους βλέπουν και ακόμα σημαντικότερο είναι το γιατί. Κατά βάση πιστεύω ότι είναι κιθαρίστες (σπάνιο να είναι μουσικοί που παίζουν άλλο όργανο, γιατί δεν υπάρχει συνήθως ιδιαίτερο μουσικό ενδιαφέρον στο περιεχόμενο). Ποιοι είναι λοιπόν οι λόγοι που τους βλέπει κάποιος? - Μελέτη στην τεχνική και το όργανο, παίρνεις ιδέες, φτιάχνεσαι να μελετήσεις. - Θαυμασμός για το τι μπορεί να παιχτεί, για το που έχει φτάσει το τεχνικό επίπεδο - Ονείρωξη/φαντασίωση για το που μπορούμε να φτάσουμε παιχτικά, βάζουμε τον εαυτό μας στην θέση τους, και τον ακροατή των δικών μας πονημάτων, στην θέση μας όταν παρακολουθούμε το βίντεο (κοινώς, φανταζόμαστε ότι προκαλούμε στους άλλους, τον θαυμασμό για τις τεχνικές ικανότητες που αισθανόμαστε όταν βλέπουμε το βίντεο). Όμως, αυτά τα βίντεο, είναι ξεκάθαρα επίδειξη τεχνικών ικανοτήτων, και όχι το πώς αυτές θα λειτουργούσαν μέσα σε ένα context, κι ας παραμυθιάζονται ότι υπάρχει backing track από πίσω. Αν όμως, κάποιος έπαιρνε 25-30 δευτερόλεπτα από ένα σόλο κάποιου τέτοιου βίντεο και το έβαζε σε ένα κανονικό κομμάτι, τότε μάλιστα, θα ανοίγαμε διάπλατα τα στόματα. Αλλά ... ας πάμε λίγο στο αγαπημένο μου ποδόσφαιρο, που έχει απαντήσεις για πολλά πράγματα. Είναι σαν να βάζεις βίντεο πώς μπορείς να ντριπλάρεις, και απέναντί σου να έχεις κώνους, και όχι αντιπάλους. Επίσης, πας λέει να δεις έναν αγώνα, στον οποίο αγωνίζονται παιχταράδες βιρτουόζοι. Και παίρνει ένας την μπάλα στο κέντρο, και την κολλάει στο πόδι σαν να έχει μαρμελάδα. Πάνε λοιπόν να τον μαρκάρουνε δύο, και δεν μπορούνε να του πάρουνε την μπάλα με τίποτα. Περνάει άλλους τρεις, κάνει μαγικά με την μπάλα, και ξεσηκώνεται ο κόσμος στην εξέδρα. Μετά όμως περιμένει να τον ξαναμαρκάρουν, για να τους ξαναπεράσει. Δεν δίνει την μπάλα, δεν πάει προς το αντίπαλο τέρμα, θέλει να τους περάσει όλους δύο και τρεις φορές τον καθένα εκεί στο κέντρο. Δεν τον ενδιαφέρει να βάλει γκολ, μόνο τους περιμένει και τους ντριπλάρει όλους εκεί στο κέντρο. Μάγος πραγματικός, δεν χάνει με τίποτα την μπάλα, κάνοντας ζογκλερικά. Ε, πόσο να αντέξει ο κόσμος που ενθουσιάστηκε πριν? Θα τον πλακώσει στα μπινελίκια, θα βαρεθεί, θα θέλει και λίγο ουσία ρε παιδί μου, να δει κι έναν συνδυασμό, μια φάση στην εστία, μια προσπάθεια για γκολ, κάτι άλλο εκτός από τις ζογκλερικές ντρίπλες στο κέντρο. Αυτές, από ένα σημείο και μετά, θα τις βλέπουνε σε βίντεο, αυτοί που μαθαίνουνε να ντριπλάρουνε, να πάρουνε ιδέες, και να φτιαχτούνε με τα μαγικά. Οτιδήποτε είναι έξω από το context για το οποίο φτιάχνεται, χάνει το νόημά του, και context δεν είναι οι κώνοι των backing tracks. Αυτοί είναι πάντα προβλέψιμοι και σταθεροί. Κάθε υπερέκθεση σε κάτι τέτοιο αφαιρεί το νόημα, το ενδιαφέρον, και την ουσία από την ίδια την φύση της δραστηριότητας, και μένει μόνο το τεχνικό μέρος.
-