Προς το περιεχόμενο

Ιστοσελίδα με προπολεμικά μπουζούκια


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Σε κάποιες απο τις αναζητήσεις μου με αφορμή κάποια θέματα που με απασχολούν έπεσα πάνω σε αυτό το blog-άκι με συγκεντρωμένα μερικά παλιά όργανα απο θρυλικούς οργανοποιούς. Επίσης παρατείθενται στοιχεία κατασκευής (βασικά γεωμετρικά στοιχεία) και οπου υπάρχουν μερικές πληροφορίες για το έτος κατασκευής, οργανοποιό και μερικες φορες συγχρονο ιδιοκτήτη.

 

Bouzouki Profiles | OLD BOUZOUKIA (wordpress.com)

 

Στο μπλογκ παρουσιάζονται μπουζούκια Σταθόπουλου, Κοπελιάδη, Π.Παναγή.

 

Δυστυχώς μοιάζει να είναι παρατημένο καιρό και έτσι δε βλέπουμε μέσα το μπουζούκι του Κωνσταντή Γκέλη που βρέθηκε σχετικά πρόσφατα, μελετήθηκε και κατασκευάστηκε αντίγραφο, αλλά ούτε και τον μπουζουκοταμπουρά του Κ.Λ. Πεσμαζόγλου. Επίσης σκέφτομαι ότι θα άξιζε τον κοπο να συμπεριληφθούν αντίστοιχα και μερικά ακόμη όργανα που βρίσκονται σε μουσειακές συλλογές όπως της Γενναδείου βιβλιοθήκης  και του Μουσείου Ελληνικών Λαικών οργάνων "Φοίβος Ανωγειανάκης". όπου έχουμε όργανα του Μούρτζινου και αν δεν κανω λάθος και Κ.Λ.Πεσμαζόγλου. Βέβαια αυτό για να υλοποιηθεί θα πρέπει να γινει πιο οργανωμένα απο μια απλή ιδιωτική πρωτοβουλία οπως προφανως ειναι το συγκεκριμενο μπλογκ καθως εμπλεκονται αρκετοι φορείς.

 

Οι εικόνες είναι μαγικές για οποιον γοητεύεται απο τα παλιά ακουστικά όργανα.

 

Μεγάλο ενδιαφέρον το εντελώς διαφορετικο σχήμα της αχλάδας απο τα κατοπινά Ζοζέφ που γέμισαν την αγορά δεσπόζοντας τη δεκαετία του 50 στα χέρια όλων σχεδόν των δεξιοτεχνών. Επίσης μικρότερη κλίμακα χορδής που θα τα έκανε πιο μαλακά και πιο γλυκά (οπως του Α.Δελλιά) αλλά λιγοτερο ανθεκτικά στην καταπονηση. Χαρακτηριστικό επίσης και το "βυθισμα" στο καπάκι πισω απο τον καβαλάρη. Μάλλον (αυθαιρετη εξηγηση) σχεδιαστική κληρονομιά απο τον κόσμο του μαντολίνου που λειτούργησε ως πρότυπο ως ένα σημειο και επισης αρκετοι αστοι αλλα και 7νησιοι είχαν συνεπως ήταν εύκολο να βρεθουν και να μελετηθουν ως συγγενής κατασκευή. Κατα αντιστοιχία πολύ ωραίες χειροποίητες ροζέτες και μερικές ενδιαφέρουσες κατασκευές στο καράολο.

Επεξεργασμένο από shelter
  • Like 5

Beauty is in the ear of the beholder.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ωραία ήταν τα μπουζούκια τότε, πιο λαουτίστικα αισθητικά. Πρέπει να βρούμε ποιος μάστορας τα κατάντησε έτσι που είναι τα σύγχρονα μπουζούκια και να τον συλλάβουμε

  • Χαχα 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Καλή παρατήρηση. Φοβάμαι όμως ότι δε θα μπορέσουμε καθώς απο το σχήμα της παλιάς φρουράς (Σταθόπουλος, Μουτζινος, Κοπελιάδης,Γκέλης κλπ) πάμε στο γνωστό τρίχορδο του Ζοζέφ που ήταν μαθητής του Γκέλη. Φαίνεται πως ο Ζοζέφ πήρε σημαντικές αποφάσεις και έκανε αλλαγές στο σχέδιο φέρνοντάς το στη μορφή που ξέρουμε. Δηλαδή το επίπεδο καπάκι που υπήρχε στα Λαούτα και τους ταμπουράδες, μεγάλωμα της τρύπας στο καπάκι και αλλαγή του σχήματος, την αύξηση του μήκους της χορδής που το έκανε μεν σκληρότερο αλλά ίσως πιο δυνατό και σίγουρα πιο πριμαριστό ωστε με την πάροδο του χρόνου να μείνουν και λίγα πρίμα στον ήχο. Επίσης έχουμε αλλαγή και στο γενικό περίγραμμα του οργάνου. Αλλά απο ότι έχω καταλάβει τότε στα πολύ παλιά χρόνια κάθε οργανοποιός, αναλόγως και το καλούπι του που μαλλον ο ιδιος ειχε κατασκευάσει, είχε άλλο σχήμα.

 

Φυσικά ο Ζοζέφ ήταν σχεδον μονοπώλειο στα 50ς και μετά λόγω της φήμης του, όλοι ακολούθησαν το δρόμο του.

Επεξεργασμένο από shelter
  • Like 1

Beauty is in the ear of the beholder.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Με έχει εντυπωσιάσει ότι η πλειοψηφία των οργάνων που αναφέρει το site που παραθέτεις, είναι στις ΗΠΑ. 

all this has happened before and will happen again

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 ώρα πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε

Με έχει εντυπωσιάσει ότι η πλειοψηφία των οργάνων που αναφέρει το site που παραθέτεις, είναι στις ΗΠΑ. 

Τα περισσότερα ειναι του Α.Σταθόπουλου. Δηλαδή του πατέρα του Επαμεινώνδα (Epi) Σταθόπουλου που έφτιαξε τις Epiphone και ήταν στην Αμερική. Ο Α.Σταθόπουλος έφτιαχνε μαντολίνα και τα μπουζούκια του είναι πολυ κοντινές κατασκευές. Βασικα ειναι scale up μαντολίνα με μεγαλύτερο μανίκι. Επίσης υπάρχουν και αρκετοι πλέον ξένοι που έχουν πόρωση με τα ρεμπέτικα των αρχών του 20ου αιώνα και λογω πιο καλών εισοδημάτων αγοράζουν παλιά όργανα.

Επεξεργασμένο από shelter

Beauty is in the ear of the beholder.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

7 λεπτά πριν, Yannis Methenitis είπε

 

Το έχω και κάθεται στη θήκη του.

 

batch_IMG_20161117_150026403.jpg

batch_IMG_20161117_145859077.jpg

batch_IMG_20161117_145651003.jpg

😵😵😵😵😵😵😵😵😵😵😵😵😵😵

 

Απίστευτο και μοιάζει και άριστα διατηρημένο

Έχει γίνει ανακατασκευή ή έχει μείνει έτσι απο το χρόνο?

 

Επίσης Γιάννη σε παρακαλώ θυμάσαι με τι πένα έπαιζε ο παππούς σου? Γιατι πάντα είχα απορία πώς στο καλό καταφέρνανε και κάνανε αυτά τα γδαρσίματα που είναι παράλληλα στα νερά του καπακιού....!!!

Επεξεργασμένο από shelter

Beauty is in the ear of the beholder.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παρεμπιπτόντως, αν μέσα το ταμπελάκι γράφει στην οδό ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 67 είναι ως το 1911. Μετά πήγε στο 57.

Επεξεργασμένο από shelter

Beauty is in the ear of the beholder.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Administrator

Η πένα ήταν ο αντίχειρας και τα γδαρσίματα απο τα δάχτυλα που ακουμπούσαν εκεί προφανώς. Εξ άλλου γι αυτο έμπαινε και το pickguard αλλά στα μπουζούκια ήταν περισσότερο διακοσμητικά. Η πεταλούδα είναι μεταγενέστερης αισθητικής και έχει προστεθεί κάπου στα 50'ς όπως έγινε και ένα ρετουσάρισμα στο μπράτσο που είναι πολύ λεπτό και κοντή κλίμακα.

Μέσα γραφει "Δ. Μούρτζινος 191-" αν θυμάμαι καλά αλλά δεν είναι η παραδοσιακή του ετικέτα και έχουν γίνει αρκετές συζητήσεις επ' αυτού (κατα πόσο είναι του ιδίου) με κόσμο που ασχολείται, καθώς και ένα τουλάχιστον αντίγραφο. Έχω να το ανοίξω καιρό και μαραζώνει.  

  • Ευχαριστώ 1

Live and let Live.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πολύ ενδιαφέρον αυτο για τον αντιχειρα. Ετσι και αλλιως παλιά δεν ειχα εύκολη πρόσβαση σε πένες και μερικοι έπαιζαν και με φτερό Λαούτου. Μου κανει εντύπωση και το ανοιγμα της ροζέτας που δεν ειναι σε σχήμα που συνηθιζε ο Μουρτζινος. Πρέπει να είναι μεταγενέστερο του 1911 και ελπίζω μονο να μην έχει μπει χέρι απο άλλον.

Beauty is in the ear of the beholder.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου