Δύσκολη η δουλειά του κριτή.
Με τίποτα στον κόσμο δεν θα ήθελα το προνόμιο.
Κατα τα άλλα, σιγά τώρα. Διαγωνισμός με έπαθλο βία βία 1Κ.
Κάποιοι μπορεί να δούλεψαν παραπάνω από αυτό το κόστος, κάποιοι μπορεί να πλήρωσαν παραγωγούς ή μαστεράδες ή και μουσικούς.
Εντάξει δεν μου πάει αυτό το ξεκατίνιασμα, αλλά σίγουρα πλέον είναι ένας ελεύθερος κόσμος, πολύ περισσότερο από πριν και φυσικά υπάρχει και πρόσβαση σε τεράστιες βάσεις μουσικής.
Όποιος δεν δανείζεται σήμερα είναι η εξαίρεση και το θεωρώ απαραίτητη συνήθεια.
Και φυσικά γινόταν χρόνια τώρα. Απλά σήμερα ίσως εντοπίζεται πιό εύκολα.
Και όταν λέω δάνειο το εννοώ με την καλή έννοια.
Για μένα ο νικητής δανείστηκε πολύ από τον Μάνο, όπως κι ο Μάνος το 1970 από τον Satie για την Ρυθμολογία του και τον κύκλο του CNS.
Τελος πιστεύω έπρεπε να παίξει πρωτεύοντα ρόλο η ταύτιση με την εικόνα, κάτι που προφανώς δεν έκανα ούτε θα είχα την υπομονή να κάνω (πρόσφατα νιώθω την υπομονή μου να λιγοστεύει) και επίσης θα έπρεπε εξ αρχής να γίνει γνωστό ότι τα κομμάτια θα έπαιρναν πχ Χ πόντους για ταύτιση, Υ για παραγωγή, Ζ για πρωτοτυπία (!) κλπ κλπ.
(ακόμα ψάχνω να βρώ τι είναι το zug? zog? που έλεγε στο τέλος και έδινε πόντους)
Παρόλα αυτά τον προτίμησα τον τύπο γιατί μπήκε στον κόπο να δικαιολογήσει (και θα βρεί και μπελά από πάνω) ενω η περσινή ούτε κουβέντα δεν είπε.