gkourmoul1

Ναι, αλλά έτσι χάνει τη μισή αξία η κιθάρα, διότι της βάζεις χέρι...

Εάν υπήρχε μια κατηγορία "strat-like, superstrats", τότε θα έβλεπες τις μισές πραγματικές στρατ.

Ανάλογες εκδόσεις έχει και στις fender strat. Αλλά εμείς μιλάμε ότι η κάθε ibanez RG, S, Prs 22,24, jackson, Esp κλπ, πάνε στην κατηγορία αυτή. Δεν είναι το ίδιο...

Σιγά μη δεν ανοίξει και για ενισχυτές poll.... Δεν υπάρχει ελπίδα, διότι στην κατηγορία στρατ είναι μέσα και όλα τα συναφή μοντέλα σουπερστρατ ή και άλλα που τους μοιάζουν. Στην κατηγορία τελε, υπάρχουν μονο κλασικές τελεκαστερ....

Και μάλιστα, οι περισσότεροι με tortex και άνω του 1mm.

Στον αντίποδα, οι παρακάτω jazz III μου γλιστρούν μόλις ιδρωσω και είναι και πιο μαλακές, παρά το ίδιο πάχος με τις tortex. Είναι πιο γυαλιστερό πλαστικό και απαιτούν στεγνά χέρια.

Δοκίμασε τις dunlop tortex. Όσο πιο πολύ ιδρώνεις, τόσο πιο πολύ κολλάνε στο χέρι. Πολλές φορές όταν ξεκινώ να παίζω και 100% στεγνά χέρια, μου γλιστρούν συνεχώς. Σαλιωνω, ελαφρώς, δάκτυλα και γίνονται βεντούζες. Δεν είχα ποτέ θέματα με την πενα. Έχω δοκιμάσει κι άλλες πένες της dunlop, με το ίδιο σχημα, (όπως οι jazz III, βλέπε δεξια), αλλά είτε μου γλιστρούν είτε δεν μου αρέσει ο ήχος τους και η επαφή τους με τις χορδές. Η μόνη που δε με προβληματισε τόσο είναι η gator grip (βλέπε αριστερά).

Ο @geka εχει έναν Fender-like ενισχυτή από αυτόν.

Έχει mode όπου εναλλασεις μεταξύ των δύο, πατώντας τον διακόπτη. Απλά δεν μπορείς να απενεργοποιήσεις εντελώς το πετάλι. Με ένα εξωτερικό ποδοδιακοπτη, εναλλασεις μεταξύ των δύο ή μπουσταρεις το ένα στο άλλο, και ανενεργοποιεις με το κεντρικό footswitch. Άρα θέλει ακόμα έναν εξωτερικό διακόπτη (που μπαίνει στην είσοδο remote) και δεν χρειάζεται σε καμία περίπτωση σκύψιμο...

Dunlop tortex jazz III 1,3-1,5mm

Παντού 9-42 ghs boomers

Ωρε τι πεταλάρα είναι αυτή? Δεν ξέρω εάν είναι το καλύτερο, αλλα σίγουρα είναι το λιγότερο βαρετό μοντέλο της συμπαθούς, κατά τα άλλα, boss. Είναι 1+1 πετάλια, με ξεχωριστά χειριστήρια για το καθένα, με δυνατότητα να τα κάνεις stack μεταξύ τους, αλλά και να τα παίζεις παράλληλα. Μπορεις να εναλλάσεις μεταξύ των δυο, να μπουστάρεις το ένα με το άλλο με τη βοηθεια εξωτερικού ποδοδιακόπτη και πολλά άλλα. Και το βασικότερο, όλοι οι ήχοι είναι εξαιρετικοί και πάρα πολύ δυναμικοί. Ακομα και στον δύστροπο origin 20, που δεν του αρέσουν οι πολύ βρώμικοι ήχοι, με αυτό το πετάλι ακούστηκε ωραία σε κάθε ρύθμιση. Σίγουρα θα μπεί στην πεταλιέρα μου. Εδώ παίζω με stratocaster πρώτα με το bd2, έπειτα με το jhs, και μετά με τα δυο μαζί παράλληλα. Με gain στο 13.00 σε όλα. Παρατηρείστε πόσο δυναμικό είναι στην πένα, ακόμα και στο Parallel mode, προς το τελος. jb2par.mp3 Εδώ παίζω με Bd2 (τέρμα gain) και στη συνέχεια μπουστάρω με jhs (0 gain). jb2boss.mp3 Εδώ παίζω με JHS (τέρμα gain) και στη συνέχεια μπουστάρω με το bd2 (0 gain) jb2jhs.mp3 Και εδώ όλοι οι ήχοι μαζεμένοι, αλλάζοντας τα mode διαδοχικά, με gain στη μεση. jb-2.mp3 Και εδώ ένα πολύ ωραιο βίντεο για το πως γεννήθηκε αυτό το πετάλι, προ 5 ετών, από των έναν εκ των δημιουργών.

Και εσύ παλαιάς κοπής αρσενικό??? Metoo!

Έχεις τα δίκια σου. Αλλά ο Μιχάλης έκανε συγκεκριμένες επιλογές, στο κομμάτι αυτό, και θα είναι πρόκληση γιαυτον να το ολοκληρώσει επιτυχώς. Δε χρειάζεται πάντα να ακολουθούμε τον ασφαλή δρόμο. Για την πάρτη μας τα φτιάχνουμε. Το επόμενο, ας το κάνει με 2 ριφ max, έτσι για αλλαγή. Και αυτη μεγάλη πρόκληση.

Μιχαλη, καλά κάνεις και δεν σταματάς τη ροή. Έτσι κανείς αυτό που έκανες παραπάνω. Ριφ, αλλαγή, άλλο ριφ κλπ. Ωραία πράγματα. Εάν το πολυβαβαλίζεις, που λέμε και στα μέρη μου, δεν είναι πάντα για καλό.

Φυσικά δεν υπάρχει χρυσή τομή. Και ναι, είναι (σχετικά) δεσμευτικό. Αλλά, έχει και τα ωφέλη του. Έχεις γράψει ακορντα και μετά δεν κάνεις σκέψεις να τα αλλάζεις κλπ. "Αναγκάζεσαι" να βρεις μελωδίες που να ταιριαζουν, και έτσι το κομμάτι ολοκληρώνεται χωρίς "παρατράγουδα". Είναι μια πρόκληση να τελειώσω κάτι βάσει των επιλογών που έκανα οταν ξεκινησα. Το τελειώνω και πάω σε άλλο. Μπορεί να μη βγουν οι επιλογές και να μην είναι καλό. Το επόμενο θα βγει καλύτερο. Όταν έχω δεδομένα τα ακορντα, υπάρχουν πάρα πολλές μελωδίες που θα μπορούσα να κολλήσω σε αυτά. Σκέψου να πρέπει να γινουν μεταβλητα τα ακορντα. Μεταβλητός ο ρυθμός, μεταβλητο και το τεμπο. Δεν θα τελείωνα ποτέ ένα κομμάτι. Βέβαια, για άλλους αυτος είναι ο τρόπος που τους ταιριάζει.

Απόστολε, και εγώ έτσι ακριβώς γράφω, πάντα. Πρώτα τα ακορντα, και ενορχήστρωση, και στο τέλος μελωδικές γραμμές.

Εξαιρετικό παίξιμο και ήχος. Πολλά μπράβο!

Ακριβώς ότι λέει ο Φώτης. Άψογη δουλειά. Από αυτό που θα ακολουθήσει, θα εξαρτηθεί εάν θα γίνει Η κομματαρα, ή απλά ένα πολύ καλό κομμάτι.

Πιστεύω ότι τα εργαλεία κάνουν τον μάστορα. Χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια με απαρχαιωμένο "εξοπλισμό", παρά την απλότητα του, διότι είναι σαν να σου δίδουν μια λευκή κόλλα χαρτί, και να σου λένε γράψε. Ενώ οι νέες τεχνολογίες είναι σαν τις πολλαπλής επιλογής ερωτήσεις. Περνάς το διαγώνισμα χωρίς πολύ πολύ διάβασμα.

Να σημειώσω ότι η δική μου κιθάρα είναι μόνο η lead. Όλες οι υπόλοιπες είναι του Πάνου. Εκτός από πληκτρας είναι και πολύ καλός κιθαριστας.

"Κατευθείαν από το Austin του Texas ο gkourmoul1 με τις κιθάρες του" Μη ξεχάσω να το βάλω στο βιογραφικό μου!

Δικαιολογημένα η Νο.1!

Καλή δουλειά έχεις κάνει, μπράβο σου. Δεν είμαι φαν του είδους (λόγω φωνητικών), αλλά φαίνεται ότι το δούλεψες αρκετά. Η μίξη (κυριώς των φωνητικών) θα μπορούσε να είναι καλύτερη, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες.

Έχω ανεβάσει, για δοκιμή, μια εναλλακτική μίξη. Είναι το αρχειο mp3 που φαίνεται στο πρώτο ποστ, όχι εκείνο από το soundcloud. Ξεκινώ με 40 αριστερα, και 10 δεξιά η lead, και μετά πάει 80 η αριστερά, 15 δεξιά η lead. Οι υπόλοιπες ρυθμικές κιθάρες πάνω τέρμα δεξια.