gkourmoul1

Εχω epi les paul, και εχει ακριβως τον ηχο που θελω. Ειναι η καλυτερη μου ΗΗ κιθαρα, ηχητικα με ενα ζευγαρι low output paf. Εξαιρετη, αλλα prs δεν ειναι. Και δεν ειναι μονο ο χειρισμος, η προσβασιμοτητα controls και ταστων, και η γενικοτερη ευκολια. Ειναι και ο ηχος διαφορετικος. Το eq και οι τονισμενες ψηλομεσαιες της prs δεν σε αφηνουν να νοσταλγησεις τον ηχο κιθαρων 25,5 ιντσων, την ωρα που παιζεις με την les paul. Οταν παιζω ενα σολο μετα το 12ο ταστο θελω να μπορω να το κανω να "κοβει" σαν να παιζω με τελε. Το κανει αυτο η prs. Και τα καθαρα της εχουν μια ατακα μια διαυγεια που δεν εχει η les paul, παροτι εχει πιο "καθαρους" μαγνητες. Για gary moore ηχο, εννοειται προτιμω τη les paul. Με αλλους μαγνητες, φυσικα, τα δεδομενα αλλαζουν.

Μαμει!

Τελικα, αγορασες interface? Στην αρχη ηταν λιγο χαμηλα τα τυμπανα, αλλα μετα εστρωσε. Πολυ καλο. Ωραιος ηχος στην κιθαρα. Πως τον ηχογραφησες?

Του 2018 ειναι, την αγορασα 850 ευρω, και οντως τα τελευταια χρονια ειναι πολυ βελτιωμενες και δυσκολα παραπονεθει κανεις για την ποιοτητα κατασκευης. Πριν την αγορασω ειχα βεβαιωθει γι' αυτο διαβαζοντας ολες τις διαθεσιμες πληροφοριες που υπηρχαν στο διαδικτυο.

Και επαιξες με σκουριασμενες χορδες και relief στον θεο. Φετος θα την εχω μπιμπελο...

Οι μαγνητες ειναι αρκετα καλοι. Εξαιρετοι στα καθαρα. Απλα εχει καπως δυστροπα πριμα ο bridge. Δεν ειναι και τοσο προβλημα, εαν σου αρεσει ο γενικοτερος ηχος των μαγνητων. Το φερνεις ευκολα με ρυθμιση. Για μπλουζ και κλασικο ροκ ειναι ο,τι πρεπει.

Στην Σι κυριως και οχι σε ολα τα ταστα, Με φρεσκιες χορδες και λιγο gain παραπανω, βελτιωνεται αρκετα. Και με feedback απο υψηλη ενταση, ακομα καλυτερα. Καμια σχεση, βεβαια, με το sustain από epi les paul και g400. Οι τελευταιες και με cleanish ηχο κρατανε sustain. Ισως φταιει ο λαιμος που ειναι maple. Ισως το πολυ χαμηλο action. Ισως οι μαγνητες που τους εχω ρυθμισεις στα 2,3mm υψος. Ισως οι χορδες. Ισως τη σεταρω λαθος. Ισως και ολα αυτα συνδυαστικα. Και τωρα ειναι μια χαρα. Δεν εχω θεματα. Με 10αρες που φορουσε παλαιοτερα το προβλημα ηταν απειρως πιο εντονο. Οι νοτες κοβονταν αποτομα.

Σας ευχαριστω! Θα προσπαθησω συντομα να κανω κανονικη ηχογραφηση με μικροφωνο, και με διαφορετικους ενισχυτες/πεταλια.

Όπως το ακούω, δεν θα έριχνα το level. Θα άλλαζα τον τρόπο παιξίματος ώστε να "μπουκώνω" λίγο τις ψηλομεσαίες συχνότητες, για να βγεί πιο μπροστά το lead όργανο. Σταθερό level συνέχεια δηλαδή. Σε ένα δυο ανάλογες περιπτώσεις που μου έτυχε, το χαμήλωσα και εγώ αλλά έχανε αρκετά.

Πολύ καλό! Ηχάρες στην κιθάρα και φοβερά ριφ. Με ξένισαν, λίγο, μόνο 2-3 σημεία όπως στο 0.13 που ρίχνεις την ένταση των ρυθμικών για να μπει το ριφ και στο 1.04 που απότομα χάνονται οι κιθάρες και αλλάζει ήχο. Ίσως να είναι απλά η ιδεα μου. Λεπτομέρειες, βέβαια... Φανταστικό. Έυγε!

Θα πρέπει πιο συχνά να γράφω με το emulated output του marshall. Έχει και μαμώ τους ήχους. Πολύ διαυγής.

Την Prs την έχω στην κατοχή μου γύρω στα 2 έτη. Την έχω χρησιμοποιήσει σε κάμποσα λάιβ και με έχει βγάλει αρκετά ασπροπρόσωπο. Πρόκειται για μια all around κιθάρα, που τα πάει πολύ καλά τόσο με low gain stuff, όσο και με τα medium to high gain. Είναι αρκετά ελαφριά, ευκολόπαιχτη, ποιοτική, όμορφη, και σε "σπρώχνει" να παίζεις γρήγορα, καθώς έχει γρήγορο μανίκι. Ο ήχος δεν είναι fat όπως σε μια les paul, ούτε thin όπως μια στρατ. Είναι κάπου στην μέση. Ποιότητα κατασκευής: Εξαιρετική, made in Korea, ποιότητα κατασκευής για τα χρήματα που κόστισε. Εξαιρετικά στιβαρή και άκαμπτη αίσθηση (σε αντίθεση πχ με μια epi g400), με το βάρος να κυμαίνεται περίπου όπως μια stratocaster. Το σώμα από mahogany με maple top. O λαιμός maple, με σχήμα wide thin και κλίμακα 25 ιντσών. Τα 24 τάστα είναι medium jumbo, αλλά προς vintage πλευρά. Κάπως πιο χαμηλά από αντίστοιχα medium jumbo που έχω συναντήσει σε fender, squier και epiphone. Η ποιότητα βαφής (gloss acrylic urethane) είναι αρκετά καλή, με μόνο μια μικρή ατέλεια να έχει στην δική μου κιθάρα. Το φιλμ της βαφής, επίσης, δίδει την αίσθηση ότι έχει μικρότερο πάχος σε σχέση με epi les paul και ΜΙΜ telecaster. Ειδικά η epi μοιάζει σα να έχει 2 κιλά λούστρο. Με την Prs δεν χάνεται η αίσθηση του ξύλου, εσωτερικά. Περιφερειακά μέρη: Το nut είναι πλαστικό. Με ένα ελαφρύ άνοιγμα στα αυλάκια, και περιστασιακή λίπανση, δεν δημιουργεί θέματα ξεκουρδίσματος. Τα κλειδιά της Prs δεν είναι μεν locking, αλλά κρατάνε το κούρδισμα για αρκετή ώρα παιξίματος. Χρειάζεται κάμποση χρήση τρέμολο για να ξεκουρδίσει η κιθάρα. Έχουν, επίσης, πολύ καλή αίσθηση και ακρίβεια κατά το κούρδισμα. Η γέφυρα της Prs με το τρέμολο λειτουργούν υποδειγματικά. Το τρέμολο έχει ακρίβεια στην κίνηση, και δεν είναι βιδωτό, αλλά το συγκρατεί μια μικρή αλενόβιδα. Οι ρυθμίσεις στην γέφυρα, πραγματικά, δεν χαλάνε με τίποτα. Είναι η μοναδική μου κιθάρα όπου, μετά το πρώτο σετάρισμα, δεν έχω πειράξει τίποτα στην γέφυρα. Κρατάει όλες τις ρυθμίσεις. Και ο λαιμός, σε αντίθεση με άλλες κιθάρες, δεν είναι τόσο ευαίσθητος σε αλλαγές καιρού. Ελάχιστες φορές ρύθμιση του truss rod ανα έτος. Ηλεκτρικά: Οι 85/15s μαγνήτες της Prs παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον, σε συνδυασμό με την καλωδίωση. Είναι η βελτιωμένη έκδοση των 85/15, η οποία είναι πιο κοντά στους US μαγνήτες. Πραγματικά καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα ήχων. Καθώς δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες (και με κάθε επιφύλαξη), ο bridge είναι alnico 5 γύρω στα 9 kohm,με αρκετά τσιμπημένα τα πρίμα, ενώ ο neck είναι alnico 2, γύρω στα 8 kohm, με πολύ ισορροπημένο ήχο. Σε πολλούς δεν αρέσουν, ειδικα ο bridge, τον οποίο και θεωρούν οτι "ξυρίζει" αρκετά. Εγώ έχω ψηλώσει λίγο την bass μεριά του μαγνήτη και έχει στρώσει κάπως. Υπάρχει ένα volume και ένα tone ποτενσιόμετρο (το οποίο είναι push pull για να σπλιτάρει τους μαγνήτες), καθώς και ένας 3way επιλογέας, τα οποία ουδέποτε έχουν παρουσιάσει κόπωση, σκρατσάρισμα, δυσκολία στην κίνηση κλπ. Είναι και υποδειγματικά σαν χρήση. Φοβερή αίσθηση όταν γυρίζεις το pot. Υπάρχει και treble bleed κύκλωμα στην καλωδίωση, το οποίο πιο πολύ θυμίζει 50s wiring. Εξαιρετικά πρακτικό. Επίσης, σε κατάστάσεις υψηλού gain, οι μαγνήτες είναι σχετικά θορυβώδεις, σε σχέση με άλλα HH μοντέλα που έχω. Έχουν αρκετό hiss. Playability: Η κιθάρα είναι πολύ ευκολόπαιχτη. Μα πολύ ευκολόπαιχτη. Κάνουν το παίξιμο στρατ και τέλε να μοιάζει με αγγαρεία. Τα βασικά ατού της είναι ο σούπερ λαιμός και η ταστιέρα της, και το πολύ μαζεμένο και καλοσχεδιασμένο σώμα. Σε προδιαθέτει να παίζεις γρήγορα. Τα χειριστήρια είναι σχεδόν τόσο πρακτικά όσο σε μια στρατοκαστερ. Με λίγο έκταση των δακτύλων, την ώρα που παίζεις, έχεις πρόσβαση σε volume pot και επιλογέα. To setup της είναι σχετικά εύκολο (σαν σε στρατοκάστερ). Το relief όταν είναι σχεδόν μηδενικό, το action να πέφτει εύκολα κάτω από 1,5mm χωρίς κανένα ίχνος buzz. Όσh δύναμη και να βάλεις στις μαμά 9άρες δεν θα μπαζάρει. Θα παίξει πιο δυνατά. Με τόσο χαμηλό action (λίγο πάνω από 1mm) η ταστιέρα γίνεται πολύ γρήγορα, αλλά χάνει αρκετά σε δυνατότητα για bend, λόγω και των αρκετά χαμηλών τάστων. Με ψήλωμα action άνω του 1,5mm όλα τα bends είναι πολύ πιο εύκολα. Τέλος, η πρόσβαση στο 24ο τάστο είναι υποδειγματική. Γενικότερα, είναι η κιθάρα με τις λιγότερες απαιτήσεις σε σετάρισμα, σε βάθος χρόνου. Αισθητική: H κιθάρα είναι αρκετά όμορφη. Αυτός είναι και ο πρωταρχικός λόγος που την αγόρασα,μιας και καλά καλά δεν ήξερα να παίζω και να κρίνω το το αγοράζω. Με τον καιρό κατάλαβα την αξία της. Ανάμεσα στους πολλούς διαθέσιμους χρωματισμούς, επέλεξα το whale blue. Το περίμενα λίγο πιο φωτεινό, αλλά πλέον δεν κολλάω εκεί. Ήχος: Η κιθάρα είναι πασπαρτού. Παίζει κανείς από τζαζ και funky, μέχρι και thrash metal. Δεν χρειάζεται καν να σπλιτάρω μαγνήτες, καθώς έχω άψογα καθαρά με humbucker mode. Πολλές φορές έχω ξεχάσει σπλιταρισμένο μαγνήτες για αρκετή ώρα. Αυτό συμβαίνει διότι δεν χάνει πολύ σε ένταση, gain και sound shape, όταν παίζει σαν μονός. Δέχεται επικρίσεις για το πόσο πριμάτος είναι ο bridge στη γέφυρα, και αυτό είναι δικαιολογημένο. Ειναι πολύ πριμάτος, σε σημείο πολλές φορές να χρειάζεται έξτρα tweaking στον ενισχυτή για να διορθώσω τον ήχο. Δεν είναι ο "ευκολότερος" μαγνήτης που θα παίξει κάποιος. Ο ήχος δεν θυμίζει τοσο les Paul. Δεν είναι τόσο "παχύς" και ογκώδης. Ούτε έχει τόσο sustain, κάτι που το έχω παράπονο. Είναι κάπως πιο ογκώδης από τους area hot t που έχω στην tele. Ακριβώς στην μέση μεταξύ strat και les paul. Πιο εύκολα θα παίξει σαν strat (πχ shine on you crazy diamond ήχος) παρά σαν les paul (parissiane walkways).Ένα τεράστιο ατού που έχει είναι το πόσο καλά και γρήγορα καθαρίζει με το volume pot. Με μια μικρή κίνηση έχεις από βρώμικο, καθαρό ήχο ιδανικό για άρπισμα και strumming. Δεν χρειάζεται καν να σπλιτάρεις. Ηχογράφησα με τον αρκετά πριμάτο και δύστροπο origin20, καρφί στην κάρτα, και με τον συνήθη ύποπτο HT1R, επίσης καρφί στην κάρτα. Στο πρώτο κλιπ σπλιτάρω σε κάθε θέση. Στα υπόλοιπα δεν σπλιτάρω, αλλά συχνά ρίχνω το volume pot και καθαρίζει ο ήχος. Βάζω λίγο reverb από το daw. Και οι χορδές είναι 9-42 καμπόσων μηνών. prsorigin20clean.mp3 prsorigin20crunchy.mp3 prsorigin20dirty.mp3 prsorigin20distorted.mp3 prsht1rmedium gain.mp3 prsht1rhighgain.mp3 EN ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΕΙ Τα υπέρ + ποιότητα κατασκευής + μεγάλο εύρος ήχων + εργονομία + ταστιέρα + καθάρισμα ήχου με χρήση volume pot Τα κατά - Πολύ πριμάτος bridge μαγνήτης - Δεν έχει το sustain που θα ήθελα

Αυτό ακριβώς. H prs πέφτει ακριβώς στην μέση των δυο. Πάρε les paul, για να έχεις το αντίπαλο δέος, εκτός και εάν έχεις ανάγκη από μια κιθάρα που να τα κάνει όλα σε ένα λαιβ. Προσωπικά, όποτε χρησιμοποιώ les paul σε λαιβ, δεν έχω κανένα θέμα. Δεν μου χαλάει χατήρι, πέρα από την πρόσβαση στο 16+ τάστο, και στα swells που δεν μπορεί να κάνει. Έχω και καλύτερο, παχύτερο ήχο από την prs (είναι θέμα μαγνητών). Βέβαια, εάν μου έλεγαν διάλεξε μια να δώσεις, δεν θα έδινα με τίποτα την prs...

Προτίμησε αυτά https://www.skroutz.gr/s/12454439/Alesis-Elevate-5-MKII.html

Πως τα κατάφερες και έκανες quote από άλλο θρεντ?? Αν αναφέρεσαι σε μένα, ευχαρίστως, αρκεί να υπάρχει μικρή χιλιομετρική απόσταση...

Εξαιρετος!

Να μη σταματησεις. Και εγω μια ζωη με κινητο ανεβαζα. Ειναι χαλια, αυτο ειναι αληθεια. Αλλα ειναι χαλια μονο εαν το συγκρινεις με καποιαν σοβαρη ηχογραφηση. Γενικα, ειναι μια χαρα. Εαν εχεις pc, μπορεις με ελαχιστα χρηματα να κανεις αξιοπρεπη ηχογραφηση. Σιγα σιγα.

Μιλτο, εισαι ο καλυτερος πελατης του μαστορα! Προσωπικα, δεν το πολυψειριζω. Τις μισες φορες δεν χρησιμοποιω καν κουρδιστηρι. Εχω πολλη εμπιστοσυνη στο αυτι μου. Παιζω μια αρμονικη στο 12ο ταστο, και βαση αυτης κουρδιζω. Να προσθεσω, οτι οσο πιο λεπτες ειναι οι χορδες, τοσο πιο "ακυρο" γινεται το intonation σε πολλες περιπτωσεις. Πρεπει να εχει κανεις σταθερη πιεση στα δακτυλα του, καθ' ολη τη διαρκεια που παιζει.

Ευχαριστω Κωστα!! Να ξερεις οτι η τρελα σου ειναι πηγη εμπνευσης! Σε ευχαριστω πολυ Στρατο!! Συνεχιζω ακαθεκτος!

Μακαρι να δεσει το γλυκο. Καλου κακου, βαλε κανα 10αρι σετ χορδες. Και κανε bend μια μια τις χορδες και οχι πανω απο 1,5 τονο...

Να μεταφρασω???

Απαντάει στον Dim. Η μετάφραση εδώ: "Όταν κάνεις εγγραφές (και δεν παίζεις λαιβ) μπορείς να χρησιμοποιήσεις ο,τι εξοπλισμό θελεις. Ωστόσο, υπάρχει πιθανότητα να μου αρέσει τόσο πολύ η εν λόγω κιθάρα, ώστε να την χρησιμοποιώ παντού"

Με αυτη τα σολο πανε σφαιρα... Και προσοχη στους ελεγχους στα αεροδρομια

Για να εισαι 100% σιγουρος, δωσε και απο αλλη γραμμη ρευμα. Ποτε δεν ξερεις... Πιθανοτατα ειναι ο ενισχυτης. Το καλο ειναι οτι ειναι hardwired, αρα και πιο επισκευασιμος.