Πιο αυστηρός από μένα δεν είσαι.
Είναι ένα τραγούδι που το λέμε σε ροκ βερσιον με τη μπαντα. Και όταν ειμαι εκει, ζεστός και αναμμένος, μου αρέσει το φωνητικό αποτέλεσμα. Πιθανόν διότι αποδίδω καλύτερα, γκαρίζοντας, και δεν με ακούω και τόσο καλά μέσα σε τόσο θόρυβο.
Στην παρούσα ηχογράφηση, κινήθηκα σε πολύ ρηχά νερά τόσο σε προσωπική απόδοση, όσο και στην απόδοση του κομματιού. Μόνη δικαιολογία, για το τελευταίο, ότι έχω να ακούσω το γνήσιο πολλά χρόνια. Το ερμήνευσα με βάση ένα μίξης άλλων βερσιον. Είναι και ολίγον παλούκι...
Άλλα μιας και δεν μπορούσα, στην παρούσα φάση κάτι καλύτερο, προχώρησα με αυτό. Μην πάνε χαμένα και τα λοιπά όργανα...
Στο επόμενο θα προσπαθήσω περισσότερο!
Αφήνω όλα τα υπόλοιπα όργανα ως έχουν? Ή παίζω με εντάσεις και δυναμικές?