Γεια σου φιλε μου,

τα "αρμόνια" δε βγαίνουν με βαρυκεντρισμένα πλήκτρα.

(όπως και τα εκκλησιαστικά όργανα και τα ακορντεόν στα οποία είναι πιο κοντά από άποψη παιξίματος και ήχου απ'ότι σε αυτά ενός πιάνου)

Έχουν όμως "touch response" που απλά σημαίνει ότι όσο περισσότερη πίεση δέχεται το πλήκτρο,τόσο δυνατότερο ήχο παράγει.

Επίσης, συνήθως έχουν 61 αντί 88 πλήκτρα.

Στα αγγλικά ένα αρμόνιο είθισται να ονομάζεται ως "Arranger keyboard",

για να ξεχωρίζουν από τα ηλεκτρικά πιάνα(digital pianos που αυτά μπορούν να έχουν βαρυκεντρισμένα πλήκτρα)

και τα συνθεσάιζερ (synthesizer: αυτά δημιουργούν νέους ήχους εν αντιθέσει με τα 2 προηγούμενα (αρμόνια και ηλεκτρικά πιάνα) που έχουν ήδη κάποιους "έτοιμους" ήχους αλλά δεν μπορούν να δημιουργήσουν νέους. Μπορούν να συνδυάσουν όμως ήχους και να βάλουν πάρα πολλά εφέ σε αυτούς).

Αυτά που παίζουν "ρυθμούς" λοιπόν είναι μόνο τα αρμόνια (arranger keyboards).

Τα άλλα δύο ναι μεν μπορoύν να παίξουν ένα ρυθμό(beat) αλλά δεν ακολουθεί κανένα όργανο αυτό το ρυθμό με αυτόματο τρόπο παίζοντας κάποια συγχορδία.

Δύο μόνο εταιρείες βασικά συνεχίζουν να παράγουν αρμόνια στις κατηγορίες για ημιεπαγγελματικά και επαγγελματικά αρμόνια,  η Υamaha και η Korg.

Στην κάθε κατηγορία χρημάτων η καθεμία προσφέρει το αντίστοιχο μοντέλο της με περίπου τις ίδιες δυνατότητες.

η Korg έχει στη σειρά PA το Κorg PA600 γύρω στα 800 ευρώ

και η Yamaha έχει στη σειρά PSR-SX(πρώην σειρά PSR-S) το Yamaha PSR-SX600 γύρω στα 700 ευρώ.

Στην Ελλάδα, περισσότερο προτιμούν τα Korg γιατί υπάρχει κόσμος που φτιάχνει και πουλάει ρυθμούς για ελληνικά τραγούδια.

Οι "ήχοι"(samples) που έχει το καθένα είναι προσωπικό γούστο του καθενός.

Ρυθμούς μπορούν να "φορτώσουν" άπειρους μέσω ενός απλού usb stick.

Σε αυτά τα μοντέλα είναι σε θέση ο χρήστης να δημιουργήσει δικούς του ρυθμούς(ακομπανιαμέμεντα-styles) αλλά χρειάζονται κάποιες τεχνικές γνώσεις.

Σημείωση

Η Yamaha έχει δημιουργήσει τη σειρά DGX που είναι συνδυασμός αρμονίου και ηλεκτρικού πιάνου

Έχει καλύτερο ήχο πιάνου απ' ότι το αντίστοιχο αρμόνιο PSR-SX700, 88 αντί 61 πλήκτρων και είναι με μηχανισμό που προσομοιάζει σε βαρυκεντρισμένα πλήκτρα περίπου στα 950 ευρώ (το SX 700 έχει αντίστοιχα κάποια άλλα πλεονεκτήματα και κοστίζει περίπου 100-150 ευρώ παραπάνω).

Ανέβηκαν βλέπω οι τιμές...

Αυτό το κομμάτι της κοπελιάς είναι 2 ετών, βλέπω.

Άρα με άλλο τραγούδι θα διαγωνιστεί.

Προλαβαίνετε να συνθέσετε κάτι πρωτότυπο :)

Στο pianoroll, η γραμμή με το "disclaimer" εμφανίζεται πάνω από το πλήκτρο G και δεν μπορώ να βάλω τη νότα σε αυτή τη σειρά.

Από υπολογιστή μπαίνω (windows).

Μίκραινα την οθόνη του browser στο 90% για να μετακινηθεί αυτή η γραμμή σε άλλη νότα.

Τσούκου-τσούκου με το τσιγκέλι τις έβαλα.

Ταχύτητα side-reading....Aνεκτίμητη!

Edit

Κόλλησα στον ρομαντικό :(

Αυτός δεν ήταν που είχε συνθέσει το γνωστό λαϊκό άσμα που πήγαινε:

...Στην καρδιά μου "τρικυμία" έχει πιάσει "τρικυμία"...

και στο τέλος συνέθεσε και μια χεβυμεταλιά φούγκα να σπάσει την πολλή... ρομαντσάδα;

Θα το σκεφτώ και συνεχίζω αύριο :)

Επειδή άκουσα το Rondo Alla Turca παραπάνω,όχι δε βγαίνει σε πεντατονικές αλλά σε μια πιο jazzy, rag time φάση(διασκευή: Fasil Say).

Έριξα ένα βλέφαρο(αυτί) και στα άλλα τραγούδια που βγάζει εκεί στο Youtube, στην καρτέλα "Μουσική"(Θεός σχωρέσ' την κι αυτήν).

Μια χαρά είναι το τραγούδι στην πρώτη θέση.

Δύο άλλα στην πρώτη στροφή έχουν τη λέξη πτ@ν@,

οπότε αν η λέξη "πάλι" κάνει ομοιοκαταληξία με τη λέξη...."πάλι", στην πρώτη στροφή(πάλι), είναι απλά λεπτομέρεια.

Τ'άλλα deslike με τη μία φάγαν.χαχαχα

Πάτησα και 'γω το like για το... ρουσφέτι που ζητήθηκε, αλλά η απορία μου είναι, αφού έχει τόσες θεάσεις μέσα σε μια βδομάδα, στις "τάσεις" του Youtube γιατί δεν το εμφανίζει;

Θυμάμαι είχε λίγα views όταν αναρτήθηκε το post.

Καταγγελία!

Χίλιες φορές αυτά, παρά τα άλλα, τα τραπ-τραπ-τραπ μέχρι να τα τινάξει η νότα από το ζόρι!

Δεν εντοπίζει όλα τα covers Δημήτρη, για κάποιο ή για διάφορους λόγους.

Δεν είμαι επαγγελματίας, αλλά οποιοσδήποτε που ξέρει το Blade Runner το αναγνωρίζει από τις πρώτες νότες του αν το ακούσει, άσχετα αν είναι καλοπαιγμένο ή όχι.

Τα άλλα δυο ήταν με το αυτί οπότε αν δεν τα αναγνώριζε θα έλεγα ok! μάλλον δεν κατάφερα να βρω και πολλές σωστές νότες.

Στις 11/1/2022 στις 2:59 ΜΜ, dimsonic είπε

Υπάρχει περίπτωση να το παίρνει από τον τίτλο? Γιατί τουλάχιστον στο Tarkus ομοιότητα δεν υπάρχει

 

 Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα έπρεπε όλα τα cover να έχουν κάποια αξίωση πνευματικού δικαιώματος, αφού ο τίτλος του τραγουδιού είναι στον τίτλο του βίντεο.Κάτι για το οποίο βλέπω προσωπικά πως δε συμβαίνει, άσχετα όπως και αν έπαιξα, καλά η άσχημα (σωστές ή όχι νότες).

 Προφανώς, κάποια βάση δεδομένων αναγνωρίζει την αλληλουχία των ήχων(νότες+συγχορδίες κλπ) με τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο που την αναγνωρίζει το ανθρώπινο αυτί.

Αν για παράδειγμα αλλάξεις το pitch ή το κλειδί και το τέμπο και τους ήχους και τους στίχους και προσθέσεις και ένα σόλο στο "παπάκι στο νερό κάνει μπάνιο δροσερό" σε χέβι μέταλ απόδοση και το παίξεις και χάλια , πάλι στη Ρομίνα Πάουερ δε θα πάει ο νους μας;

Δεν έζησα στην Αμερική το 1980 για να δω αν περισσότερο στα ραδιόφωνα παιζόντουσαν τα Another brick in the wall part II,Hey you, Comfrortambly Numb ή τα Sailing, Never Be the Same,Ride like the wind.

Άσχετα με πεποιθήσεις, αλλά ποια από αυτά είναι πιο "ραδιοφωνικού τύπου" κομμάτια;

Αν δεν ήταν αυτός ο λόγος, τότε απλά ο Cross ήταν ένας πρωτοεμφανιζόμενος Αμερικανός ενώ οι Pink Floyd όχι και για αυτό του έδωσαν το Grammy (αν η αμερικάνικη μουσική βιομηχανία δεν προωθήσει νέα ανερχόμενα "αστέρια" και δη εγχώρια, δεν κάνει σωστά τη δουλειά της).

Ακούγοντας τo χαρακτηριστικό και catchy πα-ρα-ρα-ρα στο τέλος του τραγουδιού ένας μέσος ακροατής, του καρφώνεται στο κεφάλι και το τραγουδάει, ακόμη και αν δεν ξέρει γρι αγγλικά.

Έγινε μεγάλη επιτυχία στο ευρύ κοινό λόγω του "πα-ρα-ρα-ρα" και όχι του όποιου σολαρίσματος οποιουδήποτε μουσικού οργάνου(λες και καταλαβαίνει και πολλά πολλά ένας μη μουσικός από αυτά).

Η ηλεκτρική κιθάρα σε όλο το τραγούδι δεν εμφανίζεται παρά μόνο στο τέλος άλλωστε.Μέχρι τότε σχεδόν εξαφανισμένη ήταν.

Επίσης, ούτε το τραγούδι αλλά ούτε ο δίσκος είναι τόσο ροκ που να εστιάζει στις ηλεκτρικές κιθάρες και τα τρελά ντραμς.

Τα σολαρίσματα τα άφησαν μια χαρά οι Pink Floyd στα outro του Τhe Wall ή του Comfortably Numb, αλλά

α) Με ηλεκτρική κιθάρα μπήκαν, ηλεκτρική κιθάρα έπαιξαν και  με ηλεκτρική κιθάρα βγήκαν,

β) Ήταν κατιτίς πιο ροκ οπότε "έχασαν" το Grammy γιατί δεν άγγιξαν καθόλου έναν πιο popular(πιο εύπεπτο για πιο ευρύ κοινό δηλαδή) ήχο όπως το άλμπουμ του C.Cross.

Εν κατακλείδι, χωρίς να είμαι ειδικός, πιστεύω πως ήταν απλά θέμα....Μάρκετινγκ.

http://www.voxhumanajournal.com/images/cover/szostak.jpg

Pipe Organ: "I would love a new tuning!!"

The Vocal Ranges ofThe World’s Greatest Singers:

https://visual.ly/community/interactive-graphic/entertainment/vocal-ranges-worlds-greatest-singers?view=true

Απλά να σημειώσω ότι τα προγράμματα που διαβάζουν νότες σε μορφή midi, ενδεχομένως να εμφανίσουν με διαφορετικό τρόπο τη middle C και αντί να την εμφανίσουν ως C4 να την εμφανίσουν ως C3 ή ακόμη και ως C5.

Σε μορφή παρτιτούρας όμως όλα θα εμφανίσουν την ίδια νότα στο πεντάγραμμο, δηλαδή το μεσαίο Ντο (η "γνωστή" νότα που είναι ανάμεσα στο κλειδί του Σολ και στο κλειδί του Φα και είναι στα 261.63hz).

Για παράδειγμα, στα digital piano/synthesizer/αρμόνια της, η Yamaha χρησιμοποιεί τον τρόπο μέτρησης των οκτάβων όπου η middle C εμφανίζεται ως C3.

Δηλαδή η νότα Λα των 440hz(note A) εμφανίζεται ως Α3 αντί Α4.

Είναι τεχνικής φύσεως ζήτημα που αφορά την τεχνολογία του midi (Ψηφιακή Διασύνδεση Μουσικών Οργάνων).

Φίλε Πάνο,

κρίνοντας από αυτά που έχουν παρουσιάσει γνωστοί συνθέτες μουσικοί, τείνω να πιστεύω ότι όταν ξεπερνούν κάποια ηλικία η "έμπνευση" και οι καινούριες και πετυχημένες ιδέες κάπου... τελειώνουν και όχι ότι ευθύνεται κάποιος άλλος παράγοντας για αυτό (πχ οι νέες τεχνολογίες ή το τι ακούει ο κόσμος πλέον κλπ).

Δεν άκουσα κάποια ιδιαίτερη νέα πρόταση πάνω στη σύνθεση από μουσικούς όπως  Jarre, Vangelis, Yanni, Pink Floyd/Roger Waters/David Gilmour, Mick Jagger, U2/Bono, πρότινος οι AΒΒΑ και όποιον άλλον γνωστό μουσικό από παλαιότερες δεκαετίες παρουσίασε κάποια νέα δουλεία την τελευταία και πλέον δεκαετία.

Πάρα πολλοί άλλοι ταλαντούχοι μουσικοί, ούτε καν μπήκαν/μπαίνουν στη διαδικασία να παρουσιάσουν κάποια καινούρια δουλειά λες και ξέχασαν να γράφουν μουσική.

Ίσως φταιν τα αυτιά μου ή τα γούστα μου, ειλικρινά δεν ξέρω....

Συμφωνώ μαζί σου πάντως ότι αν δε σπάσεις τα μούτρα σου πάνω από ένα μουσικό όργανο, να ακούσεις και τις αρμονίες του και τις παραφωνίες σου, θα σε φάει το άρτιο editing αλλά χωρίς απαραίτητα να επιτύχεις και μια πρωτότυπη, όσο αυτό είναι δυνατόν βέβαια, σύνθεση.

Με ποιο τρόπο θα παραχθεί ένας ήχος και αν αυτό από μόνο του είναι που κάνει ένα μουσικό έργο άξιο ακρόασης ή όχι, είναι ένα θέμα συζήτησης.

Σε 1000 χρόνια ίσως συζητούν γιατί να χρησιμοποιούν τα δάχτυλα για να παίξουν κάποιο μουσικό όργανο και όχι τα μάτια.

Οι περισσότεροι συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής χρησιμοποιούν πλέον κάποιο DAW, έστω και αν την τελική ηχογράφηση θα την κάνουν συνοδεία και μιας διάσημης ορχήστρας (που βέβαια η εταιρία τους είναι σε θέση να την πληρώσει).Πχ ο Hans Zimmer χρησιμοποιεί το Cubase η ακόμη και o JM Jarre γράφει μουσική πλέον χρησιμοποιώντας το Logic Pro και όχι ενώνοντας με....χιλιόμετρα καλωδίων καμία 20αρια διαφορετικά συνθεσάιζερς όπως στο παρελθόν.

Ωραίος αυτός ο ψιθυριστός τρόπος που τραγουδάει η Billie Eilish, λιγότερο μονότονοι στίχοι από την υπόλοιπη pop, αλλά αναρωτιέμαι πόσα ακόμη τραγούδια θα μπορέσει να γράψει σε αυτό το στυλ με τον αδερφό της του υποχρεωτικά αργού ρυθμού.

Εύχομαι να τα καταφέρουν πάντως.Είναι πολύ νέοι ακόμη και έχουν ταλέντο.

Στην υπόλοιπη ποπ και ροκ κάθονται 5 παραγωγοί να ενώσουν,να συρράψουν και να τροποποιήσουν ελαφρώς γνωστά μελωδικά σχήματα, περάσματα κλπ από 3-4 παλαιότερα τραγούδια για να βγάλουν ένα.... "καινούριο".

H σειρά ΥPT της Υamaha είναι στην πραγματικότητα παρόμοια με τη σειρά PSR-E.

Η διαφορά είναι στο χρώμα (η σειρά PSR-E είναι σε μαύρο, ενώ η σειρά YPT σε γκρι).

Και ο λόγος που τα ονοματίζουν διαφορετικά τα συγκεκριμένα αρμόνια είναι γιατί προορίζονται για διαφορετικές αγορές (χώρες ή περιοχές, όπως πχ Κίνα, Ινδία, Ευρώπη, Βόρεια Αμερική κλπ).

Το ΥPT-360 είναι το αντίστοιχο του PSR E-363 σε γκρι χρώμα, οπότε καλά έκανες και διάλεξες το PSR Ε-373 που είναι και το πιο καινούριο μοντέλο και με ακουστικά ο ήχος είναι αρκετά καλός για αυτή την τιμή.