Καλημέρα σε όλους.
Φοβερά δελεαστικό το θέμα με τα γυαλιστερά μπάσσα δε λέω. Κι εγώ δεν μπορώ να αντισταθώ και πολλές φορές κάθομαι και τα χαζεύω στις βιτρίνες, στο internet κλπ. Όμως ύστερα από κάμποσα χρόνια που ασχολούμαι κατέληξα ότι δεν έχει και πολύ σημασία το τι όργανο έχεις. Με ένα αξιοπρεπές όργανο μπορείς να παίξεις τα πάντα σχεδόν, και άμα καταφέρεις να βάλεις ψυχή σε αυτά που παίζεις τότε το μήνυμα θα φτάσει σε αυτόν που σε ακούει. Το θέμα είναι να καταφέρεις να νοιώσει κάτι ο άλλος και όχι να θαυμάσει το μπάσσο σου. Όχι ότι δεν είναι δελεαστικό το να παίζεις ένα κορυφαίο όργανο, αλλά δεν πρέπει να είναι αυτό το πρώτο που μας απασχολεί. Σημασία έχει πρώτα η μουσική. Και για τη μουσική το πρώτο είναι η ψυχή. Και η μελέτη φυσικά. Γι αυτό ας σταματήσουμε να χαζεύουμε άσκοπα (για μένα το λέω) και ας στρωθούμε να μελετήσουμε λιγάκι (κι αυτό για μένα επίσης).
Καλά να περνάτε όλοι!
