Ας εκφρασω την αποψη μου και εγω.
Σε ενα πολυφωνικο αναλογικο συνθ, ολες οι φωνες εχουν τα δικα τους ανεξαρτητα κυκλωματα πχ ο καθε ταλαντωτης περναει μεσα απο το δικο του φιλτρο, το δικο του ενισχυτη και μετα παει στο μικτη οπου ολες οι φωνες μιξαρονται και αναπαραγονται απο το main out.
Σε ενα παραφωνικο συνθ, ολες οι φωνες πανε πρωτα στο μικτη οπου μιξαρονται, και μετα περνανε απο ενα φιλτρο και ενα ενισχυτη για να καταληξουν στο main out.
H αναλογικη "ζεστασια" προφανως οφειλεται στην αδυναμια του αναλογικου κυκλωματος να αναπαραγει σταθερη και πανομοιοτυπη λειτουργια. Αυτο εχει σαν συνεπεια ολες οι φωνες να μην ακουγονται το ιδιο και σαν αποτελεσμα ο ηχος να μην ακουγεται "στείρος" αλλα πλουσιος και "οργανικος"
Σε ενα πολυφωνικο συνθ η καθε φωνη εχει το δικο της κυκλωμα οποτε υπαρχουν περισσοτεροι παραγοντες οι οποιοι μπορει να επηρεάσουν την λεγομενη "ασταθεια".
Σε ενα παραφωνικο ομως , τα πραγματα ειναι πολυ πιο απλα γιατι εφοσον οι ταλαντωτες αρχικα μιξαρονται, απο εκει και περα η "ασταθεια" επιρεαζει ολες τις φωνες μαζι, σε αντιθεση με το πολυφωνικο οπου η καθε φωνη επιρεαζεται διαφορετικα απο τις αλλες.
Παλαιοτερα επικρατουσε η αποψη οτι το παραφωνικο ειναι "περιορισμενης ευθυνης", βλεπω ομως οτι στις μερες μας, χρησιμοποιουν την εκφραση αυτη σαν αξιολογο χαρακτηριστικο.... lol