Το θέμα δεν είναι τι μας αρέσει εδώ, αλλά το αντικείμενο μελέτης.
Να πω ότι αυτό είναι τραγούδι, και το τραγούδι έχει διαφορές με τα ορχηστρικά.
Παρακάτω ένα instrumental με μόνο δυο ακκόρντα, και χωρίς ρυθμικές αλλαγές.
Όμως η φρασεολογία της σόλο κιθάρας είναι τέτοια, που χρήζει σοβαρής μελέτης.
Όχι για το τι παίζει, αλλά για το πώς λέει την ιστορία της, πώς έχει αρχή - μέση - τέλος, για το πώς χτίζεται η ιστορία, το πώς δημιουργούνται θέματα και αναπτύσσονται, για το πώς κάτι που μοιάζει με σόλο δεν είναι απλό σόλο στην πραγματικότητα, είναι θέμα, ανάπτυξη, σόλο, κλπ.
Είναι λίγο διαφορετικό το αντικείμενο εδώ, από αυτό στο οποίο εστίασε ο pipityri, αλλά νομίζω ότι κατ' αναλογία έχει αντίστοιχο ενδιαφέρον.
Ψάξτε τα μέρη του (κάτι σαν κουπλέ - ρεφραίν), αξίζει τον κόπο.
Ακούστε πόσο φυσιολογικά η μια φράση φέρνει την επόμενη, πόσο λογικά "ανεβαίνει" και "σβήνει", πόσο νόημα έχουν οι φράσεις η καθεμία ως ακολουθία της άλλης, ακολουθείστε τις "αναπνοές" στο σόλο παίξιμο.