γειά χαρά!
πολλά χρόνια πίσω, πρέπει να ήταν γύρω στο '93 όταν φίλος μου αγόρασε ένα κ2000 (αν δεν κάνω λάθος) και αυτή ήταν η πρώτη -από κοντά- επαφή μου με τα kurzweil. τρία πράγματα μου είχαν -τότε- κάνει εντύπωση τα εξής
1) φοβεροί φυσικοί ήχοι
2) ακριβό, πολύ ακριβώς
3) δύσκολο ή τουλάχιστον μή φιλικό μενού
λάβετε υπόψην πως είχαν ήδη περάσει από τα χέρια μου ένα d-50 κι ένα dx-7, τότε δε είχα μόλις αγοράσει ένα sy-77. τέλος πάντων έκτοτε ασχολήθηκα εντονότερα με τη δημιουργία και τη μίξη μουσικής και πέρασαν πολλά σύνθς από τα χέρια μου..
εδώ και 2-3 χρόνια λόγω του ότι έμπλεξα με πολλές δουλειές και δεν είχα χρόνο έχω παροπλισμένο ένα mo6 στο οποίο "ξεχαρμάνιαζα", μετακομίζω όμως αυτό τον καιρό και μου ξαναμπήκε η ιδέα της αγοράς ενός κουρτζ... που κυρίως θα έρθει (αν μου βγει οικονομικά) σαν δώρο. ταυτόχρονα φαντάζομαι θα πάρω ακόμα καλύτερα φυσικά όργανα από το μοτίφ (κυρίως πιάνα και άλλα πλήκτρα).. έχω το εξής δίλλημα κι εδώ θα μπορούσατε ίσως να με συμβουλεύσετε ..
ποιο kurzweil να αγοράσω?
δε θέλω stage piano. θέλω ένα keyboard να με ξαναζεστάνει και να μου χαρίσει ώρες ενασχόλησης/έμπνευσης. έτσι κι αλλιώς το πιο άχρηστο πράγμα για όσους γράφουμε/παίζουμε με pc/mac (διαθέτω κι απ τα δύο) είναι το built-in sequencer...
τα le6 κλπ που βλέπω με 64 νότες πολυφωνίας σε κρεμάνε -λόγω πολυφωνίας- ή δεν το παίρνεις ποτέ χαμπάρι?
τρώγομαι για κάτι σαν το pc3k (αλήθεια τα 88ρια της κουρτζ έχουν αξιόλογες ταστιέρες σε αίσθηση και αντοχή?) αλλά φοβάμαι πως δε θα με πάρει οικονομικά...
ότι πάρω, αν πάρω θα το δοκιμάσω όταν βρεθώ κέντρο και φαντάζομαι πως θα μπει στο κέντρο του μίνι στούντιο που φιλοδοξώ να χτίσω γύρω του στο νέο σπίτι...
ακούω ιδέες...
(εννοείται πως μετά από τόσα χρόνια ΓΝΩΡΙΖΩ πως δε χρειάζομαι μπλιμπλίκια -έχω αρκετά στην αποθήκη- αλλά αυτά τα παίρνω και από σοφτ συνθ, ένα καλο όργανο με φυσικούς και κλασσικούς ήχους, θα με ταξιδευε τώρα)