Κατά πρώτον, συμφωνώ με την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, και σε χώρους συνεστίασης (μπαρ, καφετέριες κλπ.). Εκτός από μένα, παραθέτω το παράδειγμα φίλου, που όταν βρεθεί για πάνω από 10 λεπτά σε χώρο με καπνό αρχίζουν να δακρύζουν τα μάτια του, ερεθίζονται, εμφανίζονται δυσκολίες στην αναπνοή κλπ.
Και φυσικά δεν το συζητάω για την μυρωδιά που μένει πάνω στα ρούχα!!! Ακόμα και σε καλοκαίρι, σε καφέ με ανοιχτά παράθυρα, δεν τολμάς να φορέσεις τα ίδια ρούχα για δεύτερη μέρα. Είναι πολύ ενοχλητικό για τους μη καπνιστές.
Έπειτα, αναλογιστείτε και τα προβλήματα υγείας που εμφανίζονται στους παθητικούς καπνιστές, που υποχρεούνται να αναπνέουν τα παράγωγα της απόλαυσης των καπνιστών.
Για όσους τώρα επιθυμούν να ασχοληθούν με το θέμα Κυβέρνηση-Δημόσια Υγεία-Μέτρα, η άποψή μου (που τρελαίνομαι να την δίνω όταν δεν μου ζητείται!!! ;D) είναι ότι δεν πρέπει να φέρνουμε κόντρα σε περιπτώσεις που μια σειρά μέτρων που είναι ευεργετικά για όλους (ακόμα και για τους καπνιστές). Ας μην ξεχνάμε από την άλλη πως το κράτος θα γλιτώσει αρκετές χιλιάδες ευρώ από έξοδα περίθαλψης των καπνιστών (ιδιότητα που ήδη θεωρείται μειονέκτημα ακόμα και στην αγορά εργασίας). Δεν είναι δηλαδή ότι το κάνουν για την ψυχή της μανούλας τους... Ούτε για την προστασία των πολιτών, που τόσο νοιάζονται για εμάς...
Ακόμα όμως και για δικό τους όφελος, εγώ το εγκρίνω. Παρόμοιες κινήσεις πρέπει να γίνουν και σε ζητήματα όπως η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, η οδηγική ασφάλεια, η φοροδιαφυγή και άλλα τέτοια προβλήματα που καταδεικνύουν τον πολιτισμό ενός λαού. Γιατί πολιτισμός μας δεν είναι ο Παρθενώνας. Εμείς είμαστε, πως το κάνουμε και τι κάνουμε.