alderbody

κόψε εκεί που παίζουμε Hendrix με τις κιθάρες πίσω από το κεφάλι για να μη μας λένε ποζεράδες....

πήγε ο alder να παίξει cream κι ήταν η μέρα sabbath... ...πάντως το υπεροδηγοπετάλιο όντας custom tailored για τον (bass heavy) twin reverb (μου) με τα κτηνώδη Delta Pro, έδειχνε λίγο εκτός υδάτων στο υπάρχον σετάΠ. Λίγο αργότερα που το ζαλίσαμε κάπως πιο προσεκτικά με τον Φάνη βρήκαμε μερικές καλούτσικες ρυθμίσεις που ταίριαζαν.

είπα κι εγώ να κάνω ένα κλιπάκι σήμερα και έβαλα την μικρή camera να γράφει, κι ότι πιάσει... μετά είδα ότι δεν σηκώνονται βίντεο. είπα να κάνω extract το audio κομμάτι, αλλά είναι πολύ μάπα ούτως ή άλλως... όλα ίδια ακούγονται... αλλά για όσους δεν βαριούνται θα το σηκώσω. Για την ιστορία ακούτε την Fiesta Red Strat στον twin με volume ίσα που ακούγεται, όλα τα EQ τέρμα και ελάχιστο Reverb. Το πετάλι παίζει με ψόφια μπαταρία (8.12V), οι χορδές είναι πάνω στην κιθάρα πάνω από 2 ...χρόνια (sorry SF) κι εγω έχω αρκετά τσίπουρα στο στομάχι (λόγω της ημέρας...). σας προειδοποίησα... Od.mp3

από την τέχνη τη νουβό δανείστηκα, είν' αλήθεια μα σαν η τσέπη άδειασε την έβγαζα με ρεβύθια ταξίδια έκανα πολλά και μουσικές πληθώρα ...πρέπει να κλείσω το pc προτού ν' αλλάξει η ώρα έρχεται άρδην ο χειμών θ' ανάψουνε οι σόμπες μαγιό και κοντομάνικα αλλάζονται με ρόμπες θέλω να πιω και σινγκλ μώλτ το μέσα να ζεστάνω θε να μετρήσω και τα βόλτ μεσ' τον Αμερικάνο πόλωση βλέπω σε αμπέρ στης λάμπας το ποδάρι να βγάζει ήχο παλιακό στο AlNiCo δωδεκάρι banzai στείλε υλικά ν' αρχίσω εργασία ο χρόνος πέρασε πολύ όχι άλλη απραξία! ο super έπεσε βαρύς για κάτω απ΄τη μέση πρόσεχε στα γεράματα κάτι άλλο μη σου πέσει...

Δόξα να έχει ο γιαραμπής όλα θα γίνουν, Νίκο speaker ceramic θε να μπεί μα ακόμα και AlNiCo... Sozo θε να' ναι οι πυκνωτές TAD οι ηλεκτρολύτες μα ακόμα και σε πλήρως στόκ ξέσκιζαν οι αλήτες με της ανόρθωσης το sag που αβέρτα κομπρεσσάρει ακόμα κι αν δεν κάνεις bends σε βγάζει παληκάρι πάνω απ' το τέσσερα για grit και φούλ για τσίτα βρώμα σε ακούνε στο υπόγειο μα βρίσκεσαι στο δώμα... μα αμα δεν θέλεις τα dB να σου τρυπάν τα ώτα πάρε overdrive πλουμιστό που postαρα πιο πρώτα...

προχθές επήρα ασημί Pro έλεγε στη φάτσα χρήμα δεν έχω όμως πια ούτε για μια μπουγάτσα τον είχε πρώην μπουζουξής ήτανε πρώτο χέρι ήρθε απ' την Αμερική μεσ' τα δικά μας μέρη ήτανε όμως πιο βαρύς απ' τα συνηθισμένα τα 12άρια κόπηκαν και φύγαν τα καημένα... έτσι 'ναι σκέτη κεφαλή μικρή σαν βαλιτσάκι μα πάλι για να κουνηθεί το θέλει το μπρατσάκι... τι το' θελες και το ΄κοψες ρε μπάρμπα το φεντέρι και ψάχνω τώρα 'γω να βρώ του πεύκου το μαδέρι fingers να κόψω αντικρυστά να δέσω, να πλανίσω baltic στη μπάφλα να χει birch με Tolex να το ντύσω να ψάχνω για μεγάφωνα 12 ίντσες πράμα για να πληρώσω όλ' αυτά πρέπει να γίνει ...θάμα!

it's built like a tank it goes from blues to punk even a bit of funk and it's made of junk...

Ω ναι! Θα εκτεθεί για λαϊκό προσκύνημα στα Headquarters της Πνοή & Νύξη Heavy Industries. Έχει βγει στη γύρα μια ακόμη φόρα όπου ...τυράννησε τις λυχνίες ενός Blackface Vibrolux Reverb, με απόλυτη επιτυχία!... που να το ακούσεις κιόλας... μ' άρεσε αυτό που είδα, θέλω χρήμα σε δεσμίδα, ή το άγγιγμα του Μίδα, για να έχω μια ελπίδα... το μανίκι να χουφτώσω, και τη σολ να την τεντώσω, θέλω ρυδμ&μπλούζ να παίξω, ω ρε μάνα... δεν θ' αντέξω... θενξ αητέ μου χαριστώ!

Καιρό λοιπόν ήθελα να ποστάρω μια κατασκευή που με παίδεψε για κανα 6μηνο (ΟΚ, ΔΕΝ υπάρχει χρόνος) , απλά δεν το έκανα γιατί δεν αξιώθηκα να φτιάξω κλιψ. and guess what? ...δεν έφτιαξα! Πήρα το challenge απο την προτροπή του argytar οπότε ας πούμε δυο λόγια για το πετάλι. Η καταγωγή του είναι μάλλον ταπεινή, μιας και πρόκειται για μια παραλλαγή του Son Of Screamer (κλασσικό παράδειγμα τα Lovepedal Eternity), το οποίο δεν είναι παρα ένα tube screamer χωρίς τους buffers στην είσοδο και την έξοδο. Φυσικά εγώ το έφερα εκεί που με βόλευε, οπότε πολλά πράγματα εκεί μέσα είναι ..αλλιώς. Και για να χωρέσουν όλες αυτές οι καστομιές χρειάστηκε χώρος. Ψάχνοντας για ιδέες σκέφτηκα οτι ένα παλιό κουτί απο επιλογέα παράλληλων θυρών για dot matrix εκυπωτές ήταν ...κουτί για την περίπτωση. ...ένα τέτοιο δηλαδή: Γυρνώντας το ανάποδα και με τις κατάλληλες περιποιήσεις έγινε έτσι... κι έτσι... κι έτσι... Και τώρα στο ψητό. Τι κάνουν όλα αυτά τα κουμπιά? Τα ποτενσιόμετρα είναι τα παραδοσιακά Volume, Gain και Tone, ενώ το τέταρτο ρυθμίζει πόσο flat θα είναι τα Mids, μια επέκταση του Flat Mids των Fulltone Fulldrives. Οι μικροί toggle διακόπτες είναι για Bass content (3 θέσεις), "συμπεριφορά" του Tone Control (classic, no tone, vocal®), Flat Mids On/Off και Clipping Select, όπου δίνει μαζί με το chickenhead απο κάτω συνολικά 7+1 επιλογές κλιπαρίσματος. Φυσικά για τα clipping sections επιστρατεύτηκαν διάφορες ...αρχαιότητες από τη συλλογή obsolete electronics μου, πάντα με σκοπό να βγει ήχος ...της προκοπής. Τέλος να προσθέσω ότι από μέσα (πυκνωτές, δίοδοι κλπ) μέχρι έξω (Tolex, κουμπιά) χρησιμοποίησα υλικά που κάποτε "υπηρέτησαν" στον Twin μου... ...ξέρω, κλίψ α! όλο το πακέτο εξελίχθηκε με αυτό το setup

Μια 4άδα 500άρια Audio Taper (προσοχή στα μήκη των "λαιμών") και ίσως δυο πυκνωτάκια (.015μ neck / .022μ bridge) και θα είσαι άρχων.

Θα πέσει πολύ κσύλο...

Ναι αλλά αυτή θα την έπαιζα άνετα. Στα κλιψ μου άρεσε πολύ. Άντε Βόρειοι (άσε που κι εμείς Νότιοι γίναμε...) και Νότιοι ας βρεθούμε και στην έδρα μας καμιά φορά... Αποκέντρωση noiz, τώρα. ...να σας δείξω και το νέο μου custom OD που δεν αξιώθηκα ούτε να το ποστάρω

Ναι. ο τεχνικός θα ξέρει που να κοιτάξει, είτε θα είναι σε αντιστάσεις έιτε κάτι άλλο. btw, τα ποτενσιόμετρα είναι καθαρά? Κάνουν χράτς χρούτς όταν τα γυρνάς? Το λέω γιατί κι εγώ είχα (και έχω ακόμα_παροπλισμένο) έναν μικρό valvestate και τουλάχιστον ένα Pot έκανε crackles ακόμα και σε θέση ηρεμίας και κατόπιν ψεκασμού (κοινώς ήταν για αλλαγή). Νομίζω ήταν το contour, άν έχεις κι εσυ κάτι τέτοιο.

Πιθανή αιτία για crackles είναι κάποια χαλασμένη αντίσταση. Ιδίως όταν "ζεσταθεί", όπως λες.

revγιού? απλά jazzmaster με τα ούλα της!. Το σιδερικό έδωσε το ανάλογο "ψωμί" στον bridge και τον έφερε στο ballpark του neck σε αίσθηση/ήχο. Συνολικά πολύ καλό βάρος/ζύγισμα, καθαρός JM ήχος, λογικά "σκούρο" το dark circuit (άρα useable), killer looks, και φυσικά PROPER radius (7.25). Λίγο απότομο taper στο volume pot, αλλά αυτά φτιάχνουν. Ιδίως αν δεν τα πολυ-αγγίζεις δεν ασχολείσαι καν. Εξαιρετική κατασκευή. Τώρα, είπαμε. Κουλάρεις με τα πριόνια και τα γυαλόχαρτα και παίιιιιιιιιζεις....

Εναλλακτικό Headstock shape?... να μια ιδέα.... με λίγο πρόχειρο photoshop

Πιστεύω ότι (...σχεδόν) όλα τα πετάλια έχουν ένα ή περισσότερα "sweet spots", υποκειμενικά ή αντικειμενικά. Πάντα όταν δοκιμάζουμε ένα πετάλι περνάμε χρόνο ψάχνοντας τη ρύθμιση που μας βολεύει, που μας δίνει "τον ήχο που έχουμε στο κεφάλι" κλπ που έχουμε δει γραμμένα κατά καιρούς. Ένα "καλό" πετάλι (από "αντικειμενικής" απόψεως) αναμένεται να έχει αρκετά ή πολλά sweet spots, ενώ ένα "της πλάκας" από _με το ζόρι_ ένα έως λίγα, ανάλογα και με την ...υποκειμενική θεώρηση του παίχτη. Εκεί είναι και το κρίσιμο σημείο της τελική επιλογής, δοθέντος ότι μπορούν να αποκτηθούν όλα τα υπό εξέταση πετάλια και όχι μόνο τα προσιτά, με την κλασσική παραδοχή: "ντάξει, για τα λεφτά του καλό είναι"... Σίγουρα ένας καλός (για μας) ήχος μας βελτιώνει παικτικά, αλλά ποτέ δεν θα μας κάνει Hendrix ή __your favorite layer here__. Και θεωρώ (από προσωπική πείρα) οτι μας βελτιώνει γιατί δεν χάνουμε χρόνο να σπαζόμαστε μέχρι να βρούμε ήχο, συν φυσικά το γεγονός ότι συμβάλει στην δημιουργικότητα. Άρα τελικά, αξίζουν τα boutique? Άν μπορείς να τα πάρεις και σου δίνουν αυτό που ψάχνεις, ναι. Αν δεν μπορείς να τα πάρεις βρες τα sweet spots σου σε πιο προσιτές επιλογές. Για την ιστορία, το μοναδικό "boutique" πετάλι που έχω (και το μόνο που δεν έχω σκαλίσει από μέσα ποτέ) είναι το Fulltone Fulldrive II, που παρόλο που έχει ενα κάρο sweet spots το έχω σε μια ρύθμιση απο το 2002...

Κι εγώ που είχα μια σύντομη επαφή με το όργανο παρατήρησα οτι ο ήχος είναι για τα καλά στο strat ballpark με μια τάση προς το ελίτ/εξευγενισμένο/HiFi-End, το οποίο όλως παραδόξως δεν με "χάλασε". Πιθανότατα ένα τέτοιο πακέτο να μην ήταν ποτέ στις επιλογές μου, αλλά στο λίγο χρόνο που "τα είπαμε" βρήκα πολλά πράγματα να παίξω και να εκτιμήσω. 'Αλλωστε, μου έχει τύχει αρκετές φορές να πιάσω "7εndεrορθόδοξες" κατασκευές και να μην βρώ τίποτα απολύτως να "πω" μαζί τους... Κατά τ'άλλα, το παιχνίδι με τα άχτιβ ελεκτρόνιξ δίνει όντως ευρύ πεδίο ήχων, το τρέμολο ήτω ζμούθ και γενικώς το πλεηability θυμίζει γνωστό παράγωγο γάλακτος... Custom built to order, με όλη τη σημασία της έκφρασης!

Με μία λέξη: ελαφρυσώμακαιπαχυμανίκι. Εχω πολλάκις ανταλλάξει σώματα, μανίκια, κέρατα... Όλα κάτι αλλάζουν, ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ του παίζειν. Ξέρουμε οτι ο ήχος (απο τα μεγάφωνα) εξαρτάται απο πάρα πολλά πράγματα (υλικά και άυλα-ξύλινα και μεταλλικά-ηλεκτρικά και μηχανικά). Πάντως απο όλες μου τις κιθάρες η μακράν πιο resonant είναι η 18 τεμαχίων πεύκοStrat που πάλλεται σαν τρελή σε ΚΑΘΕ νότα. Ιδίως όμως αν παίζεις (αν θυμαμαι καλά) ντο, συντονίζεται και το σύστημα των ελαττηρίων του τρεμόλου και γίνεται ...κουδούνι! Και ναι, όλο αυτό το ...πανηγύρι περνάει στο ηλεκτρικό σήμα. Είναι βέβαια και η εσκεμμένη μικροφωνικότητα που έχω προσδώσει στο όργανο (αλουμινένιο p/g, baseplate στον bridge), αλλά το όλο σύστημα κουδουνάει σαν τρελό. Μπορώ να πώ οτι είναι η πιο "απολαυστική" μου strat. Γενικώς δεν θέλει και πολύ ζόρι το πράμα. Θές έτοιμη? πάρε έτοιμη. Θές κσύλο? πάρε κσύλο... Πάρε κάτι τελοσπάντων... Αρκεί να σου αρέσει αυτό που θα παίζεις στο τέλος... Αφού πάλι μαγνήτες θα αλλάζεις σε κανα εξάμηνο...

...univibe βάλατε? Ωραία πράματα! Εύγε στους συντελεστές(κατασκευαστές και παίχτες)! Αντε να δούμε και κανα βιντεάκι!

...εγω θα μιλήσω αφού την πιάσω στα χέρια

Ξέρεις ότι αντιπαθώ τις "superstrats" και γενικώς ότι αποκλίνει από τα "πρωτότυπα", αλλά επειδή τη συγκεκριμένη την έχω δει από πολύ κοντά και σε αρκετά από τα στάδια της δημιουργίας της ...τη συμπάθησα! Η γνωστή σου εμμονή με τη λεπτο(και όχι λεφτο)_μέρεια, και πάλι απέδωσε τα μέγιστα. Το Logo/σφραγίδα το βρήκα πολύ artistic και η ατέλεια στην κατανομή της μπογιάς κάνει πολύ καλό contrast με την συνολική... OCD_οσύνη. ...και σαν παιδί κι εγώ θα ήθελα να ακούσω και τη φωνή της. Εύγε και πάλι εύγε!

Σύμφωνα με λεγόμενα του Don Randall, ο Κυρ Λεωνίδας "εξέλισσε" τα όργανά του βασιζόμενος σε ανάγκες των παιχτών. Έπαιρνε feedback απο τους παίχτες και αναλόγως εφάρμοζε. Άρα η Strat (της οποίας ο βασικός εμπνευστής δεν αποσαφηνίζεται) είναι προϊόν εξέλιξης της Tele (την οποία εμπνεύστηκε όντως ο CLF) βάσει αναγκών των μουσικών. Πιθανότατα κάποιο απο τα (κατα τον Randall) "hired hands", σε συνεργασία με το αφεντικό (μια και τίποτα δεν ξέφευγε απο την προσοχή/επίβλεψη/έγκρισή του) εφάρμοζε τις αλλαγές/απαιτήσεις των πελατών. btw, εγω δεν είχα ποτέ πρόβλημα με κανένα φίτσουρ της Strat. Όλα με βολεύουν και μου κάθονται κουτί. Καθώς και σε κάθε όργανο με το ποθητό logo... :) Αντιθέτως, αυτή η ρημάδα η LesPaul δεν μου' κατσε ποτέ... Πιο βολική βρίσκω την ...διαστημική Firebird, παρά την LP.

Δοκίμασε 500άρια Λογαριθμικά Volume και 50's wiring.

Ηχητικά τι να λέει άραγε? (σε Α/Β) Δεδομένου οτι δεν χρησιμοποιεί block μια και οι χορδές πιάνουν στα saddles. Σίγουρα έχουν περισσότερη μάζα συγκριτικά με τα αρχέτυπα, αλλά όχι όση ένα κλασσικό block (ανεξαρτήτως υλικού κατασκευής).