sentientno6

Καλημέρα MD... Πολύ αναλυτική η προσέγγισή σου, αλλα αυτό το μέρος το βλέπω σαν κινέζικα... ;D Δεν έχω ιδέα απο οκτάβες και νότες, απλά μου ήρθε, πήρα ένα σετάκι και άρχισα διαβάζοντας να το μαθάινω... Ότι muff έχω βάλει, το έκανα για να "μπασάρω" τον ήχο των τυμπάνων. Να τον κάνω πιο βαθύ, για αυτό πήρα και τα G2. Τα tom του set είναι 12-13-16 με 14αρι snare και 22 bass. Μου αρέσει ο βαθύς ήχος στα tom και ο γεμάτος στο snare-δε το θέλω ξερό-.

Αν και δεν μπορώ να καταλάβω πως σου ακούγεται πιο "βαθύς" ο ήχος με τόσο muffling, έχε στο νου σου ότι μπορεί εσένα στη θέση που είσαι να σου ακούγονται ωραία αλλά σε μια ηχογράφηση ή σε ένα live απο κάτω μπορεί να ακούγονται και σαν χαρτόκουτα.

Επίσης, μην παραμελείς, ένα παραπάνω στο ταμπούρο, το κάτω δέρμα. Είναι όσο σημαντικό και το επάνω στην παραγωγή του ήχου.

Έχω ακούσει κατα καιρούς πως η αλλαγή του δεξιού (για ένα δεξιόχειρα) χεριού, με το αριστερό σε καθημερινές "αγγαρείες" ή συνήθειες (βούρτσισμα δοντιών, χτένισμα, φαγητό, (καλύτερα όχι) ξύρισμα κλπ), μπορεί να βοηθήσει το αριστερό χερί να μην το αισθάνεσαι τόσο... κουλό όπως λες. Βέβαια μην περιμένετε έτσι να παίζετε open handed σαν τον Beauford χωρίς εξάσκηση και στα τύμπανα αλλά σίγουρα θα βοηθήσει κάπως.

Εγω θα προσθέσω καποιους μυθους που κατερρευσαν με τον καιρο και εχουν σχεση με το παιξιμο

 

1. Το crash / splash/china  παντα με την κασα ( δεν αναφερομαι σε accents)

 

2. Το drum fill παντα με μετρημα στην κασα

 

3. Το ride 99 % οταν σολαρει ο κιθαριστας

 

4. Η καμπανα ( bell ride) με το πλαινο μερος της μπακετας και οχι με το tip

 

5.Το cross stick με την πισω μερια της μπακετας

 

6.Η τοποθετηση /στησιμο της κασας ακριβως μπροστα απο το ποδι και οχι ελαφρως δεξια

 

2-3 αλλα που μου διαφευγουν τωρα

Δεν θα έλεγα ότι είναι "μύθοι" τα παραπάνω. Είναι απλώς κάποια στερεότυπα που χρησιμοποιούνται δεκαετίες τώρα και αυτό γιατί απλά λειτουργούν "σωστά". Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν μπορείς να μην μετράς στα fills, να παίζεις στα... πόδια σου στο solo, να στήνεις την κάσσα στη θέση του floor tom και λοιπά  ;D

Συγκεκριμένα τώρα, ισχύει ότι με τις συνηθισμένες μπακκέτες, χρησιμοποιείται ανάποδα η μπακκέτα στο cross sticking απλά γιατί για να βγάλεις τον γνωστό ήχο πιάνοντας την κανονικά, πρέπει να την φέρεις πιο πάνω. Πράγμα που είναι άβολο τις περισσότερες φορές.

http://www.myspace.com/tripinfuzz

Το myspace της μπάντας μου. Πρόσφατα αλλάξαμε όνομα και κάναμε καινούρια σελίδα στο myspace (καθώς και στο facebook: http://listen.to/TripinFuzz). To ύφος μας κινείται ανάμεσα σε blues/rock/funky μουσικές.

 

Δ)επισης εχω παιξει Live με 5 ατομα απο κατω..

 

 

Έχω παίξει Live με ....0 άτομα απο κάτω :P (true story)

Το κολπο σε αυτην τη περιπτωση ειναι δενεις ενα σχοινακι γυρω απο την κασσα...και το κανεις κυκλο κατω απο σκαμνι σου.Η κασσα αγκιστρωνει πανω στο σκαμνι δηλαδη.

 

Καλή ιδέα αυτή. Εγώ με το hi-hat έχω συνήθως πρόβλημα (αν δεν έχει χαλάκι απο κάτω) που γλιστράει αρκετά. Το πετάλι της κάσσας, έχει λάστιχο απο κάτω, με αποτέλεσμα να τραβάει και την κάσσα.

οντως...παιδι θαυμα ηταν ο Buddy Rich π.χ.

 

"Rich was born in Brooklyn, New York, to vaudevillians Robert and Bess Rich.[2] His talent for rhythm was first noted by his father, who saw that Buddy could keep a steady beat with spoons at the age of one. He began playing drums in vaudeville when he was 18 months old, billed as "Traps the Drum Wonder." At the peak of Rich's childhood career, he was reportedly the second-highest paid child entertainer in the world (after Jackie Coogan).[3] At 11 he was performing as a bandleader. He received no formal drum instruction, and went so far as to claim that instruction would only degrade his musical talent. He also never admitted to practicing, claiming to play the drums only during performances[citation needed] and was not known to read music."

 

Είμαι σίγουρος... Όπως είμαι και σίγουρος ότι ένας γονιός δεν προσπαθεί, πολλές φορές με το ζόρι, και βλέπει τελικά ότι το παιδί του κάνει κάτι που κανένα άλλο παιδί δεν μπορεί.

Τα πραγματικά ταλέντα ξεχωρίζουν σε λίγα και μικρά πράγματα τα οποία μπορούν να δουν και να καταλάβουν μόνο όσοι είναι αρκετά μελετημένοι στο θέμα.

Όλα τα άλλα είναι θέμα εξάσκησης και άλλων παραγόντων όπως η υποστήριξη απο τους γονείς και τους ανθρώπους κοντά σε σένα. Αλλιώς είναι οταν οι γονείς σου, μουσικοί ή όχι, σου αγοράζουν μια κιθάρα/ντραμς/μπάσσο/βιολί κλπ όταν είσαι 5 χρονών, οπότε και η ικανότητα σου να μάθεις κάτι είναι πολύ πιο μεγάλη απ' οποτεδήποτε άλλοτε στη ζωή σου, και σου προσφέρουν την συνεχή υποστήριξη που μόνο αυτοί μπορούν, και αλλιώς όταν ξεκινάς απο μόνος σου στα 15+ χωρίς κάποια υποστήριξη ή ώθηση απο κάποιον άλλο.

Τρομερός ο κυριος.

Ομολογώ πως δεν τον ηξερα.

Προσωπικά αυτον τον κυριο τον θεωρω ότι έχει να πει πολλά..

Αλλα το dvd του απευθυνεται σε πιο προχωρημενα concepts.

 

Benny Greb Grebfruit

 

 

Το DVD του Benny Greb, Language of Drumming, απευθύνεται τόσο σε αρχάριους όσο και σε προχωρημένους. Εξηγεί μια ιδιαίτερη προσέγγιση των ντραμς χωρίς όμως να είναι κάτι που θέλει καιρό για να μάθεις. Προσωπικά, είδα ότι σε μικρό διάστημα, εφαρμόζοντας αυτά που λέει κατάφερα να βελτιώσω αισθητά την τεχνική μου και να κερδίσω αρκετές ιδεές. Πολύ καλό, και πολύ όμορφο (όσοι το έχουν δει ξέρουν), DVD.

Καλή χρονιά σε όλους! :D :D

 

μετά από τα βιντεάκια που σηκώσατε όλοι έβγαλα το ακόλουθο άσμα:

(σε 4/4)

 

μια φορά και έναν καιρό

νόμιζα πως ήμουνα drummer και εγώ

και χτυπούσα δυνατά

μα έπαιζα πολύ.. κακά. ;D

 

o gavin harrison που πόσταρε κάποιος παραπάνω είναι ο αγαπημένος μου, από τότε που άκουσα το anesthetise των porcupine tree.

 

Σπύρο, αυτή η δεσποινίδα που ανέβασες, μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί έχει πάντα αυτό το ύφος χαμογελώντας? τέλεια, την είχα δει στο youtube προσφατα. Το ύφος του.. χαρούμενου drummer. 8) :)

 

Γιατί απολαμβάνει endorsements απο... 4 τεράστιες εταιρίες...

Και εγώ έτσι θα ήμουν, και ας είχα endorsement απο 1.

Τα πονάκια που λες, τα νιώθεις στον καρπό και πάνω. Το μούδιασμα στον αντίχειρα συμβαίνει απο την μεγάλη ένταση. Μπορεί μακροχρόνια να σου δημιουργήσει πρόβλημα, φαντάζομαι, αλλά μπορείς να το προλάβεις εύκολα απλά ρίχοντας την ταχύτητα και ανεβάζοντας μόνο όταν νιώθεις άνετα. Είναι θέμα, απ' όσο γνωρίζω απο προσωπική εμπειρία, grip.

Γενικά, καλό είναι να μην βιαζόμαστε να μάθουμε πράγματα για τα οποία, απ' ότι φαίνεται, είναι ακόμα νωρίς. Αργά και χαλαρά.

αν συμβαινει να μουδιαζει ο αντιχειρας σε διπλα χτυπηματα σε γρηγορες ταχυτητες (2λεπτη ασκηση) τι κανουμε? δηλαδη ειναι φορες που μετα απο κανενα λεπτο στο δεξι μου χερι μονο, εχω την αισθηση πως χανω την επαφη με την μπακετα, λογο αντιχειρα..

Και εμένα μου συνέβαινε για ένα μεγάλο διάστημα πριν κάποιο καιρό. Είναι θέμα λαβής. Προφανώς σφίγγεις πολύ την μπακκέτα με τον αντίχειρα. Χαλάρωσε την λαβή σου, και παίξε πιο αργά.

Ναι, απ' ότι φαίνεται έπρεπε να το είχα αναφέρει απο την αρχή. Ευχαριστώ και πάλι.

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις, με καλύψατε. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα τόσο υψηλό κόστος, και μάλιστα χωρίς να υπολογίζουμε και το δέρμα, αλλά ας έχει. Όσο για το σχέδιο, πρόκειται για ένα μονόχρωμο vector γραφικό οπότε δεν τίθεται θέμα ανάλυσης.

Και άντε καλά, στα χέρια κάνεις ενα ζέσταμα πριν το Live. Αλλά τι γίνεται με τα πόδια? Δεν μπορείς να κάθεσαι μόνο σου πίσω απο το set, ενώ υπάρχει κόσμος στο μαγαζί, και να ζεσταίνεις τα πόδια σου.

Σωστά... και το είχα δει κιόλας αυτό το site αλλα απ' ότι φαίνεται... το ξέχασα... Thanks  ;)

Marathon για τι κόστος μιλάμε όσον αφορά την ψηφιακή εκτύπωση?

Αν δεν ήταν τα μεταφορικά τόσο ακριβά (έχω βρω μόνο site απο Αμερική), προφανώς και θα επέλεγα να παραγγείλω απ' έξω. Έχω δει καταπληκτικές δουλειές πάνω σε δέρματα απο εταιρίες που κάνουν μόνο αυτό.

Για να πω την αλήθεια, αρχίζω να τείνω στην εκτύπωση του Logo σε μεγάλο μέγεθος, κολλημένο με ταινία διπλής όψης πάνω στο δέρμα.

Αναφέρομαι στο τύπωμα (ή κόλλημα(?)) Logo ή οποιουδήποτε σχεδίου στο μπροστά δέρμα της κάσσας. Έχω βρει αρκετά site/εταιρίες στο εξωτερικό αλλά τίποτα εγχώριο. Υπάρχει κάποιος που την κάνει αυτή τη δουλειά στην Ελλάδα, και, ακόμα καλύτερα, στη Θεσσαλονίκη?

Τα ηλεκτρικά κρουστά δεν είναι "αντικαταστάτης" των ακουστικών... ή μήπως όχι? Μήπως και η ηλεκτρικά ενισχυμένη κιθάρα δεν προέκυψε από ανάγκη, σαν εξέλιξη της ακουστικής? Για να μπορεί να ακούγεται πάνω από τα πνευστά σε big bands?  ;)

 

Η Ιστορία καλό είναι να χρησιμοποιείται σαν οδηγός σε τέτοιες περιπτώσεις. Όπως η ηλ. κιθάρα μετεξελίχθηκε σε ένα τελείως διαφορετικό (i.e. με διαφορετική αισθητική και μουσική προσέγγιση) όργανο, έτσι θα (πρέπει να) εξελιχθούν και τα ηλεκτρονικά κρουστά. Τα άλλα περί "αυθεντικού" και "υποκατάστατου" τα ακούω βερεσέ και με ένα ελαφρά ειρωνικό μειδίαμα: αν ήταν έτσι θα είχαμε μείνει στο αφρικάνικο μονόχορδο.

 

Το πρόβλημα δεν το έχω εγώ (σαν συμπαίκτης σε μπάντα, ακροατής, κλπ), αλλά ο ίδιος ο ντράμμερ που αρνείται να δει τις προοπτικές που του ανοίγονται με ένα καινούργιο paradigm. Αν οι μουσικοί είμασταν πιο ανοιχτόμυαλοι, το αποτέλεσμα θα ήταν, όχι μόνο η υιοθέτηση χρήσιμων εξελίξεων αλλά και η "βελτίωση" υπαρχόντων συστημάτων (π.χ. υβριδικά συστήματα, κατ'επιλογή). 

 

Για παράδειγμα, μιας και αναφέρθηκε η Variax, είναι πλέον "κανονική" κιθάρα με κάποιες επιπλέον πολύ χρήσιμες (για κάποιες εφαρμογές) δυνατότητες.  ;)

Η τρίτη παράγραφος με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Παραθέτω και μια συνέντευξη ενός φοβερού drummer μιας και νομίζω ότι συνδέεται άμεσα με αυτή τη συζήτηση.

Νομίζω είναι πιο πολύ θέμα διάθεσης και χαρακτήρα του κάθε μέλους ξεχωριστά, για να δέσει μια μπάντα. Θεωρώντας φυσικά ότι όλοι έχουν ένα μέτριο/αξιοπρεπές τουλάχιστον επίπεδο. Οι καλύτεροι μουσικοί να απαρτίζουν μια μπάντα, και να κάνουν πρόβες 24/7, αν δεν υπάρχει διάθεση και κυρίως ωριμότητα ώστε να "ακούει" ο ένας τον άλλον, και να βάζουν στην άκρη εγωισμούς και κόμπλεξ ώστε να μιλάμε πλέον για ένα καλό σύνολο, και όχι για έναν καλό σόλο μουσικό (υπάρχει αυτό, αλήθεια?), δεν υφίσταται δεμένη μπάντα.

Εν τέλει, χιλιοειπωμένο βέβαια εδώ μέσα, καλός μουσικός, για μπάντα τουλάχιστον, είναι αυτός που μπορεί να συνεργαστεί εποικοδομητικά με άλλους μουσικούς. Οι υπόλοιποι ας αρκεστούν στο να ανεβάζουν βίντεο στο youtube.

Οπότε... δεν υπάρχουν μουσικά drum solos... χμμμ....

Συμφωνώ ότι solo κάνεις, όχι με το ζόρι, αλλά εφόσον το θες και ξέρεις ότι τουλάχιστον, θα αρέσει σε εσένα. Μερικές φορές παίζουμε και για τον εαυτό μας, γιατί μας ευχαριστεί σε προσωπικό επίπεδο (κύριε Superfunk  ;)) και αυτό με τη σειρά του συμβάλλει στο να παίξουμε ακόμα καλύτερα αφού... ευχαριστιόμαστε.

Επίσης, πως προέκυψε ότι πρέπει να είσαι τέρας τεχνικότητας για να κάνεις ένα όμορφο solo? Ψέμα είναι ότι μερικά πολύ όμορφα guitar solos είναι τεχνικά απλά? Εντάξει, προφανώς έχουμε να κάνουμε με δύο τελείως διαφορετικά όργανα αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα πως δεν μπορείς να κάνεις ένα μουσικό drum solo γνωρίζοντας παρά ελάχιστα rudiments/ostinatos/fills κλπ.

Για να καταλήξω, πιστεύω ότι σε οποιοδήποτε (σχεδόν) είδος μουσικής, ένα σύντομο και μουσικό σόλο (που δεν έχει σκοπό την επίδειξη τεχνικότητας όπως ξεχνάμε όλοι, ανεξαιρέτως, πολλές φορές) είναι κάτι διαφορετικό, μια ευκαιρία για τον μουσικό (τον drummer εννοώ, ναι) να εκφραστεί και υπο τις κατάλληλες συνθήκες μπορεί να κάνει ενα live πολύ ομορφότερο απ' ότι θα ήταν χωρίς αυτό.

Επίσης, δεν χρειάζεται το πρώτο σόλο που θα κάνεις να είναι άψογο, αρκεί να είναι έστω και λίγο μουσικό ώστε να αρέσει στον κόσμο, και σε εσένα πρώτα. Και σιγά σιγά θα βελτιώνεσαι και θα παίζεις πιο άνετα, με περισσότερη αυτοπεποίθηση (που στο πρώτο σόλο μάλλον δεν θα έχεις) και μπορεί να αρέσει και στους κιθαρίστες  ;)

42 λοιπόν, το σημειώνω.

Δεν έχω κάποιο προβληματισμό με τη μπάντα μου, γιατί γνωρίζω τη μπάντα μου.

Απλώς θα ήθελα να άκουσω απόψεις και εμπειρίες απο άτομα που έχουν περάσει αυτό το στάδιο, το περνάνε τώρα ή το περνάνε εδώ και καιρό  ;D

Απλό το ερώτημα, σύνθετη (πολύ σύνθετη  ;D) η απάντηση.

Καλά δεν περιμένω να μου πει κάποιος 2 χρόνια και 3 μήνες π.χ. αλλά θα με ενδιέφερε να μάθω πότε έφτασε η δικιά σας μπάντα στο... peak της.

Πότε αρχίσατε να γνωρίζετε ο ένας το παίξιμο του άλλου, να προσαρμόζεστε πάνω σε αυτό, να groov-άρετε (όπως το βλέπει ο κάθενας) και φυσικά να περνάτε καλά? Και πως το καταφέρατε (ΑΝ) ?

Αφήνοντας στην άκρη παράγοντες όπως τεχνικότητα, ωριμότητα κλπ και θεωρώντας μια μέση ελληνική (προσοχή εδώ), ή και όχι, μπάντα που ξεκινάει τώρα, σε πόσο καιρό θα έχει δέσει και θα είναι πλέον μια "καλή" μπάντα αν υποθέσουμε ότι δεν θα συναντήσει κανένα εμπόδιο στη σταδιοδρομία της? Θα μπορούσε κάποιος να το προσδιορίσει με ακρίβεια δευτερολέπτου? (προφανώς αστειεύομαι εδώ  ;))

Είναι πιο πολύ θέμα συνήθειας και όχι στάσης. Στην αρχή όλοι το έχουμε αυτό το πρόβλημα. Με τον καιρό, το σώμα θα μάθει να ισορροπεί μόνο του.

Το κάθισμα, αφού λες ότι κουνιέται τόσο πολύ, αλλάξε το οπωσδήποτε. Σε κάνα μήνα ακόμα, με το ίδιο κάθισμα, θα έχεις πρόβλημα με μέση/πλάτη.

Μου καταστρέφεις τα όνειρα... θέλω τέτοιο ήχο με Gretsch Club Jazz... έστω με μια 20άρα κάσσα.

Ωραίες δεν λέω, οι μέγαλες, αλλά άντε κουβάλα τες. Χώρια που δεν μου αρέσουν τα... looks της  ;D

Gretsch (mid 70s) burnt orange finish:

 

bass drum :14X24 (coated emperor batter,coated ambassador front w/ small hole,Remo muffle on batter side) σε αυτο που ακους εχει χρησιμοποιηθει hard felt beater,το κουρδισμα ειναι το κλασσικο big band το batter δερμα ειναι κουρδισμενο σε mid/low tension & το μπροστινο ψηλα.  

 

toms: 9X13,16X16,16X18 (W/ rims) (coated emperors on top,clear diplomats on bottom no muffling)  

 

snare:14X5 Noble & Cooley solid maple snare (coated ambassador top,ambassador snare side no muffling)

(ειναι το βασικο snare που χρησιμοποιουμε αλλα καποιες φορες χρησιμοποιουμε και ενα 7Χ14 Noble & Cooley solid maple snare,ενα εκπληκτικο για soul-funk...Pearl JAY JORDINSON 6X13 ,ενα Rogers Dynasonic 5x14 του 1968,ενα Ludwig Black Beauty

6,5 X14  με DC Hoops & ενα poly παλιo Ludwig Supraphonic 5x14)

 

Cymbals:

 

13" Paiste line signature heavy hi-hats

18"  Paiste line signature full crash

20" Paiste sound creation dark crash

22" Paiste 3000 heavy ride

22" Sabian HH China

 

στην ηχογραφηση που ακους εχω χρησιμοποιησει μονο 3 μικορφωνα,ενα EV RE20 στην κασα,ενα Beyer MC740 περιπου εναμιση μετρο πανω απο την...κεφαλα του ντραμμερ & ενα Βeyer M201 στο snare.

Ωράιος, θενξ. Λες σε 20αρα (ή 18άρα  ;D) να μπορείς να πλησιάσεις καθόλου αυτό τον ήχο? Επίσης σε live unmiced καταστάσεις πως είναι?

τον εχω εγω αλλα δεν στον δινω... ;D

 

Ωραίος drummer, ωραίος ήχος. Το ένα αναδεικνύει το άλλο.

Specs του drumset? Μου άρεσε πολύ ο ήχος της μπότας, δέρματα/κούρδισμα?