ikon

Καταρχάς συγγνώμη γιατί μπερδεύτηκα... εννούσα 10 Vs 12... σορρυ.
 

Αυτό που γενικά με προβληματίζει είναι ότι διαβάζω συνέχεια ότι ο Princeton είναι ιδανικός για studio recording

αλλά καταλαβαίνω ότι το να αντιλαμβάνεσαι λίγο περισσότερο το μπασο (δηλαδή 12μεγάφωνο) είναι σίγουρα ωραία αίσθηση.

Εκεί πήγαινε το Princeton ή Deluxe (όχι φυσικά ότι είναι η μόνη διαφορά τους)

To 12ρι μεγάφωνο σε τύπου Princeton ενισχυτή αλλά με cabinet size Deluxe το εννοούσα ως custom κατασκευή.

Κάλησπέρα σε όλους.

'Εψαξα λίγο στο net για να δω τι διαφορά έχουν τα 10άρια με τα 15άρια μεγάφωνα (για valve guitar amps).

Από premier guitar:

Good sounding 10" speakers can deliver a fast, punchy sound at wider listening angles with reduced “boom” on small stages. They can offer increased portability, reduced cost and the ability to push your amp into overdrive at reasonable levels without having drumsticks aimed at the back of your head.

A well-designed 15" speaker can move more air so you can gig those wonderful little valve amps. The vocal range can be creamier, with extended low end and lots of detail and harmonic complexity, giving surprising richness to some otherwise scratchy-sounding guitar and amp combinations.

Γενικά κατάλαβα ότι το 15άρι είναι καλύτερο για live, πιο δυνατό, με περισσότερο μπάσα κτλ

Το 10άρι είναι πιο focused, με περισσότερα πρίμα κτλ.

Η ερώτηση είναι η εξής...

Από την εμπειρία σας, ποιο μεγάφωνο είναι πιο versatile και πιο κατάλληλο για home studio recording;

(π.χ. ένας princeton ή ένας deluxe?)

Να σημειώσω κάτι πολύ σημαντικό, μιλάμε για ηχογράφηση clean με neck μαγνήτη.

Ευχαριστώ.

Υ.Γ. Και κάτι άλλο. Πόσο ρόλο παίζει το cabinet?
πχ αν βάλω ένα 15άρι σε έναν Princeton θα είναι παράξενο? Μήπως το ιδανικό θα ήταν ένας princeton με 15άρι σε cabinet Deluxe reverb?

Ευχαριστώ Superfunk! τον ξέρω τον Γιώργο είναι τρομερός όντως!

Είναι η πρώτη μου επιλογή (αν το κάνω πότέ) απλά ήθελα να δω από περιέργεια τι άλλο υπάρχει στο χώρο.

Ευχαριστώ!

Καλησπέρα σε όλους.

Μιας και είναι καλοκαίρι και είμαστε όλοι (ας πούμε) χαλαροί, θα ήθελα τη γνώμη σας για ένα υποθετικό σενάριο.

Ας πούμε ότι κάποιος μπορεί να διαθέσει ένα Α ποσό για να φτιάξει έναν custom made ενισχυτή

Δεν παίρνει κάποιον έτοιμο γιατί έχει ένα πολύ συγκεκριμένο πράγμα στο μυαλό του.

Π.χ. να είναι βασισμένος στον Princeton reverb αλλά να έχει και middle, να έχει μόνο ένα input,

να μην έχει το tremolo, να έχει attenuator, να έχει custom made ξύλινο cabinet στις διαστάσεις του deluxe reverb,

15αρι μεγάφωνο, συγκεκριμένα knobs, custom made faceplate, να έχει πολύ καλής ποιότητας hardware, ίσως να είναι point to point κτλ.

Υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που μπορεί να κάνει τέτοια εργασία, να είναι άριστο το αποτέλεσμα

και να μην σε κοροϊδέψει στα υλικά, στην ποιότητα κατασκευής κτλ?

Ευχαριστώ.

Υ.Γ. Μην αρχίσετε τα «πάρε έναν έτοιμο», «δεν συμφέρει» κτλ. μια σκέψη είναι και απλά θέλω να μάθω αν μπορεί να γίνει πράξη εντός συνόρων.

Η αλήθεια είναι ότι το consistency και η άνετη λειτουργία και χρήση είναι πολύ σημαντικός παράγοντας...

Κι εγώ λατρεύω το trackpad τους (οθόνη θα χρησιμοποιώ eizo 27άρα)

Επίσης το καινούριο macbook pro 2016 (16'') έχει πολύ καλές κριτικές (αλλάξανε ΚΑΙ keyboard).

Αυτό που με εκνευρίζει απίστευτα είναι ότι για να πας από 16G ram σε 32 θες + 563,26 €

Το λέω γιατί 12G ram έχω στο pc μου που είναι του 2011.... μου φαίνεται μικρή η διαφορά μετά από τόσα χρόνια... από 12 σε 16...

Είμαι σε μεγάλο δίλημμα... 

Οκ! Η αλήθεια είναι πως δεν είδα ακριβώς τι κάνει το digiface, θα μπω τώρα να το τσεκάρω!
Ευχαριστώ!

14 hours ago, dimsonic said:

Επειδή λίγο πολύ όλοι καταντάμε να δουλεύουμε cubase με λαπτοπ θα σου πω ότι παίζει μεγάλο ρόλο η μνήμη και ο ssd.

Εκεί είναι κι εμένα το κόλλημά μου υπέρ του lenovo, μπορώ άνετα με το καλημέρα να του βάλω 32 ή 64G ram 

και δύο ssd NVMe του ενός Tera o καθένας (και παίρνει κι άλλο μνήμη και σκληρούς)... Πως μπορεί να να μην είναι καλό αυτό το μηχάνημα... Φαντάζομαι για να τα παίρνει αυτά, θα μπορεί και να τα υποστηρίξει χωρίς προβλήματα. Τώρα για κάρτα γραφικών έχει 1 Intel στη Motherboard και μία Nvidia Quadro T1000 με 4G ram.

Ευχαριστώ

Υ.Γ. Μπορείς να μου διευκρινίσεις κάτι σε παρακαλώ;

Digiface βρίσκω αυτό:  https://www.thomann.de/gb/rme_digiface_usb.htm

αλλά είναι πανάκριβο... εγώ απλά έναν αντάπτορα ψάχνω που να μου κάνει το firewire usb3 ή κάτι άλλο τέλος πάντων.

28 minutes ago, Freedom said:

@Freedom το trackpad τους [/STRIKE]

Σε αυτό συμφωνώ 100%, δεν υπάρχει το πόσο flawless και άνετη είναι η λειτουργία του...

Στα υπόλοιπα τώρα επίσης τείνω να συμφωνήσω... 

Στα χρήματα (με την αναβάθμιση του lenovo) θα μου βγει το ίδιο, δηλαδή γύρω στο 3άρι (σχεδόν μια black beauty έπαιρνα...). Ο λόγος που πάω προς το lenovo είναι ότι μου είναι πολύ πιο άνετο το περιβάλλον windows και επίσης θα βολέψει περισσότερο στα μουσικά (cubase ktl) 

Όχι πάντως ότι δεν θαυμάζω το απίστευτο design και την κατασκευή του mac (και τα πολύ καλά reviews του επίσης).

Δεν έχω αποφασίσει ακόμα... θέλει πολλή σκέψη και ψάξιμο... 

Quote

 

 

1 minute ago, marathon said:

Έχεις δίκιο, διορθώνω.... το 100% των διαφημιστικών εταιριών όλου του κόσμου δουλεύει σε Mac. Για τα υπόλοιπα επαγγέλματα, δεν έχω άποψη.

Δούλευα 15 χρόνια σε διαφημιστική εταιρεία, όχι πολυεθνική αλλά ούτε συνοικιακό level (έπαιρνε μεγάλες δουλειές, εοτ κτλ)

και είχαν PC... πολλοί επίσης έχουν και τα δύο, δεν θέλω να σου αλλάξω το δόγμα, απλά λέω μια άλλη άποψη, ας το αφήσουμε εκεί όμως γιατί άλλο είναι το θέμα μας.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις!

dimsonic κι εμένα με κουράζει πολύ το λειτουργικό του mac....

Πάντως μου κάνει εντύπωση ότι τα Thinkpad είναι μετά τα hp & dell... νόμιζα ότι θεωρείται καλή εταιρεία.

Επίσης όσα reviews διαβάζω για το P53 λένε ότι είναι κτήνος...

(Thanks για το info της fireface).

Επίσης, θεωρητικά για το cubase δεν είναι καλύτερο ένα PC εφόσον τα mac τώρα εξειδικεύονται στο logic κτλ...

marathon σε βρίσκω λίγο απόλυτο, πρώτον το 99% δεν παίζει, το ξέρω εκ πείρας.

δεύτερον έγραψα ξεκάθαρα ότι θέλω να συνδυάσω γραφιστικά και μουσική σε ένα μηχάνημα.

Η δική μου εμπειρία πάντως (από ένα macbook που είχε η σύζυγος) είναι ότι στην 5ετιά η μπαταρία ήθελε άλλαγμα (δεν αλλάζουν πλέον) και γενικά δεν μου είχε φανεί σαν κάτι το ιδιαίτερο, άσε που με την εξέλιξη των software στο τέλος δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα... Επίσης back in the day που δούλευα σε μία εταιρεία που είχε και mac και PC ήταν όλα τα ίδια σκατά... sorry δηλαδή... Ακριβώς τα ίδια κολλήματα, το ίδιο σπάσιμο νεύρων κτλ. Μιλάω πάντα για νορμάλ θεωρητικά "καλά" μηχανήματα, ούτε super high end ούτε entry level.

Μην παρεξηγηθώ... δεν είμαι κατά των mac, γι΄αυτό άλλωστε έγραψα αυτό το post.... για να καταλάβω τι είναι "καλύτερο".

Η αλήθεια είναι ότι τα reviews για το καινούριο macbook pro 16'' είναι πολύ καλά...

Απλά δεν μπορώ να καταλάβω τον εξής απλό συλλογισμό...

Αν πάρω το lenovo και του βάλω 64 ram και 2ssd από 1Τ θα είναι ακόμα υποδεέστερο του macbook? 

Παιδιά καλησπέρα σε όλους

Θέλω λίγο τη γνώμη σας σε ένα θέμα.

Θα χρειαστεί να πάρω ένα laptop λόγω δουλειάς (γραφιστικά κτλ).

Θέλω να πάρω ένα πολύ καλό μηχάνημα και ιδανικά να το συνδυάσω με τα μουσικά.

Έχω καταλήξει στο Lenovo Thinkpad P53

παραθέτω specs:

USB 3.1 Gen 1 (Always On)
USB 3.1 Gen 1
USB-C 3.1 Gen 1/DisplayPort (Power Delivery)
2 x USB-C 3.1 Gen 2/Thunderbolt 3/DisplayPort (Power Delivery)
HDMI
LAN
Headphone/microphone combo jack

4 in 1 (SD Card,MultiMediaCard,SDHC Card,SDXC Card,SDXC UHS-II Card)

Όπως βλέπετε θα έχω τη δυνατότητα για σημαντική αναβάθμιση αν θέλω.

Το μόνο κακό είναι ότι δεν έχει firewire για την RME Fireface 400 που έχω (αλλά φαντάζομαι θα υπάρχει αντάπτορας)

Η ερώτηση είναι η εξής...

Υπάρχει σοβαρός λόγος αντί του lenovo να επιλέξω το καινούριο macbook pro

https://www.istorm.gr/16-inch-macbook-pro-2-6ghz-6-core-9th-generation-intel-core-i7-512gb-space-grey.html

Ακούω συνεχώς ότι τα mac είναι πιο αξιόπιστα κτλ, αλλά δεν μου αρέσει το γεγονός ότι δεν αναβαθμίζονται...

Να πω επίσης ότι χρησιμοποιώ cubase.

Ευχαριστώ.

Φίλε Πνοή και Νύξη σ'ευχαριστώ πολύ για την πολύ ενδιαφέρουσα απάντηση. Είναι όντως τόσοι πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο, είναι και το υποκειμενικό του θέματος λόγω ανατομίας του καθενός οπότε θέλει πολύ ψάξιμο το θέμα. Η αλήθεια είναι ότι το πιο λογικό θα ήταν να ψαχτώ με used όργανα ή με έτοιμα (δοκιμάζοντάς τα πρώτα) αλλά (απαντώντας και στον Superfunk) επειδή έχω στοκάρει εδώ και κάτι χρόνια λίγο τίμιο ξύλο (μαόνι Ονδούρας), προσανατολίζομαι σε custom κατασκευή από το μηδέν. To ξέρω ότι είναι η χειρότερη επένδυση ever αλλά έχω πολύ σοβαρά αισθητικά και λειτουργικά κολλήματα που δεν μπορώ να τα ξεπεράσω και με οδηγούν σε αυτή τη λύση.

30 minutes ago, gkourmoul1 said:

 

Η prs θα σου δωσει 3 κλικ περισσοτερη ανεση σε ολα, και ειδικα στο μανικι.

 

Προσωπικα, βρισκω ακρως βολικο το μανικι απο sg τυπου κιθαρες. Αλλη φιλοσοφια, με παχυ λαιμο, αλλα την θεωρω το ιδιο "γρηγορη", δλδ ευκολοπαιχτη, με την prs.

Επισης,  παρατηρω οτι μπορω να παιξω πολυ πιο γρηγορα σε κλιμακες κατω του 25, οπου οι αποστασεις μικραινουν.

Να σου πω την αλήθεια, είχα δοκιμάσει (πριν από πολλά χρόνια) μια πολύ καλή prs και είχα πάθει πλάκα με το πόσο άνετη ήταν...!

10 minutes ago, fusiongtr said:

Θα ήθελα να σε ρωτήσω το εξής.

 

- Τι εννοείς "shreding"

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σρεντάρεις, και διαφορετικές τεχνικές.

Πχ, αλλιώς ήταν το σρέντιν στα 90s αλλιώς είναι τώρα

Όμως επειδή τα πάντα τυποποιούνται, θα δεις διαφορετικές σχολές shreding με διαφορετικές τεχνικές, να χρησιμοποιούν διαφορετικά όργανα.

 

Δεν μπορώ προσωπικά να καταλάβω το scale length (γιατί δηλαδή 25.5?) και τα jumbo τάστα (σε γλιστρήματα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη αντίσταση στο δάχτυλο που εφάπτεται με την ταστιέρα και κάνει το γλίστρημα).

 

Αλλά εγώ έτσι έμαθα.

Πιο εύκολα θα παίξω ένα γρήγορο single note run σε medium τάστα και μικρότερο scale length.

 

Από την άλλη, συνήθως οι shreders παίζουν με αρκετή παραμόρφωση και αυτό πρέπει να το λάβεις πολύ σοβαρά υπόψιν σου.

Γιατί εκεί ακούγονται τα πάντα (από το να αφήσεις μια χορδή, μέχρι και να ανασάνεις πάνω της).

Που σημαίνει ότι πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το E to e σε τι απόσταση θα είναι.

Πολύ μικρή ίσως έχεις πρόβλημα να ακουμπάς κατά λάθος διπλανή χορδή, πολύ μεγάλη θα σε δυσκολέψει, ειδικά στο string skipping.

 

Πιο σημαντικό από όλα λοιπόν είναι η υπάρχουσα τεχνική σου, γιατί είναι κρίμα να αρχίσεις να μαθαίνεις πάλι την κιθάρα τεχνικά με άλλου είδους όργανο από ότι έχεις συνηθίσει.

 

Το radius πάλι παίζει (για μένα 12+ και πάνω), και έχει να κάνει με την όλη λογική κατασκευής του μπράτσου.

 

Σε 12άρι μπορεί να είμαι πιο άνετος από 16άρι, ανάλογα με το μπράτσο.

 

Το compound radius έχει να κάνει με την άνεση να παίζεις ακκόρντα και σόλο, επειδή τα ακκόρντα παίζονται συνήθως σε τάστα πιο κοντά στα κλειδιά και το σόλο πιο κοντά στους μαγνήτες.

 

Η γνώμη μου είναι η εξής.

 

Βρες 4-5 δύσκολες φράσεις (που χρειάζονται διαφορετικές τεχνικές), και δοκίμασε κιθάρες γνωρίζοντας τα specs τους.

 

Όταν κάποια σε δυσκολεύει περισσότερο από αυτήν που έχεις τώρα, δες γιατί.

Το ίδιο όταν κάποια την αισθάνεσαι πιο άνετη.

 

Σταδιακά θα βρεις σε τι σε βολεύει εσένα να σρεντάρεις

 

Καλησπέρα και σε ευχαριστώ για το reply

Ίσως να παρεξηγήθηκα λίγο με τον όρο shredding γιατί παραπέμπει σε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Δεν έχω καμία σχέση με αυτού του είδους το παίξιμο, ανέφερα αυτό τον όρο περισσότερο για να πάει το μυαλό μας πιο εύκολα σε κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της κιθάρας. Μια χαρά παίζω και με την tele & τη gibson και με κανα-δυο ακόμα που έχω.

Το ζητούμενο είναι πολύ απλό και καταλαβαίνω ότι μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικό αλλά το μόνο που θέλω είναι ένα κλικ παραπάνω άνεση στα solos, αργά ή γρήγορα solos δεν έχει σημασία. Μου φαίνεται πολύ ελκυστική η ιδέα μια ταστιέρας ή κιθάρας γενικότερα, που να σου κάνει τη ζωή πιο εύκολη ή τέλος πάντων να σου προσφέρει μία ευκολία στο lead (την θέλω αποκλειστικά για lead). Δεν είπα ότι δεν γίνεται με άλλες κιθάρες, θα μπορούσα να βάλω σε μία tele μια ταστιέρα με 12'' radius και να είμαι σχεδόν καλυμμένος (το μόνο που με ενοχλεί λίγο είναι ότι είναι πολύ κοντά οι χορδές στις άκρες τις ταστιέρας).

Το radius για εμένα είναι οπωσδήποτε 25.5 γιατί με βολεύει πολύ, είναι καθαρά πρακτικό το θέμα. Για τα jumbo τάστα το διάβασα σε forums, δεν έχω βιωματική εμπειρία.

Γενικά μιλώντας, υπάρχει φυσικά η πιθανότητα να πιάσω 16'' ταστιέρα και να μου φανεί πολύ δύσκολη, παράξενη κτλ, γι'αυτό θα κάνω ένα test drive πρώτα, αυτό εννοείται.

33 minutes ago, xtrm_basses said:

Θα τολμήσω να γίνω λίγο προκλητικός.

Πήγα στην Αγγλία και νοίκιασα μια πόρσε,αλλά δεν με βόλευε να μπαίνω στην στροφή "τάπα". Εδώ στο χωριό μου,το ζάσταβα μου με βολεύει περισότερο,άρα καλύτερα να τρέχω με το ζάσταβα γιατί είναι καλύτερο απο την πόρσε.

Που θέλω να καταλήξω;

Κάτι μας βολεύει γιατι έτσι έχουμε συνηθίσει,όμως δεν πάει να πει οτι είναι πάντα και η καλύτερη επιλογή.

Πάρε πχ μια strandberg να "σρεντάρεις" κανα χρόνο,και μετά πες μου άμα μια tele σε βολεύει στο "σρεντάρισμα" περισότερο.

 

Λογικό σε βρίσκω αδερφέ. Εγώ το ξεκίνησα αρχικά στο μυαλό μου ακολουθώντας την κοινή πεποίθηση ότι οι shredding κιθάρες είναι πιο άνετες στα σολαρίσματα κτλ. Ναι, έχω συνηθίσει στην tele και με βολεύει ως ένα βαθμό αλλά θεωρητικά οι ειδικά σχεδιασμένες κιθάρες πάνω στο άνετο σολάρισμα, λογικά είναι θα όντως πιο άνετες (για την πλειοψηφία τουλάχιστον αλλιώς δεν θα υπήρχαν ως είδος και σε τέτοιο εύρος). Φυσικά όμως είναι απόλυτα λογικό να πιάσω μία στα χέρια μου πριν τα σκάσω.

7 minutes ago, nick_ls said:

Γενικά αυτό που κάνει το μπράτσο πιο γρήγορο, επομένως κατηγοριοποιεί μία κιθάρα σε shred και άλλες σε λιγότερο ή περισσότερο shred, τουλάχιστον για τους περισσότερους κιθαρίστες, είναι το radius σε συνδυασμό με το πάχος-σχήμα των τάστων, medium, jumbo κλπ.  

 

Δεν είναι τυχαίο που οι γρήγοροι κιθαρίστες (οκ όχι όλοι προφανώς αλλά αρκετοί αν όχι οι περισσότεροι), χρησιμοποιούν scalloped necks, jumbo frets και πολύ πιο flat μπράτσα από το 12ο τάστο και μετά, που στην ουσία τι κάνουν όλα αυτά; Δίνουν την αίσθηση ότι παίζεις με ακόμα πιο χοντρά και ψηλά τάστα και πιο flat λαιμό και επίσης βολεύουν στα γρήγορα bends.

 

Δες ας πούμε για παράδειγμα η fender, από κάτι 7,5 radius και κάτι vintage τάστα, έβγαλε σταδιακά jumbo frets, scalloped necks. Αυτό το αποδεικνύουν τα signature μοντέλα πχ της fender η οποία απευθύνεται παραδοσιακά σε μη shredders (βλ. πχ τα μοντέλα signature Malmsteen, Eric Johnson, Dave Murray που μάλλον τους λες γρήγορους κιθαρίστες). Χρησιμοποιώ το παράδειγμα της fender γιατί όταν χρειάστηκε να απευθυνθεί σε πιο γρήγορους κιθαρίστες, άλλαξε τα κλασσικά της specs. 

Πωπω τα scalloped necks τα θεωρώ απαίσια στην όψη... Φαντάζομαι η ιδέα είναι να μην ακουμπάς καθόλου ξύλο αλλά ίσως σε ένα βαθμό αυτό το πετυχαίνεις και με τα jumbo frets. 

Ένα άλλο θέμα που ανοίγετε τώρα και που επίσης με ενδιαφέρει πολύ είναι το σχήμα & το look της κιθάρας

Οι μεταλλάδικες καγκουροκιθάρες δεν μου αρέσουν και η tele δεν μου φαίνεται ότι ταιριάζει πολύ σε shredding κιθάρα (αν και το χρησιμοποιούν πολλοί το σχήμα της). Το απόλυτο σχήμα για εμένα είναι το single cut της les Paul αλλά -κι εδώ είναι το θέμα-

πως θα φαίνεται ένα σώμα les Paul με long scale length μπράτσο...? Νομίζω οι Duesenberg είναι έτσι οι οποίες όμως έχουν λίγο μεγαλύτερο σώμα από les paul. 

27 minutes ago, Superfunk said:

 

Μήπως εννοείς μπράτσο;

Η ταστιέρα είναι η "φλούδα" ξύλου που είναι κολλημένη πάνω στο μπράτσο.

 

Κατά τα άλλα οι "shred" κιθάρες έχουν τα specs που γράφεις.

 

Το compound radius βοηθά σε ακόμα χαμηλότερο action

Ναι ναι συγγνώμη! Μπράτσο εννοούσα!

4 minutes ago, Flotzen said:

Καλησπέρα και καλό μήνα to you, too.

Το "πήγαινε να δοκιμάσεις" δεν cliche.

Είναι η πιο σωστή αντιμετώπιση.

Παράδειγμα:

 

 

Που σημαίνει, με ό,τι νιώθεις άνετα.

Προσωπικά, όχι ότι παίζω τίποτα σοβαρό, αλλά, όλα αυτά που θεωρητικά έχει μια shredding κιθάρα δεν με βόλεψαν ποτέ και μου αρέσει να προσπαθώ να παίζω γρήγορα ή τεχνικά ή πολύπλοκα ή πιο μοντέρνα ή πες το όπως θες.

Ούτε το φαρδύ nut, ούτε το μεγάλο radius ( ένιωθα ότι τα δάχτυλα πήγαν σε γκρεμό να αυτοκτονήσουν), ούτε οι λεπτοί λαιμοί, γιατί με πονούσε η μισή παλάμη προς το μέρος του αντίχειρα, όσο έβαζα δύναμη για να μπορώ να κοντράρω στο μπράτσο.

Τα μεγαλύτερα τάστα πιθανόν να είναι το μόνο must.

Πχ. κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου μια Jem του '87.

Πολύ καλό όργανο με full shred προδιαγραφές.

Δεν την κράτησα πάνω από μια εβδομάδα γιατί δεν μπορούσα καν να την πιάσω σωστά, δεν με βόλεψε καθόλου.

Οι γέφυρες με ρυθμιζόμενα saddles (το καθένα ξεχωριστά καθ' ύψος) σε βοηθάν όντως περισσότερο να ρυθμίσεις.

Compound radius έχω σε κάποιες κιθάρες και δεν έχω καταλάβει αν όντως κάνει δουλειά ή αν είναι απλά καλοφτιαγμένες.

Για παράδειγμα, η κιθάρα με την οποία νιώθω πιο άνετα απ'όλες είναι μια MusicMan Axis Supersport με σταθερή γέφυρα.

Και όποτε την πιάνω να παίξω είναι σαν προέκταση των χεριών.

Και μου αρέσουν πάρα πολύ οι κιθάρες με το μικρότερο nut width, 1 5/8.

Ο μάστορας από πάνω, που παίζει παπάδες, χρησιμοποιεί Gibsonοειδές, που, γενικά, δεν προσφέρεται για τέτοια παιξίματα.

Δεν ξέρω τι παιξίματα έχεις κατά νου, αλλά, το βασικότερο με όλα είναι εσύ να νιώθεις άνετα με ό,τι κρατάς.

Ελπίζω να βοήθησα, κάπως.

 

 

Σ'ευχαριστώ πολύ για το reply και τις πληροφορίες. Ναι είναι πολύ πιθανό πριν κάνω οτιδήποτε να πιάσω πρώτα μια τέτοια κιθάρα στα χέρια μου, απλά ήθελα να βγάλω πρώτα από το μυαλό μου κάποιες απορίες κτλ. Από την εμπειρία μου προς το παρόν, το μόνο που θεωρώ 100% must είναι το μεγάλο scale length.

Καλησπέρα και καλό μήνα σε όλους!

Θα ήθελα σας παρακαλώ τα φώτα σας για κάποιες απορίες που έχω.

Μου έχει μπει μια ιδέα τον τελευταίο καιρό να βρω (ή να φτιάξω) μία κιθάρα που να είναι πάρα πάρα πολύ άνετη στο lead playing (solos etc).

Το έψαξα λίγο και βρήκα τα εξής χαρακτηριστικά που "πρέπει" να έχει μια "shredding" κιθάρα.

1 -  χαμηλό action

2 -  jumbo frets (όχι 100% απαραίτητο αλλά βοηθάει)

3 -  σχετικά λεπτή ταστιέρα

4 -  μεγάλο radius ταστιέρας (πχ 16'')

5 -  25.5'' scale length

6 -  24 τάστα (προαιρετικό)

Οι απορίες μου είναι οι εξής:

- Οι shredding κιθάρες έχουν και μεγαλύτερο spacing χορδών στη γέφυρα και στο nut?

- Υπάρχει tun-o-matic bridge για 16'' radius ταστιέρας, ή η καλύτερη λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι οι flat fixed string trough bridges https://www.btnmusic.co.uk/product/hipshot-6-string-fixed-guitar-bridge/  (στις οποίες ρυθμίζεις πιο εύκολα ύψος χορδών κτλ)

-Οι περιπτώσεις compound fretboards τι σας λένε? πχ 12 - 16

Ευχαριστώ!

Υ.Γ. Σας παρακαλώ όχι απαντήσεις του στυλ ο Malmsteen παίζει με fender ή πήγαινε στα μαγαζιά να δεις ή o παίχτης μετράει και όχι η κιθάρα. Ψάχνω περισσότερο για technical και όχι theoretical info.

Ok το'πιασα

Όντως καλύτερα να μην ασχοληθώ με conversion κτλ.

Ευχαριστώ παιδιά!  ;)

για να κερδισεις τι?ετσι κι αλλοιως εχει τονους απο dc power το PRO CS12, αν παρολα αυτα επιμενεις κανε απλα ενα google για converting ac to dc.

Να κερδίσω απλά μία 12η θέση για ένα απλό DC πεταλάκι, γιατί να έχω 11 ενώ θα μπορούσα να έχω 12, λέμε τώρα.

Απλά δεν ήξερα αν γίνεται (σωστά και χωρίς προβλήματα) μετατροπή.

Θα ρίξω μια ματιά στα line6 και μετά κοιτάω και για conversion.

Θενκς!

Καλησπέρα σε όλους

Μια ερώτηση παρακαλώ

Έχω το Truetone SPOT PRO CS12 (τροφοδοτικό για πετάλια) το οποίο έχει μία έξοδο που γράφει 9V~AC 800mA.

Υπάρχει πετάλι σε normal size (όχι πεταλιέρα ολόκληρη) που να παίρνει τόσο ρεύμα; και αν δεν έχω κάτι, μπορώ (με κάποιο μετασχηματιστή;) να το κάνω μια απλή 9V DC παροχή;

Ευχαριστώ

Αλλωστε τυχαίο είναι που δύο γραφίστες τσιμπήσατε και γράψατε εδω; ;)

Χαχα!

Προσωπικά δεν μπορείς να φανταστείς πόσο στεναχωρήθηκα που δεν βρήκα το σωστό πράσινο...

θα την είχα πάρει (μάλλον)...

Υπάρχουν και άνθρωποι με αυτή τη διαστροφή yameth, δεν μπορώ να πάρω πχ κάποιο πετάλι αν δεν μου αρέσει και στην όψη (όχι τόσο πολύ με τις κιθάρες γιατί όντως αν δεν σε βολεύει δεν έχει νόημα).

Πολύ όμορφη κιθάρα!

Είχα πάει νάκα με σκοπό να την πάρω και δεν την πήρα για δύο λόγους:

1_πολύ άβολο μπράτσο.. "βαρύ" και λίγο ογκώδες για τα χέρια μου, η ταστιέρα επίσης δεν μου έκανε καλή εντύπωση.

2_το πράσινο που βλέπεις σε όλες τις promo φωτογραφίες δεν βγήκε ποτέ στην παραγωγή (έγκλημα) προτίμησαν ένα πιο σκούρο πράσινο που είναι σχεδόν σαν μαύρο.

Φυσικά και οι δύο λόγοι είναι υποκειμενικοί, αν σε βολεύει πάρτη!

PS. Έχει απίστευτα όμορφο hardware!!! 

Πολύ ενδιαφέρων ο Rivera...

και πολύ ιδιαίτερος στο μάτι!