Mash the Sandwich

Δεν είπα ότι θέλω να το ξεβιδώνω κάθε λίγο και λιγάκι. Θαρρώ πως το να έχω τη δυνατότητα να ξεβιδώνω το Pickguard όταν το επιθυμώ, είναι αυτονόητο.

Αν η σκουριά ξεπεράσει κάποια όρια, η βίδα απλά δεν ξεβιδώνει. Άλλαξα της βίδες του Pickguard πριν κάτι μήνες και η βίδα πάνω από τη γέφυρα, εκεί που ακουμπά το δεξί χέρι, με ζόρισε ακριβώς γι αυτό τον λόγο. Η σκουριά είχε φτάσει σε επίπεδο που είχαν χαλάσει τα πάσα. Προφανώς έβαλα αντισκωριακό για να τη βγάλω, αλλά δεν βοήθησε και πολύ.

Ευχαριστώ παιδιά. Μάλλον έπρεπε να πω ότι είμαι από Θεσσαλονίκη, αλλά με το site στο πρώτο ποστ μπορώ τουλάχιστον να βρω τους κωδικοί.

Καλησπέρα αγαπητοί. Έχω μια EJ strat εδώ και αρκετά χρόνια. Η κιθάρα έχει χρησιμοποιηθεί σε αρκετά live με αποτέλεσμα τα parts της να έχουν δεχθεί την επίδραση του χρόνου. Αντιλαμβάνομαι ότι για πολλούς αυτό είναι όμορφο - και πράγματι είναι - αλλά από ένα σημείο υπάρχει πρόβλημα λειτουργικότητας. Ψάχνω στα Internets και δεν είμαι σίγουρος. Ζητώ τα εξής ανταλλακτικά: Βίδες για Pickguard Βίδες για 5θέσιο επιλογέα Βίδες για μαγνήτες Saddles για την bridge Κλειδιά Τα specs της κιθάρας είναι εδώ. Μπορείτε να με βοηθήσετε στο τί φοράει η συγκεκριμένη; Από ότι έχω δει το κάθε αυθεντικό fender part έχει κωδικό. Πχ για τα saddles έχω βρει ότι είναι το "099-2051-000". Ή για τα κλειδιά έχω βρει ότι είναι τα gotoh staggered. Επειδή όμως είμαι ανασφαλής και δεν είμαι σίγουρος, ζητώ τη βοήθεια κάποιου εμπειρότερου και ειδήμονα. Επίσης δεν ξέρω από που να τα παραγγείλω. Ευχαριστώ.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις, καταρχάς. Από ότι κατάλαβα, το πρόβλημα με το Timing λύνεται με την επιλογή του quantize. Τσέκαρα τα περισσότερα Loopers και νομίζω ότι κάτι σαν το rc 50 δίνει παραπάνω επιλογές από ότι θα ζητούσα. Δεν χρειάζομαι drum machine κάποιας φοβερής ποιότητας. Απλά προτιμώ να κάνω practice σε ένα (έστω φθηνιάρικο) drum pattern από ότι στο Metronome beat και εφόσον κάποια Loopers δίνουν αυτή τη δυνατότητα, λέω να το εκμεταλλευτώ. Ποίες είναι οι βασικές διαφορές μεταξύ Jamman και rc30; γιατί μεταξύ των δύο είμαι και από ότι καταλαβαίνω προσφέρουν πάνω κάτω τα ίδια. Παίζει διαφορά ποιότητας ήχου;

Καλησπέρα. Καταρχάς ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη εάν το θέμα έχει ξανατεθεί, αλλά με σχετικό Search, δεν βρήκα κάτι να με καλύπτει. Επίσης να θέσω το ότι είμαι παντελώς άσχετος με το θέμα Loopers, οπότε μπορεί να πω κοτσάνες. Σκέφτομαι να πάρω κάποιο Looper για Practice στο σπίτι αλλά - γιατί όχι - και για χρήση σε πρόβες ή Live. Θέλω επίσης το Looper να διαθέτει και κάποιο drum machine ώστε να κάνω practice πάνω σε αυτό. Δεν θέλω κάποιο metronome beat, προτιμώ drum machine. Η απορία μου είναι επίσης η εξής. Όποτε δοκίμασα κάποιο looper, αντιμετώπισα προβλήματα με το timing. Επειδή μπορεί να μην πατούσα τελείως ακριβώς το knob, μετά από αρκετές φορές που έπαιζε η λούπα, το ξεκίνημά της "χαλούσε", ενώ έχανε σε timing. Όσο τείνεις προς το ακριβές on time πάτημα, το πρόβλημα εμφανίζεται μετά από αρκετές επαναλήψεις της λούπας, αλλά ποτέ το πάτημα δεν είναι τέλειο. Φαντάζομαι ότι για να πατήσεις τέλεια το Knob πρέπει να είσαι ρομπότ και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι όσοι χρησιμοποιούν loopers σπίτι είναι τόσο καλοί, οπότε υποθέτω πως οι εταιρείες με τα loopers έχουν κάνει κάτι γι αυτό. Επίσης φαντάζομαι ότι αν κάποιος παίζει Live και πάει να κάνει overdub κάποια λούπα, αυτό μπορεί να αποβεί καταστροφικό, πράγμα που ενισχύει την θεωρία μου ότι οι εταιρίες έχουν προσπαθήσει να απομονώσουν αυτό το πρόβλημα. Υποθέτω ότι σε loopers που η δουλειά τους είναι αποκλειστικά αυτό το πράμα, υπάρχει ενσωματωμένος μετρονόμος, έτσι ώστε ακόμα και να μην γράψεις καλή λούπα ή να μην πατήσεις καλά το Knob, τουλάχιστον να είσαι on time. Μέχρι στιγμής τείνω προς το Digitec Jamman ή το Roland rc - 30 ή το παλαιότερο rc 20xl. Δεν ξέρω βέβαια αν στα συγκεκριμένα υπάρχει drum machine ή αν θα έχω πρόβλημα με το timing, ηχογραφώντας λούπες. Μέχρι στιγμής τα μόνα loopers που έχω χρησιμοποιήσει είναι το ενσωματωμένο looper του stereo memory man, στο οποίο χάνω τη μπάλα γιατί δημιουργείται το προαναφερθέν πρόβλημα με το timing και την "χαλασμένη αρχή" της λούπας, επειδή προφανώς δεν πατάω καλά το knob στο ξεκίνημα. Συνοπτικά λοιπόν, θέλω να ρωτήσω αν υπάρχει κάποιο looper, με ενσωματωμένο beat που να μπορώ να ηχογραφώ λούπες πάνω σε μετρονομημένο beat ώστε να μην χάνεται το timing. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Έκτορας, δώκε ίνφο για το ditto looper, σε έχει αφήσει ικανοποιημένο; αξίζει τα λεφτά του;

Αγαπητέ thread starter, μιας και παίζω surf rock μουσική, έχω ψάξει αρκετά το θέμα "reverb". Προφανώς στο παίξιμό σου δεν χρησιμοποιείς έντονα το reverb και το θες απλά για να "χρωματίζεις" τον ήχο σου. Οι περισσότεροι ενισχυτές που έχουν built in reverb, έχουν spring reverb, κάτι πολύ ιδιαίτερο που μπορείς να αναζητήσεις και εσύ και καλά θα κάνεις. Οι επιλογές που θα παραθέσω, καθώς και αρκετά επιχειρήματα είναι υπέρ του spring reverb. Το crazy circuits πχ απέχει από κάτι τέτοιο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλό πετάλι, απλά είναι άλλο είδος reverb. Κάποια από τα πετάλια που αναφέρθηκαν όπως το boss ή το tc, ή το hardwire, έχουν spring reverb. Προσωπικά όμως, τα συγκεκριμένα 3 δεν μου έχουν πολυαρέσει. Το malekko, είναι μια καλή επιλογή αν το βρεις, αν και προσωπικά προτιμώ το Omicron spring. Επίσης αν δεν κάνω λάθος έχει βγει νέα έκδοση, το chicklet. Τα reverb της ehx, είναι επίσης μια στάνταρ επιλογή που όμως δεν μου αρέσει προσωπικά. Είναι οκ αν θες να χρωματίζεις τον ήχο σου με ένα reverb χαμηλά, αλλά όχι κάτι παραπάνω. Ο μόνος λόγος να προτιμήσεις το Holy grail πχ, είναι η τιμή. Το crazy circuits, είναι επίσης ένα πολύ καλό πετάλι όμως απέχει πολύ από το spring άκουσμα και είναι πολύ ακριβό. Στα ίδια λεφτά παίρνεις κάτι καλύτερο. Το ίδιο και το Strymon, το οποίο δεν αναφέρθηκε. Είναι επίσης ακριβό αλλά πολύ καλό και έχει και spring επιλογή (όμως προσωπικά στο σύνολο, επίσης δεν μου αρέσει :P) Για εμένα οι καλύτερες επιλογές για αυτό που θέλεις είναι 3: - subdecay spring theory - mr black deluxe - malekko omicron Τα πετάλια αυτά προσφέρουν ακριβώς αυτό που ζητάς: το reverb από κάποιον ενισχυτή που δεν έχει reverb και μάλιστα σε καλή ποιότητα. Το mr black μάλιστα έχει και την επιλογή για tremolo, που έχουν οι fender ενισχυτές, εκτός από το reverb. Αν πχ είχες έναν fender twin, ή έναν deluxe, θα είχε μέσα spring reverb και θα είχες μόνο ένα knob για το reverb, απλά για την ποσότητα που θες. Τα πετάλια αυτά σου δίνουν ακριβώς αυτό, έναν πιστό ήχο από built in reverb tank. Επίσης, έχουν αρκετά retro και ει δυνατόν πιστή εξομοίωση του spring reverb. Μάλιστα το subdecay έχει και room reverb επιλογή, επίσης όμορφη. Ακόμη, έχουν αρκετά ζεστό ήχο και όχι τόσο "ψηφιακό", κάτι που είναι το βασικό πρόβλημα του frv πχ, που αναφέρθηκε. Θα είσαι οκ λοιπόν σε μια πρόβα, ή σε ένα Live. Κάπου με μεγάλες εντάσεις που σαφώς θα θέλεις να ακούγεται το ανάλογο χρώμα στο σύνολο του Mix. Για εμένα αυτό είναι το κύριο πρόβλημα με τα περισσότερα reverbs και είναι και ο βασικός λόγος που κάποια είναι πιο ακριβά. Τέλος, είναι μικρά και compact. Τόσο σε μέγεθος όσο και σε χειρισμό. Σε ένα μικρό πετάλι με λίγα knobs, έχεις ό,τι θέλεις. Δεν έχεις τις επιλογές που έχεις αλλού, αλλά έτσι κι αλλιώς αυτό δεν θα το είχες σε έναν twin πχ. Δεν ξέρω καν αν το χρειάζεσαι, με αυτά που μας περιέγραψες. Το ότι έβαλα το subdecay πρώτο, δεν είναι τυγχαίο μιας και το πουλάω κιόλας (για πληροφορίες στείλε μου ένα Inboxaki). Το χρησιμοποιώ καιρό και προσωπικά είναι από τα πιο ωραία πετάλια που έχω παίξει. Επίσης κάτι "κακό", είναι το ότι μιας και είναι εξ Αμερικής και όχι τόσο γνωστά, δεν θα τα βρεις να τα δοκιμάσεις εύκολα, ενώ μάλλον θα τα βρεις σε μεγαλύτερη τιμή της κανονικής, αν κάποιος αντιπρόσωπος στην Ευρώπη τα δίνει. Εκτός αν τα βρεις μεταχειρισμένα. Το spring theory το βρήκες ήδη πχ :P Τέλος, να πω ότι για εμένα η καλύτερη επιλογή είναι το topanga της catalinbread, αλλά είναι πάρα πολύ ακριβό και σίγουρα δεν αξίζει για κάτι τέτοιο που περιγράφεις πως ζητάς. (Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος κανόνας που απαγορεύει να λέμε ότι πουλάμε πετάλια στο forum, αν παραβίασα κάτι τέτοιο παρακαλώ ενημερώστε με)

Ο φίλος σου πήγε σε γιατρό επειδή σκούριαζαν οι χορδές στην κιθάρα;

Γενικά, έχω το ίδιο πρόβλημα γιατί επίσης ιδρώνω. Μάλλον όχι στον βαθμό που ιδρώνεις εσύ γιατί τις κρατάω παραπάνω. Το πρόβλημα στην δική μου περίπτωση είναι και ότι το μανίκι που παίζω είναι Mapple και έχει λούστρο, συνεπώς ο ιδρώτας δεν απορροφάται από το ξύλο. Από ότι βλέπω, στην κιθάρα σου δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Μάλιστα αν το παρατηρούσες έντονα στην μια κιθάρα, το πρόβλημα θα ήταν προφανώς στο όργανο. Όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και μάλλον δεν το "παρατηρείς πιο έντονα", απλά χρησιμοποιείς την συγκεκριμένη πιότερο. Εγώ χρησιμοποιώ προϊόντα που αφορούν την καλή κατάσταση των χορδών. Γενικά έχω παρατηρήσει ότι το να έχω ένα πανάκι και να τις σκουπίζω, βοηθάει. Επίσης πριν βάλω τη λοσιόν, σκουπίζω τη χορδή. Με το πανάκι κάνω την κάθε χορδή ξεχωριστά. Την "αγκαλιάζω" με αυτό και σκουπίζω κατά μήκος, όχι απλά από πάνω. Όταν προσεκτικά μετά από κάθε φορά που παίζω φροντίζω τις χορδές, διαρκούν παραπάνω. Επίσης έχω παρατηρήσει ότι το fast fret κάνει καλύτερη δουλειά, αλλά δεν το παίρνω γιατί δεν καταλαβαίνω πότε τελειώνει (βλάκας). Αν πάλι ο ιδρώτας σου είναι υπερβολικά πολύς και τοξικός (όπως ειπώθηκε), μπορείς να καταφύγεις στη λύση ενός φίλου. Παίρνε φθηνές χορδές σε ποσότητα και άλλαζέ τες συχνά.

Καλησπέρα. Διάβασα όλα τα προηγούμενα σχόλια, αλλά δεν βρήκα κάπου τα βασικά, οπότε και είπα να ποστάρω. Καταρχάς να πω ότι προσωπικά, παρόλο που παίζω χρόνια, δεν παίζω γρήγορα. Μικρότερος το βρήκα εντυπωσιακό και το προσπάθησα (ίσως να έπαιζα γρηγορότερα κιόλας), αλλά με τον καιρό βρήκα άλλα πράγματα πολύ πιο ενδιαφέροντα και εστίασα εκεί. Όπως και να το κάνουμε, το "γρήγορο παίξιμο" είναι απλά εντυπωσιασμός και κρύβει πολλή λίγη μουσικότητα μέσα του. Η απόδειξη είναι ότι αρκετοί "shredders", από καλλιτεχνικής άποψης είναι έως και αστείοι, ενώ τους ακούνε σχεδόν αποκλειστικά κιθαρίστες. Αυτό όμως είναι μια άλλη κουβέντα και καλύτερα να γίνει αλλού. Ίσως και κακώς να ξεκίνησα έτσι, όμως το θέτω σαν προβληματισμό στον thread starter δεδομένου ότι "ξεκινάει", ίσως είναι και μικρός και δεδομένου ότι έχει τον kurt στο avatar. Αλλά και για κάθε άλλον μικρότερο σε ηλικία που διαβάζει. Επειδή λοιπόν είναι θέμα πρακτικό και όχι καλλιτεχνικό, υπάρχουν μέθοδοι για να επιτευχθεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι εύκολο και μπορεί να το κάνει ο καθένας βέβαια. Το κυριότερο που χρειάζεται είναι Discipline. Το δυσκολότερο δε, είναι ότι πρέπει να την επιβάλεις ο ίδιος στον εαυτό σου. Καταρχάς, ό,τι και να κάνεις παίζε με μετρονόμο. Υπάρχουν ένα σωρό ασκήσεις που θα βρεις παντού. Από τύπους στο Internet, μέχρι σε παλαιότερα Instructional videos από γνωστούς κιθαρίστες. Το πιο στανταρ είναι να παίζεις τη χρωματική κλίμακα, μα και το να ανεβοκατεβαίνεις την μαντζόρε - μινόρε κλίμακα με διάφορους τρόπους. πχ, αντί να ανεβαίνεις νότα νότα, ανεβαίνεις μια τρίτη, κατεβαίνεις μια νοτα κοκ (C-E-D-F-E-G-F-A-G-B-A-C στην Cmajor). Tέτοιοι τρόποι υπάρχουν ένα σωρό. Με τον καιρό θα σου βγαίνουν αβίαστα. Αυτό που χρειάζεται είναι να ξεκινάς αργά, προσέχοντας τον σωστό συγχρονισμό του αριστερού με το δεξί σου χέρι. Δυστυχώς ή ευτυχώς, αν είσαι άπειρος πολύ δύσκολα θα ξέρεις αν το κάνεις αυτό το πράμα σωστά. Εδώ ακριβώς χρειάζεσαι κάποιον δάσκαλο και μάλιστα καλό. Ώστε να σου επιδείξει πως ακριβώς να κρατάς το όργανο και να το παίζεις σωστά (ακούστηκε σαν σεξουαλικό υπονοούμενο αυτό ή σαν μάθημα στην αρχαία Ελλάδα). Υπάρχουν ένα σωρό instructional μέθοδοι πάνω σε αυτό από Interactive videos, αλλά η ταπεινή μου άποψη είναι πως τίποτα δεν είναι σαν το real thing, με κάποιον να σου λύσει τις απορίες real time και να σε ΒΛΕΠΕΙ αν το κάνεις σωστά. Κατόπιν, απλά βάζεις κάποιο πρόγραμμα στη ζωή σου και κάνεις προπόνηση κάθε μέρα. Βγάζεις μια άσκηση σωστά σε x bpm παίζοντας όγδοα και απλά αυξάνεις ταχύτητα. Συνοψίζοντας λοιπόν, αφού βεβαιωθείς ότι κρατάς το όργανο σωστά καθώς και παίζεις σωστά: 1) παίζεις με μετρονόμο 2) ανεβοκατεβαίνεις χρωματική και ασκήσεις κλιμάκων ξεκινώντας αργά πχ 50 bpm παίζοντας όγδοα. 3) Βεβαιώνεσαι ότι το κάνεις σωστά και το αριστερό με το δεξί είναι συγχρονισμένα και οι νότες βγαίνουν καθαρά. 4) αυξάνεις bpm. Αν ακολουθήσεις τα παραπάνω, μετά είναι θέμα χρόνου και έχει να κάνει με το ταλέντο σου. Επίσης, θέλω να τονίσω το εξής. Υπάρχουν πολλοί που θα σου πούνε ένα σωρό συμβουλές για το πως να παίζεις. Πχ ότι σπας τον καρπό και δεν κουνάς όλο το χέρι κλπ. Αυτές είναι μεν σωστές και όχι μόνο θα σε βοηθήσουν να παίξεις σωστά, αλλά θα σε κάνουν και να αποφύγεις τραυματισμούς και το να καταπονείς το σώμα σου. Όμως υπάρχουν και ένα σωρό εξαιρέσεις από ανθρώπους οι οποίοι έκατσαν μόνοι τους να μάθουν το όργανο και το έκαναν σωστά "με τον δικό τους τρόπο". Αν τους δεις πως παίζουν, θα διαπιστώσεις ένα σωρό λάθος κρατήματα της πένας κλπ. Κανείς, για παράδειγμα, δεν θα σου δείξει μέθοδο για να κρατάς την πένα όπως ο Marty Friedman. Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο Reb Beach που στην προσπάθειά του να ανεβοκατεβαίνει κλίμακες στον λαιμό, ανέπτυξε τον "δικό του" τρόπο. Μπορείς να το δεις εδώ: Βλέπεις λοιπόν, ότι ακόμα και γνωστοί παίκτες πολλές φορές "σπάνε" τους στερεότυπους κανόνες για το πως να κάνεις κάτι. Το κριτήριο είναι ΠΑΝΤΑ να ακούγεσαι σωστά και καθαρά. Όσον αφορά τις προηγούμενες συμβουλές κάποιες μου φάνηκαν οκ, απλά μου φαίνονται για επίπεδο "παίζω όγδοα στα 230bpm και ζορίζομαι στα 235. τί να κάνω". Ο πρώτος που σου απάντησε είπε κάπου "παίζε γρηγορότερα και ας είναι χάλια". Δεν το κατάλαβα πολύ καλά αυτό. Φαντάζομαι ότι δεν εννοεί αυτό που κυριολεκτικά καταλαβαίνει κανείς, γιατί είναι μέγα λάθος, απλά δεν το διατύπωσε σωστά. Αυτό που φαντάζομαι, θέλει να πει (και μπορεί να με διορθώσει αν κάνω λάθος) είναι το ότι να ζορίζεις λίγο παραπάνω τον εαυτό σου όταν είσαι στα όρια. Πχ αφού έχεις κάτσει και έχεις κάνει τις ασκήσεις σου στο καθημερινό πρόγραμμα σωστά και έχεις παίξει πχ τα όγδοα στα 200 bpm όπου και είναι το όριό σου, δοκίμασε να το κάνεις στα 205 και ας μη βγει τελείως σωστά, απλά Push your limits ώστε να φτάσεις εκεί γρηγορότερα. Τέλος, 2 πράματα που δεν ανέφερα είναι: Παίζε με ενισχυτή. Το να έχεις ένα όργανο που σε βοηθάει. Τα στάνταρ είναι το χαμηλό action και οι λεπτές χορδές.

Αγαπητέ. Δεν γνωρίζω σε θεωρητικό επίπεδο τις σχέσεις που περιγράφεις και αφορούν την χρήση της κλίμακας ανάλογα με κάθε παράδοση. Πχ στην Ηπειρώτικη που αναφέρεις, που είναι μια μουσική με έντονη την παρουσία της πεντατονικής μαντζόρε. Εγώ προσωπικά αυτό που έκανα, επειδή επίσης με ενδιέφερε να μάθω φράσεις και να παίζω παραπέμποντας σε παραδοσιακά μοτίβα, ήταν να βγάζω φράσεις από κομμάτια και αυτοσχεδιασμούς που άκουγα. Το έκανα αυτό και με το σκεπτικό ότι δεν νομίζω το τεράστιο ποσοστό των μπαρμπάδων στα πανηγύρια να έχει κάποια θεωρητική κατάρτιση ώστε να βλέπει τις βαθμίδες όπως περιγράφεις. Αλλά θεώρησα ότι κάνουν κάτι τέτοιο, λειτουργούν με "licks". Αργότερα, δεδομένου ότι κάποιος έχει αυτή την κατάρτιση μπορεί να κάνει τέτοιους συσχετισμούς. Αλλά είμαι τεμπέλης και δεν έφτασα σε αυτό το σημείο. Υποθέτω αν κάποιος ξέρει κάτι τέτοιο είναι στην σχολή παραδοσιακής μουσικής στα Γιάννενα (αν δεν απατώμαι), οπότε μπορείς να αναφερθείς εκεί. Προσωπικά ο τρόπος που βλέπω τις βαθμίδες είναι ο ίδιος με τον τρόπο που τις βλέπω στην μαντζόρε - μινόρε κλίμακα. Επίσης αυτό που λες ότι η V χαρακτηρίζεται ως ασταθής, δεν νομίζω ότι ισχύει σε επίπεδο κλίμακας. Ισχύει στις συγχορδίες και ακολουθεί κανόνες αρμονίας. Θα συναντήσεις πολλές φορές όταν πχ έχεις V7 - Imaj7 σε μια αντίστοιχη φράση, να καταλήξεις πχ στην 5η καθαρή βαθμίδα της I ή ακόμα και στην μεγάλη τρίτη. Μάλιστα είναι πιο ενδιαφέρον από το να καταλήξεις στην πρώτη. Το λέω γιατί λες την V ασταθή, πράγμα που είναι δεκτό αλλά με κάνει να σκέφτομαι συγχορδίες, ενώ καπάκια μιλάς για υποδεσπόζουσα, όρος που αναφέρεται σε βαθμίδα, τουτέστιν μιλάς κλίμακες. Ίσα ίσα το ότι η πέμπτη βαθμίδα λέγεται "δεσπόζουσα" δείχνει το ότι τονίζει το "ύφος" ή "χρώμα" της κλίμακας, δεσπόζει δλδ. Με λίγα λόγια, εφόσον έχεις την κατάρτιση μπορείς να μελετήσεις τις φράσεις και να δεις μόνος σου αυτές τις συμπεριφορές. Δεν νομίζω να είναι κάτι ιδιαίτερο. Πχ κάτι που αφορά την Ηπειρώτικη μουσική. Μπορείς να εναλάλάσσεις Αsus2 (ή A πέμπτη) και D σαν υπόκρουση και να παίζεις Bminor pentatonic. Στην D έχεις την D major pentatonic Και έχει ενδιαφέρον να μένεις στην F# και στην D ενώ στην Α θα έχεις τις βαθμίδες που λέω στο πρόηγ ποστ.

Αγαπητέ thread starter. Πάντα υπήρξα μεγάλος fan της πεντατονικής κλίμακας και θεωρώ ότι με αυτήν μπορείς να κάνεις θαύματα. Είναι μια κλίμακα ευρέως διαδεδομένη στα είδη που οι περισσότεροι από τους αναγνώστες του φόρουμ γουστάρουν, όπως blues, rock και metal. Δυστυχώς όμως (κατ εμε) η μεγαλύτερη πλειοψηφία τείνει να μένει στην απλή minor και major μορφή της. Πράγμα που οκ, καλό και παραδοσιακό, αλλά ας υπάρξει και κάποια εξέλιξη. Όλα αυτά που θα πω είναι γνώσεις που οι jazzιστες είχαν και εφάρμοζαν μισό αιώνα ΚΑΙ ΒΑΛΕ πριν. Όμως για κάποιο λόγο στα ποιο σύγχρονα είδη όπως την hard rock που αναπτύχθηκε πόσες δεκαετίες μετά, η χρήση των πεντατονικών είναι αρκετά απλοϊκή και παραμένει έτσι μέχρι και σήμερα. Καταρχάς μια απλή θεωρητική εισαγωγή. Η μαντζόρε πεντατονική κλίμακα είναι η μαντζόρε κλίμακα χωρίς την 4η και την 7η βαθμίδα. Πχ στην C major pentatonic: C - D - E - G - A -©. Αντίστοιχα στην μινόρε πεντατονική έχεις την μινόρε κλίμακα χωρίς την 2η και την 6η. Πχ η A minor pentatonic: A - C - D - E - G - (A). Κατόπιν, για την καλύτερη κατανόηση των παρακάτω απαιτείται μια κάποια (στοιχειώδη κατ εμε) γνώση θεωρίας, καθώς και των τρόπων (Modes). Οι Βαθμίδες αυτές, αν το καλόσκεφτείς δεν είναι κάτι ιδιαίτερο σαν χρώμα στον αυτοσχεδιασμό. Πχ αν έχεις μια μαντζόρε συγχορδία, παίζοντας μια μαντζόρε πεντατονική, θα έχεις: την πρώτη, όχι κάτι ιδιαίτερο την δεύτερη, βαθμίδα της κλίμακας μαντζόρε την μεγάλη τρίτη, πάλι όπως και η πρώτη, απλά τονίζεις τον μαντζόρε χαρακτήρα της συγχορδίας. την καθαρή πέμπτη, πάλι μια βαθμίδα που έχεις και στη συγχορδία. την μεγάλη έκτη. Μια ακόμα βαθμίδα της ματζόρε κλίμακας. Του Ιονίου τρόπου. Στην Μινόρε δε, θα έχεις: Την πρώτη Την μικρή τρίτη, βαθμίδα που βρίσκεις και στη συγχορδία, Την τετάρτη καθαρή, βαθμίδα της συγχορδίας Την πέμπτη καθαρή, βαθμίδα που είναι και στη συγχορδία την μικρή έβδομη. Ωραία βαθμίδα, ειδικά όταν το ακόρντο είναι m7, μα και πάλι τότε ανήκει στη συγχορδία. Προσοχή: Δεν λέω ότι αυτές οι βαθμίδες δεν είναι σημαντικές και ωραίες στον αυτοσχεδιασμό, μα λέω ότι δεν έχουν κάτι ιδιαίτερο σαν χρώμα. Όπως θα είχαν κάποια tensions. Αυτή είναι η χρήση των πεντατονικών στην πλειοψηφία του rock και των όποιον παρακλαδιών του. Κάποιος που ξέρει αυτά, μπορεί να παίξει έναν τυπικό rock ή blues αυτοσχεδιασμό. Πάμε τώρα στο "ζουμί". Πώς μπορείς, γνωρίζοντας μια πεντατονική να την χρησιμοποιήσεις αλλιώς. Ας πούμε για παράδειγμα ότι έχεις ένα μαντζόρε ακόρτνο. Μπορείς να παίξεις την μινόρε πεντατονική ένα ημιτόνιο κάτω. Πχ. Αν έχεις Amajor ακόρτνο παίζεις την Abminor pentatonic. Παίρνεις: Την μεγάλη έβδομη: μιαμ. Την 9 Την μεγάλη τρίτη Την #11: χαρακτηριστική βαθμίδα του λύδιου τρόπου Την μεγάλη έκτη Παίζοντας έναν αυτοσχεδιασμό με αυτές τις βαθμίδες, νομίζω είναι προφανές πως έχεις περισσότερο χρώμα από τις επιλογές της απλής μαντζόρε πεντατονικής που περιέγραψα. Ενώ δεν χρειάζεται κάποια παραπάνω γνώση! Απλά σκέφτεσαι πεντατονική μινόρε ένα ημιτόνιο κάτω. Αντίστοιχα στην μινόρε, μπορείς να παίξεις την μινόρε πεντατονική έναν τόνο πάνω. Αντί για A δλδ B σε ένα Aminor ακόρντο πχ. Παίρνεις: την 9 την 11 την 5 καθαρή την μεγάλη έκτη - χαρακτηριστική του δώριου τρόπου. Μια υπέροχη βαθμίδα που μάλιστα είναι και η διαφορά της απλής μινόρε κλίμακας και του δώριου. Την πρώτη Πάλι, συγκρίνετε της βαθμίδες και βλέπετε το περισσότερο χρώμα που δίδεται. Να τονίσω ξανά, ότι δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω σαν γνώση. Απλά παίζεις αυτό που ξέρεις έναν τόνο πάνω. Σκέφτεσαι Bminor pentatonic στο παράδειγμα. Τέτοια tweaks υπάρχουν κι άλλα. Για να απαντήσω και στο ερώτημά σου. Το να παίξεις D - C έχει να κάνει με το ακόρντο περισσότερο. Στην πρώτη κλίμακα που λές, φαντάζομαι ότι υπονοείς πως έχεις C major pentatonic. Οπότε πας από την 2η στην 1η με ότι σημαίνει αυτό για τον καθένα. Όταν το παίζεις στην Aminor pentatonic που δίνεις μετά, πας από την 11 στην μικρή τρίτη, με ότι σημαίνει πάλι αυτό για τον καθένα. Πχ πάω στην μικρή τρίτη επιβεβαιώνοντας τον μινόρε χαρακτήρα. Ελπίζω να βοήθησα. Δεν ξέρω αν ζητούσες κάτι τέτοιο.

Το να μάθεις μόνος σου jazz αρμονία και δη Modal, είναι κάτι το εξαιρετικά δύσκολο. Εγώ θα σε συμβούλευα να κάνεις κάποια μαθήματα. Προσωπικά, έχω κάποια βιβλία να προτείνω (αγγλικά κυρίως) αλλά δεν θα το κάνω για να σε αποτρέψω από το να διαβάσεις μόνος. Πάντως αν δεν έχεις ΙΔΕΑ από τρόπους, για κάποιον παντελώς άσχετο με το θέμα, το βίντεο "modes no more mystery" του gambale είναι αρκετά καλό βοήθημα.

Εγώ έχω τα harman kardon soundsticks, τα οποία πήρα για αυτά που προτείνεις. Είναι γενικά ηχεία υπολογιστή με πολύ καλές κριτικές. Δεν ξέρω αν σε καλύπτουν για αυτό που ζητάς, αλλά αξίζει να τα τσεκάρεις.

Χαίρετε. Αναζητώ μια κάρτα ήχου εσωτερική ή εξωτερική με σκοπό να βελτιώσω την ποιότητα ήχου καθώς ακούω μουσική στο pc αλλά και να κάνω κάποιες υποτυπώδεις απλές ηχογραφήσεις. Κυρίως με ενδιαφέρει το πρώτο σκέλος. Σκεφτόμουν για αυτή http://www.thomann.de/gr/motu_microbook_ii.htm Υπάρχουν προτάσεις γενικά σε αυτά τα λεφτά; (200Ε πάνω κάτω) Ευχαριστώ.

Για blues/rock μπορείς να πάρεις overdrive. Συγκεκριμένα προτείνω το tubescreamer. Το Ts9 είναι απλό και σε καλύπτει. Αν θες παραπάνω γκάζια, πάρε το RAT. Επίσης από αυτά που δοκίμασες, ξανατσέκαρε το bigmuff, γιατί να μην σου άρεσε; Είναι αρκετά κλασσικό πετάλι. Μήπως να αναθεωρήσεις τις προτιμήσεις σου; Μήπως;

Αυτή τη γαμάτη πρόταση, γιατί δεν την σχολίασε κανείς;

α

Θα δείς μεγάλη διαφορά σε όγκο και αίσθηση. Το "αισθηση" part αναφέρθηκε απο πολλούς, όσον αφορά τον όγκο φαίνεται να υπάρχουν διαφωνίες αλλά η αλήθεια είναι οτι θα δείς διαφορά στον όγκο. Αυτό αποδεικνύεται εύκολα, νομίζω, αν λάβεις υπόψιν οτι η διάμετρος της χορδής που "κόβει" τις μαγνητικές γραμμές του μαγνήτη σου είναι μεγαλύτερη, με ότι σημαίνει αυτό. Γενικά εμείς που είμαστε περισσότερο άνδρες παίζουμε με πιο παχιές χορδές. Βέβαια έχει να κάνει και με το είδος, προσωπικά εγώ που παίζω surf rock, είναι απαραίτητο σχεδόν να παίξεις με πιο παχιές χορδές. Ο μεγάλος Dick Dale έπαιζε και παίζει με αρκετά παχιές χορδές (νομίζω σετ των 16). Επιπροσθέτως, έχει να κάνει με την κιθάρα που έχεις και κατα πόσο είναι εύκολο να αλλάζεις σετάρισμα καθ' ότι θα σου χρειαστεί εφ' όσον αλλάζεις πάχος στις χορδές. Στο floyd, είναι αρκετά πιο περίπλοκο το σετάρισμα. Γενικότερα, μαντεύοντας ότι θα παίζεις ροκ - μέταλ γιατί έχεις floyd (γελάει ο κόσμος), θα σου πρότεινα το σετ που είναι μισές 9άρες και μισές 10άρες. Έτσι θα μπορείς να έχεις τις αδερφίστικες 9άρες στις λεπτές χορδές για να μπορείς να σολάρεις και να κάνεις bend χωρίς να πονάνε τα δαχτυλάκια σου, ενώ για τα riffs θα έχεις πιο παχιές. Η καλύτερη λύση είναι να πάρεις μια κιθάρα χωρίς floyd και να βάλεις 10άρες το λιγότερο. Αλλά μάλλον κάτι τέτοιο δεν θα το κάνεις. Γενικά πειραματίσου, είναι πολύ σωστο αυτό που ειπώθηκε.

παιδιά, επειδή το έχω κάνει αυτό και δεν βρήκα τροφοδοτικό, γι αυτό ρωτάω να βολευτώ με κάποιον που την έχει.

Παίζω με την Onboard κάρτα Με harman kardon soundsticks. Χρησιμοποιώ το foobar2000 κατά κύριο λόγω FLAC. Θέλω να τσεκάρω αν θα δώ ΤΗΝ διαφορά με μια κάρτα ήχου καλή.

Χαχα, έχεις δίκιο φίλε μου. Επίσης είμαι Θεσσαλονίκη.

Χαίρετε. Έχω την εν λόγω πεταλιέρα αχρησιμοποίητη καιρό. Έχει χαθεί ο αντάπτορας και δεν μπορώ να τη βάλω μπρος για να δώ αν δουλεύει. Εάν κάποιος έχει την ίδια και έχει αντάπτορα, θα μπορούσαμε να συναντηθούμε να δω αν δουλεύει; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Χαίρετε. Επιθυμώ μια κάρτα ήχου με καλή digital to analog (έτσι μου χουν πεί οτι λέγεται) απόδοση, για να ακούω όμορφα μουσική σπιτάκι μου, αλλά και για πιθανα ντιτζεηλίκια. Επιπροσθέτως αν έκανα με αυτή και κάποια καλή ηχογραφησούλα σπίτι, κομπλέ. κοντά στο 200αρι. Σκεφτόμουν τη "MOTU MicroBook II" και γενικά έψαχνα από την εν λόγω μάρκα. Ακούω προτάσεις, ευχαριστώ εκ των προτέρων.