bassbill

Η καλύτερη λύση δέν είναι ο Θωμάς, γιατί σε περίπτωση επιστροφής πληρώνεις και το κούριερ. Άν την βρίσκει Ελλάδα χίλιες φορές απο εδώ. Λέμε σε περίπτωση που δέν καταφέρει να την βρεί οτι υπάρχει λύση.

1. Την παραγγέλνεις απο ΤΗΟΜΑΝΝ 2. Την δοκιμάζεις για 10 - 15 ημέρες. 3.α) Σου αρέσει και την κρατάς. 3.β) Δέν σου αρέσει και την επιστρέφεις ΧΩΡΙΣ να σου γίνουν ερωτήσεις και ΧΩΡΙΣ να υποχρεούσαι να δώσεις εξηγήσεις, και σου επιστρέφεται το αντίτιμό της. Τόσο απλά ;D

Φοράω τις Warwick σε ένα απο τα μπάσα μου τώρα. Πρόκειται για ένα Squier active 5 Jazz bass. Του έχω αλλάξει τον προενισχυτή του με έναν EMG και το οργανάκι παίζει τόσο καλά, που για κάποιους μήνες τώρα είναι το κύριο όργανό μου. Με έκανε να αφήσω στην άκρη όργανα πολύ μεγαλύτερης αξίας και να παίζω αποκλειστικά με αυτό. Πρίν τις Warwick δοκίμασα και άλλες χορδές, νίκελ κυρίως, γιατί οι steel δέν με βολεύουν εδώ και χρόνια. Σας λέω οτι το όργανο μεταμορφώθηκε με τις Warwick. Καμμία απολύτως σχέση με πρίν. Τις θεωρώ άψογες. Για το τρίξιμό σου σίγουρα δέν φταίνε οι χορδές αλλά κάτι στο σετάπ σου. Για μένα πάντως παιδιά, δέν μπαίνει ξανά ζήτημα να πληρώσω χορδές 25 έως και 60 € το σέτ. Είναι κλοπή. Warwick για steel και Framus για νίκελ σε τιμές κοντά στα 10 €, δοκίμασα και τις Bulk strings που εισάγει κάποιος φίλος απο την Ιταλία στην Θεσσαλονίκη, και ήταν μια χαρά με εξαίρεση την Β, που ήταν μουντή σε σχέση με το υπόλοιπο σέτ, σάν να ήταν παλιά, μπαγιάτικη ή κάτι τέτοιο. Ο άνθρωπος προσφέρθηκε αμέσως και χωρίς δεύτερη κουβέντα να μου την αντικαταστήσει χωρίς κόστος, μόνο και που το ανέφερα. Δέν έβαλα ακόμα δεύτερο σέτ για να πω άν ήταν σύμπτωση ή όχι, οπότε δέν μπορώ να εκφέρω οριστική γνώμη. Πάντως σε κάθε περίπτωση είναι οικονομικές χορδές λίγο πάνω απο 12 € άν θυμάμαι καλά. Σε κάθε περίπτωση επιμένω οτι τιμές 30 κ 40 € για χορδές μπάσου είναι υπερβολικές. Να πώ επίσης οτι η διάρκεια ζωής των Warwick είναι εξαιρετικά μεγάλη σε σχέση με ακριβές επώνυμες χορδές που έχω χρησιμοποιήσει και θέλουν πέταμα μετά απο μία εβδομάδα. Και με την ευκαιρία της κουβέντας, άς στραφούμε προς τα προιόντα με έντιμη τιμή μπάς και λειτουργήσει και αυτός ο ρημάδης ο ανταγωνισμός ποτέ σε αυτή την χώρα. Τί στην ευχή παραπάνω έχει η χορδή της Χ εταιρίας απο την χορδή της Ψ και κάνει 4 φορές παραπάνω στην αγορά ??? Άντε οι elixir έχουν τεχνολογία και κάνουν ΕΞΙ φορές (μπορεί και 7 ή οκτώ) περισσότερο απο τις Warwick. Και γιατί να μήν βάλω 6 φρέσκα σετάκια διαδοχικά και να έχω πάντα καινούργιες χορδούλες ;) My 2 cents...

Ζήλεψα ρε φίλε για να πώ την αλήθεια... Καλά έκανες και το μοιράστηκες μαζί μας. Thanks

Για τί είδος μουσικής μιλάμε?

Κάποιος που έχει στην κατοχή του vintage pedals ?

To TC το παίζω λίγο, μπροστά απο ένα Boogie Mk ii και παίζει όντως εκπληκτικά. Τα άλλα κάθονται. Δέν είμαι και κιθαρίστας, απλά γρατζουνάω λίγο... ;D

Καλημέρα και χρόνια πολλά. Ανοίγω το θέμα γιατί έχω στην κατοχή μου κάποια παλιά πεταλάκια, και πρίν λίγες μέρες μου ήρθε η ιδέα να ρίξω μια ματιά στο δίικτυο να δώ τι παίζει απο τιμές στο e-bay αλλά και σε άλλα sites που ειδικεύονται σε vintage ή απλά σε ψαγμένο εξοπλισμό. Και ψιλοσοκαρίστηκα με τις τιμές. Συνειδητοποίησα οτι είχα αρκετές εκατοντάδες ευρώπουλα πεταγμένα στο συρτάρι. :o :o :o Λέω λοιπόν να δώ τί γίνεται και εδώ, ποιός έχει τί, ποιός ψάχνει τί, ποιός ξέρει τί. Για να πώ την αλήθεια σκέφτηκα μια να τα ρίξω στο e-bay και να τα ρευστοποιήσω για να κάνω καμμιά αγορά, αλλά και η διαδικασία της συζήτησης έχει και αυτή την ομορφιά της. Για κάποια απο αυτά υπάρχει η εκτίμηση στα ξένα φόρα οτι είναι περίπου Holy grails στο είδος τους. Έχουμε και λέμε λοιπόν. Έχω τα εξής "κουτάκια" που όλα λειτουργούν, εννοείται οτι υπάρχουν σημάδια φθοράς αλλά λειτουργικά είναι όλα άψογα. 1.TC Electronics Booster/Distortion/Line Driver. Νωρίς δεκαετία του 80. Ίσως '82 ή '83. 2.BOSS DM-2 Analog Delay. Ίδια ηλικία περίπου. 3.BOSS GE 7B Bass Graphic Equaliser δεύτερο μισό δεκαετίας 80. 4.BOSS LM 2 Limiter περίπου 1988 Ειδικά για το TC, το βρίσκω να πουλιέται απο 360 ως 400 δολάρια ΗΠΑ σε πολύ καλή κατάσταση, και θεωρείται κορυφαίο booster, μοναδικό ίσως στην κατηγορία του. Για το DM-2 Analog Delay λέγεται οτι έχει μοναδικό ήχο, παρά τον χαμηλό χρόνο delay άν θυμάμαι καλά γύρω στα 200 ή 300 ms. Πουλιέται επίσης σε εξωφρενικές τιμές που αγγίζουν τα 450 δολάρια ΗΠΑ. Δυστυχώς δέν έχω καμμιά συσκευασία και manual απο κανένα. Χαθήκανε στις απανωτές μετακομίσεις που έχει η ζωή ενός εργαζόμενου μουσικού. :-[

Εντάξει στην επαρχία τα πράγματα είναι γενικά πιο ανθρώπινα. Ότι υπάρχει στην καθημερινότητα αντανακλάει με κάποιο τρόπο και σε όλα τα ζητήματά της, συμπεριλαμβανόμενου και αυτού που συζητάμε εδώ. Στο κέντρο, μπορεί και να χαθεί κάποια κακή συμπεριφορά μέσα στο χαμό. Στην επαρχία τα πράγματα είναι πιο άμεσα. Δηλαδή ο κιθαρίστας μου είναι και παιδικός μου φίλος, φίλος είναι και ο ένας τραγουδιστής, και η τραγουδίστρια μας είναι κόρη φίλου επίσης. Όχι ότι θα το έκανα ποτέ να παραβιάσω συμφωνία με μουσικό ή τραγουδιστή, αλλά και να είχα πρόθεση να το κάνω καταλαβαίνετε ότι σε μια μικρή πόλη σου βγαίνει το όνομα ακαριαία. Εδώ ακούμε ανυπόστατα σχόλια στα καλά του καθουμένου, πού να δώσουμε και αφορμές. Γενικά μιλώντας, υπάρχουν και υπέρ και κατά στο να ζείς στην επαρχία και να δουλεύεις σε σκηνή. Το κοινό είναι πιο περιορισμένο, χρειάζεται συνεχής αλλαγή στο πρόγραμμα, και οι δυνατότητες των χώρων είναι μικρότερες. Παρ όλα αυτά όμως υπάρχει και το χαμηλότερο κόστος διαβίωσης σε συνδιασμό με την καλύτερη ποιότητα ζωής. Διαλέγεις και παίρνεις...

Το ξέρω γιατί το έκανα πέρισυ για κανένα εξάμηνο,(παίζαμα στανταράκια ντούο κιθάρα - μπάσο) αλλά καί το κοινό είναι περιορισμένο, και οι χώροι το ίδιο. Τώρα όμως που έχουμε τον δικό μας χώρο είναι διαφορετικά. Γενικά στον χώρο σου μπορείς να κάνεις διάφορες προτάσεις μία μέρα την εβδομάδα ας πούμε, απο τζάζ μέχρι κλασσική. Για ένα βράδυ πιστεύω ότι βρίσκεται κοινό, ότι και να παίξεις, αρκεί να το παίξεις καλά όπως λές και σύ.

Έτσι είναι Νικόλα. Απλά το ότι οι συμβιβασμοί είναι μέσα στο παιχνίδι το μαθαίνουμε σάν άνθρωποι λίγο αργά. Γι αυτό όμως είμαστε εδώ, για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι ;D ;D ;D Συμφωνώ Κώστα και σε ευχαριστώ για τις ευχές.

Είσαι απο τους τυχερούς Κώστα, αλλά εγώ είμαι και στην κατηγορία του επιχειρηματία όπως ίσως ξέρεις, άρα κάνω το πρώτο αλοιθωρίζοντας προς το δεύτερο ;D Δεν τολμάω όμως γιατί σε ότι αφορά την δουλειά είναι συνταγή καταστροφής. Έχω όμως πάντα την δυνατότητα, και απο την νέα σεζόν λέω να το κάνω κιόλας, να θυσιάσω ένα ρεπό μου, να πληρώσω σέρβις κ μπάρμαν και να κάνω μια βραδιά jazz για την ψυχή μου, και άς παίζω μόνο για μένα και τους συμπαίχτες μου ;) Το κάνω κααααπως τις Κυριακές στο Jam night, αλλά και εκεί πρέπει να προσέχω τις ισορροπίες γιατί είναι μέρα δουλειάς. Αλλά αυτό με την jazz θα το κάνω του χρόνου κι άς με χωρίσει η γυναίκα μου ;D Ένα βράδυ όμως.... τα υπόλοιπα στην συνταγή όπως είπαμε. 8) 8) 8)

+10000

Εννοείται το πρώτο. Στην πλειονότητα του προγράμματος τουλάχιστον. Ο κόσμος βγαίνει για να διασκεδάσει ρε παιδιά... Όχι για να μπεί στο δικό μας mood. Άν εμένα η "γραμμή" μου είναι μαύρη πρέπει να μαυρίσω και την ψυχή του πελάτη που βγήκε με την γυναίκα του να πιεί ένα ποτό και να περάσει καλά ? Το βασικό κριτήριο για μένα, είναι στο πρόγραμμα που φτιάχνω τα τραγούδια να τα έχει ακούσει όσο το δυνατόν περισότερος κόσμος, όσο το δυνατόν περισσότερες φορές, μόνο που διαλέγω απο την δεξαμενή που περιέγραψα πιο πάνω. Δέν μπορείτε να φανταστείτε για τί όγκο μιλάμε. Εκατοντάδες κομμάτια που φτάνουν να καλύψουν χρόοονια προγράμματος. Και να κοιτάτε το κοινό. Να περνάει καλά για να ξανάρθει. Τόσο απλό είναι.... Νικόλα είναι και το ποιά κομμάτια αλλά και το πώς, ή μάλλον το πόσο καλά. Το είπα και σε προηγούμενο πόστ οτι για μένα είναι απαράβατος όρος να αποδίδεται το κομμάτι καλά απο την μπάντα. Έχω πετάξει αμέτρητα κομμάτια έξω στις πρόβες γιατί δέν μου ακούγονται καλά. Πρέπει να ομολογήσω όμως οτι αυτό απαιτεί και μια εμπειρία που εγώ την έχω αποκτήσει μετά απο πολλά χρόνια ενασχόλησης με το άθλημα... Πρίν 20 χρόνια ας πούμε, θα έκανα ίσως το δεύτερο και θα έτρωγα τα μούτρα μου.

Να πω τι κάνουμε εμείς... Επιλέγουμε καλά κομμάτια από οποιαδήποτε εποχή, χώρα, είδος μουσικής, up-tempo ή slow, χωρίς καμία δογματική τοποθέτηση, και με μόνο κριτήριο να είναι καλό το κομμάτι, και να το αποδίδει καλά η μπάντα. Άν δέν ισχύουν και οι δύο αυτοί όροι το κομμάτι πάει στην άκρη και δέν μπαίνει στο πρόγραμμα. Δέν είναι απαραίτητο να είναι γνωστό. Παίζουμε ένα τραγούδι π.χ. απο το πρώτο άλμπουμ της Θεοδοσίας Τσάτσου το οποίο λέγεται "Επαφή". Δέν είναι γνωστό, δέν έγινε ποτέ "σουξέ', αλλά παίζεται με φοβερή όρεξη απο εμάς, γκρουβάρει εκπληκτικά, και αμέσως ο κόσμος αρχίζει και κουνιέται... Θέλω να πώ δηλαδή, οτι κάποιες φορές αν όχι όλες, η μπάντα πρέπει να "περάσει" τα κομμάτια στον κόσμο. Άν γίνεται απλή διεκπεραίωση τότε βράσε ρύζι. Κανονικά δέν θα έπρεπε ούτε κάν να το αναφέρω αυτό, θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, αλλά είναι απο τα αυτονόητα που όποιος παίζει συχνά, τείνει να τα ξεχνάει, γιατί μπαίνει στην μέση η συνήθεια και ξεχνιόμαστε.

+1000 Όπως έγραψα και παραπάνω, εμείς παίζουμε 4 μέρες την εβδομάδα στην ίδια σκηνή. Όλες οι μέρες δέν είναι ίδιες, ούτε από το κοινό ούτε απο την μπάντα. Όταν όμως η μπάντα είναι σε καλή μέρα και μ@μ@ει το παίξιμο, ο κόσμος παίρνει φωτιά... Είναι απίστευτο να το βλέπεις ακόμα και για μένα που το βλέπω συχνά, πώς γίνεται αυτό το αλισβερίσι, η ανταλλαγή ενέργειας ανάμεσα στην μπάντα και το κοινό... Και εκεί καταλαβαίνει κανείς το πώς πραγματικά πρέπει να λειτουργεί η μουσική. Παροτρύνω τους συνεργάτες μου στη μπάντα να παίζουν έτσι που να μπορούμε να ξεσηκώνουμε το κοινό μας, να περνάει καλά και να θέλει να μας ξαναδεί. Πιστεύω πως αυτό είναι συνταγή επιτυχίας... Για την ώρα δείχνει να έχω δίκιο, αλλά ο καιρός θα δείξει. Πάντως εγώ αισθάνομαι οτι αυτό που κάνουμε εδώ είναι μαραθώνιος. Γιατί σε μια πόλη με τόσο περιορισμένο κοινό πρέπει να έχουμε ΚΑΙ διάρκεια. Αλλά αυτό πρέπει να το σκέφτονται όλοι νομίζω, και οι μουσικοί και οι επιχειρηματίες. Διότι και οι μπάντες που παίζουν σε ένα μαγαζί πρώτη φορά, δημιουργούν κοινό και καλό όνομα με την εμφάνισή τους, ο κόσμος ζητάει να τους ξαναδεί και έτσι χτίζονται οι δουλειές και οι καρριέρες. Αλλά εδώ είναι Βαλκάνια, δέν είναι πάιξε γέλασε, και όλοι θέλουν να λειτουργούν σάν να είναι οι Rolling Stones που ήρθαν να παίξουν στο μπαράκι της γειτονιάς σας... Υπομονή, δουλειά, κέφι και όλα πάνε καλύτερα λέω εγώ.

Ρε σύ Σπύρο μακάρι να ζούσαμε σε μια χώρα που το κοινό θα έμπαινε σε live stage για να ακούσει μουσική ανεξάρτητα απο το ποιος παίζει. Αυτό θέλει κουλτούρα Ολλανδίας ή Τσεχίας. Εδώ άν δέν σε ξέρουν δέν έρχονται να σε δούν, και δέν έχουν και άδικο αφού δέν υπάρχει ούτε η υποδομή απο τις σκηνές να κάνουν επιλογή, αλλά και όποιος έχει κ@...λα και πιάνει μια κιθάρα στο χέρι τουν νομίζει οτι είναι μουσικός και απαιτεί και αμοιβή για να παίξει... Με τί προδιαγραφές λοιπόν ???

Μήν το λές ;) ότι πιο σύγχρονο εκεί θα το βρείς. Παίζουν φράγκα βλέπεις ...

Οι ενισχυτές κιθάρας στα σκυλάδικα φίλε superfunk είναι πλέον VG + Shure E5 in ear monitors ;D Άν μπορούσαν οι φίρμες να παίζουν χωρίς μουσικούς ή με την μπάντα πίσω απο καμμιά κουρτίνα θα το είχανε κάνει κιόλας ;D Ο μόνος λόγος που δέν το κάνουν είναι οτι δέν θα μπορούν να ξαναμπούνε στο ρυθμό άν δέν βλέπουν τον μαέστρο. Και μετά όλο το πρόγραμμα θα παίζεται 1/8 ή 1/4 άντε 1 μέτρο πίσω χεχεχε sorry για το πφ τόπικ

Και εγώ έτυχε να πάω σε μαγαζί με μπάντα, δώσαμε ηχογραφημένη δουλειά, κ ο τύπος ήθελε να παίξουμε μόνο για τα ποτά μας... Όταν του προτείναμε να βάλουμε εισητήριο με ή χωρίς ποτό, για να πάρουμε απο την πόρτα αυτό που μας αντιστοιχεί, αρνήθηκε γιατί το εισητήριο που ανντιστοιχούσε στην αμοιβή της μπάντας θα του "έκοβε" ένα ποτό ανα πελάτη. Δηλαδή τα δικά του δικά το κ τα δικά μας δικά του. Εννοείται οτι δέν παίξαμε αλλά τελικά όπως οι κακοί επιχειρηματίες κάνουν κύκλωμα, έτσι κ ποι μπάντες, σε συννενόηση ο ένας μουσικός με τον φίλο του που παίζει σε άλλο γκρούπ αποφεύγεις να πάς να παίξεις εκεί και σιγά σιγά τους απομονώνεις. Δέν υπάρχει άμεση λύση, αλλά και η Ρώμη δέν χτίστικε σε μιά μέρα. Τελικά ο τύπος που ανέφερα στην αρχή του πόστ έκανε το μαγαζί του μπουζούκια και ¨ψαλλιδίζει" τα μεροκάματα των παιδιών που δουλεύουν εκεί. Άρα είναι θέμα νοοτροπίας, και όπου αναγνωρίζουμε κακή νοοτροπία φεύγουμε και το λέμε και στους φίλους μας να το ξέρουν. Παρ όλα αυτά όμως, να αναφέρουμε οτι υπαρχουν και μπάντες που χαλάνε την πιάτσα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. π.χ. να παίζουν χωρίς ή με ελάχιστη αμοιβή, ή να συμμετέχουν σε "φεστιβάλ" και "εκδηλώσεις" επιτήδειων με δικαιολογία την δήθεν προβολή σε ευρύτερο κοινό, και μετά οι μπάντες με δουλειές και διακογραφία πέφτουν πάνω σε τοίχο όταν ζητάνε αμοιβές. Άποψή μου είναι οτι η αλήθεια δυχτυχώς βρίσκεται πάντα κάπου στην μέση. Και κάπου εκεί κοντά βρίσκονται και οι λύσεις τω προβλημάτων

Φίλε STUDIOM13 καταλαβαίνω τι λές, είμαι σίγουρος οτι οι ομοιότητες ανάμεσα σε 2 μικρές επαρχιακές πόλεις είναι μεγαλύτερες απο ότι άν συγκρίναμε ένα μαγαζί επαρχίας με ένα του κέντρου. Απο την άλλη πλευρά να σου πώ ότι εδώ είμαστε αποφασισμένοι να πετύχουμε, κρατώντας τις λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στη δημοφιλία και τα οικονομικά. Πάντα υπάρχει τρόπος όταν υπάρχει θέληση. Χρειάζεται και καλή επικοινωνία με τους συνεργάτες όσο και με τον κόσμο, να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες και τις απαιτήσεις και να κάνεις τους απαραίτητους συμβιβασμούς όπως άλλωστε σε όλα τα πράγματα στην ζωή. Να σου πώ επίσης οτι για εμένα προσωπικά, η επιβίωση αυτού του χώρου είναι και η μουσική μου ανάσα, γιατί διαφορετικά οι επιλογές είναι ή σκυλάδικο, ή σκυλάδικο... καταλαβαίνεις τι εννοώ... και δέν είμαι καθόλου διατεθειμένος να γυρίσω στα μαγαζιά και να παίζω τσιφτετέλια μέχρι πρωίας... Ξόδεψα και ένα εξάμηνο στο κοντινό παρελθόν με ένα jazz duo, αλλά άντε να ζήσεις απο την Jazz σε πόλη 15.000 κατοίκων :'( Πάντως για να ξαναέρθω ον τόπικ, νομίζω πως οι συμβιβασμοί ανάμεσα σε μουσικούς και επιχειρηματίες, με την καλή έννοια του συμβιβασμού, είναι προς όφελος όλων, συμπεριλαμβανομένου και του κοινού, για να μήν ξεχνάμε ποιός μας ταίζει όλους, μουσικούς και μαγαζιά...

Λοιπόν παρακολουθώ το θέμα εδώ και 2 μέρες, διάβασα όλα τα πόστς απο την αρχή, και λέω ας πώ κι εγώ την γνώμη μου. Θα μιλήσω με διττή ιδιότητα, και σαν μουσικός αλλά και σαν επιχειρηματίας. Λεπτομέρειες για το πώς γίνεται αυτό, μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=174 Το μαγαζί μας είναι στην επαρχία, συγκεκριμένα στην Καστοριά. Χωρητικότητα 120 άτομα περίπου, άν πιτάρει άντε 130-140. Μέχρι τώρα, λειτουργούμε με House band, που παίζει διασκευές, 4 ημέρες την εβδομάδα, Τετάρτη ώς Σάββατο, και την Κυριακή κάνουμε ένα Jam night, που έρχονται και παίζουν οι μουσικοί της πόλης, φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι όλοι είναι καλοδεχούμενοι, άλλοι για περισσότερο κ άλλοι για λιγότερο χρόνο συμμετοχής, μήν ξεχνάτε και τους wanabees :-\ Το κόστος της μπάντας διαφοροποιείται απο μέρα σε μέρα, ανάλογα με το ποιοί και πόσοι τραγουδιστές συμμετέχουν. Σε γενικές γραμμές κινείται στα πλαίσια μεταξύ 270 και 400 € τη βραδιά. Βάλε προσωπικό, λειτουργικά έξοδα εφορία, ΤΕΒΕ, ΙΚΑ κλπ καταλαβαίνετε οτι τα πράγματα δέν είναι εύκολα. Παρ όλα αυτά με προσεκτική διαχείριση και φροντίδα παροχής καλής υπηρεσίας για τους πελάτες, απο σέρβις και ποιότητα ποτού έως πρόγραμμα, ανανέωση τραγουδιών κλπ, όλα παίζουν ρόλο για να πας καλά ή άσχημα. Μπάντες που έχουν φιλοξενηθεί, γνωστές blues bands, Blues Wire, Nick Dounoussis & the Backbone. To εγχείρημα άν δέν έχεις σπόνσορες είναι επίφοβο. Μπορείς να την πατήσεις πολύ εύκολα. Οι τιμές των ποτών εδώ είναι 8 € τα απλά και 10 € τα σπέσιαλ, και 7 € ελάχιστη κατανάλωση για τα υπόλοιπα, μπύρες, κρασί και αναψυκτικά. ΦΠΑ παντού 21%, και δημοτικός φόρος 10% στον ΤΖΙΡΟ :o Αυτό σημαίνει οτι είσαι συνέταιρος με κάποιους σε ποσοστό 30 εσύ και 70 ο " άλλος" στα καθαρά κέρδη... ΔΕΝ υπάρχει ούτε για πλάκα αυτό που γράφτηκε για 15 και 17 μερίδες στο μπουκάλι... ούτε για πλάκα παιδιά... 10 στην καλύτερη περίπτωση, με τα κερασμένα και την κατανάλωση του προσωπικού. Μήν ξεχνάτε, οτι η κάβα αγοράζεται απο το μαγαζί, και πληρώνεται ΦΠΑ και άν δέν πουληθεί, αλλά καταναλωθεί για ίδια χρήση, αλίμονο μας... Πέρσι φιλοξενήσαμε τοπικές μπάντες, που ζητήσανε και πήρανε περίπου 50 € το άτομο, και το μαγαζί μπήκε μέσα με τα μπούνια... Γιατί??? Λοιπόν. Έρχεται η μπάντα και παίζει 2 σέτ απο 1 ώρα άντε 1 και 15΄το καθένα. Και μετά λέει ο λήντερ ευχαριστούμε πολύ που ήρθατε να μας δείτε, και το κοινό την κάνει... άντε κάνε τζίρο σε 2,5 ώρες λειτουργίας για να πληρώσεις τα πάντα και τα κοάλα... Στην περίπτωση επώνυμης μπάντας, μπαίνει εισιτήριο με ποτό στα 10 € και ένα μέρος του κόστους καλύπτεται απο εκεί, και μετά κοιτάζεις να καλύψεις την διαφορά με σπόνσορες... Πόσους μπορείτε να βρείτε άν σκοπεύετε να κάνετε λάιβ π.χ. κάθε εβδομάδα ??? Για μια φορά τον μήνα παλεύεται, αλλά όχι πάντα με επιτυχία δυστυχώς. Προσωπικά, παίζω στο μαγαζί μου και παίρνω ένα μεροκάματο χαμηλότερο απο αρκετούς συνεργάτες μου. Επενδύω στην επιχείρηση. Κάποιες εβδομάδες δέν πληρώνομαι κάν, γιατί πρέπει να πληρώσω κάτι που επείγει. Με ενοχλεί που κάποιοι απο τους συντελεστές της μπάντας δέν αναγνωρίζουν καθόλου το γεγονός αυτό, παρ ότι ξέρουν καλά οτι υπολείπονται σημαντικά σε γνώσεις, εμπειρία, εργατικότητα, και γενικότερη συνεισφορά, αλλά το παραβλέπω στην διάρκεια της σεζόν γιατί χρειάζομαι σταθερότητα. Του χρόνου όμως θα το δω διαφορετικά. Γιατί στην αρχή της φετεινής χρονιάς λειτούργησα στις συμφωνίες μου σάν μουσικός, αλλά του χρόνου θα βάλω στην ζυγαριά και την εμπειρία του επιχειρηματία. Δέν γίνεται διαφορετικά. Τα πράγματα δυσκολεύουν για όλους μας, και θα πρέπει να φροντίζουμε όλοι να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας, και να είμαστε και λίγο ελαστικοί στις αμοιβές μας, πάντα για το μαγαζί μου μιλάω, άν και πιστεύω ότι θα είχε καλή εφαρμογή γενικότερα στη πατρίδα μας αυτή η λογική. Τα κεκτημένα τελειώνουν όταν τελειώσουν τα χρήματα. Σε γενικές γραμμές, συμφωνώ με τη λογική των καλών συμφωνιών, άν και οι άνθρωποι έχουν απο την φύση τους την τάση να ξεχειλώνουν τις συμφωνίες προς όφελός τους και προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Καλή τοποθέτηση θα ήταν να βάζει ο μουσικός τον εαυτό του στην θέση του επιχειρηματία αλλά πάλι δέν έχει όλα τα δεδομένα. Εγώ τα έχω. Μήν με παρεξηγήσετε λοιπόν. Στην διάθεσή σας για μια περαιτέρω δημιουργική συζήτηση για το θέμα.

Στο ερώτημα ένα, να πώ οτι στην trial έκδοση πολλά προγράμματα έχουν περιορισμούς. Δέν ξέρω άν στην συγκεκριμένη έκδοση η συγκεκριμένη λειτουργία είναι "κλειστή", αλλά μπορώ να σου πώ ότι ότι άνοιξα απο sx σε 5 δούλεψε κανονικά. Πρόσεξε όμως, άν σου δίνεται η δυνατότητα να σώσεις στο δοκιμαστικό πρόγραμμα, την πρώτη φορά που θα κάνεις save θα σου τεθεί το ερώτημα να σώσεις ή όχι διότι μετά ΔΕΝ μπορείς να ανόιξεις τα αρχεία στο sx διότι βεβαίως δέν υπάρχει backward compatibility, και θα αναγκαστείς να αγοράσεις το 5 έτσι κι αλλιώς. ;) Στο 2 ο ερώτημά σου τώρα, κανονικά μπορείς να δηλώσεις τα παλιά σου plugins στο αρχείο διαχείρισης. Στην πραγματικότητα δηλώνεις τον φάκελλο που έχεις εγκατεστημένα τα παλιά σου vst, π.χ. program files/steinberg/cubase sx3/vst και το 5 θα τα προσθέσει στα vst που βλέπει. Τώρα σε μερικές περιπτώσεις κάποια απο τα vst χρειάζονται επανεγκατάσταση, ελπίζω πως αυτό που χρειάζεσαι εσύ θα το "δεί" αμέσως μια και είναι και της steinberg.

Έτσι είναι όπως τα λές. Στα συνθεσάιζερ οι δυνατότητες είναι ή μάλλον ήτανε πάντα μεγαλύτερες για ένα εξπ. πεντάλ. Σήμερα με τις ψηφιακές πεταλιέρες συμμετέχουμε κι εμέις στο πάρτι ισότιμα πλέον χεχε. Καλό κουράγιο με την τεχνολογία φίλε ;)

Σόρυ αλλά τώρα είδα το πόστ. Όχι όταν λέμε midi controller δέν εννοούμε το ποτενσιόμετρο, αλλά κάτι άλλο ;) Χρειάζεσαι διάβασμα φίλε μου σχετικά με το midi για να καταλάβεις τι εννοώ. Χοντρικά θα σου πώ οτι όλες σχεδόν οι παράμετροι ενός ψηφιακού μηχανήματος που επικοινωνεί μέσω Midi μπορούν να ελεγχθούν μέσω πληροφορίας που παρέχει κάποια εξωτερική πηγή ελέγχου. Το midi πρωτόκολλο χρησιμοποιεί κάποια ψηφιακά "κανάλια" άς τα ονομάσω για να καταλάβεις, που το καθένα απο αυτά ελέγχει κάποια παράμετρο. Πχ. ένταση , panning , velocity, pitch,tremolo, ή και delay time. Αυτά τα κανάλια αριθμούνται απο 1-128 και λέγονται Midi controllers. Καταλαβαίνεις τώρα ίσως, οτι το εξπρέσιον πένταλ είναι η εξωτερική πηγή ελέγχου και ανάλογα στο τί του αναθέτεις απο το μηχάνημά σου να κάνει, αυτό κάνει. Τώρα στην περίπτωσή σου , μάλλον το τσιπάκι του delay σου θα δίνει την δυνατότητα για μεγαλύτερο delay time,το οποίο για κάποιο λόγο ΔΕΝ στο δίνει το ποτενσιόμετρό του αλλά με την χρήση του expression το οποίο ελέγχει τον midi controller # τάδε που με την σειρά του ελέγχει το delay time, σου μεγαλωνει τον χρόνο. Ελπίζω να μήν σε μπέρδεψα. :)