Nestoras

Aυτό.

Jan Erik Tage Janne Schaffer (born 24 September 1945 in Stockholm, Sweden) is a Swedish songwriter and guitarist. He is best known for his work as a session guitarist for ABBA but he has also recorded with artists such as Bob Marley, Johnny Nash, Art Farmer and Tony Williams. He also played at the 1977 Montreux Jazz Festival. His 1979 album Earmeal included session work from brothers Jeff, Steve and Mike Porcaro, as well as their father, Joe Porcaro. This is one of the few instances where the entire Porcaro family appears together on one album, the most well-known examples being Toto's Toto IV and The Seventh One. Schaffer is a member of the Electric Banana Band where he plays guitar as the character 'Zebra'. Schaffer received the Albin Hagström Memorial Prize in 1999.

Aλλά και τον κιθαρίστα τους. Τον οποίο γνώρισα όταν έπαιξε στο φεστιβάλ του Malmö κάποια χρόνια πριν. ;)

Λοιπόν πέρα από τη πλάκα το 1o LP που αγόρασα ήταν αυτό. Το οποίο φυλλάω ως κόρην οφθαλμού. Και εκτός των πολύ γνωστών επιτυχιών που έκανε, είχε και κομμάτια σαν αυτό. Είδες καμιά φορά η μοίρα.

1) ;) Eιδικά Shine/Robertson 2) Κέρδισες. ;)

! To πόσταρε μια φίλη μου στο Facebook, δεν το ήξερα αλλά έπαθα πλάκα.

Λες γι' αυτό θα εμφανιστεί ο Superfunk?

1) Για μ@λ@κες μας κόβεις, τις επιτυχίες τις ξέρει ο κόσμος και θα μας τρελάνουν στις αρνητικές κριτικές. ;) Λες να έχει εγγίσει ο καιρός; :o

Όταν θα τελειώσω εγώ από τα υπερεντατικά. :)

Πες μας και για τον μπασίστα. :D

Περικλή τους φόβισες όλους και κανείς πλέον δεν τολμάει να πει τίποτε. :D

Κατ' αρχάς θέλω να σας ευχαριστήσω για το χρόνο και τα σχόλιά σας. Μην όμως δημιουργηθεί πεδίο αντιπαραθέσεων στο thread. Εγώ σαν ακροατής είμαι δυσκολότερος από την πλειονότητα των μελών του φόρουμ και πολλές φορές οι επισημάνσεις μου έχουν ''στενοχωρήσει'' αρκετούς. Φυσικά θα πρέπει ν' αναδεικνύονται όλα τα λάθη και οι στραβοτιμονιές, προς βελτίωση του ήχου της κάθε μπάντας, του κάθε εκθέτη της οποιαδήποτε δουλιάς του. Τώρα αν εγώ δεν συμμετείχα στη μπάντα και έκανα κριτική, σίγουρα θα εκθείαζα τη συγκεκριμένη προσπάθεια γιατί έχει μυρωδιά παρελθόντος, και μάλλον δεν θα στεκόμουνα στα φαλτσάκια των τραγουδιστών (που όντως υπάρχουν), καθότι ερμηνευτικά παίρνουν από 'μένα άριστα. Ίσως εκεί να ήθελε να επικεντρωθεί και ο Περικλής και όχι να κάνει το δικηγόρο όπως τον αποκαλέσατε. Υ.Γ. Άκουσα και κάτι κούφιες στη κιθάρα μου, πάω ν' αυτομαστιγωθώ. ;D

Ήτο, απ' τη στιγμή που πήγα εγώ, το ενδιαφέρον του σουηδικού λαού έχει στραφεί προς τους τραγουδιστές. :D

Αριστούργημα. Α! και κάτι άλλο, αυτό που σε κάνει να ξεχωρίζεις από τα λοιπά γκρουπ που κάνουν μεγάλα κομμάτια (να μην πω prog) είναι ότι έχεις ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος. Αμετανόητα δηλωμένος θαυμαστής σου.

Παιδιά ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια. Από τη μεριά μου θά 'θελα να πω και ΄γω συγχαρητήρια 1) στον Κώστα για τη καταπληκτική δουλιά του στα keyboards, 2) στον Peryp που τραγουδάει τις κορώνες. Το γκρουπ τώρα όταν βρίσκεται σε καλή 'μερα μπορεί να πλησιάσει μια ζητούμενη ατμόσφαιρα, και αυτό οφείλεται στις αμέτρητες ώρες μουσικών ''πτήσεων'' που έχει ο καθείς μας, και όχι σε κάποια ιδιαίτερη μουσική δεινότητα. Αλλά στο κάτω-κάτω η μουσική αυτό είναι, και όχι η επίδειξη του ''κύττα τι μπορώ να κάνω'' με το όργανό μου. Και πάλι ευχαριστώ όλους για το χρόνο που αφιερώσατε.

Τις περισσότερες φορές παίζουμε για τη πλάκα μας, άλλες φορές βγαίνει κάτι καλό, άλλες μέτριο, άλλες να μην πω. Αυτή τη φορά είχε τη φαεινή ιδέα ο Πέρυ να κάνουμε ένα medley με 2 κομμάτια των King Crimson. Στην αρχή γελάσαμε, αλλά στην επόμενη πρόβα που ο ΚωστοNordious ήρθε, το πράγμα ψιλοέδεσε και στο 2ο take βγήκε αυτό. Δεν ξέρω αν είναι αποδεκτό ή όχι, αλλά μόνο και μόνο για τη προσπάθεια που έγινε να πλησιάσουμε το αυθεντικό νομίζω αξίζει συγχαρηρηρίων. http://www.box.com/s/sf9f70csdrdqafcf7j4k

Eμένα που συμφώνησα με τον SF;. 8)

Όταν έγραψα τα περί άκρης, ήμουν 75% σίγουρος ότι αυτούς εννοούσες. Στη 10ετία του '80 που ήμουν και 'γω νεανίας, είναι γεγονός ότι είχα κάνει μια στροφή από τα παραδοσιακά μου ακούσματα και άκουγα τα λεγόμενα μετα-πανκ, new wave συγκροτήματα. Μάλιστα δε, έπαιζα και με το new wave τρίo τους Aids. H σκηνή εκείνη είχε γεννήσει αριστουργήματα, τα οποία και τώρα ακόμη ακούω και συγκινούμαι, αλλά δεν μπορώ να πω πως άλμπουμ σαν το Scatology ή το Horse Rotorvator θα έπαιρναν το δρόμο να εισέλθουν στη δισκοθήκη μου*. *Η οποία είναι πολυποίκιλη και ιδιαιτέρως μεγάλη. ;)

T' ακούω 3η φορά για να γράψω όσο το δυνατόν πιο κατασταλαγμένη άποψη. Το κομμάτι έρχεται κατ' ευθείαν από τη μεγαλύτερη επιρροή του Σταύρου τους LK λάθος LS. :D Όταν κάποιος βαδίζει σε πολυπερπατημένα μονοπάτια όπως του κουπλέ το πιο πιθανόν είναι να μην φθάσει στα επίπεδα πληρότητας που λέει ο Σπύρος. Έρχεται όμως το καταπληκτικό μέρος του ρεφραίν με τα μη πολυχρησιμοποιημένα ακκόρντα που αυτομάτως δίνουν ένα μπούστο σα να περνάς τη κιθάρα μέσα από Tube screamer α' ποιότητας. Τρομερό σημείο. Επίσης προσέξτε την ερμηνεία του, νομίζω είναι από τις πιο ειλικρινείς, απ' αυτές που λέμε ότι ο τραγουδιστής ερμηνεύει στίχο (δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε). Οπότε άλλο ένα +. ;)

Για να δεις τι επιρροή έχεις πάνω μου, άλλαξα την υπογραφή μου. ;)

...oπότε θα τα πουλήσεις στον Marathon που θέλει Sitar sim pedal. ;)

Aν εννοείς των House of love, ίσως και να' χεις δίκηο, αλλά επειδή με 'σένα κανείς άκρη δεν βγάζει, μπορεί να εννοείς και την εκτέλεση των Coil οπότε. ;D Coil - Who by Fire

Είστε καλοί όλοι σαν παίκτες και η μπάντα έχει το δέσιμο που χρειάζεται γι' αυτό που κάνετε. Βέβαια έχετε ένα μικρό πρόβλημα στο song structuring το οποίο βέβαια έχουν πάρα πολλές (να μην πω οι περισσότερες) neo-prog μπάντες. Δηλ δεν έχετε ενδιαφέρον σ' όλο το κομμάτι. Τώρα για τους ντράμμερς με τη τόσο μεγάλη χρήση της κάσας τα έχω ξαναπεί. Όσο για το θέμα τραγούδι αν το ψάξει λίγο περισσότερο και αν βελτιώσει τη προφορά του δεν χρειάζεται να ψάξετε αλλού*. *Εκτός αν σας τον πάρουν οι Spock's Beard. :D

Πριν τη πάρεις σκέφτεσαι τι αλλαγές θα κάνεις; ???

Με αφορμή το θαυμάσιο video που πόσταρε ο Ηλίας και επειδή και 'γω ήμουν φανατικός της εκπομπής, παρακαλώ τους συνφορουμίτες που το παρακολουθούσαν επισταμένως να θυμίσουν τις καλύτερες στιγμές του. Εγώ θυμάμαι αρκετές, αλλά αυτές που είχα μείνει άναυδος ήταν: Stevie Ray Vaughan - Crossfire