Σταύρο, αν δεν έλεγες ότι είναι home made παραγωγή, θα πίστευα ότι ακούω κάποιο κομμάτι από την αναβίωση του hard rock στη Βρεττανία αρχές της δεκαετίας του ΄80. Θυμάσαι κάτι γκρουπ σαν του Praying Mantis κλπ που είχαν αγνές προθέσεις αλλά από συνθέσεις δεν πλησίαζαν την χρυσή εποχή των αρχών της δεκαετίας του ΄70. Λοιπόν κάπως έτσι μου ακούστηκε η προσπάθεια των παιδιών. Παίζουν καλά μέσα στο ύφος, συνθετικά όμως τα πάντα ήταν προβλέψιμα. Ο τραγουδιστής είναι όντως καλός, το σόλο της κιθάρας όμως μου ακούστηκε μίζερο. (Μήπως θα 'πρεπε ν΄ασχοληθείς λιγάκι με το θέμα?). Μακάρι πάντως όταν ήμασταν μαθητές λυκείου να παίζαμε σαν αυτούς. ;)