YiorgosZ

Καλησπερα. Εχει παρει το ματι μου αυτο εδω http://www.samsontech.com/products/productpage.cfm?prodID=2009&brandID=4 και αν κ η εμπερια μου με μηχανησματα zoom δεν ειναι η καλυτερη (αν κρινω απο πεταλιερες, δεν εχω ακουσει κατι αλλο) , αυτο το εργαλειο γραφει 8 τρακ στα 24-44.1 ταυτοχρονα. μετα τα πετας στο cubase LE (περιλαμβανεται) και κανεις οτι θες χωρις να ασχολεισαι με τα πισι και τα θεματα τους (σε κατασταση ηχογραφησης). Ενω φαινεται ιδανικο, πανω στο ψαξιμο βρηκα και αυτο http://2090.org/zoom/bbs/viewtopic.php?f=17&t=13422 (δεν ξερω αν μπορω να κανω ποστ αυτο το λινκ, αν απαγορευεται σορυ) που λενε για latency αλλα διαφορετικου τυπου. ερωτησεις.. -εμπειριες απο zoom τετοιου τυπου? προενισχυτες, αξιοπιστια στο ρεκ? -εχει αντιμετωπισει κανεις το προβλημα του δευτερου λινκ με καποιο απο τα multitracker του σωρου? Προσοχη, δεν μιλαω για alesis hd24 η αναλογο fostex αλλα για τα φτηνα. Ξαναλεω οτι μου φαινεται ιδανικη λυση, εφοσον γραφει 24μπιτα, ειναι καρτα ηχου, daw controller και 8-track recorder ολα μαζι. τιμη 400.

Σιγουρα παιζουν ρολο κ τα Ω (ωμ - ohm) του ηχειου. Ενας 100w μπασου στα 4Ω ειναι πολυ πιο δυνατος απο εναν 100w στα 8Ω. Γκραντ.

:-X respect

Κ γω για κιθαρα ελεγα. απλα, οταν υπαρχει ενας ενισχυτακος που βγαζει ΠΕΡΙΠΟΥ την ανατριχιλα της λαμπας με λιγοτερα λεφτα, συντηρηση και προσοχη για να μην τον σπασεις? Οταν δεν βγαζεις δα και το ψωμι σου απο το ποσο world class ειναι ο ηχος σου? Για να χρησιμοποιήσω και ενα προηγουμενο παραδειγμα λιγο πιο σωστα, γιατι να παρει καποιος το GSXR 1000 που ειναι κανα δυο χιλιαρικα πιο ακριβο, εχει περισοτερη ασφαλεια, τελη, καταναλωση και θελει πιο αντρικα χερια, απο το να παρει το GSXR 750 που εχει θεοπαλαβο γκαζι? Λογοι- Περισοτερη ροπη στις 25000rpm, 10χλμ τελικης παραπανω. Πραγματικοι λογοι- Μουρη.

Βεβαια. Σε ενα στουντιο σαν το abbey road ή σε μια καλη σκηνη οπως το Ηρωδειο και το μεγαρο μουσικης, ενας ενισχυτης με λυχνιες (με οσο το δυνατον λιγοτερες "παρεμβολες" μεταξυ του οργανου και αυτου) θα ακουστει καλυτερα απο τιποτα αλλο. Με δεδομενο φυσικα οτι ενας ανθρωπος που ΞΕΡΕΙ να τον ρυθμισει σχετικα. Για τον απλο παικτη που παιζει σε προβαδικα και κανει και gig, μεχρι και τον επαγγελματια σε μπουζουκερί ή αυτον που γραφει track σε στουντιο, προσωπικα πιστευω πως ενας λαμπατος, πιο πολυ προβλημα δημιουργει. Επισης σε συνθηκες "μπαντας" το μεγαλυτερο πλεονεκτημα του ενισχυτη σου, ειναι εκτος απο το να ακους εσυ τι παιζεις, να 'καθεται' καλα με ολα τα υπολοιπα οργανα. Μιλαω πρωτιστως σαν μπασιστας αλλα και σαν ενας ανθρωπος που εχει ασχοληθει με ηχοληψια και παραγωγη (ερασιτεχνικα για τις μπαντες μου). Εχω εμπειρια, και εχω δουλεψει και σε gig και σε ηχογραφήσεις με τα κατωθι. Κιθαρες- tele thinline MIJ, tele highway one kai MIJ, stratocaster sambora MIM, Les paul standard, gibson nighthawk. Eνισχυτες κιθαρας- trademark 60, twin reverb, fender bassman, rivera 50, peavey classic και εχω δουλεψει και με τα line6 pod xt pro οπως και με το Χ3. Διαφορα V-amp και τετοια δεν τα αναφερω καν. Στις περισσοτερες των περιπτωσεων η δουλεια γινοταν (και γινεται) με το trademark και το guitar rig. Απο τους λαμπατους ο πιο σταθερος (και εννοω απο live se live και ηχογραφηση σε ηχογραφηση) ειναι ο bassman. Οι λαμπατοι εχουν το κακο να μην ειναι προβλεψιμοι στην αξιοπιστια και τον ηχο που θα βγαλουν καθε φορα, ενω εχουν απαιτηση για καλο χωρο και μεγαλη ενταση για να δωσουν αυτη τη μαγεια (πραγματικα) που εχουν. Ο rivera δεν εχει παιξει ποτε και πουθενα πανω απο το 3, κι ας ειναι 50 βατ....... Δυστυχως ειναι μονο για λυκαβητο και πανω! Το trademark απο την αλλη μερια εχει κανει ευτυχισμενο τον ιδιοκτητη του (και μενα) για πανω απο 12 χρονια. Παντα παιζει το ιδιο, ειτε στο δωματιο, ειτε στο προβαδικο ειτε τσιτα-τερμα σε live. Φτιαχνεις το βασικο ηχο στο σπιτι και κανεις μικροδιορθωσεις στο soundcheck. Και ΕΧΕΙ το 80% της προαναφερθεισας μαγειας (εδω και 12 χρονια απαραλαχτο)!! Σαν μπασιστας χρησιμοποιω μονο το απλο bass driver της ιδιας εταιρειας με ενα αυτοενισχυομενο 12αρι ηχειο. Δεν μου ελειψε ποτε η λαμπα.

Xα χα χα... Νομιζω κυριοι οτι πρεπει επειγοντως να ακουσετε tech 21.