sokalegga

Συγγνώμη τώρα είδα πώς υπάρχει σχετικό section :'( :'( :'( :'( Ας το μετακινήσει κάποιο αντμίνι πλήζ...

Καταρχάς να υποβάλλω τα σέβη μου στην κοινότητα σας, καθότι νέο μέλος. Ασχολούμαι-πάντα ερασιτεχνικά-με τα ηλεκτρονικά μουσικά όργανα από τη στιγμή που απέκτησα το πρώτο yamaha PSR-12 σαν όργανο εκμάθησης μουσικής. 16 FM ήχοι και 16 ρυθμοί που θύμιζαν έντονα κομμάτια όπως το last Rhumba του JMJ και το "καλοκαιράκι" των Φατμέ ! Το 1991 απέκτησα με τον αδερφό μου ένα Yamaha PSR-48, τεχνολογίας DASS (Dual Architectural Synthesis System-πρόδρομος του AWM) και έτσι εισήλθα στο μαγικό κόσμο των digital sample based keyboards (...και καλά..), αλλά με τα κάλαντα και κάτι δώρα από παππούδες πήραμε και το PSS-390. Kαι πάλι FM ήχοι, αλλά αυτή τη φορά το όργανο διέθετε και ένα "Synthesizer". Δηλαδή Attack,decay,brilliance,release,volume sliders. Σπάνιο κομμάτι! Από 'κει και πέρα εγω ασχολήθηκα με τη γραφιστική και το design , το οποίο άλλωστε εξασκώ επαγγελματικά. Φυσικά το κόλλημα με τη μουσική παρέμεινε! Έτσι ήμουν ο πρώτος που ασχολήθηκε με τα ενδώτερα του Korg N-264 του αδερφού μου (που συνέχισε τις σπουδές του στο πιάνο) και άρχισα να καταλαβαίνω σιγά σιγά τι σημαίνει ταλαντωτής, envelope, LFO, arpeggiator κλπ. Με την είσοδο των DAW άρχισα να τιγκάρω το σκληρό μου δίσκο με ότι VSTi μπορεί να φανταστεί κανείς. Με την Audigy 2 και τους ΚΧdrivers κατόρθωσα-επιτέλους-να παίζω με χαμηλό latency, τα πολυαγαπημένα μου Synth-1 (Ichiro Toda) και το φανταστικό Superwave P8. Μετά ήρθε το energy XT και το'καψα εντελώς.... Σαν controller το κακόμοιρο PSR-48, χωρίς aftertouch/sensitivity και μόνο με Pitch Bend wheel, απεδείχθη τιμιότατο. Πάντα όμως το "σαράκι" ενός ΗW synth "Δικού μου" με έτρωγε! Την Παρασκευή, μπήκα λοιπόν στον πειρασμό να κοιτάξω για ένα midi controller με 61 πλήκτρα. Καθότι κάτοικος επαρχιούπολης, εισήλθα σε ένα από τα λιγοστά μαγαζιά με πλήκτρα. Ο φιλικότατος καταστηματάρχης μου έδειξε κάποια Fatar και Miditech τα οποία όμως κυμαίνονταν από 200-250 Eυρώ. Πριν φύγω, (απογοητευμένος και με την λέξη THOMMAN καρφωμένη στον εγκέφαλο) έκανα την μαγική ερώτηση: "κανα μεταχειρισμένο παίζει" "Ναι" μου λέει "ένα SQ1 plus της Ensoniq" "ΦΕΡΤΟ ΚΑΤΩ ΡΕ!!" του απήντησα επιτακτικά!! Αφού "τσίμπησε" την 250άρα έγινα καπνός. Σημειωτέον πώς το ασήκωτο βουβάλι, ήταν αχρησιμοποίητο και ο πρώην χρήστης του, μάλλον το χρησιμοποιούσε για διακοσμητικό, καθώς τα πλήκτρα ήταν πιο καθαρά από τα χέρια μου ενώ το case δεν είχε ούτε μια γρατζουνιά-αν και μεταλλικό. Εϊναι κάπως έτσι (δεν είναι δική μου η φωτογραφία) Μοναδικό "μειονέκτημα" η αλλαγή μπαταρίας που πρέπει να του κάνω καθώς η αρχική πνέει τα λοίσθια. Είμαι συγκινημένος, αν και ακόμα με πονάει η μέση μου από τη μεταφορά του στο αυτοκίνητο Καλώς σας Βρήκα!