gmoukou

Το intro της ταινίας απλά μαγικό.

Το soundtrack όντως original με πολύ προσωπικό χαρακτήρα και αν δεν πραγματικά παρακολουθείς τι παίζει το παρεξηγείς πολύ εύκολα.

Γενικά το όλον πολύ πολύ δυνατό.

Διαχρονικότατο και must see για όποιον ενδιαφέρεται στην ιστορία της κιθάρας.

Πολύ ωραίοι ρε παιδιά, μπράβο σας!

επική λαιβαρα!!!

Το είδα χθες βράδυ.

Ποιητής ο άνθρωπος, με τεράστιο βάθος και αστείρευτη δημιουργικότητα.

Να παραθέσω και το εξής κορυφαίο με το οποίο ανοίγει κι όλας:

για Πούλιτζερ το βίντεο

ΤΟ μαστόρι 

χαχαχαχα

not one of those gear whores

Θεός!

φωτιά....!

Πωπω ρε φίλε...... μαγεία!

αυτό το "what?!?" πρέπει να το έχει καλοπροβάρει

edit: σίγουρα πολύ πολύ ενδιαφέρουσες οι συνδέσεις, αξίζει το 20λεπτο για ιδεούλες.

Ωραίο.
Και ακόμα πιο ωραίος ο Brandon Acker που ειναι πολύ σοβαρός σε αυτό που κάνει όπως και πολύ μουσικός παίκτης (μια βόλτα στο κανάλι του πείθει).
Με έναν αντίστοιχα σοβαρό host πιστεύω οτι το βίντεο θα ήταν απόλυτο διαμάντι (που ήδη τείνει προς τα κει απλά.....πασχίζεις λίγο με τον host.....)

3 ώρες πριν, Αετός είπε

@gmoukouΕίδα το σχόλιο σου και νόμιζα, ότι παρέθεσες συνταγή,στο "Τί τρώτε σήμερα"!

Εκφραστικότατος.

Γιατί δεν είναι μπουκιά και συγχώριο το πιατσολικό; 

πωπω, χρονοπύλη

Εδώ και απο άλλα κομμάτια τους
 

Ωραίος και περιεκτικός όπως πάντα.

πωπω τα rasqueado του σαν πολυβόλο!
Όπως επίσης πολύ μου άρεσε που σε διάφορα σημεία έπαιζε με ψύχα για διαφορετικό ηχόχρωμα.

Το βίντεο με το πετάλι EHX HOG που αναφέρονται κάποια στιγμή ήταν και το βίντεο που μου τράβηξε περισσότερο απ'όλα τη προσοχή προς τον Kurt και άρχισα να τον ακούω πιο προσεκτικά.

Φανταστικό(ς).

Σα να περνάει τρένο από πάνω σου ένα πράμα.....

Φοβεροί!!!

2 ώρες πριν, yameth είπε

 

έτσι εξηγούνται όλα......

Εδώ και το insane σόλο του Brecker που συζητούν κάποια στιγμή:

1 ώρα πριν, dimsonic είπε

γραμμένο είναι?

καθόλου απίθανο, αναφέρει στη περιγραφή οτι ειναι δικό του transcription.

Φυσικά αν το έχει βγάλει όλο με το αυτί μιλάμε για beast.

Ουαου.

Βέβαια χάνει καπως αν λείπει ο Σον Μαρτιν που παρατάει τα ακουστικά του και φεύγει 

αυτό που μου αρέσει σ'αυτό τον τύπο είναι οτι δεν είναι μόνο show off (ενω μπορεί) αλλά έχει και μπλα μπλα σοβαρό με ιστορικές αναφορές και insane λεπτομέρειες!

ρισπεκτ.

Εμένα πάντως μου άρεσε ο direct ήχος.

Ίσως ήθελα ένα τσακ πιο μπροστά τη συνοδεία (ή πιο πίσω την άλλη) αλλά αυτά πραγματικά είναι ψιλά γράμματα.

Μπράβο!

Εδώ και η, πιο εύκολη στην αφομοίωση, πιανιστική εκδοχή του θεατρικού έργου Relâche (1924) που οδήγησε στο Entr'acte.

Πολύ ενδιαφέρουσες οι σημειώσεις του Βρετανού μουσικολόγου Robert Orledge στο "2016 Complete Satie Piano Works for Piano":

"Satie planned the music for this deliberately provocative, "instantaneous" ballet with Francis Picabia very carefully, trying to balance the music of the two mirrored acts as closely as possible, and to match the entries and returns of the various dancers.
Despite his use of popular (and sometime salacious) songs like "Le Marchand de navets" and "Cadet Rousselle", he planned each number to stand up to future scrutiny, as he had with "Mercure".
Much of the music is again of a stylized music-hall nature, but there are some charming numbers, like the "Dance of the Revolving Door" (no 7), where the music does go round and round, and another quirkily chromatic waltz in no 10, which is itself linked to no 7 and recurs in no 19. The only numbers that are completely self-standing are no 15 and the curious "Wheelbarrow Dance" (no 18), which is Satie's only piece in 5/4 time (2+3).
The Act 1 Finale shows that Satie knew Stravinsky's "Petrushka" as well as Debussy did, and there is no evidence of musical decline here, as many critics claimed after his death the following year."

υγ: Στο πρώτο σχόλιο κάτω απο το βίντεο υπάρχουν όλα τα μέρη του έργου με το ανάλογο time stamp.