mikresdiadromes

Αλήθεια, επειδή και τα προβάδικα τόσο μικρά είναι, και δεν είναι όλα ντυμένα με αφρώδη, νομίζω ότι το μυστικό είναι η θέση των μικροφώνων σε σχέση με τα PA. Αν η απορρόφηση που παρέχει το χαλί στον τοίχο πίσω από το ηχείο δεν είναι αρκετή για την ανάκλαση που παράγει ο τοίχος στα συγκεκριμένα dB, η λύση είναι να μετακινήσετε τα ηχεία σε θέση κάθετη προς τον άξονα του μικροφώνου. Όχι μπροστά στον τραγουδιστή, αλλά δεξιά του και αριστερά του. Και βέβαια το gain της εισόδου στην κονσόλα (όπως και τα πρίμα) να είναι χαμηλά. Μέχρι εκεί που δεν "αρπάζουν" τα μικρόφωνα.

Είχαμε και εμείς το ίδιο θέμα στο δικό μας στούντιο, αλλά λύθηκε με υπομονή, trial and error, και τελικά δώσαμε και 100 ευρώ στο leroy merlin και πήραμε ηχοαπορροφητικά και καλύψαμε μερικώς τους τοίχους, στο ύψος ενός ανθρώπου από το λαιμό μέχρι τη λεκάνη, (σε αυτό το ύψος είναι και τα μικρόφωνα και τα PA). Σε ένα χώρο που είναι 3,5 χ 5, καταφέραμε να μην έχουμε κανένα μικροφωνισμό. Φαντάσου ότι στο μήκος του τοίχου των 5 μ, βάλαμε 3 τέτοια πανελ (περίπου 70 εκ Χ 100 εκ) και ήταν αρκετό. Σε τέτοια αναλογία θα χρειαστείτε για το χώρο σας περίπου τα ίδια χρήματα. Προτιμότερο (και ακριβότερο) είναι το υλικό που έχει οριζόντια και κάθετα αυλάκια (πάχους περίπου 5 εκ.), αλλά και το κλασικό σχέδιο με πάχος περίπου 2,5 εκατοστών πάλι καλό είναι.

Ναι, είναι γνήσιο φυσικά (είναι πολύ συγκεκριμένα τα χαρακτηρηστικά αυτου του μανικιού, φαίνεται με μια ματιά αν είναι οκ) απλα η ενστικτώδης πρώτη σκέψη ήταν αυτη..

Το εντυπωσιακό είναι το πόσο εύκολα φεύγει το sticker!

Ναι, ίσως κάποιος που την εχει αγοράσει "πρώτο χέρι" και θέλει να ασχοληθεί θα μπορουσε να το δει το θέμα της εγγύησης...

 

Ιστορικά "σωστό" μπορεί να είναι το sticker πάνω απο το βερνίκι... άμα φύγει όμως το sticker, άντε να την πουλήσεις μετά (εγω δεν θέλω, αλλά λέμε).

 

Έχει 2-3 αστοχίες πάντως η ej γενικά. Θεωρώ αστοχία το συγκεκριμένο θέμα του sticker (καλά, όχι και σημαντική πλην του θέματος μεταπώλησης), το θέμα με το νίτρο που κολλάει σαν μέλι... ειδικα στο μανίκι. Έχω περάσει πολύ ώρα αφαιρώντας απο τη πίσω πλευρά "κιλά" απο νίτρο, και ακόμα και τώρα δεν μπορώ να πω οτι είναι οκ...

Και τέλος αστοχία την έλλειψη string tree.. "κουδουνάει" το όργανο, πως να το κάνουμε  ;D

το νίτρο όταν ιδρώνεις αναπνέει και απορροφάει ιδρώτα, οπότε κολλάει. Η λύση είναι κάθε φορά που θα παίξεις και μόλις τελειώσεις το παίξιμο να το περνάς με υγρό για βερνίκια. Εγώ βρήκα τη λύση στο πορτοκαλί μπουκαλάκι (με σπρει) της Gibson. Όταν το αλείψεις και το σκουπίσεις πολλές φορές με ένα καθαρό βαμβακερό πανάκι, θα γυαλίζει και θα γλιστράει. Αυτή είναι η λύση.

εμένα μια yamaha sg κάτι, δε θυμάμαι, σε σχήμα τελεκαστερ, με δυο διπλους, μαυρη με maple  μπρατσο. Εδώ και 21 χρόνια την έχει ένας κολλητός.

Η στρατ έγινε η αγαπημένη μου για κάποια τραγούδια, αν και η βασική μου είναι η nighthawk. Μερικές φορές δεν μπορώ να αποφασίσω ποια αγαπάω περισσότερο...

Νέστορα, μάλλον πολύ κοντά για σύμπτωση... ;)

Πραγματικά καταπληκτική! Με γειες! Εγω απο τα στουντιο μονιτορ ακουω θαυματα... Έχει χαρακτηρα και mojo! :)

Πόσο και από που? Α, και τί μαγνήτες φοράει?

smiley για χασμουρητο υπαρχει??? ::)

Δε θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω... Γειά σου Μιχάλη!

μην συγκρίνετε και μην υποτιμάτε το μπασοκίθαρο. Είναι δύσκολο παίξιμο, απαιτεί μεγάλη ακρίβεια και πολύ καλό δεξί. Εγώ δεν τό'χω... και αντίστοιχα έχω γνωρίσει 2 πολύ καλούς μπασοκιθαρίστες που δεν μπορούν να παίξουν τίποτα άλλο καλά. Είναι άλλο ύφος και θέλει πολλή μελέτη.

ωραία πλάνα, αλλά όλα στην ίδια θέση? Βαριόσασταν να πάτε και κάπου αλλού? Δηλαδή το θέμα είναι η κιθάρα σου? Από σκηνοθετικής άποψης θα προτιμούσα να άλλαζες τοποθεσίες και να ήσουν πιο χαλαρός, αργή κίνηση σε κάποια σημεία (εκεί που ανοίγεις τα κλιπ της θήκης), να φορούσες καπέλο, να έβλεπα και κάποια πλάνα χωρίς εσένα και την κιθάρα.

Τα φλουταρίσματα και το στενό πλάνο εστίασης (narrow depth of field) είναι θετικά, καθώς και η χρωματική επεξεργασία. Αλλά όπως είπα, περισσότερα μέρη, όχι 38 διαφορετικές γωνίες του ίδιου θέματος...

Θα ανεβώ Αθήνα την επόμενη βδομάδα και για αυτό ρωτάω. Είχα ανεβεί το Πάσχα και σε μια γρήγορη βόλτα από τα μαγαζιά του κέντρου δεν βρήκα τίποτα. Μόνο κάτι Studio  :( :(.

 

Το Bon Studio είχα ακούσει ότι πλέον δεν πουλάει λιανική. Αφήνουν να πας να δοκιμάσεις όμως;

Πριν 2 χρόνια είχα πάει με την κιθάρα μου να δοκιμάσω ενισχυτές. Έχουν ηχομονωμένο χώρο για δοκιμές, και πιστεύω ότι μπορείς να δοκιμάσεις και κιθάρες. Πάρε ένα τηλέφωνο και ρώτα αν μπορείς και αν έχουν τα μοντέλα που σε ενδιαφέρουν.

πάρε ένα τηλέφωνο στο bon studio να ρωτήσεις ποιοι έμποροι στην επαρχία μπορούν να σε καλύψουν...

χάλασε το κασσετόφωνο και μασάει την κασέττα... παιδιά, έτσι ακούγεται. Μπράβο του που μπορεί να ακούει τον εαυτό του... Εγώ έχασα 3 λεπτά γιατί δεν άξιζε πεισσότερα... :-\

εγώ έχω καταλήξει σε 2 καλώδια που πραγματικά αφήνουν τον ήχο της κιθάρας να περάσει...

Το ένα είναι elixir με επίχρυσα βύσματα, χοντρό γκρι καλώδιο που κόστισε περίπου 30 ευρώ τα 3 μέτρα και 50 ευρώ τα 6 μέτρα. Διαύγεια σε όλο το φάσμα της κιθάρας.

Το άλλο είναι ένα planet waves, 6μετρο, αυτό με το διακόπτη που μπορείς να αλλάζεις κιθάρες στη μέση ενός live χωρίς να χρειάζεται να κάνεις τίποτα εκτός του κουμπιού on-off που βρίσκεται πάνω στο βύσμα. Ακόμα πιο καθαρός ήχος, που όμως μου ακούγεται ξερός/σκληρός, οπότε μάλλον μόνο για live θα το χρησιμοποιώ λόγω ευκολίας και μήκους. Κόστος 23 ευρώ από θωμά.

Αγαπημένο μου τελικά το elixir, από Λογοθέτη (δεν είχα κοιτάξει αλλού στο νετ να συγκρίνω τιμές). Μουσικό καλώδιο, γλυκαίνει τον ήχο ενώ αφήνει τα κρυστάλλινα καθαρά να περνάνε....

στο τσάκ με πρόλαβε ο ez και με κάλυψε. Διαβάζω εδώ και ώρα απο τη σελίδα 4 μέχρι την 23. Μην είστε εγωιστές. Αν είπατε κάτι λάθος, δεν έγινε τίποτα. Μην προσπαθείτε να υποστηρίξετε το λάθος που κι εσείς ξέρετε ότι δεν υποστηρίζεται. Πολύ σωστό επίσης ότι την τιμή των ξύλων δεν την ορίζει η μουσικότητά τους αλλά η διαθεσιμότητά τους και τα μεταφορικά κλπ.

Και κάτι ακόμα... το μαόνι δεν θα ακουστεί ποτέ σαν alder. Ούτε το alder σαν μαόνι. Όποιος μπορεί να μου αποδείξει το αντίθετο, κερνάω καφέ.

Αγάπη φίλοι, αγάπη...!

Θα συμφωνήσω με το Σταύρο και τον Korgious...!

μηπως να κοιτάξεις τους ORANGE? ΄Η τους ENGL?

Εγώ για να διαλέξω μια Am Std Stratocaster είχα φάει 4 ώρες σε ένα μαγαζάκι της Αγγλίας. Θυμάμαι ότι δοκίμασα μια μαύρη, μια κόκκινη και μια sunburst, όλες με maple μπράτσο και της ίδιας παρτίδας. Τρομερές διαφορές στον ήχο, προφανώς παίζουν ρόλο τα ξύλα.

Μετά έψαχνα για epiphone LP, και δοκίμασα 12 κιθάρες για να καταλήξω σε μία της οποίας άλλαξα μαγνήτες και την αντάλλαξα μετά από χρόνια με συμφορουμίτη.

Τη Gibson Nighthawk την ερωτεύτηκα από τις πρώτες νότες, και δεν την πειράζω. Είναι τέλεια.

Η μόνη κιθάρα που αγόρασα γουρούνι στο σακί είναι μια squier affinity tele, η οποία έκατσε καλή, και με ηλεκτρικά CTS, orange drop capacitor και tonerider vintage plus, παίζει πολύ ωραία.

Γενικά, δεν θα έπαιρνα ποτέ κιθάρα χωρίς να την δοκιμάσω. Κουπί κιθάρα πάντως δεν μου έχει τύχει στα χέρια, πλην εξαιρέσεων που μιλάμε για κιθάρες των 80-100 ευρώ που δεν παίζουν τίποτα καλά. Όμως είναι γεγονός ότι μπορεί να βρεί κανείς τεράστιες διαφορές σε ίδια όργανα, τόσο μεγάλες, που το ένα να του κάνει και το άλλο όχι.

εδώ και το 2ο μέρος...

Ένα από τα 2 βίντεο της βραδιάς...

τον έχω παραδεχθεί ως πολύ καλό και σεμνό κιθαρίστα. Πολλή ενέργεια και πολύ ροκ. Τον γουστάρω. Και το vibe απο το live φανταστικό!

Και χαίρομαι που είναι σε αυτή τη θέση και θα απογειώσει την καριέρα του γιατί το αξίζει.

μην ακους ΗΛΙΘΙΟΥΣ ανθρωπους,βλάπτει.. ;)

 

 

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Telecaster_players

 

η τελε και η στρατ ειναι σαφως οι πλεον ευελικτες κιθαρες που υπαρχουν θα επιλεξεις δε αναμεσα τους κυριως με εναν γνωμονα:αν θελεις η δεν θελεις τρεμολο,αν θελεις παιρνεις στρατ αν δεν θελεις παιρνεις τελε ;)

 

(ενταξει η τελε ειναι ΠΟΛΥ καλυτερη κιθαρα αλλα δεν το λεμε γιατι θα φωναζει ο Νεστορας...)

SF δεν είναι ακριβώς έτσι... η τέλε δεν είναι απλά μια στρατο χωρίς τρέμολο...το ξέρεις αυτό. Έχει πιο έντονο σκάσιμο και πιο κομπρεσαρισμένο ήχο από τον πιο ακουστικό ήχο μιας στράτο.

οι μαγνήτες είναι κεραμικοί... και σκληροί-ξεροί στον ήχο τους. Αλλά σίγουρα αξίζουν περισσότερο από 25 ευρώ. Δεν λαμβάνω υπόψη μου τα ποτενσιόμετρα γιατί είμαι σίγουρος ότι είναι μέτρια. Το ίδιο και ο επιλογέας. Όμως με αντικατάσταση των εξαρτημάτων αυτών και ποτς 250 και καλό πυκνωτή, προφανώς θα βελτιωθεί ο ήχος (αν ρυθμίσεις καλύτερα τους μαγνήτες). Λογικά θα έχουν πιο πολλά μεσαία και λιγότερα μπάσσα από alnico. Εξαρτάται τί θέλεις να παίζεις.

μπράβο ρε φίλε, πολύ ωραίος! Στις γρήγορες φράσεις σε παραδέχτηκα. Ίσως υπήρξε λίγη αμηχανία στο τί να κάνεις όταν δεν υπάρχει φωνή και πρέπει να το γεμίσεις με σόλο, αλλά πάρα πολύ καλό!

Με τί εξοπλισμό έπαιξες και έγραψες? (εκτός της Gibson που ανέφερες, εννοώ μοντέλο, μαγνήτη, ενισχυτή, πετάλια, κλπ)

με γεια, καλόλιωτη (τα τάστα της εννοώ).

Να την αγαπάς και να την φροντίζεις!