Προς το περιεχόμενο

cigaret13

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    7.492
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    51

Αναρτήσεις από cigaret13

  1. Πάτε καλά ωρέ...; Αλουμίνιο, κέβλαρ και ανθρακονήματα (μην μιλήσω και για epoxy...) σε μουσικά όργανα...;

     Αυτά σε αυτοκίνητα, ηλεκτρονικά είδη και ότι άλλο θέλετε εκτός όμως από μουσικά όργανα....Νισάφι!

    Είπαμε πρόοδος, αλλά όλα έχουν και κάποιο όριο!

  2. 42 λεπτά πριν, LK είπε

     Σαν stand alone προτιμω το 2o , το πρώτο θα στεκόταν καλλίτερα μέσα σε ένα mix όμως (ανάλογα βέβαια και το ύφος της παραγωγής).

    Πιστεύω πως σε μια μίξη με το real thing και τις κατάλληλες ρυθμίσεις του (και των μικροφώνων) θα υπερτερούσε του vst.

     Τώρα βέβαια θα ξαναπώ ότι σχεδόν όλα είναι στα δάχτυλα (και του δεξιού...). Με ότι και να παίξει ο Σπύρος ακούγετε ωραία......  Εάν έκανα εγώ, ας πούμε, το ίδιο τεστ οι διαφορές θα ήταν φως φανάρι.....

  3. 8 λεπτά πριν, LK είπε

     ρε που πάμε.....

    Στα φλασάκια και στους σκληρούς.....  πήγαμε δηλαδή αλλά λέμε τώρα.

     Κάποτε είχα στο πορτ μπαγκάζ σιντιέρα*** (εξάρα) και τώρα με ένα στικάκι και ένα ραδιόφωνο (σκέτο..) του πενηντάρικου από αυτά τα ρηχά, έχω όλη την δισκοθήκη μου και βάλε...

     LK ποτέ μου δεν χώνεψα τα cds!

     

     Edit: ***άσε που τώρα δεν φοβάμαι τις λακούβες....

  4. 6 λεπτά πριν, Ali Barout είπε

     Γενικά πιστεύω ότι το template πρέπει να δουλεύεται αν αναζητείται συνοχή μεταξύ πολλών πρότζεκτ. Αν κάποιος φτιάχνει μια συλλογή τραγουδιών, ένα άλμπουμ, αν έχει ένα συγκεκριμένο σχήμα που ηχογραφεί. Τότε ναι, αφού υπάρχει κοινή αφετηρία, ναι.

     

    Για κάποιον σαν κι εμένα που γράφω ό,τι μου ρθει, δεν έχω νιώσει ακόμα την ανάγκη για χρήση ενός template. Αν έχω ένα τρακ πετυχημένο σε ένα πρότζεκτ που θέλω να το βάλω και σε ένα καινούργιο ως αφετηρία, κάνω import track από το παλιό πρότζεκτ στο καινούργιο. Αυτά από εμένα.

    +1000 

     Εάν σκέφτεσαι να κατέβεις, οι εκλογές πλησιάζουν...βιάσου!. Διάλεξε κόμμα και εγώ (συν 7-8 ακόμα ψήφοι) μαζί σου.

    • Χαχα 3
  5. 3 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

     Το σκεπτικό ήταν να διατηρήσω τον ήχο με μπολικη ατάκα, και όχι να τη "θαμπώσω" με χρήση overdrives. Με το katana boost ένα τον ήχο λίγο πιο "μυτερό" και με ευκρίνεια. Έπειτα, την ευκρίνεια αυτή την κράτησα στο επόμενο πετάλι, με το να έχω 70% dry ήχο (με τη χρηση του mix knob). To φαζ που χρησιμοποίησα είναι χειροποίητο και δεν νομίζω να είναι κλώνος καποιου γνωστού πεταλιού. Με τη ρύθμιση που το είχα, απλά μου πάχυνε το ήχο λίγο και μου τον έκανε πιο wooly. Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να επιτευχθεί με ένα mxr distortion+ ή και ένα bd2.

    58000_157113341001583_8288507_n.jpg

    • Χαχα 3
  6. Μόλις τώρα, Yannis Methenitis είπε

    Το κρεμ που έχει πάντως είναι το εργοστασιακό και σκέφτομαι να βάλω κρεμ knobs και ίσως σίγουρα κρεμ καπάκια μαγνητών. 

    Σοφή σκέψη....

    Τώρα βέβαια εάν προχωρήσεις σε αλλαγές πλαστικών, μπορείς να την κάνεις έτσι....

     

    Strat black.png

    • Like 1
  7. Ωραιότατα παιξίματα...

     Υπάρχουν διαφορές στον ήχο (προτιμώ το 1ο κλιπ με την Sg) αλλά όχι τόσο μεγάλες...Τελικά καλά λέει ο @Superfunk ότι ενισχυτές, μεγάφωνα, πεταλάκια (ή vst) κ.τ.λ φτιάχνουν τον ήχο. Εγώ εδώ θα προσθέσω και τα δάχτυλα.

     Γιώργο σου πάει ο καθαρός - bluesy ήχος....λίγο τα γρήγορα περάσματα σου ελάττωσε - εξαφάνισε 😊 και είσαι έτοιμος!

    • Like 1
    • Συμφωνώ 1
  8.  Γεννήθηκα το 1945 και μεγάλωσα σε περιβάλλον προσφυγικό.
    Οι γονείς μου ήρθαν από τον Πόντο και μέναμε σε έναν συνοικισμό Ποντίων στην Καλλιθέα.
    Ζούσαμε σε χαμόσπιτα.
    Σπάνια έβλεπες ασφαλτοστρωμένο δρόμο.
    Μόνο χώματα, λακούβες, πέτρες.
    Όταν ένας φίλος μου πήγε σε ωδείο να μάθει ακορντεόν, ζήλεψα και ζήτησα από τους γονείς μου να πάω κι εγώ.
     Είχαμε μια κιθάρα ξεχασμένη σε μια ντουλάπα κι έτσι επέλεξα την κιθάρα.
    Το 1969 διοργανώθηκε ένας διεθνής διαγωνισμός κλασσικής κιθάρας στο Μιλάνο.
    Ήμουν νέος και ήθελα να δοκιμάσω την κιθαριστική μου ικανότητα.
    Συμμετείχα και πήρα το πρώτο βραβείο.
     Με αυτό το βραβείο μου δόθηκαν δυνατότητες να διδάξω στη Μουσική Ακαδημία του Μιλάνου.
    Μένοντας στο Μιλάνο, είχα μια κιθαριστική σολιστική δράση δίνοντας ρεσιτάλ σε γειτονικές χώρες:
    Γερμανία, Γαλλία, Ελβετία, Σουηδία.
    Όμως είχα ''νεκρώσει'' την άλλη πλευρά του εαυτού μου, το τραγούδι.
    Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να γεννήσει.
    Να δημιουργήσει.
    Μου έλειπε η δημιουργία τραγουδιών.
    Επέστρεψα στην Ελλάδα το 1976 και συνέχισα τη δραστηριότητα
    μέσα από τις ηχογραφήσεις δίσκων, τις συναυλίες, τη διδασκαλία της κιθάρας.
    Η κιθάρα καθοδήγησε και καθόρισε τη ζωή μου.
    Χωρίς αυτή δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου.
    Μου πρόσφερε όλη αυτή την απόλαυση, σε μουσικό και βιωματικό επίπεδο.
     Η κιθάρα σού δίνει χώρο να αναπτύξεις τη σκέψη, τη φαντασία,
    τον όποιο λυρισμό έχεις μέσα σου, τα συναισθήματα.
     Πολλές φορές μου έρχεται στη μνήμη η πρώτη δική μου περίοδος του Νέου Κύματος,
    και θυμάμαι πάρα πολλά περιστατικά: τις μπουάτ όπου πήγαινα κι έπαιζα, τους ιδιοκτήτες των μπουάτ, τους διαλόγους που είχαμε, τις παρέες, τους συναδέλφους, κάποια συμβάντα με τον κόσμο.
    Όλα αυτά είναι πολύ ζωντανά μέσα μου.
    Δισκοιστορικά το Νέο Κύμα αποτελείται από Σπανό, Σαββόπουλο κι εμένα.
    Ο καθένας με τη σφραγίδα του.
    Την ίδια εποχή εμφανιζόμασταν. Ο Γιάννης Σπανός ήταν στην Παράγκα με την Καίτη Χωματά, τον Μιχάλη Βιολάρη και ο Διονύσης Σαββόπουλος έβγαινε μόνος του και τραγούδαγε.
     Εγώ στο Συμπόσιο των Ευγενών, του Γιώργου Μπουκουβάλα, ήμουν με τη Ντόρα Γιαννακοπούλου
    και τον Γιώργο Ζωγράφο.
     Τότε έγραψα το πρώτο μου τραγούδι, το Άκρη δεν έχει ο ουρανός, κι εκεί με ψάρεψε ο Πατσιφάς.
    Μην ξεχνάμε πως ο Αλέκος Πατσιφάς δημιούργησε μαζί με τον Νίκο Καρύδη
    και τον Μάριο Πλωρίτη τις εκδόσεις 'Ικαρος.
    Εκεί έβαλαν και τη δισκογραφική εταιρία Λύρα. Έψαχνε το υλικό του από τις αρχές
    του '60. Πού πήγε; Σε μπουάτ.
    Για να ψάξει αυτό που θεωρούσε πιο αξιοπρόσεκτο.
    Υπήρχαν τότε ο Θεοδωράκης, ο Χατζιδάκις, ο Ξαρχάκος, ο Μαρκόπουλος.
    Παράλληλα με αυτά τα μεγαθήρια, ο Πατσιφάς έφτιαξε το Νέο Κύμα.
     Είμαι ένας άνθρωπος που ενδιαφέρεται να βλέπει πώς κυλάει ο χρόνος, πώς εξελίσσεται.
    Αλλιώς τον αισθανόμουν στην εφηβεία, αλλιώς στη νεότητα, αλλιώς στην ενηλικίωση και αλλιώς
    στην τρίτη ηλικία που βρίσκομαι τώρα.
    Τότε είχα όλο το χρόνο μπροστά μου.
    Τώρα τον έχω πίσω μου.
    Σε λίγο γίνομαι 78 χρονών.
    Μπροστά άντε να έχω άλλα δέκα χρόνια.
    Δύσκολο, αλλά εν πάση περιπτώσει ας το ελπίσουμε.
    Νότης Μαυρουδής
    • Like 4
  9. 2 λεπτά πριν, cos_dr είπε

     Εξ άλλου άμα βγει πάλι αυτός που είναι τώρα 

    Αφτό ούται γεια πλάκα μιν το λαις....  Πρόταις μαίραις του χρώνου μοιν αρχήσουμαι στραβά..... νισάφι!

     

    1 λεπτό πριν, fusiongtr είπε

     

    Βάρδα μην σου ζητάει ....

     

    river.jpg?h=25c29414&itok=3CHYnfTN

     

     

    helix-yaucht-660.jpg?itok=4XC8Iqo3

     

     

    gun.jpg

    Τα γκομενάκια που είναι...

    • Χαχα 2
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου