Το θεμα ειναι στο τι θελει ο καθενας και στο τι μπορει να κανει απο μονος του. Εγω προσωπικα δεν γουσταρω τα ωδεια γιατι θελω να κανω αυτο που βγαινει απο μεσα μου, δεν θελω να κανω μουσικα αυτο που θελουν οι αλλοι. Ευτωχως υπαρχει το Internet και ετσι οτι πιστευω οτι πρεπει να μαθω το ψαχνω και το βρισκω μονος μου. Επισης επιδη εχω κανει ωδειο για 2 μηνες μου την εσπασαν παρα πολυ τα ατομα που ειδα μεσα, ολοι νομιζουν οτι γινονται καποιοι και αρχιζουν να μιλανε και καλα με ποιο επιστημονικη μουσικη ωρολογια. Το χειροτερο ειναι οι αναλυσεις των τραγουδιων και "πω ακου τι κιθαρα εδω" και "δες τι παιζει τωρα ο πουστης", δηλαδη με λιγα λογια πληρως αποβολη του συνεσθηματος και, οπως ειπε κι ενας φιλος ποιο πανω, ολοι γινονται εκτελεστες. Εκει ομως που σκοτωνω και ανθρωπο ειναι οταν γυρναει καποιος και αρχιζει και μιλαει περιφρονητικα για "απλες" μπαντες, πχ Placebo, Nirvana, Cure ktl, και πλεον τον γεμιζουν μονο τυποι σαν τον Dave Weckl, τον Miles Davis και τον Stanley Clark. Οχι πως εχω τιποτα με αυτους αλλα πλεον στα ωδεια διδασκετε μονο τεχνικη, ποζερια και καθολου αυτοσχεδιασμος και συνεσθημα. Υπαρχουν παντα και εξερεσεις ετσι...