John Goumis

ναι φαίνεται στην πρώτη και στην τρίτη λυχνία ξεκάθαρα η αντανάκλαση κάτω χαμηλά, αλλά στην πρώτη λυχνία πχ ψηλά και αυτό αντανάκλαση είναι?

Μάλλον θέλει αλλαγή γιατί το μωβ χρωμα φαίνεται να είναι πάνω σε components της λάμπας που μάλλον υποδηλώνει διαρροή. Αν το μωβ χρώμα δεν είναι πάνω στα components της λάμπας αλλά στην επιφανεια του γυαλιού της λάμπας σαν ''σύννεφο'' τότε αυτό λενε ότι είναι εν μέρει φυσιολογικό για 6L6s (και μια δικιά μου 6l6 το κάνει, αλλά είναι πάνω στα γυάλινα τοιχώματα της λάμπας, όχι το ίδιο το φως της λάμπας που εξακολουθεί να είναι σκούρο πορτοκαλί) Δεν μπορώ να καταλάβω κάτι μωβ χρώματα που βλέπω πάνω στο γυαλί των άλλων λαμπών αν είναι αντανακλαση της δεύτερης λυχνίας ή αν είναι αυτό το μωβ που περιγράφω όταν ηλεκτρόνια χτυπάνε το γυαλί. Εγώ στην θέση σου θα την άλλαζα

Ισχυει Δια του λόγου το αληθές ...

Να το επεκτείνω λίγο αυτό Όντως τα ποσά αυτά είναι τεράστια, όμως σε 40-50 χρόνια από σήμερα, θα γίνει μια αντίστοιχη δημοπρασία με έναν σημερινό 20χρονο που θα έχει γίνει διάσημος και θα αποφασίσει να βγάλει στο σφυρί το gear του για να πάρει ένα καλό εφάπαξ? Εγώ πιστεύω πως όχι, τουλάχιστον όχι με τέτοια ποσά. Μακάρι να βγω λάθος βέβαια. Αν ήμουν mega-star στα 80-70 μου τύπου McCartney, Richards, Dylan αλλά ακόμα και τύπου Zakk Wylde - Steve Harris θα έβγαζα και εγώ το gear μου για auction γιατί τώρα είναι η εποχή που θα πάρουν τρελή υπεραξία αυτά τα αντικείμενα.. μετά από χρόνια που τα εγγόνια μου θα είναι ηλικιωμένοι ίσως να μην εχουν καν αξία (αν δουλευαν ακόμα), επομένως μόνο τώρα είναι που μπορείς να βγάλεις εκατομμύρια πουλώντας ''αέρα'' και είναι χαζό να μην το εκμεταλλευτείς

I get your point. Αμα δεν παίζεις με μια ακριβή δίπλα να τις συγκρίνεις άμεσα, δεν υπάρχει κάτι που να φαίνεται ή να το νιώθεις ''λάθος'' Επιτέλους επιδιόρθωσα μια squier tele κορεάτικη δεκαετίας '90 που έχω απο ανταλλαγή αλλά ποτέ δεν ασχολήθηκα (την είχα καταχωνιασμένη κάπου έναν χρόνο). Οι μαγνήτες που φοράει έχουν διπλάσια αξία από το ίδιο το όργανο. Της επιδιορθώνω τα ηλεκτρικά, την σετάρω (γιατί ήταν πολύ δυσκολόπαικτη) και λέω ωπα, μια χαρά παίζει. Έπαιζα με αυτήν αυτές τις μέρες. Ξεχάστηκα. Πάω στο σαλόνι μια μέρα-δυο μέρες αργότερα που είναι στολισμένη μια american vintage και αρπάω αυτήν γιατί ήθελα κάτι να γρατζουνίσω το κατιτίς μου εκείνη την ώρα, και.. ωχ. Καμία σχέση ρε φίλε, μίλια μακρυά, χωρίς καν να την βάλω σε ενισχυτή εννοείται. Άλλη αίσθηση το έπιπλο... Όπως προείπα, το θέμα είναι να μην την συγκρίνεις με το real thing δίπλα. Αλλιώς προφανώς μια χαρά είναι και αυτές. Όσο για το αν είναι ακατόρθωτο να έχεις το real thing σε όλα, imho δεν είναι. Είναι μαραθώνιος, όχι κατοστάρι. Σιγά σιγά όλα γίνονται

Εν τω μεταξύ εξαιτίας του @LK και τα θέματα που ανοίγει για κιθάρες, έχει γεμίσει το ίντερνετ μου με ads για κιθάρες σαν αυτή την epiphone και τις Harley Benton. Ζητώ compensation για ψυχική οδύνη

δεν ειναι μονο το pickguard... το bolt on πες δεν φαινεται (από μπροστά). Είναι και οι μαγνήτες που ειναι single coils αντι p90 style και είναι και το χρώμα (tv special χωρις tv yellow χρωμα απλα δεν δέχομαι με εξαίρεση το olympic white της doublecut LP special που έχει η Joan Jett) με εκατό ευρώ παραπάνω θα έπαιρνα την HB, αυτή δεν μου κάθεται σαν lp special με τίποτε

Εμένα προσωπικά αυτή η κιθάρα δεν μου θυμίζει καθόλου την TV Special

είμαι πολυπολιτισμικός πλακα κάνω αλλά ναι, το ότι είμαι Έλληνας δεν σημαίνει ότι αφουγκράζομαι όλα τα ελληνικά ''trademarks'' (ή την καρικατουρικη εκδοχή αυτών, όπως την βλέπουμε πχ σε αμερικάνικες ταινίες όταν απεικονίζουν έναν ''Έλληνα'' ( ΩΠΑ!)). Δηλαδή τα σέβομαι αλλά δεν τα υιοθετώ. Η Ελλάδα σαν εικόνα για μένα είναι ένα νησάκι στο Αιγαίο με ένα ξωκλήσι... τώρα το αν θα ήθελα να πιάσω actual κουβέντα με τον παπά μέσα σε αυτό το ξωκλήσι είναι άλλο θέμα τον σεβομαι όμως. Tην κάθε Στανίση την σέβομαι αλλά μου είναι αδύνατον να την ακούσω λόγω των γούστων μου, όχι επειδή δεν είναι φοβερή τραγουδίστρια Και στο Νοιζ άλλωστε κατα 99% τι μαγνήτες θα βάλω στην ηλεκτρική μιλάμε.. όχι τι ψείρα θα βάλω στο μπουζούκι και αν τα ξύλα παίζουν ρόλο στον μπαγλαμά @Grey το θέμα είναι ότι το γενικό γούστο μας στην μουσική συχνά διαμορφώνεται από πολύ νεαρή ηλικια και έπειτα εξελίσσεται.. εγώ άκουγα ροκ και μέταλ σε πολύ μικρή ηλικία χωρίς καν να ξέρω τα απαραίτητα αγγλικά να καταλάβω τους στίχους. Με ένοιαζε μόνο η ''πώρωση'' στα 12 μου. Μετά που μεγάλωσα και όντως είχα φιλοσοφικά ζητήματα έτυχε όντως κάποιες μουσικές να θίγουν αυτά τα ζητήματα αλλά δεν μπορούσα να το ''πιάσω'' τοτε που ήμουν μικρός, με ενδιέφερε μόνο η (πωρωτική)μουσική και όχι οι στίχοι Οπότε ίσως να ''έτυχε''. Το ερώτημά σου για να απαντηθεί σωστά χρειάζεται έρευνα από ειδικό κέντρο που πολλές φορές προσπαθούν να συσχετίσουν τέτοια θέματα

Τότε μάλλον προτιμώ την δική τους λαϊκή μουσική, η οποία επηρέασε και την μουσική που ακούω παρα την δικιά μας Εκεί που δίνω ένα point σε σκεπτικό του @Grey είναι ότι όντως το στιχουργικό περιεχόμενο της ποπ μουσικής είτε μιλάμε για blues (γιατί να είμαι φτωχός) είτε για ποπ (δείτε τι μωρό έχω) είτε για σκυλάδικη-λαϊκή μουσική (με άφησε το ταίρι και θα πιω ενα μουκάλι ουίσκι) είτε ροκ (παμε να κάνουμε ουσίες και να περάσουμε καλά) κτλ είναι περιορισμένο εκτός των εξαιρέσεων και δύσκολα θα σε κάνουν να αναρωτηθείς για το αν βρίσκεσαι σε έναν βράχο σε έναν τεράστιο γαλαξία ανάμεσα σε άλλους δισεκατομμύρια γαλαξίες κτλ. Κάποιες μουσικές στιχουργικά ίσως ξύνουν τέτοια φιλοσοφικά ερωτήματα είτε σε επιφανειακό είτε σε μεγαλύτερο βαθμό Εγώ πάντως όταν θέλω να ακούσω μουσική επιφανειακά για να διασκεδάσω προτιμώ την ροκ-μεταλ εκδοχή χωρίς να θεωρώ ότι οι άλλες μουσικές υπολείπονται ποιοτικά ή όχι (δεν με ενδιαφέρει κιόλας, με ενδιαφέρει τι μου αρέσει και τι όχι)

Δεν θεωρώ την μουσική που ακούω πιο ποιοτική από τις άλλες αλλά μάλλον ναι, παίζει ρόλο στον χαρακτήρα μου αλλά όχι στην ποιότητά του, θα αφαιρούσα την λέξη ''ποιότητας'' από τον τίτλο. Σίγουρα παίζει ρόλο στον τρόπο που ντύνομαι (όταν δεν δουλεύω), στον τρόπο ζωής και στον κοινωνικό μου περίγυρο κτλ Τώρα σχετικά με τα ''σκυλάδικα'' της συζήτησης δεν απορώ αν κάποιος μπορεί να ακούσει και Albert King και Slayer, αλλά απορώ πως κάποιος μπορεί να ακούει Albert King και Στανίση (στα σοβαρά) και μπράβο του αμα μπορεί απλά η εμπειρία μου μεχρι στιγμής μου λέει ότι κάτι τέτοιο είναι σπάνιο. Και δεν το λέω υποτιμητικά για την κάθε Στανίση, δεν θεωρώ τους Slayer ή τους Rammones κτλ πιο ''ποιοτικούς'' από αυτήν σε καμία περίπτωση, απλά λόγω συγκεκριμένων μουσικών γούστων δεν μπορώ να ακούσω τέτοια μουσική με τίποτε.

Επειδή έχω παραγγείλει ακριβώς την ίδια κιθάρα (με τους EMG μαγνήτες) Β-Stock (όχι για να γλυτώσω λεφτά αλλα γιατί τα άλλα διαθέσιμο χρώματα δεν μου άρεσαν καθόλου) σου προτείνω ανεπιφύλακτα να ΜΗΝ το κάνεις. Harley Benton + Β stock = το όργανο έχει θέμα. Καταρχάς οι συσκευασίες των οργάνων επιπεδου HB δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Επομένως όσο πιο πολλές φορές ταξιδέψει τόσο πιο πολλά σημάδια. Εμένα μου ήρθε με σπασμένη κούτα και σπασμένο pick up ring αλλά το χειρότερο ήταν τα τάστα, που ήταν άθλια (unplayable) και δεν ξέρω αν έγιναν επειδή ''ξίστηκαν'' οι χορδές πάνω τους κατα την διάρκεια μεταφοράς (είτε της δικιάς μου είτε όταν πήγαινε στον πρώτο ιδιοκτήτη). Γρατζουνιές-σημάδια χρήσης υπήρχαν αλλά δεν με απασχολούσαν γιατί το finish ήταν έτσι κι αλλιώς satin και οπως με τα τάστα, δεν ήξερα αν έγινε κατα την πρώτη ή την δεύτερη μεταφορά (προφανώς κάποια έγιναν στον πρώτο που την παρήγγειλε, και για αυτό την έστειλε πίσω και σε μενα ήρθε ακόμα χειρότερη με σπασμένο pick up ring κτλ και γι αυτό σε αποτρέπω να πάρεις HB b-stock)

Mου άρεσε ο ήχος και το παίξιμο. Τονικά νομίζω δεν ''πατάς'' σωστά σε κάποια (ελάχιστα) σημεία του backing track που αυτό δεν είναι απαραίτητα ''λάθος'' αν το κάνεις από ''άποψη'' απλά μου ακούστηκαν λίγο off

Θα ταιριαζουν ωραία με τον Gibson Falcon αυτοί οι μαγνήτες Βασικά το λέει και ο τίτλος των μαγνητών, "COLLECTOR'S edition" Η εταιρεία έχει μεγαλο heritage και προφανώς εκμεταλλεύεται το όνομα της για να πουλησει κάποια προϊόντα υπερκοστολογημενα-συλλεκτικα γιατί μπορει.

σύμφωνοι, και εγώ παίζω από 50's μέχρι metal με τον παλιό μου Bassman, αλλά με πετάλια.. συμφωνώ αλλά ενισχυτή με powerscaling για να σέρνεις σε λάιβ μπορείς να βρεις σε πολλές άλλες λύσεις και ίσως με πιο χρήσιμα features και EQ, και πολύ πιο φθηνά. Ναι σύμφωνοι υπάρχουν και οι Vox, Fender κτλ σε backline αλλά στο τέλος της μέρας αν θέλω vintage φάση ενισχυτή ας πάω σε Vox ΑC30 που έχει γραφτεί και η μισή ροκ με αυτόν παρά με τον Falcon που ''έχασε τα χαρτιά η Gibson αλλά τώρα τα βρήκε και τον ξανάβγαλε'' καταρχάς δεν είναι marketfail, ίσα ίσα που έγραψα ότι η τιμή είναι σωστή καθώς και η κίνηση να βγάλουν τέτοιου τύπου ενισχυτή Η Gibson όντως κρατάει το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς με 34% και ακολουθεί η Fender με 30% (για κιθάρες μόνο)

Η τιμή τους είναι νορμάλ γι'αυτό που είναι, δηλαδή 60's σχεδίασης ενισχυτές που απευθύνονται κατά 90% σε συλλέκτες (και είναι γνωστό ότι μεγάλο μέρος του κοινού της Gibson είναι συλλέκτες και ορθώς η Gibson αμα είναι να βγάλει ενισχυτή έπρεπε να βγάλει κάτι τέτοιο και όχι τα ανταγωνιστεί τους μοντέρνους) παρά σε μουσικούς που κάνουν λάιβ... τι μπορεί ένας μουσικός να παίζει λάιβ* με εναν ενισχυτή 60's φιλοσοφίας? Με τα μισά λεφτά μπορεί να πάρει ενισχυτή-ελβετικό σουγιά. Δεν είναι τυχαίο και το μάρκετινγκ πίσω από τον ενισχυτή. Σαλονάτο, με χαμηλό φωτισμό αλά Rick Beato στούντιο, πολύ κλασσική συνταγή για να ''πουλήσεις'' το προϊόν σου σε συλλέκτη. Όλοι οι ενισχυτές ή όργανα vintage φιλοσοφίας αυτό το ντεκόρ έχουν από πίσω. *λάιβ μπορείς να παίξεις με ό,τι ενισχυτή να 'ναι αν έχεις πετάλια, εφέ κτλ απλά εννοώ ότι τα features του για τον μέσο μουσικό είναι αχρείαστα

Θα συμφωνήσω με τους προηγούμενους ότι ο ήχος με το bad monkey είναι πιο γεμάτος αλλά το άλλο κόβει πιο καλά

Επανέρχομαι με ένα update. Είχα αυτές τις επιλογες -να πάρω ένα φθηνό passive attenuator (bugera, harley benton) να πειραματιστώ -να πάρω ένα πιο ακριβό πχ το Palmer PDI-06 -να πάρω ένα μεταχειρισμένο SPL reducer στις αγγελίες - να πάρω ένα παρόμοιου τύπου μεταχειρισμένο από το reverb πάνω κάτω στα ίδια χρήματα (weber, thd Hotplate, ultimate attenuator, Dr z) -να πάρω ένα SPL reducer ή Tube amp doctor silencer (ξεφεύγοντας στο μπάτζετ) επέλεξα την τρίτη περίπτωση, έφτασε σήμερα. Είχα χαμηλές προσδοκίες γιατί έριξα πολύ διάβασμα σε φορουμς για το αν αξίζει ένας ''master volume'' ενισχυτής όπως ο DSL να έχει attenuator, ''το γκάζι στον συγκεκριμένο ενισχυτή είναι στο pre-amp gain'' κτλ κτλ Καταρχάς μου έκανε εντύπωση πόσο χαμηλώνει η ένταση στο δωμάτιο με -3db (και ακόμα περισσότερο με -5db) . Νόμιζα ότι θα χρησιμοποιούσα κυρίως το ''γραμμικό'' knob και όχι τον 3 ή 5db επιλογέα. Κατα δεύτερον, το attenuator αυτό όντως λειτουργεί άψογα. Διάβασα πολλά reviews χρηστών (thomann, reverb κ.α.) και όντως συμφωνώ μαζί τους ότι κάνει αυτό που λέει, δεν αλλοιώνει τον ήχο. Θα το αγόραζα full price αν το έχανα ή μου το έκλεβαν? NAI. Δεν ξέρω αν είναι υπερκοστολογημένο (αυτό είναι το κυρίως κράξιμο που τρώει στα φόρουμς) αλλά αφού λειτουργεί, δεν με νοιάζει. Θα μου έκανε ένα φθηνότερο την ίδια δουλειά? Δεν ξέρω γιατί δεν έχω εμπειρία από attenuators, αλλά τώρα που το έχω δοκιμάσει, γιατί να το ρισκάρω? Τέλος, μου έκανε δουλειά για τον ενισχυτή που ήθελα? Απολύτως. Αυτό δεν είναι confirmation bias, είναι 100% αντικειμενικό. Το ultra κανάλι αυτού του ενισχυτή, ΔΕΝ κάνει για σπίτι. Πολύ αδύναμο και με fizzy high end, ειδικά αν αφήσεις ένα γεμάτο ακκόρντο να ακουστεί, ή αν παίξεις μετά το 12ο τάστο. Θυμάμαι στα λάιβ το είχα στο volume 3 αλλά τελικά το sweetspot του είναι ακόμα πιο μετά (στην μέση περίπου). Είναι τόσο προφανές το πόσο πιο σφιχτό είναι το γκάζι attenuated από το να έχεις το master volume στο 2 που ακόμα και η γυναίκα συμφώνησε (χωρίς να ξέρει ποιος ήχος είναι με το master και ποιος με το spl). Οι τελικές ΠΑΙΖΟΥΝ ρόλο και δεν είναι μόνο preamp gain στο συγκεκριμένο κανάλι. Tέλος, μετά την δοκιμή με τον Μάρσαλ, το δοκίμασα στον 1969 drip edge Bassman που έχω. Κράνκαρα το volume και έβαλα το attenuator στο -5db Μάι γκόντ! (στο 10 είχε πολύ fuzz ο ήχος και ειδικά οι μπάσες χορδές παραμορφωναν πολύ και τον χαμήλωσα λίγο, ενώ έκλεισα τελείως τα μπάσα). Δεν περίμενα ότι είχε τόσο drive αν τον ανοίξεις... με ένα tubescreamer τύπου παίζεις late 70's metal άνετα! Αυτά εν ολίγοις.. θα ακολουθήσουν και άλλες εντυπώσεις με άλλους ενισχυτές κτλ

Το ΝΟΙΖ καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι πέρα από τα threads που θα κάνουμε τον χαβαλέ μας και θα θαφτούν εν καιρώ κάτω από το ιντερνετικό ''μελάνι'', λειτουργεί και ως ''ψαχτήρι''.... Βασικά έτσι το χρησιμοποιώ εγώ κυρίως... βλέπω κάτι που μου γυαλίζει από gear, κάνω ''αναζήτηση'' στο φόρουμ πάνω δεξιά και διαβάζω threads που αφορούν στο θέμα (και όταν βλέπω άστοχες ή ανούσιες τυχόν παρεμβάσεις μου σε αυτά τα παλιά threads, μου ρίχνω και μια μούτζα...). Και εάν τα θέματα δεν με καλύπτουν ανοίγω νέο thread. Το να υπάρχει υπερβολικός χαβαλές σε αυτά τα παλιά threads δυσχεραίνει την ομαλή ανάγνωση και αφομοίωση χρήσιμης πληροφορίας. Νομίζω ότι οι νέοι κανονισμοί συμβάλλουν σε αυτή την κατεύθυνση.. όχι να γίνουμε στρατιωτάκια και να απωλέσουμε το προσωπικό μας στυλ γραφής αλλά να κάνουμε το φόρουμ πιο εύχρηστο και χρήσιμο για όλους και τώρα και μελλοντικά. ΄Όχι επειδή το επιβάλλει κάποιος mod, αλλά επειδή εμείς ως χρήστες νοιαζόμαστε. Υ.Γ. Τα παραπάνω δεν αποτελούν μομφή για κανένα μέλος (όπως πχ το μέλος που έχει ο τίτλος του thread, ο οποίος έχει συμβάλλει με πολλές γνώσεις - είπαμε, διαβάζω παλιά threads και το βλέπω), απλά ήθελα να δώσω και την διάσταση του χρήστη που χρησιμοποιώ το site ως ''ψαχτήρι''

Πιο plug n play από ενισχυτή με πετάλια δεν υπάρχει. Μια φορά τα στήνεις τα πετάλια. Άσε που αν δεν θες να πατάς κουμπάκια στον modelling amp για να αλλάζεις ήχο, λογικά θα έχει κάποιο foot switch οπότε πάλι κάτι θα πατάς (που θα πρέπει να προγραμματίσεις πρώτα)

Η τεχνική είναι μέσο και όχι αυτοσκοπός. Ανάλογα με το τι είδος παίζεις, το θέμα είναι να έχεις καλό control πάνω στο (όποιο) όργανο και να παίζεις αβίαστα αυτό που πρέπει να παίξεις. ΟΚ καμιά φορά μπορεί να δοκιμάσω να βγάλω κάτι πιο απαιτητικό από αυτά που συνήθως παίζω, αλλά το κάνω πιο πολύ από περιέργεια ή διαστροφή (''ποια είναι τα όριά μου?'' ή ''πως παίζεται άραγε αυτό το πράγμα'') αλλά δεν θα μου χρησιμεύσει κάπου άμεσα. Αυτοπεποίθηση για μένα έχει τρια στάδια -να μπορώ να παίξω κάτι όπως είναι γραμμένο στον δίσκο, και να μπορώ να το παίξω και 10-20% πιο γρήγορα για λόγους ''ασφάλειας'' -να μπορώ να παίξω το ίδιο πράγμα όρθιος, με την κιθάρα εκεί που συνήθως την έχω -να μπορώ να παίξω το ίδιο πράγμα όρθιος, με την κιθάρα εκεί που συνήθως την έχω αλλά να μην χρειάζεται να είμαι 100% συγκενρτωμένος... να μπορώ να κάνω καμιά πόζα πχ και το τέταρτο και τελευταίο στάδιο να μπορώ να παίξω το ίδιο πράγμα λάιβ

Νο προμπλεμ, απλά είπα να συμβάλω με την δική μου προσωπική εμπειρία μιας και ο,τι ανέφερα (οκ, εκτός από ένα ) όντως μου συνέβη (κιθαρα ποτέ, αλλά να ξεχάσω ζώνη, να μου σκιστεί ζώνη, να μου μείνει ο ενισχυτής, να χαλάσει καλώδιο επειδή στραβοπατησα πάνω του, να εκτοξευτεί το toggle switch ενός πεταλιου κτλ)και ίσως κάποια μέλη τους φανεί χρήσιμο.

Άτομα που ζούσαν το '83, ζούνε και σήμερα.. απλά εξαρτάται μέχρι που φτάνει το ηλικιακό range σου

Πιο πιθανό είναι να την πατήσεις από αλλά πράγματα και όχι από την κιθάρα. Καλό είναι να έχουμε σε ένα backpack τα εξής: Χορδές Έξτρα καλώδια κάθε τύπου Ένα back up μικρό ενισχυτακι είτε κάποιο DI αν πάθει κάτι ο ενισχυτής Ένα πεταλακι (αν χαλάσει την ώρα του λάιβ το Chorus ή το wah δεν θα πεθάνεις κιόλας, αλλά αν ο βασικός σου ήχος είναι πχ ένα overdrive καλό είναι να έχεις ένα έξτρα) Μικρόφωνο έξτρα Προφυλακτικά 9v μπαταρια Ζώνη κιθάρας Μονωτική ταινία και μικρά εργαλεία Και φυσικά άλλα χρήσιμα πράγματα, πανί, fast fret, έξτρα κουρδιστήρι κτλ