sotiroubas

Μή βάλεις το pickguard την χωρατειά, κάντην superstrat.

Φανταστική διασκευή του I Will Survive (Gloria Gaynor). https://www.youtube.com/watch?v=iRFVHMHnbKA

Στο αρχικό μου πόστ έγραψα ότι μου έρχονταν αναφορές για τον Καβάκο και συγκεκριμένα αυτό με τα masterclass αρκετά συχνά στο facebook.Το λέω με παράπονο γιατί παρατήρησα ότι υπήρχαν παρά πολλά likes και το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών ήταν από ξένους κι όχι από Έλληνες. Φαίνεται λοιπόν πως δεν υπάρχει το απαραίτητο ενδιαφέρον από την χώρα μας καθώς και η απαιτούμενη υποστήριξη, που προσωπικά εγώ το αποδίδω στην έλειψη παιδείας για την κλασσική μουσική.

Το κορυφαίο βραβείο της Δανίας Leonnie Soning Music Prize 2017 απονεμήθηκε στον Λεωνίδα Καβάκο τον βιολισταρά λέμε καθώς και 80.000 γιούρος. Το βραβείο χρονολογείται από το 1959 και ο πρώτος που το τσάκωσε ήταν ο Igor Stravinsky ακολουθούν οι Yehudi menuhin, Isaac Stern, Gidon Kremer, Anne-Sophie Mutter. Εκείνο το μάθημα-σεμινάριο για βιολί (master class) στην Ακαδημία Αθηνών το 2016 ήταν όλα τα λεφτά κάθε μέρα το έβλεπα στο Facebook, μου έβγαινε παντού. Είχε και αφιέρωμα η Ερτ με τον Λάμπη Ταγματάρχη αυτός ο τελευταίος βρίσκεται παντού.... Άντε ας κοκορευτούμε λίγο. Ο Λεωνίδας Καβάκος μας βγάζει ασπροπρόσωπους συγχαρητήρια λοιπόν. https://www.youtube.com/watch?v=WvM2Rq4HUn8 Είμαι άσχετος από κλασσική μουσική και δεν είμαι φανατικός οπαδός, εντάξει μου αρέσουν κάποια χαρακτηριστικά θέματα. Στην περίπτωση του όμως του Felix Mendelssohn έχω φάει κόλλημα.

Τον ξέρω τον Daniele Gottardo είναι πάρα πολύ καλός έχει παίξει και με τον Greg Howe, εδώ βέβαια του ξέφυγαν μερικά πράγματα αλλά δεν πειράζει, στέκομαι στο ότι απέδωσε το κομμάτι του GG με εναν δικό του τρόπο δραματικό... προσωπικό και αυτό είναι που μετράει, επίσης έχω ακούσει και κάποιες δικές του συνθέσεις(λίγες) που μπορώ να πω ότι δεν με ενθουσίασαν, αλλά δεξιοτεχνικά είναι άριστος. Έχει μέλλον όμως γιατί είναι νέος, αν και εφόσον ρίξει το βάρος στην σύνθεση.

Αντ'αυτού δοκίμασε να παίξεις κάποιο δικό σου θέμα, που να έχει μέσα φράσεις του G.Govan(αν είναι μιά από τις επιρροές σου) που μάλλον είναι, να ακούσουμε πως θα πάει, θαχει πιό ενδιαφέρον και θαναι και πιό χρήσιμο για σένα. Πχ ένα τέμπο(backing track) που να έχεις αρκετό χώρο για να πειραματιστείς η ότι θέλεις εσύ τέλος πάντων.

Αρκετά καλή η προσπάθεια σου, πρόσθεσε ζωντάνια( βάρα το δεξί με νεύρο), προσοχή στα bends+vibrato(ακρίβεια), δύναμη, και καθάρισε λίγο την πένα... (Alternate picking) να βγαίνει καθαρά η φρασεολογία(πήγες πολύ καλά εκεί), να μην βγαίνει ας πούμε ξεψυχισμένη η όλη φάση. Δεδομένου ότι δεν είναι εύκολο κομμάτι αντίθετα απαιτητικό, μπράβο και συνέχισε. Υ.Γ Ο Guthrie Govan απαιτεί ''νεύρο'' όχι όμως νευρικό παίξιμο αυτά :)

Addictive!! το Addicted to you, συγχαρητήρια για την συνεργασία κύριοι.

Το χειρότερο ξύπνημα που έκανα, αφού ο καφές έβγαλε ότι πικρίλα μπορούσε να βγάλει... Πολύ κρίμα ο θάνατος του Allan Holdsworth. Από τους σπουδαιότερους κυριολεκτικά μουσικούς-κιθαρίστες. Έχαιρε μεγάλης αναγνώρισης και απεριόριστου σεβασμού κυρίως από τους πιό διάσημους και αναγνωρισμένους καλλιτέχνες ανά τον κόσμο. Αξεπέραστος. Δεν βρίσκω λόγια, ας αναπαυτεί.

Η επιτομή του Rock n' Roll σίγησε.

Αριστουργηματικά τεμάχια αμφότερα!θα μπορούσαν να είναι η μουσική για το Resident Evil η εν πάσει περιπτώσει για θρίλερ ταινίες η οτιδήποτε άλλο με ατμοσφαιρική αγωνία κλπ. Σημασία έχει η αίσθηση αλλά και η μουσικότητα-άποψη που έχεις και με τα πλήκτρα. Ευχάριστη αλλαγή με κάτι που δεν έχει κιθάρα. Γουστάρω μπράβο ρε Ντερβίση ;)

Μόλις τους πείς fusionakis καθάρισες την μπουγάδα ;D

Αλλά δεν θα πάς :P

Ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα είναι αυτό δλδ το πως να ανεβοκατεβαίνεις κλίμακες(modes) με οριζόντιο, κάθετο, η και διαγώνιo τρόπο από διαφορετικές θέσεις. Είναι σημαντική η χαρτογράφηση του μπράτσου-ταστιέρας αφ'ενός μεν για να μην χάνεσαι αφ'ετέρου δε για να βρίσκεις εύκολα τα καινούργια μονοπάτια που προκύπτουν σε νέες ιδέες και συνθέσεις.Αυτό τουλάχιστον προσωπικά με βοηθάει πολύ. Επίσης δώστε βάση στις διαφορετικές βαθμίδες των κλιμάκων που προκύπτουν από εναλλακτικές θέσεις της ταστιέρας. Φαντάζομαι ότι κάποιοι καταλαβαίνουν ότι αυτό δεν έχει να κάνει με την γρηγοράδα αλλά με τον προσανατολισμό την τονικότητα(αλλαγές) και την διαφορά του ήχου σε κάθε νότα-χορδή, έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ.Επίσης την χρήση των δαχτύλων και των ανάλογων χτυπημάτων ανά χορδή κλπ. Δεν είναι πολύ δύσκολο, εαν αντιληφθείς το κόλπο μετά γίνεται παιχνίδι και μάλιστα ωραίο ;)<

Οι ίδιοι οι 2 κιθαρίστες με τις διαφορετικές επιρροές και ακούσματα, έχουν συναίσθηση ότι αυτά που παίζουν δεν ταιριάζουν καθόλου με το συγκεκριμένο είδος soul/funk και το επηρεάζουν αρνητικά, κατά την δική σου εκτίμηση? το έχετε συζητήσει? ποιά είναι η άποψη τους? αν συμφωνούν γιατί δεν επιλέγουν ένα άλλο σχήμα που ο καθένας να παίξει αυτά που τον εκφράζουν. Θα ήταν προτιμότερο να βρείς αυτούς πού έχουν πόρωση και γνώση με το συγκεκριμένο είδος, άρα λοιπόν έκαστος στο είδος του, που μάλλον φαίνεται ότι θα σας γλύτωνε από δυσάρεστες εμπειρίες.

Επιθετικά ωραίο και λυρικό σφυροκόπημα!, σαφώς βελτιωμένοι(από πρίν), μετά από το ενδιάμεσο μικρό πληκτρόσολο έρχεται.... η στιγμή να εξαπολύσεις ένα απόκοσμο η κοσμικό βρωμόσολο(εγώ αυτό θακανα) ;D για να είναι αντάξιο του σφυροκοπήματος. Μετά από το 06:10 έχω την εντύπωση ότι κουράζει η συνέχεια, μη με παίρνετε στα σοβαρά όμως,ξέρω ότι αυτό το είδος τραβάει σε διάρκεια. Σκοτεινό και creepy το clip μ'άρεσε γιατί ταιριάζει. Μπράβο και συνεχίστε :)

Μελωδικότατο και καλόγουστο θέμα μπράβο.

Πάντως το μπράτσο σήμα κατατεθέν της Erni Ball Music Man είναι κάτι σαν τυφλοσούρτης είναι σχεδόν παντού το ίδιο με κάποιες παραλλαγές, ποιότητες, radious κλπ. Οι jp13, jp15, jp16 όπως τις βλέπουμε στο link μου αρέσουν αλλά με κάποιες διαφοροποιήσεις. Επίσης αν ήθελα να φτιάξω μία σούπερ μοντέρνα superstrat custom, ένα από τα σχήματα-body που θα διάλεγα θα ήταν αυτό του Albert Lee αφαιρώντας όμως ακαριαία το άσχημο pickguard που χαλάει όλη την κιθάρα.Κι αυτό για να σπάσει λίγο η παραδοσιακή στρογγυλάδα της fender.Ένα διπλό πίσω, μονό, και μονό-διπλό(μαγνήτη) στον λαιμό, η άλλη παραλλαγή κλπ.

Και μιά σύγκριση της φθηνής Sterling cutclass με την ακριβή.

Η μπαταρία που έχει από πίσω κόβει όλο τον θόρυβο(hum), εαν τελειώσει τι γίνεται αρχίζει το γκζζζ δεν κατάλαβα, κάπου λέει ότι χάνεις κάτι από τον κανονικό ήχο των μαγνητών λόγω του ''κυκλώματος'' αυτού. Παρ'αυτά μ'άρεσε η κυρία με τα λευκά(ας έλειπε και το pickguard), σε άλλα χρώματα δεν λέει. 1500 ντόλαρς. Γιά σπέκς εδώ: https://www.music-man.com/instruments/guitars/cutlass

Καλορίζικη. :) Αν παίζεις αρκετά στο βρώμικο κανάλι(soft, heavy lead) σε επίπεδο μελέτης(ώρες λέμε) η live, με τον θόρυβο από τους μαγνήτες(μονοπηνιακοί) πως τα πάς, εννοώ αντέχεις τον θόρυβο(πως το παλεύεις), η έχεις σκοπό να αλλάξεις κάτι στούς μαγνήτες? Μπορεί όταν ανοίγεις το volume και αρχίζεις να παίζεις να μην δίνεις σημασία στον θόρυβο, αλλά για μένα είναι αρκετά ενοχλητικός ας πούμε στο βάλε-βγάλε καλώδια, πετάλια κλπ.

Άλλος ένας μουσικός-μπασίστας που μας άφησε πρόσφατα. :'( Elliott Dean Rubinson is known in the music industry as "the boss who rocks." He's the CEO and owner of Dean Guitars, ddrum and Luna Guitars. He's also a world-class bassist who has toured with Michael Schenker, Michael Angelo Batio and Uli Jon Roth. Εδώ τον βλέπουμε με τον Vinnie Moore σε ένα καταπληκτικό live με πολύ καθαρή λήψη και κοντινά πλάνα αλλλά και ήχο αρκετά καλό. Ειδικά όταν φαίνονται και τα πεταλάκια κάτω βγάζω γούστα.Το μόνο άσχημο είναι ο ήχος του Hi Hat η ότι είναι τέλος πάντων.

Ήθελα να μάθω αν οι ίδιοι οι μέτοχοι είναι επαγγελματίες μουσικοί, καλλιτέχνες, του χώρου δλδ, και αν αληθεύει ότι αμοίβονταν με τα παραπάνω αναγραφόμενα ποσά, και σίγουρα πολλοί θα θέλουν να μάθουν αν αποδειχτεί τελικά, ότι είναι σε βάρος των μουσικών.

Ποιοί είναι άραγε οι μέτοχοι της ΑΕΠΙ οέο?

Ε ρε γλέντια η ΑΕΠΙ, από σύμπτωση κι εγώ αυτό διάβαζα στο διαδίκτυο, φρίκη.