fusiongtr

Βαλτός είσαι? :D Πεταλιέρα Boss ME-70 - Πετάλια - Εφέ Φυσικά δεν έχω σχέση με τον πωλητή.

Τι ωραίο κομμάτι, τι υπέροχη μελωδία!

Το makeup είχε νίτρο ή πόλυ? ;D

Γι' αυτό τις θέλει έτσι τις κιθάρες του βρε Σπύρο. Για να ταιριάζουν με την φάτσα του. ;D

Δεν φαντάζεσαι τι μνήμες ξυπνάς. Αυλώνα, "μαύρος", έχω γυρίσει απ' την μονάδα στην Μυτιλήνη, και μετράω δύο μήνες να απολυθώ (ήταν Ιούλιος και έπαιρνα την "ροζαλία" Σεπτέμβρη). Ήμουν στην στρατολογία, "υπεύθυνος" (δεξί χέρι του υπολοχαγού της στρατολογίας) ειδικά για κατατάξεις (απίστευτα τριήμερα) και απολύσεις. Όταν κάποιος απολυόταν, μας άφηνε το λουκάνικο με όλα τα ρούχα μέσα, και όταν ήταν Ι-5, τα ρούχα ήταν απείραχτα. Τα τσιμπούσαμε κι εμείς για να μην πλένουμε συχνά τα δικά μας. Απόγευμα Ιουλίου, κάθομαι στα σκαλιά των εστιατορίων και κοιτάζω το ήλιο να δύει αργά, μασουλώντας ένα ροδάκινο. Ξαφνικά ακούω δίπλα μου μια φωνή. "Και τι σειρά είσαι φιλαράκι?" Γυρνάω και βλέπω έναν πιτσιρικά με λερωμένα και τριμμένα ρούχα παραλλαγής να με κοιτάει μάλλον προκλητικά. "Πολύ παλιός" του λέω χαλαρά συνεχίζοντας να κοιτάω τον ουρανό. "Έλα ρε, σοβαρά? Δηλαδή? Είσαι δύο μήνες εδώ? Με καινούργια ρούχα?" μου λέει και αρχίζει να γελάει κοροϊδευτικά έτοιμος να αρχίσει τις "διαταγές". Χαμογελώντας αχνά και αδιάφορα, του είπα "Θα σου πω μόνο ότι αυτό που με βλέπεις να κάνω τώρα, το έχω κάνει εκατοντάδες φορές". Και έχοντας τελειώσει το ροδάκινο πέταξα το κουκούτσι με δύναμη πίσω μου κοιτάζοντας ακόμα τον ήλιο. Το κουκούτσι, κατά διαολική σύμπτωση, πήγε κι έπεσε μέσα σ' ένα βαρέλι για σκουπίδια, καμιά δεκαπενταριά μέτρα μακριά. Γύρισα και τον κοίταξα. Είχε "ασπρίσει". "Συγγνώμη ρε φιλαράκι, σε πέρασα για νέο" μου είπε και .... την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια. Συγγνώμη που σας κούρασα παιδιά, αλλά καμιά φορά οι ρουφιάνες οι θύμησες ...

Όχι ρε συ όταν πίνω νερό!!!! Πνίγηκα.

Είχε μείνει και μια χρονιά στην ίδια τάξη η Diane. Κάπου έλεγε μάλιστα ότι κάποιος Nick την βοηθούσε στα μαθήματα.

Ρε συ εμένα μου αρέσει πολύ (από μπροστά τουλάχιστον). :)

Δώσε φωτό στον λαό! :)

;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D >:D >:D >:D >:D >:D Της στραβής ..... τα ελατήρια της φταίγανε.

Oh dad! :) :-*

Τεράστια δουλειά σε όγκο και ψάξιμο. Θα σύστηνα να μπεις σε ιστοσελίδες από ιστορικά brands που βρίσκονται στο προσκήνιο πολλά χρόνια και αποτελούν ένα κομμάτι της ιστορίας της κιθάρας, όπως Gibson, Fender, Martin, National, κλπ. Έχουν αρκετές πληροφορίες για είδη και ιστορικά μοντέλα καθώς αποτέλεσαν τους "πρωτοπόρους" σε κάποια είδη κιθάρας. Από εκεί και πέρα ψάχνεις για Selmer-Maccaferri (δεν έχει ιστοσελίδα αλλά μπορείς να γουγλάρεις την μάρκα, καθώς και Manouche guitars, gypsy jazz guitars), classical (nylon string acoustic) guitars, flamengo guitars, cigar box guitars, resonator guitars, midi guitars, contemporary guitars, καθώς και history of guitar making, κλπ. Αν μου έρθει και τίποτα άλλο θα το γράψω. Για μαζεμένα όλα αυτά όμως ... δύσκολο. Και ξεκίνησα αφήνοντας έξω την αρχή (αυτό που είπε ο Τέρυ). Καλή επιτυχία, και αν φτιάξεις την ιστοσελίδα, ρίξε εδώ μέσα κανένα link. Μπορεί να σε βοηθήσουμε να την πλουτίσεις περισσότερο. Γράψε και Marathon guitars. :P ;D Just kidding.

εμένα που τους φέρθηκα σα να 'τανε αδέρφια με βάλανε και πλήρωσα διπλάσιο τον ΕΝΦΙΑ ;D ;D ;D

Τα καλύτερα κατά την γνώμη μου.

Ρε συ Βοσκέ, τι στο καλό, εκεί που τα σαλάγαγες, ήσουνα με laptop και cubase? ;D ;D Κατά τα άλλα .... καλώς ήρθες στο μαντρί μας. :)

Αυτό είναι πρόσκληση ρε φίλε. 8)

Ένα σωρό παιχνίδια που προσφέρουν και μουσική εκπαίδευση εκτός από διασκέδαση. Καείτε στο ear training. 8) https://trainer.thetamusic.com/

Ευτυχώς την γλίτωσα! :D

Δεν ξέρω αν είναι low quality, αλλά η Lady Άντζυ, έχει λιώσει στα μαθήματα χορού. Τώρα μάλιστα μπορεί να κάνει και τρία βήματα στην σειρά χωρίς να πέσει κάτω. Αυτή είναι η δική σου ερμηνεία. ;D ;D

Τεράστια. Ξέρεις τι είναι να πίνεις το ποτάκι σου χαλαρός και να μην χρειάζεται να σηκώνεσαι κάθε τόσο, να αλλάζεις πλευρά? Άσε δηλαδή που αν δεν σου αρέσει ένα κομμάτι, πρέπει να κουνάς βελόνες, κλπ. Μόνο που το σκέφτομαι κουράζομαι.

Μιλάς για αυτό? για αυτό? ή για αυτό με την μανιβέλα?

Μπασίστας δεν είμαι αλλά ... ... αν ισχύει αυτό δεν θα έβγαζαν τις χορδές έτσι, που να "νεκρώνεται" το λεπτό τους μέρος (ότι είναι πίσω από την γέφυρα είναι "νεκρό"). Νομίζω ότι πρέπει να ακουμπάει στην γέφυρα, ακριβώς στο σημείο που αρχίζει να χοντραίνει η χορδή, έτσι ώστε να πάλλεται μεν διαφορετικά από μια "κανονική" χορδή, αλλά να μην δημιουργεί τέτοια overtones.

Μετά το διάλειμμα, συνεχίζουμε από εκεί που σταματήσαμε.

Εγώ θα μείνω εδώ και θα ρωτήσω. Τι ουίσκυ? Έχει την σημασία του.