fusiongtr

Φώτη, "grey loneliness of the shadows". Πραγματικά υπέροχες φωτογραφίες.

Ρε υπάρχει γυναίκα που αν σε δει με την Αντζολίνα να μην στην πέσει? Μου...παγίδα είναι. :)

Ξεκίνα άμεσα. Το 'χεις άνθρωπέ μου. Που ξέρεις? Μπορεί να σε ανακαλύψει και κανένας από αυτούς του Χόλιγουντ, και να γράψεις μουσική για την επόμενη ταινία της Αντζελίνας. Τώρα που χώρισε κι είναι μόνη, θα θέλει και παρέα. Είσαι?

Όλα κι όλα. Τα μονιτοράκια θα τα πάρει ο Πανώριος που είναι και OP.

Βρε cos διάβασες τον διαγωνισμό? Soundtrack θέλουν βρεεεεεεεε. Στο στοιχείο σου θα είσαι βρεεεεεεε. Θα τους φας όλους βρεεεεεε. Όρμα βρεεεεεε. Κι αν δεν τα θέλεις τα μονιτοράκια, τα παίρνω εγώ βρεεεεεε.

Τώρα αν σου πω ότι με πήγε (με πολύ φαντασία βέβαια) σε zawinul, τι θα πεις? Άντε ρε Βασίλη, γράφε κι ανέβαζε να γουστάρουμε. :)

Πάρε το τέλος και βάλτο στην αρχή μετά την εισαγωγή. Μετά από αυτό, αφαίρεσε το θέμα που παίζει η lead κιθάρα (τα άλλα άστα όπως είναι), και βάλε φωνή για να φτιάξεις κουπλέ. Βρες ένα ωραίο ρεφραινάκι και χώστο στο καπάκι. Μετά ξανά κουπλέ. Κλείσε με τα σολίδια που μαμάνε.

Πούλα τους και πάρε άλλους που να ξέρεις ποιός είναι ποιός. ;D ;D ;D

Το Peavey? :o :o :o Η πρώτη μου κιθάρα (που την έχω ακόμα) είναι μια Peavey T-15 (καμιά 35αριά χρόνια πριν την αγόρασα). ::) Έρωτας! Είναι short scale και φοράει 11άρες flat. Δεν πήρα τότε το T-40, γιατί είχε λιγότερες χορδές. ;D ;D ;D ;D

;D ;D ;D ;D ;D

Δηλαδή όταν σπάσει η χορδή την αλλάζεις? :o :o Εγώ κάνω αυτό... 8)

Από τους καλύτερους neck ήχους που έχω ακούσει (και όχι μόνο σε Tele). Στο 1:50. https://www.youtube.com/watch?v=LTVgUnmETOc

Εγώ πάντως τα έχω ξέκωλλα. ;D

Superfunk, εσύ? ;D ;D Μα τέτοια ταύτιση στις απόψεις? :)

Αν κρίνω από το μαλλί, πρέπει να περάσαν χρόνια .... ;D ;D ;D

Κάποιες μάλιστα, είναι τόσο μεγάλες, που βγαίνουν έξω από το ρούχο όταν το φοράς. Αν τις κόψεις πολύ προσεκτικά, δεν μένει ούτε λέπι.

Δεν είναι πιο πρίμος. Έχει απλά περισσότερο σκάσιμο και ήχο πιο ... "γυαλί" σε σύγκριση με το rosewood που είναι πιο "ζεστό". Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί οι custom είναι πιο ελαφριές. Εγώ τις θεωρώ πιο βαριές. Τώρα φίλε omnio, δεν θεωρώ τις custom πιο all around όργανο. Απλά είναι one level up στην εταιρία σχετικά με τις standard (κατά παράδοση λόγω προσοχής σ' αυτές τις λεπτομέρειες που ανέφερες). Τώρα σε σχέση με τις χρονιές στις standard, μέχρι ένα σημείο υπήρχαν ελάχιστες διαφορές ίσα για να δικαολογήσουν την νέα φουρνιά της χρονιάς. Από ένα σημείο και μετά χάθηκε τελείως η μπάλα σχετικά με τα μοντέλα και τα specs. Με την έλευση της traditional, δεν ήξερες ποιά είναι chambered και ποιά όχι, τι μαγνήτες φοράει (και γιατί) κάθε μοντέλο, τι προφίλ έχει το μπράτσο τους, κλπ. Μπορώ πχ να σου πω ότι οι standard από το 2002 μέχρι το 2006, είναι ισάξιες με τις custom σαν όργανα (εξαιρουμένων των διαφορών μοντέλων στα στάνταρ specs, diamond, headstock binding, κλπ). Είχαν δε και το 50s ή 60s neck, πράγμα που διευκόλυνε στην επιλογή τους τον αγοραστή, και τους burstbuckers pro, που τους θεωρώ καλύτερους από τους 490-498 που φορούσε η custom. Μετά άρχισαν οι τρύπες, τα asymetrical neck, οι traditional (με παραπλήσιες προδιαγραφές), τα πεπιεσμένα χαρτόνια στις ταστιέρες, κλπ. Κάποτε στις les paul υπήρχαν οι studio, οι special, οι classic, οι standard, και οι custom. Όλα μοντέλα με γνωστές διαφορές μεταξύ τους. Μετά ... το χάος. Πάντως τα όργανα της gibson με "μεγαλύτερη προσωπικότητα" θεωρώ ότι είναι οι sg. Όλα αυτά είναι φυσικά προσωπικές απόψεις.

Ευχαριστώ ταπεινά, δεν κοροϊδεύω. :-* Αυτό είναι που μετράει. ;)

Είναι Gary Ray King. ;D ;D

Είναι που βαριότανε να τα κάνει, γι' αυτό άργησε. ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Και κάποια εκπαίδευσή της καμιά φορά .....

Τι γελάτε όλοι βρε για την κριτική στο περιοδικό? Δεν μου πάει δηλαδή το "μουσικοκριτικός"? ;D ;D Έχω δύο σιγουράκια. Η πόντια (που θα δείχνει το πακέτο και στις φίλες της - "κοίτα μωρή, ο Φώτης μου") και η ...νία (που θα σε στέλνει να της πάρεις τσιγάρα αλλά .... "χωρίς την φάτσα σου πάλι, έτσι?"). ;D ;D ;D Πώς γίνεται ρε Φώτη αν "γράφατε μαζί" να του στείλεις εσύ το κομμάτι και να .... σε προλάβει? ;D ;D ;D Λες να γράφει από τώρα φωνητικά για το επόμενο που θα του στείλεις? ;D ;D ;D

A new idiom arises, with this collaboration of Fotis and the so called gvour. You can call this idiom prog - blues. Full of riffs and hot guitar solos, ready to surprise you with unexpected vibe changes, and with a soulful voice getting out of the singer's heart. Looking forward to their next collaboration, since these two guys established something unique, transforming traditional rooted music into a fresh new music style, coming out of their own musical personalities. Highly recommended. NOIZ MAGAZINE

Τώρα τι δουλειά έχει ο Τσίπρας με τα πακέτα από τσιγάρα .....

Έχει διάστημα καθαρής τέταρτης (προσπάθησε να βρεις τι αρμονίες παράγονται από την πεντατονική) και αυξημένης, και πριν τον Βάγκνερ βρίσκονται "αναφορές" σε ανάλογες συνηχήσεις και στους Bach, Mozart, Beethoven, κλπ.