spy

Φιλαράκι μήπως έχεις ένα ευρώ; Έκλεισαν τη Βίλα και έχω ξεμείνει, καταλαβαίνεις...

ναρκοτικάκηδεσ

Αν είναι να κρίνουμε τους ανθρώπους σύμφωνα με το ποιους μπορούν εν δυνάμει να εξυπηρετήσουν, οδηγούμαστε σε ολισθηρά μονοπάτια... Το σχόλιό μου είχε να κάνει με το πώς αντιδρούν κάποιοι Έλληνες όταν επισκέπτονται καταλήψεις σε πόλεις του εξωτερικού, όχι με τις καταλήψεις αυτές καθαυτές για τις οποίες αδιαφορώ. Ακριβώς, είναι φυτώρια βλακείας (όπως άπειροι άλλοι χώροι στην Ελλάδα), τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερo. Τι μας πειράζει, τόσο ευαίσθητοι είμαστε, δεν έχουμε κάτι σημαντικότερο να ασχοληθούμε; Γενικότερα, αυτό που ήθελα να πω με αυτό που έγραψα είναι ότι η κρίση δεν χρειάζεται να μας πάει όλους (τους μη ακραίους και τους "λογικούς" εννοώ) προς την κατεύθυνση του Tea Party.

Είναι πάρα πολύ εύκολο να κράζουμε διάφορες ομάδες ατόμων που πιστεύουν σε ανεδαφικές θεωρίες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αν το κάνουμε απλά επειδή μένουμε έκπληκτοι με τα πιστεύω τους, μπορούμε να εξετάσουμε το φαινόμενο πιο σφαιρικά, δηλ. να ξεφύγουμε από τους "συνήθεις υπόπτους" αναρχικούς και κομμουνιστές και να πιάσουμε εθνικιστές, ρατσιστές, μιλιταριστές, συνωμοσιολόγους, θρησκόληπτους, εμμονικούς και γενικότερα όσους διακατέχονται από ιδεοληψίες ή ιεραρχούν τις αξίες τους με καταφανώς λανθασμένο τρόπο. Αν γενικεύσουμε και λίγο τα κριτήρια, η λίστα θα συμπεριλάβει τους περισσότερους από εμάς. Στο τέλος θα κράζουμε τον εαυτό μας. Θα έλεγα ότι είναι προτιμότερο να αφήσουμε όλους αυτούς στην ησυχία τους, όσο δεν πειράζουν κανέναν και όσο η επιρροή τους στην κοινωνία είναι πολύ περιορισμένη. Νομίζω ότι οι δύο παραπάνω προϋποθέσεις μάλλον ισχύουν για την πλειοψηφία των "αναρχικών" (για ποιους δεν ισχύουν, το αφήνω σαν άσκηση για τον αναγνώστη). Live and let live.

Η πλάκα είναι η εξής. Γνωρίζω κάποια άτομα, τα οποία (τον καιρό της ευημερίας που όλοι πηγαίναμε 3-4 ταξίδια το χρόνο στο εξωτερικό) ταξίδευαν στο Άμστερνταμ, στη Βαρκελώνη, στην Κοπεγχάγη και στο ΒΕΡΟΛΙΝΟ, επισκέπτονταν αυτοδιαχειριζόμενους χώρους με περίπου το ίδιο status με τους δικούς μας (αναξιοποίητα κτίρια του δημοσίου, ομάδες με εναλλακτικό lifestyle κλπ.) και μας ζάλιζαν με το πόσο φοβερά πέρασαν εκεί, με τα φτηνά ποτά, με τα γκρουπάκια που έπαιζαν, με τον κόσμο που γνώρισαν, και τα σχετικά. Οι ίδιοι τύποι τώρα όταν μιλούν για τους αντίστοιχους χώρους στην Ελλάδα (από τους οποίους δεν έχουν περάσει ούτε απ' έξω) ξυνίζουν τη μούρη τους και μιλούν για τα τσογλάνια που αυθαιρετούν, διαμαρτύρονται εκ μέρους των γειτόνων που "ενοχλούνται", λένε ότι οι καταληψίες είναι πάνω-κάτω ίδιοι με τους νεοναζί, βάζουν στο παιχνίδι τις καταλήψεις πανεπιστημίων, και γενικότερα συντάσσονται με όλη την προπαγάνδα που γίνεται χρησιμοποιώντας αυτές τις ομάδες.

Ξέχασα να προσθέσω ότι η αστυνομία βρήκε κι ένα σφυρί. Μην μου πεις ότι το είχαν για να καρφώνουν πρόκες... Ε ρε Μιχαλολιάκος που τους χρειάζεται... ::) ::) ::)

Κύριοι, τώρα με τον Δένδια θα στρώσουν τα πράγματα. Το πρώτο καίριο πλήγμα ήταν η σύλληψη του Γέροντα Παστίτσιου. Ακολούθησε η εκκένωση του άντρου της τρομοκρατίας στη Βίλα Αμαλία και η κατάσχεση των μπουκαλιών. Επιτέλους, ένας σοβαρός υπουργός Δημοσίας Τάξεως!

Ο ρόλος του Gordon Gekko θα σου ταίριαζε περισσότερο... :D

Ποιός Αμυράς; Αυτός που είναι στο πάνελ του Στέφανου Χίου στο "Μακελειό" μαζί με τον Δαραβίγκα, τον Γούδη και 2-3 γραφικούς ακόμα; Πολύ επικίνδυνος, τρέμω κάθε φορά που τον βλέπω...

Για το '12 δεν τίθεται θέμα, συμφωνώ απόλυτα (νομίζω τα είχαμε συζητήσει και από κοντά αυτά τα πράγματα 3 μήνες πριν τις εκλογές). Όντως επρόκειτο για επικίνδυνο σενάριο (και πιστεύω ότι οι πρώτοι που θα τρομοκρατούνταν αν κέρδιζε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν τα ίδια τα στελέχη του...).

Χαρίλαε, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι όλη αυτή η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ με τις μαοϊκές, λενινιστικές, αναρχικές, αντιευρωπαϊκές κλπ. συνιστώσες είναι σε κάποιο βαθμό παραπειστική. Η αλήθεια είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ανήκουν στον ΣΥΝ (που προέρχεται από τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου) ενώ πολλές από τις ακραίες συνιστώσες δεν έχουν καν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Επιπλέον, ακόμα και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζουν πια ότι η εικόνα ενός πολυσυλλεκτικού σχηματισμού δεν ταιριάζει σε ένα κόμμα που φιλοδοξεί να κυβερνήσει και έχουν κάνει βήματα προς την δημιουργία ενός ενιαίου χώρου που δεν θα μοιάζει με παιδική χαρά. Με βάση τα παραπάνω, ας μου επιτραπεί να θεωρώ τον ΣΥΡΙΖΑ τόσο επικίνδυνο όσο θεωρούσα τον Συνασπισμό της δεκαετίας του '90, δηλαδή όσο επικίνδυνη θεωρώ την γάτα της θείας μου. :) Πιστεύω ότι ο φόβος που έχει απλωθεί σε μεγάλη μερίδα του κόσμου είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα προπαγάνδας. Είναι η κλασική προπαγάνδα των δεξιών που επικαλούνταν την κομμουνιστική απειλή για ψύλλου πήδημα, που παρουσίαζαν τον Αντρέα σαν τροτσκιστή και σαν εγκέφαλο της 17Ν, που εφεύρισκαν ανύπαρκτους κινδύνους για τα εθνικά ζητήματα κλπ. Αυτή την στρατηγική την θεωρώ εξίσου ανέντιμη και αποπροσανατολιστική με τους προεκλογικούς τακτικισμούς του ΣΥΡΙΖΑ το '12. Και σίγουρα θα το θεωρούσα υποτιμητικό για την νοημοσύνη μου να παρασυρθώ από τις επινοήσεις μιας ομάδας που αποτελείται από ακροδεξιά στοιχεία, ιδεοληπτικούς και ημιπαράφρονες, δηλ. του επικοινωνιακού επιτελείου του Σαμαρά. Από την άλλη, υπάρχουν κάποια πιο ρεαλιστικά ερωτήματα που πρέπει να τεθούν, όπως τα παρακάτω: 1. Πώς θα διαχειριστεί την τρομακτική ασυνέπεια μεταξύ των ανεδαφικών προεκλογικών εξαγγελιών και της πραγματικότητας (δηλ. των μνημονίων που θα υπογράψει); Οι τωρινοί έχουν εφεύρει έναν ανύπαρκτο εχθρό (τον ΣΥΡΙΖΑ) για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, αυτοί τι θα βρουν με δεδομένο ότι οι αντίπαλοι θα έχουν ήδη κυβερνήσει; 2. Με δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αγγίξει το εγχώριο κεφάλαιο (το πολύ να μειωθεί η επιρροή π.χ. του Βαρδή και να αυξηθεί αυτή π.χ. των Αγγελόπουλων), πρέπει να βρεθούν κάποια χρήματα για να υλοποιηθεί ένα μίνιμουμ εξαγγελιών, π.χ. μια υποτυπώδης ενίσχυση των πολύ χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων. Ο μόνος τρόπος που μπορώ να σκεφτώ είναι η βαριά φορολόγηση της "μεσαίας τάξης" (ο ορισμός της είναι ελαστικός και θα εξαρτηθεί από το ποσό που πρέπει να συγκεντρωθεί). Έλα όμως που η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ ανήκουν ακριβώς σ' αυτή τη "μεσαία τάξη"... 3. Πώς θα μπορέσει μια τέτοια κυβέρνηση να ασκήσει καταστολή (θα χρειαστεί!) με μια αστυνομία που είναι πλέον πλήρως διαβρωμένη από την ακροδεξιά; 4. Πώς θα δημιουργηθούν δίαυλοι επικοινωνίας με τους Ευρωπαίους εταίρους από αυτούς που μέχρι χτες μιλούσαν για τοκογλύφους και για μερκελιστές; Προσπαθώντας να απαντήσω σε τέτοια ερωτήματα, το μόνο συμπέρασμα που μπορώ να βγάλω είναι ότι μια τέτοια κυβέρνηση μάλλον δεν θα αντέξει πολύ. Αλλά (επαναλαμβάνω), ίσως μια περίοδος διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι απαραίτητη για να διαλυθούν οι διάφοροι μύθοι ένθεν κακείθεν.

Φρίκη, Φόβος, TROMOS ;D

Μου είναι αδύνατο να φανταστώ ότι αν μια τέτοια κρίση ξεσπούσε κάπου αλλού θα γινόταν σοβαρή συζήτηση περί κομμουνισμού, εθνικοποιήσεων κλπ. Όταν ένα σύστημα διακυβέρνησης έχει εφαρμοστεί σε πάνω από 40 κράτη και έχει αποτύχει σε όλα, θα έπρεπε να είναι προφανές ότι η αποτυχία του δεν οφείλεται σε κακή εφαρμογή της θεωρίας ή σε εξωτερικούς παράγοντες, αλλά σε εγγενή προβλήματα της ίδιας της θεωρίας. Σίγουρα ο κομμουνισμός είναι σε πολλούς (π.χ. σε εμένα) λιγότερο απεχθής από τον εθνικοσοσιαλισμό και τον φασισμό (αν μη τι άλλο, θεωρητικά δεν στοχοποιεί ανθρώπους βάσει της προέλευσής τους), αλλά μέχρι εκεί. Θα ήταν καλύτερο να τον αφήσουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, που λέει και ο Alexis. :D That said, η αποτυχία του κομμουνισμού δεν παρέχει καμία (μα καμία) δικαιολογία σ' αυτούς που την χρησιμοποιούν έντεχνα για να απαξιώσουν συλλήβδην όλη την αριστερά, όσο απαρχαιωμένα (ΚΚΕ), ψευδεπίγραφα (ΣΥΡΙΖΑ) και ανεπαρκή (ΔΗΜΑΡ) και να είναι τα κόμματα που την εκφράζουν σήμερα. Αφενός, υπάρχουν ήδη πολλά πεδία αντιπαράθεσης που είναι προνομιακά για το "μνημονιακό" μπλοκ (π.χ. διγλωσσία της αριστεράς, απειρία στην διακυβέρνηση, περιορισμένη επαφή με τον ευρωπαϊκό χώρο). Αφετέρου, είναι πολύ "φτηνό" να χαρακτηρίζει κανείς ολόκληρο χώρο χρησιμοποιώντας τις πιο ακραίες εκφάνσεις του. Συγκεκριμένα, όσον αφορά τον Laughαζάνη, το απόσπασμα που παραθέτει ο Χαρίλαος είναι απόλυτα συνεπές με τις τοποθετήσεις του ανδρός όσα χρόνια τον θυμάμαι. Απ' ό,τι ξέρω, οι τοποθετήσεις αυτές δεν εκφράζουν την κεντρική γραμμή του κόμματός του, ούτε είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στην (πασοκογενή) εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε, όσο εξωφρενικά και να είναι αυτά που γράφει, δεν χρειάζεται να τους δίνεται ιδιαίτερο βάρος. Όπως δεν πρέπει να θεωρεί κανείς την ΝΔ χουντικό ή εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα επειδή κάποια στελέχη της (και σύμβουλοι του πρωθυπουργού, παρακαλώ) επιδίδονται συχνά σε εθνικιστικά και ρατσιστικά παραληρήματα τα οποία θα ζήλευε και ο Κασιδιάρης. Με άλλα λόγια, όσο πιθανό είναι η ΝΔ να επιβάλει στρατιωτικό νόμο και να ανοίξει τα ξερονήσια, τόσο πιθανό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να χρησιμοποιήσει την διγλωσσία του ως τέχνασμα για να επιβάλει κομμουνισμό. Ψυχραιμία.

Το ελληνικό φαγητό του άρεσε ή είχε εθιστεί στα πελμένια με σμετάνα; :D

Ζήτημα συνεργασίας και των τριών αυτών δεν τίθεται. Επίσης, η πιθανότητα συγκυβέρνησης ΑΝΕΛ και ΧΑ είναι βάσει των ποσοστών (ευτυχώς) απομακρυσμένη. Άρα αυτό που παίζει είναι μια συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, η οποία θα ήταν η πιο αστεία κυβέρνηση στην ιστορία αυτού του γελοίου κράτους. Ίσως θα μας άξιζε να το ζήσουμε αυτό, έτσι για την εμπειρία. ;D Όμως, παρά τις ανοησίες που ακούγονται, δεν θεωρώ απίθανο το ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ (σε περίπτωση που προηγηθεί σε εκλογές) να κάνει γαργάρα όλες τις αντιμνημονιακές εξαγγελίες και να πάει σε "επαναδιαπραγμάτευση-απαγκίστρωση" μαζί με τον κυρ Φώτη (και ίσως ακόμα και με το ΠΑΣΟΚ με άλλη ηγεσία). Το έχουμε ξαναδεί το έργο. Εκεί δυστυχώς θα αργήσουμε να φτάσουμε. Πιστεύω ότι το "σύστημα" είναι πολύ πιο σάπιο από τα πρόσωπα, οπότε όποιος προκριθεί μέσα από τις υπάρχουσες διαδικασίες θα έχει ήδη εξαναγκαστεί να συμβιβαστεί με όλες τις καταστάσεις που μας κρατούν πίσω. Επιπλέον, οι ιδεολογίες στις οποίες αναφέρεσαι έχουν μάλλον απαξιωθεί στη συνείδηση του "κοσμάκη" μέσω γελοίων απλουστεύσεων (σοσιαλιστές/κεντρώοι=κλέφτες, φιλελεύθεροι=εκμεταλλευτές, μεταρρυθμιστές=προδότες). Άρα προβλέπω μια μακρά περίοδο με άφθονο εθνολαϊκισμό, αριστερές ιδεολογικές πομφόλυγες και μεμονωμένες γραφικές περιπτώσεις (τύπου Τζήμερου) μέχρι να κατασταλάξει κάπου το πράγμα. Ελπίζω να κάνω λάθος.

Ασφαλώς και δεν υπάρχει λογικός άνθρωπος που να διαφωνεί με τα παραπάνω. Ίσως αν είχαμε πληθυσμό 500.000 κάτι να γινόταν. Αλλά είμαστε 11.000.000. Από την άλλη, τίθεται τεράστιο ζήτημα ηθικής τάξης. Όταν φορολογείς την μεσαία τάξη (whatever) κατ' αυτόν τον τρόπο, δεν γίνεται να αφήνεις την εγχώρια ελίτ (ο θεός να την κάνει) να απολαμβάνει όλα τα προνόμια της προ του '09 εποχής, αν όχι περισσότερα. Αλλά ξέχασα, ο ένας θα πάρει τις σημαίες και θα φύγει, ο άλλος θα βάλει τον Πρετεντέρη και την Τρέμη να σε ξεσκίζουν καθημερινά μέχρι να πέσει η κυβέρνηση, ο άλλος θα χρηματοδοτεί και θα πατρονάρει την Χρυσή Αυγή για να στα κάνει όλα μπάχαλο (pun intended), ο άλλος θα σου βγάλει άπλυτα στη φόρα κλπ. Κατά τη γνώμη μου, όσοι εκφράζουν τη διαμαρτυρία τους αυστηρά μέσα σ' αυτό το πλαίσιο έχουν απόλυτο δίκιο.

Δεν θα μπορούσες να το θέσεις καλύτερα.

Όντως η γκρίνια είναι τεράστιο πρόβλημα, αλλά ας δούμε το θέμα λίγο πιο σφαιρικά. Από τη μία έχουμε τους διάφορους "ευαίσθητους", οι οποίοι από εκεί που δεν έδιναν δεκάρα για τον διπλανό τους ξαφνικά νοιάζονται για κάθε τι δυσάρεστο που συμβαίνει σε κάθε γωνιά της χώρας. Κόβουν ένα επίδομα κάποιων αργόμισθων του δημοσίου; Μισθοί Βουλγαρίας, εκμετάλλευση του εργάτη. Αυτοκτονεί κάποιος συνταξιούχος που έπαιρνε 2000€/μήνα λόγω ψυχολογικών προβλημάτων που εντάθηκαν με την κρίση; Έγκλημα, δεν αυτοκτόνησε, τον σκότωσε η τρόικα. Συλλαμβάνεται κάποιος για φοροδιαφυγή; Αίσχος, συλλαμβάνουν τον μικρομεσαίο αλλά τους Βαρδινογιάννηδες δεν τους αγγίζει κανείς. Κλείνει μια επιχείρηση που εξαρχής δεν είχε λόγο ύπαρξης; Τρομερό, καταστρέφουν τις ζωές μας, κλέβουν τα όνειρά μας. Ακούν κάποιον άλλον να διαμαρτύρεται; Όχι φίλε, δεν νοιάζεσαι αρκετά, εγώ νοιάζομαι περισσότερο απ' όλους σας. Από την άλλη έχουμε αυτούς που για κάποιο λόγο (π.χ. μεγάλη οικογενειακή περιουσία, ενασχόληση με δραστηριότητες που ανθούν σε περιόδους κρίσης) δεν έχουν επηρεαστεί ιδιαίτερα από αυτό που συμβαίνει και παριστάνουν τις Μαρίες Αντουανέτες κουνώντας το δάχτυλο στους υπόλοιπους. Χάνει κάποιος μεγάλο μέρος της περιουσίας του λόγω των φόρων; Ας πρόσεχε (ακολουθεί αναφορά σε μυρμήγκια και τζιτζίκια). Μένει άνεργος κάποιος με πολλά προσόντα; Ας μην σπούδαζε τις μαλακίες που σπούδασε, εδώ είναι Ελλάδα φίλος. Αυξάνονται οι άστεγοι; Σιγά, η Αγγλία και οι ΗΠΑ είχαν πάντα άστεγους, πώς κάνετε έτσι; Ανθεί ο ρατσισμός και η βία; Ναι, αλλά οι καταλήψεις που κάνουν οι αριστεροί είναι ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα. Σκάει κάποιο σκάνδαλο με μίζες και καταθέσεις στο εξωτερικό; Αυτά πάντα συνέβαιναν μεγάλε, αλλά οι διαφυγόντες φόροι από τα τυροπιτάδικα που δεν κόβουν απόδειξη επιβαρύνουν περισσότερο το δημόσιο. Ακούν δικαιολογημένες διαμαρτυρίες από ανθρώπους που παίρνουν μισθούς πείνας; Mon Dieu, η πλέμπα δεν καταλαβαίνει ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητες της χώρας. Πραγματικά τραγελαφική κατάσταση.

Καλησπέρα μετά από καιρό. Παρότι το πιθανότερο είναι να απόσχω από τις επόμενες εκλογές (όποτε και αν γίνουν), θα επιθυμούσα να εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ για τους παρακάτω λόγους: 1. Θέμα εξόδου από το ευρώ δεν τίθεται, ή μάλλον δεν θα εξαρτηθεί από το ποιος θα βρίσκεται στην κυβέρνηση. Ακόμα και αν εκλεγόταν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με 80%, το πιθανότερο είναι ότι θα έκανε τα ίδια που κάνει ο Χριστόφιας στην Κύπρο. 2. Θέμα δημοσιονομικής εκτροπής και νέου κύκλου ασυδοσίας επίσης δεν τίθεται. Η εποχή του Αντρέα, του Σημίτη και του χοντρού πέρασε ανεπιστρεπτί και δεν υπάρχει μία. 3. Ένα κόμμα που συγκέντρωσε όλη του την εκλογική δύναμη με όπλο τον καταγγελτικό λόγο και την (εκ του ασφαλούς) ηθική ανωτερότητα θα κληθεί να πάρει αποφάσεις υπό ιδιαίτερα δυσχερείς συνθήκες. Μετά από λίγο καιρό, θα σταματήσουν να μας κουράζουν με τις ανοησίες που εκστομίζουν τώρα. 4. Οι διάφοροι οικονομολόγοι που παίζουν σκληρό πόκερ με την τρόικα από τις σελίδες του protagon και του left θα κληθούν να αποδείξουν έμπρακτα τις ικανότητές τους. Κατά πάσα πιθανότητα, μπροστά στον Schaueble θα πάνε πάσο ακόμα και αν κρατούν φλος. 5. Θέμα ποιότητας πολιτικού προσωπικού δεν υπάρχει. Οι Λυκουρέντζοι, οι Παναγιωτόπουλοι και η Όλγα θα αντικατασταθούν από τους Στρατούληδες, τους Μητρόπουλους και τη Ρένα Δούρου. No big deal. 6. Βλέποντας π.χ. τα βιντεάκια με τα "Ζάππεια", και ο πιο αδαής καταλαβαίνει ότι οι προεκλογικές εξαγγελίες αξίζουν λιγότερο από ένα ρολό χαρτί υγείας και δεν χρειάζεται να ληφθούν υπόψη σοβαρά. Επιπλέον, όπως ο αντιμνημονιακός Σαμαράς προσγειώθηκε απότομα μετά από κάποια ραντεβού με μεγαλοπαράγοντες της χώρας στα τέλη του 2011, έτσι θα προσγειωθεί και ο Τσίπρας (αν δεν έχει προσγειωθεί ήδη). 7. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η εμμονή στον κρατισμό και η αντίδραση σε κάθε είδους μεταρρύθμιση που χαρακτηρίζουν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν επαρκείς λόγοι για να το απορρίψω ολοκληρωτικά. Αλλά (oh, wait) και οι τωρινοί κάνουν τα ίδια (πουλώντας κατά τα άλλα ευρωπαϊσμό και φιλελευθερισμό στους αφελείς), οπότε ποιο είναι το πρόβλημα; 8. Δεν κρύβω ότι η βλαχιά, ο ψευτοτσαμπουκάς, ο εθνικισμός της πλάκας και τα φλερτ με νεοναζί και χουνταίους (εγγενή χαρακτηριστικά της ελληνικής "κεντροδεξιάς") ήδη με έχουν κουράσει. Δώστε Ζίζεκ και Ρόζα Λούξεμπουργκ στο λαό. 9. Σε εσωτερικά θέματα στα οποία υπάρχει δυνατότητα χάραξης πολιτικής χωρίς να απαιτείται έγκριση από τη Merkel, η τωρινή κυβέρνηση αποτυγχάνει οικτρά και δρα σαν να έχει απόλυτη ασυδοσία. 10. Σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (θέλω να ελπίζω ότι) δεν θα συμμετέχει ο Βενιζέλος. 11. Για να γίνει ο Superfunk ένα με το πληκτρολόγιο και να σπάσει όλα τα ρεκόρ posts/ώρα. ;D Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μια περίοδος διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ θα αποδομήσει πολλούς μύθους που συντηρούνται και από τις δύο πλευρές και θα δείξει σε όλους ποιες είναι οι πραγματικές επιλογές για την χώρα. Και στην χειρότερη περίπτωση θα έχουμε πάνω-κάτω μία από τα ίδια.

Νομίζω ότι δεν πρέπει να ψάξεις για albums που έχουν μόνο μπαλάντες, γιατί είναι σχετικά λίγα (υπάρχουν ωστόσο αρκετές καλές συλλογές). Καλύτερα να ψάξεις για ωραίες εκτελέσεις από μπαλάντες στη jazz δισκογραφία. Προς το παρόν, πάρε μερικές κλασικές κομματάρες (σε παρένθεση οι αγαπημένες μου εκτελέσεις): Once Upon a Summertime (Chet Baker) 'Round Midnight (Miles Davis, George Russell) Self-Portrait in Three Colors (Charles Mingus) Theme for Ernie (John Coltrane) Lament (JJ Johnson) You Don't Know What Love Is (Sonny Rollins) My Funny Valentine (Miles Davis, McCoy Tyner, Sonny Stitt) Idle Moments (Grant Green) Lonnie's Lament (John Coltrane, Kenny Garrett) Skylark (Art Blakey) Old Folks (Miles Davis) Always Say Goodbye (Charlie Haden) Park Avenue Petite (Art Farmer, Blue Mitchell) I'm a Fool to Want You (Dexter Gordon) Lonely Woman (Horace Silver) Cristo Redentor (Donald Byrd) Utviklinssang (Carla Bley) Aυτά έχω πρόχειρα από μια λίστα με bookmarks. Τα αντίστοιχα albums μπορείς να τα βρεiς εύκολα π.χ. από το Allmusic. Αν σου ανοίξει η όρεξη και για ματζόρε μπαλάντες, εδώ είμαστε. ;)

Ακούστε και αυτές... Sonny Stitt - My Funny Valentine McCoy Tyner Quintet at Newport Jazz Festival - My Funny Valentine

Τι βρωμόχερο είναι αυτό! ;D