Stratocaster boy

Είναι τόσο απλό πετάλι που προσαρμόζεται σε όλους ενισχυτές πολύ καλά από blues κ alternative εως metalοκαταστάσεις (ανάλογα και τον ενισχυτή) και δεν αλλοιώνει καθόλου τον ήχο κάτι σαν overdrive boost!Μάλλον με βλέπω να πάρω και ένα δεύτερο 8)

Εμένα είναι το Boss SD1,το μόνο πετάλι που θα κρατήσω σίγουρα για πάντα και το είχα πάρει τότε εντελώς κατα τύχη χωρίς καθόλου ψάξιμο!Σκέφτομαι να πάρω και δεύτερο για να δοκιμάσω και την περίπτωση που είναι ενεργοποιημένα και τα δύο για έξτρα od.Δεν ξέρω αν υπάρχουν καλύτερες λύσεις αλλά από την στιγμή που με βολεύει τόσο δεν με ενδιαφέρει να πειραματιστώ με άλλα πετάλια!

Νομίζω ότι στο συγκεκριμένο βίντεο στο 0.59 συγκεκριμένα έχει έναν marshall jmp50 την combo εκδοχή του super lead με master volume αλλά δεν βγαίνει πια.Νομίζω ότι τον έχει και στις αγγελίες ή τον είχε πρόσφτα.Νομίζω από γρήγορο search που έκανα είναι το μοντέλο 2104.

Μην το λες,αυτό το πετάλι μεταμορφώνεται ανάλογα τον ενισχυτή.Σε μένα σε vox ac30 έβγαζε ένα συμπαθητικό overdrive αλλά σε marshall super lead έγινε καραμέταλ για palm mute στυλ ride the lightning κλπ. (πιο παλιάς σχολής ανάλογα με τα settings του ενισχυτή βέβαια) και χωρίς να αλλοιώνει τον χαρακτήρα του ενισχυτή. Το maxon od9 το έχει κανείς να μου πει τι λέει σε σχέση με τα υπόλοιπα που αναφέρανε εδώ;

Φίλε aldebaran1986 νιώθω λες και βλέπω τον εαυτό μου σε αυτά που γράφεις διότι όντως κι εγώ αγόρασα ακριβώς τον ίδιο ενισχυτή(προσωπικά πλέον δεν με ενδιαφέρουν άλλοι ενισχυτές για αυτήν την ζωή) πέρυσι και απ'ότι βλέπω και στο username είσαι κι εσύ του '86!! :o Εγώ προτίμησα την πιο κλασσική και δοκιμασμένη λύση με την 1960a με τα G12T 75w μεγάφωνα συνολικά 300w η καμπίνα και έτσι δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι μην κάψεις τίποτα,από την άλλη με απλή λογική η 1959hw καμπίνα που λες σχεδιάστηκε για αυτόν τον ενισχυτή και δεν νομίζω να μην λάμβαναν υπ'όψιν τους οι υπεύθυνοι όλες τις περιπτώσεις για ασφάλεια!

Εγώ επειδή παίζω με πολύ palm mute και τριπλές σου λέω ότι δεν είναι απαραίτητο το υπερβολικό gain και ότι θα έχεις και περισσότερο όγκο σε λιγότερο θα είναι πιο καθαρά αυτά που παίζεις.Εγώ προσωπικά έχω έναν 1959hw γιατί μ'αρέσει πολύ και το κλασσικό ροκ αλλά με τις κατάλληλες ρυθμίσεις και ένα sd1 από boss βγάζω τρελό μπάσο μπουκωμένο ήχο που τρίζει όλο το υπόγειο-''στούντιο'' και επειδή βλέπω ότι έχεις και εσύ κάψα με iced earth σου λέω ότι αφού εμένα με καραβολεύει ένα μοντέλο που στηρίζεται σε προδιαγραφές άλλων εποχών που το πολύ overdrive δεν ήταν ακόμα must σκέψου πόσο θα σε βολεύει ένας πιο σύγχρονος marshall που έχει και τόσα κανάλια-επιλογές πάνω του.

Γι'αυτό ανέφερα το signature preamp που έχει από τον Larry,το λέει και ο ίδιος ότι αγγίζει τον ήχο του με πολύ ακρίβεια, btw ήμουν κι εγώ χτες iced earth και έβλεπα με τι άνεση έπαιζε τις τριπλέτες που παίζει πως την παλεύει ιδίως σε κομμάτια όπως pure evil??

Επειδή είχα ψάξει τον εξοπλισμό του Schaffer κάποια στιγμή βρήκα ότι από την εποχή του Burnt Offerings και μετά κύριως ο ενισχυτής του είναι ένας Larry Dino ??? Αν και δεν την είχα ξανακούσει την μάρκα αυτή μπήκα στο site και είδα ότι είναι χειροποίητοι ενισχυτές από Γερμανία!! Έχω δει ότι χρησιμοποιεί και Marshall αλλά ο τύπος που του φτιάχνει τους ενισχυτές του έχει φτιάξει και μία προενίσχυση που συνήθως την συνδέει με marshall και ακούγεται σχεδόν το ίδιο με τον κανονικό του ενισχυτή. Όσοι γουστάρετε τους χειροποίητους ενισχυτές τσεκάρετε τις φώτο που έχει στο site: http://www.larryamps.de/

Δώσανε και επίσημη συνέντευξη τύπου για την επανένωσή τους,εγώ το μόνο που ελπίζω είναι να τους φέρει κανένας και Ελλάδα.

Είχα και εγώ ένα θέμα στην αρχή με το τέταρτο δάχτυλο και πάνω κάτω έκανα αυτά που γράφεις πριν καιρό σιγά σιγά και με υπομονή. Το θέμα είναι να συνηθίσει ο εγκέφαλος την κίνηση ώστε κάποια στιγμή να σου βγαίνει ασυναίσθητα.Εμένα με ενδιέφερε η legato τεχνική αλά Criss Oliva αλλά ευτυχώς γρήγορα κατάλαβα ότι όταν πατούσα πιο δυνατά τις χορδές και πίεζα το χέρι μου για ταχύτητα αυτό πιανόνταν.Εγώ έφτιαχνα δικά μου θεματάκια επηρεασμένα από αυτά που άκουγα και έκανα εξάσκηση με αυτά μιας και βαριέμαι του θανατά για τις κλασσικές ασκήσεις που κάνουν οι geeks στο youtube με συγκεκριμένα tabs και licks και τελικά όλοι καταλήγουν να ακούγονται το ίδιο και ας έχουν τρελές ταχύτητες(χίλιες φορές ο Johnny Marr ή τα σόλο του Quorthon που τα γουστάρω πολύ παρά όλοι οι Batio μαζί)! Κάτι εξίσου σημαντικό είναι και η σωστά σεταρισμένη κιθάρα ώστε οι χορδές να είναι σε σχετικά κοντινή απόσταση από την ταστιέρα (όχι κολλημένες μην χάσουμε από sustain! ) και όχι στον θεό και άλλο ένα βασικό είναι ότι πρέπει τα δάχτυλα να είναι κάθετα προς την ταστιέρα χωρίς λυγίζεις και να ζορίζεις πολύ τον καρπό σου για να βολεύεσαι καλύτερα και να αποφύγεις τυχόν τενοντιτιδες (στην αρχή ήμουν εντελώς διαγώνια κάτι που σε μεγάλα τάστα και σίγουρα είναι πρόβλημα για όσους δεν έχουν μεγάλες χερούκλες)!!

Αυτό το άλμπουμ πραγματικά έχει τα πάντα:τραγουδάρες,ερμηνεία,τέλεια πραγωγή και κλείνει με απίστευτα ανατριχιαστικό τρόπο.Μακάρι να είχαν κάνει και το In Utero με τον Βutch Vig το οποίο είναι επίσης κλασσικό αλλά καμία σχέση με το nevermind.H μεγάλη διαφορά είναι ότι το nevermind σε αντίθεση με το In Utero έχει αρχή-μέση-τέλος δηλ. σωστά επιλεγμένη σειρά στο tracklist που έτσι κι αλλιώς σε πολυ λίγα άλμπουμς στην μουσική υπάρχει τόσο επιτυχημένο tracklist

Σιγά τις ένοχες απολάυσεις!Εμένα παραείναι bubblegum pop μπροστά σε ότι έχετε γράψει χαλαρά,αλλά μην με κράξετε: Blink182 και το τελειωτικό χτύπημα: Avril Lavigne Kαι γενικά όλα τα california style pop-punk(nofx,millencolin,lagwagon,pennywise,sum41,etc) έχουν πολύ χαβαλέ Ερώτηση:Γιατί οι cinderella θεωρούνται guilty pleasure;

Κάποια στιγμή από την μέση και μετά σαν να μου φάνηκε ότι οι κάτι έγινε με τον ήχο και οι κιθάρες ήταν πολύ χαμηλότερα από τα άλλα όργανα!Μπορεί να 'ναι και η ιδέα μου αλλά πέρα από αυτό πολύ ωραία συναυλία. υγ.Η sunburst strat με τον μαύρο διπλό ήταν πανέμορφη κιθάρα αλλά για να δείτε το σκεπτικό των γυναικών στην φίλη άρεσε η tele που είχε strat λαιμό επειδή ''είχε πάνω τα στρασάκια'' όπως μου είπε :P (αυτό diamond pickguard μάλλον είναι αλλά δεν είμαι σίγουρος).

Ωραία η νεκρανάσταση του θέματος μου δίνει την ευκαιρία να απαντήσω κι εγώ! Αντικειμενικά χωρίς κάποια τεκμηριωμένη άποψη πιστεύω πως η ESP είναι η πιο εμπορική μεταλλοκιθάρα της τελευταίας δεκαετίας,αλλά υποκειμενικά εγώ όταν είχα ένα καλό budget και πήγα για κιθάρα πήρα usa strat και της έβαλα dimarzio super distortion,λόγω του ότι είμαι λίγο παλιομοδίτης και προτιμώ 80s,70s κυρίως όσον αφορά τον metal ήχο(άντε ως αρχές 90s)και μου αρέσει πολύ η fenderίλα στα καθαρά στον neck μαγνήτη! Δεύτερη θα ερχόταν η gibson με μοντέλα όπως explorer,flying v!

Για την dean vmnt του Mustaine που βλέπω είναι και σε πιο καλή τιμή τι λέτε;

Γνωρίζετε κάποιο μαγαζί στην Αθήνα που να κάνει μόντες σε πεταλάκια; Είχα πετύχει μέσω του internet τον jam που έδινε στο site διέυθυνση και αναλυτικά πληροφορίες για τις μετατροπές που κάνει αλλά τώρα που ξαναμπαίνω έχει ψιλοαλλάξει το site και δεν τα βρίσκω!

Σωστότατος!Από τους καλύτερους ρυθμικούς ever στο metal,οι τριπλές του κυρίως στα πρώτα album με τρελαίνουν!! Από εκεί και πέρα υπάρχουν αμέτρητοι και μερικοί από αυτούς χωρίς κάποια απαραίτητη σειρά και ξεχνώντας πολλούς άλλους: James Hetfield & Kirk Hammett(metallica) Iommi(black sabbath) Criss Oliva(savatage) Blackmore(deep purple) Jimmy Page(led zep) Fast Eddie Clarke(motorhead) James Williamson(raw power) SRV Hendrix Angus & Malcom Young(ac/dc) Randy Rhoads Αφού όλοι βάλανε παραπάνω από έναν κιθαρίστα είπα να κάνω κι εγώ τσατσιά! A! Ξέχασα και τον William Tsamis από Warlord ο οποίος είχε πολύ feel στο παίξιμό του, έγραφε φοβερές μελωδίες και είναι κρίμα που δεν ξέρω και πολλά από αυτόν...

Εγώ θέλω να αναφέρω και τις squier japan stratocaster των 80s.Έτυχε μία να πέσει στα χέρια μου(πρέπει να ΄ταν του 83-84 από ότι μου είχαν πει τότε)και ήταν φοβερή κιθάρα!Λίγο βαριά μεν αλλά ο τρόπος που ''έσκαγε'' (ταλαντευόταν οι χορδές) ή όπως αλλιώς το λένε ήταν υπέροχος,τόσο που άνετα έβαζε κάτω την δικιά μου που είναι και usa!! Νομίζω ότι τα μέρη της (κλειδιά,γέφυρες κλπ.) ήταν αμερικάνικα. Και το καλό είναι ότι πρέπει να είναι αρκετά φθηνές σήμερα και αν ξαναέβρισκα μία θα την αγόραζα χωρίς φόβο.

Η ουσία βρίσκεται σε αυτό που είπε ο bloody_sunday για το ότι πρέπει να εξετάζεις μόνος σου και να μην στηρίζεσαι στις απόψεις των άλλων,εγώ απλά τον 1959hw αφού διάβαζα κριτικές από φόρουμ και site με έψησαν και πήγα,τον άκουσα πρώτα(εννοείται πως δεν θα έμενα μόνο στις απόψεις του καθενός) και με κέρδισε με την μία - τουλάχιστον είχε αυτό που ήθελα εγώ. Για την vintage αγορά εγώ το βλέπω σαν ένα χρηματιστήριο που την κάθε σαβούρα μπορουν να της δώσουν αξία και να μας κάνουν να πιστεύουμε ότι όντως είναι καλύτερη από κάτι που σήμερα μπορεί να είναι πιο αξιόλογο,μιας και δεν βρίσκω λογικό να δίνει ο καθένας τόσα χιλιάρικα για ένα κομμάτι ξύλο και λίγες εργατοώρες! Για τον vox που ανέφερες να πω ότι εγώ είχα τον ac30cc1 που υποτιθεται ότι πιάνει το γενικό feeling του παλιού αλλά μου φάνηκε τελικά πολύ μέτριος για μένα(ίσως για άλλο είδος να ταίριαζε καλύτερα είχα ακούσει και έναν παλιό σε γνωστό μαγαζί με μεταχειρισμένα και ήταν μου φάνηκε άλλος ενισχυτής αλλά παίζουν ρόλο και τα μεγάφωνα μάλλον)ο reissue marshall υποτίθεται από ότι διάβαζα τότε ότι είχε σαν στόχο να είναι όσο πιο πιστός γίνεται με την έκδοση του 1969 τελευταία χρονιά που φτιάχναν handwired τους marshall χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά (όσο αυτό ήταν δυνατό) με τότε.

Αν και παντελώς άσχετος από τεχνικά θέματα και χωρίς να έχω ακούσει και πολλούς ενισχυτές θα ήθελα να πω ότι δεν σέβομαι καθόλου εταιρίες τύπου metroamp και germino για τον λόγο του ότι προσπαθούν να χτίσουν την φήμη τους με ιδέες των άλλων(ή μάλλον σχέδια των κυκλωμάτων των άλλων!!) αντί να κάνουν κάτι δικό τους με αποτέλεσμα να τα βαφτίζουν και boutique και να ανεβάζουν τις τιμές.Όσον αφορά για τους vintage του 60,70,80 δεν μπορώ να έχω γνώμη αν όντως ακούγονται καλύτερα από καινούργιους και θα ήθελα να συγκρίνει κάποιος έναν παλιό με έναν καινούργιο plexi(αν και οι διαφορές εδώ που τα λέμε θα τις καταλαβαίνουν όσοι έχουν πραγματικά έμπειρα αυτιά) Πάντως όταν αποφάσισα να πάρω ενισχυτή(ήθελα plexi μιας και μου είχε γίνει έμμονη ιδέα!!) σκέφτηκα να πάρω hw έκδοση μιας και η διαφορά τιμής δεν ήταν και τόσο μεγάλη πιο πολύ για την ιδέα(είπαμε δεν είμαι γνώστης τεχνικών θεμάτων)και για το ότι από ότι διάβασα και εδώ μέσα είναι ευκολότεροι στο service.Έτσι προτίμησα τον 1959hw(ο οποίος κατά την γνώμη μου σπέρνει) αντί άλλης εταιρίας που φτιάχνει ρέπλικες για τον λόγο ότι η marshall ξέρει καλύτερα πως να φτιάχνει marshall άσε που δεν ήθελα να μπλέκω με την vintage αγορά για τα περί γνησιοτητας,μόντες που έχουν κάνει άλλοι και έχουν χαλάσει το μηχάνημα,αλλαγές κυκλωμάτων κλπ. !!!

Εμένα ήταν το black album σε κασσέτα,ακόμα είναι αξεπέραστο!

Εγώ θα έβαζα αγγελία στο νοιζ και θα ζητούσα μία gibson flying v άσπρη(αχχχχ) για 600-700€ και τα υπόλοιπα δεν ξέρω! 8)

Λέει ότι η Δημητρίου,τα κόκκινα χάλια κλπ. είναι οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες ever :o μιας και αυτά επιλέγουν να τραγουδάνε στα talent shows.Δεν νομίζω σε σκουπίδια εκπομπές σαν αυτές να ακούσεις το welcome home(sanitarium) ή το some girls are bigger than others!!

Από τους τελευταίους των Μοικανών στην ροκ μουσική,αλλά πες μας σχετικά με τον Page μιας και το ανέφερες πως,που,πότε,γιατί κλπ κλπ. 8)

Έχει δεν έχει άδικο μην του την μπαίνεις έτσι και αν είναι να του απαντήσεις στείλε του κι εσύ pm και όχι να τον βάλεις να ζητήσει και δημόσια συγνώμη δια λιθοβολισμού,στο κάτω κάτω παίζουν πολλές αγγελίες κατά καιρούς με φόλες (όπως παλαιότερα με μία les paul custom που την δίναν για 1000€) και καλό είναι που κάποιοι ψάχνουν να βρουν αν όντως είναι γνήσια αυτά τα οποία πωλούνται.Άσε που χωρίς παρεξήγηση όταν ξαφνικά ένας που έκανε ξαφνικά τώρα εγγραφή για να πουλήσει κάτι το οποίο αμφισβητείται θα έβαζε πολλούς σε υποψίες(και ας είναι και ''άσχετοι όπως λες''),εξάλου και αυτός σου έστειλε pm και δεν άνοιξε θέμα στο site για να σου τα χώσει,μην σου πω ότι με αυτό που κάνεις πιο πολύ έσυ καρφώνεσαι πάρα αυτός!