Πίνακας συμμετοχής

Τωρα που μιλατε για stoner και παραδοσιακα, ακουστε και τους δικους μας (απο Ρεθυμνο) babel trio. Αξιολογα κοπελια!

My two cents: Aν μια διασκευή έχει groove, ας είναι ό,τι είδος θέλει. Οι Μανιταρόκ δεν με έπεισαν και βαρέθηκα λίγο. Ωστόσο respect. Οι δήθεν κλασικές διασκευές γνωστών ροκ κομματιώνε, δεν είναι ούτε κλασική μουσική ούτε πρωτότυπη - εκτός αν μιλάμε για τύπους σαν τον Nigel Kennedy, ούτε ροκ, αλλά τις περισσότερες φορές μουσική για σουπερμάρκετ. To groove σώζει ζωές! (και διασκευές)

Εμένα μια χαρά μου φαίνεται.

Αν εννοεις το οτι εμπλεξαν το στονερ με τα παραδοσιακα θα συμφωνησω. Αλλα τα παραδοσιακα εχουν συνειπαρξει ξανα στο παρελθον με μοντερνες μουσικες κ ενορχηστρωσεις. Ισως τοσο επιτυχημενα. Οι Socrates το εκαναν το 70 , oi Μοde plagal το εχουν ξανακανει. Γενικα τα εχουν πειραξει αρκετες μπαντες. Στο ροκ κ Jazz ιδιωμα.

Θα πρότεινα στα video να μπει μια υποκατηγορία για interviews. Εγώ έβαλα ένα τέτοιο video στα tips, αλλά πιστεύω ότι αξίζει να υπάρχει μια ανάλογη υποκατηγορία για συνεντεύξεις.

Έχω φτάσει σε level σοφίας που συμφωνούν μαζί μου πριν γράψω. Περί των βιντέων τώρα, θα συμφωνήσω με τον εαυτό μου (που συμφωνεί με τον τζιβούρ). Ούτε το 'να ούτε τ' άλλο. Επίσης αυτό το κόλπο με τις συμφωνικές που διασκευάζουν Purple, Zeppelin και τελευταίως ακόμα και Megadeth, έχει παραγίνει.

Παντως οι VIC δεν νομιζω να απετυχαν...αντιθετως!

Και τα δυο μια χαρα τα βρηκα...αλλα απο την αλλη με αρεσουν γενικα τα ανακατεματα και οι πειραματισμοι - και οχι μονον οταν αναντιρρητα το αποτελεσμα "σκοτωνει", βρισκω ενδιαφερον σε αυτες τις προσεγγισεις και σεβομαι παντα τις ανησυχιες των καλλιτεχνων, οσο κι αν καποιες δεν μου αρεσουν. Απο παλια, καθε που ακουγα East West/Butterfield blues band η τους Shakti γοητευομουν, but that's just me... Κοιτα τωρα με τα δυο που εβαλες...ενω τα μανιταρια δε μου αρεσουν, τα παιδια απο τα Γρεβενα γενικα τα σπανε, η εκτελεση τους ειναι οργασμικη και μου φερνει χαμογελα και εσωτερικη ενταση. Απο την αλλη, ενω το τσελο με συναρπαζει, το Kashmir οπως αποδοθηκε, νομιζω ακουγεται ελαφρως "κλινικο" και ισως μια ιδεα "ματαιοδοξο"...ωραιο, λιγο "κρυο" ομως, για τα δικα μου γουστα τουλαχιστον.

Για να έχει νόημα και ζουμί η συνένωση δυο μουσικών ρευμάτων, θα πρέπει τα δομικά υλικά να είναι ποιοτικά, όπως ακριβώς για να πετύχει μια μαγειρική συνταγή θα πρέπει να είναι φρέσκα μαρούλια και τα κρέατα. Από τη στιγμή λοιπόν που το ελληνικό ροκ είναι αυτό που είναι, δεν μπορεί να προκύψει και τίποτα το φοβερό με την περαιτέρω ανάμιξή του, σαν το κραγιόν στο γουρούνι ένα πράγμα.

fandomius με γλίτωσες απ'το "σεντόνι" που θα έγραφα.... +1 σε όλα! Πάντως, για να ξαναγυρίσω στους Μανιταρόκ, Ηπειρώτικα μοιρολόγια που να αναμιγνύονται με Rock τραγούδια δεν έχω ξαναματακούσει.

Δυνατοι οι συντεκνοι.

Ένα βιντεάκι με πρόχειρη ηχογράφηση για να δείτε περίπου το ηχόχρωμα των τεσσάρων θέσεων που προσφέρει αυτή η κιθάρα χωρίς να πειράξω καθόλου τα ποτς. Το δεύτερο είναι απλά surfάρισμα με το reverb και bias vibrato του drZ enjoy!

σχετικά με VIC.

Ένα βιντεάκι από τη διαδικασία μονταρισματος. https://m.youtube.com/watch?v=ytD8-f4Ngtg

Οκ, δεν θα βάλω τα ακουστικά μου να απολαύσω το πόνημα. Οι Μανιταρόκ (ατυχές όνομα-αλλά δεν μου πέφτει καθόλου λόγος) μου φάνηκαν να το χαίρονται και να το ζουν, οπότε επικροτώ και χειροκροτώ. Μου άρεσε η προσέγγισή τους, μια χαρά παιξίματα, όλα οκ. Η μουσική να γυρνάει. Το συμφωνικό πάλι, επίσης δεν με χάλασε, μια χαρά, μαζεύτηκε ένα σύνολο για να παίξουν μουσική. Γενικά δεν μπορώ να χαλιέμαι με κάτι. Ή θα το ακούσω ή όχι. Το μανιταρόκ με κράτησε ως το τέλος, παρόλη την αντιπάθειά μου προς την αυτοσχεδιαστική μουσική, (όταν την παίζουν άλλοι). (συμφωνώ με τον Jazzjoker στα επί-μέρους πικάντικα) Η Ήπειρος έχει οικουμενική αξία, δεν είναι κάτι της μοδός ή trendy. Eίναι εξαιρετικά περιορισμένο, γεωγραφικά, είδος και με πολύ ξεχωριστά χαρακτηριστικά μουσικολογικού ενδιαφέροντος. Και αυτή η εκτέλεση των Μανιταρόκ (νομίζω δεν είναι ηπειρώτες), έχει όλα τα στοιχεία, χωρίς μαϊμουδισμούς. Κάντε μουσική να χαλνάνε τα όργανα να τα σχιάχνουμε ημείς οι τεχνικοί μπας και πάμε διακοπές φέτο.

Για το πρώτο video, γενικώς...thumbs up. Θα το έλεγα με την καρδιά μου, πλην όμως Ι) κρίμα που μπήκε η Τσανακλίδου μέσα στην τραγουδίστρια του πρώτου video, είναι και νέο παιδί, ΙΙ) μπορεί μια λιγότερο χιλιοπατημένη επιλογή τραγουδιού (Whole Lotta Love) να μη μας έβαζε να κινδυνεύσουμε από θάνατο δια χασμουρητού. Το δεύτερο video είναι πιο επαγγελματικό, σίγουρα έχει ακριβότερο εισιτήριο (ΟΚ, δε μας πιάνει), αλλά αν με ξεκινάς με σόλο τσέλο ό,τι και να μου έχεις ετοιμάσει για μετά δύσκολα θα το ακούσω γιατί θα έχω αυτοπυροβοληθεί σε μια άκρη και θα ξεψυχάω.

Μore photos here: https://www.facebook.com/EchelonGuitars/

King of surf guitar... father of loud... surf the skies forever! RIP