Πίνακας συμμετοχής

O ύπνος είναι μια βασική λειτουργία που δίνει ζωή. Δίνει ανάπτυξη στους μύες. Ύπνος και ξεκούραση το μυστικό της μακροζωϊας. Χωρίς άγχος. Δείτε την ζωή σαν μια πλάκα, ένα όνειρο. Οι ανάγκες σε ύπνο σύμφωνα με τα νέα επιστημονικά δεδομένα * το είχε πει και ο καθηγητής Κλάους Χαϊνς Μιλλερ του Πανεπιστημίου της Κορνοουγλάνης, διαφέρουν ανάλογα με τον άνθρωπο. Άκουσε το σώμα σου. Φάε μούρα. Κοιτάνε το κορμί μου και φωνάζουν μαμά. Οχι δεν είναι μαμά, παίρνω αναβολικά. χαχαχαχαχαχαχαχα

Εγώ αν νιώσω ποτέ περιπετειώδης με τα σχήματα θα πάω σε Reverend, η μόνη εταιρία που φτιάχνει σχήματα τα οποία μου κάνουν κλικ.

Δεν ξέρω τι λέτε εγώ τις βρίσκω κούκλες, εάν είναι σε ποιότητα, ήχο και τιμή της τέλε cv θα πάρω μια.

Κι εμένα μου αρέσουν. Ειδικά η walnut καφε (γκουχ γκουχ χιπστερας) και η ολόμαυρη (Jim Root φάση). Και η μπασο-υλοποίηση μου αρέσει. Την έχει χρησιμοποιήσει και ο τραγουδιστής-μπασίστας από τους Royal Blood.

Ηταν μια κιθαρα που βγηκε για 3 περιπου χρονια,ΤΟΣΟ αποτυχημενη ηταν Ο ΜΟΝΟΣ λογος που ξανα-βγαινει ειναι οτι την χρησιμοποιει (σε 2 τραγουδια) ζωντανα ο Jonny Greenwood των Radiohead & εγινε λιγο μοδα. Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ μεγαλος κιθαριστας που την χρησιμοποιούσε συνέχεια ηταν ο Leo Nocentelli

Ούτε το βράδυ, ούτε το πρωί, τσακίστε το κολύμπι σε κάθε παραλί. Δεν μπορώ "τα μπάνια". Η θάλασσα μου αρέσει μόνο ως ντεκόρ, αλλιώς πλήττω αφάνταστα μέσα κι έξω απ' το νερό. Βουνό και πάλι βουνό. Γενικά η φιλοσοφία του "περίμενε" με απωθεί. 2-3 ώρες στο δρόμο για να πλατσουρίσεις αυθημερόν στη Χαλκιδική είναι no-go, όπως και το να περιμένω σε εστιατόριο να αδειάσει τραπέζι ή να στηθώ στην ουρά για να παραγγείλω ...φαστ φουντ ή καφέ, ή να περιμένω αστική συγκοινωνία 15 λεπτά ενώ σε 25-30 μπορώ να είμαι περπατητός εκεί που θέλω.

Μου θυμισες εκεινο το τσιτατο των νεανικων μου χρονων: "Η επανασταση θα ξεκινησει αργα το μεσημερι γιατι εκεινη την ωρα ξυπναν οι φοιτητες και σχολαν οι εργατες".

March of the Saint Live στο Gagarin. Πιο "πειραγμενο" mix από το Reign of Fire με μίξη sample σε κασσες και ταμπουρο απαλό eq σε Tom's Overheads, έγχορδα και φωνή. Επιπλέον έχει και ήχο από τον χώρο.

Tην λατρεύω την 335. ( δως μου 345 walnut finish και maestro vibrola και πάρε μου την πσυχή). Απλα κάθε πράγμα έχει το αντικειμενικό και το υποκειμενικό εγώ του. κι εγώ εκει είμαι, βάζει ένα gretsch-twist factor στο παιχνίδι. Kαι ένα ενδιαφέρον καλοκαιρινό ανάγνωσμα με πρωταγωνιστή τον Gene Fields, σχεδιαστή και developer μεταξύ άλλων και της Starcaster. https://www.vintageguitar.com/1836/fender-prototypes-2/ Kι εδώ ένα ωραίο video για την GFI (Gene Fields Instruments) Kαι εδώ ένα εξαιρετικό (και εξαιρετικά nerdy) άρθρο του περί χορδών (pedal steel μεν, αλλά οι χορδές είναι οι ίδιες) http://gfipsg.com/articles.html#txt_505

Είναι καθαρά υποκειμενικό το θέμα της γραμμής, απλά εγω συμφωνώ με την πλειοψηφία που δεν την αγόρασε στο παρελθόν. Βέβαια εσένα δεν σου αρέσει η 335, οπότε θα συμφωνήσω πως διαφωνούμε.

μπάνιο καθημερινά από αρχές Απρίλη μέχρι τέλος Νοέμβρη , νωρίς πρωί και αργά απόγευμα (τους πρώτους και τους τελευταίους μήνες φυσικά μεσημέρι) , τέσσερις μέρες κολύμβηση τρείς μέρες πλατσούρισμα. Παλιά δεν έβγαινα Σάββατο έβγαινα Πέμπτη …. και επέστρεφα Κυριακή απόγευμα. Τώρα κάθε Σάββατο ταβέρνα !!!!

Proper δεν ειναι (θα εκαναν 1000 ευρω αν ηταν) αλλα φανταζομαι ειναι ιδιοι με αυτους της Squier Thinline deluxe που ειναι αξιοπρεπεστατοι. Αν εχουν βαλει και χιλιάρια ποτς τοτε ακομα καλυτερα.

Ναι... τώρα θα τους πάρει τα σώβρακα. Πως μπορεί να σου αρέσει η γραμμή της Strat που είναι αριστούργημα και να σου αρέσει και αυτή που ακόμα και οι μαγνήτες είναι υπερμεγέθεις σχεδιαστικά. Στιλιστικά για μένα είναι απαίσια αλλά όπως σοφά λέει ο καθε άλλο παρα σοφός λαός του Brexit, beauty is in the eyes of the beholder.

Κιθαράκλα. Μια Tele Deluxe σε full semi μέγεθος με offset body. Mούρλια. Δεν έψησε κανέναν στα τέλη του 70 (τότε που έβγαινε ο Van Halen και οι Pistols, και η υποτιθέμενη ποιότητα της Fender ήταν στο ναδίρ).

Αγαπημενη συνθεση του Sting.. Ειναι νομιζω η 1η φορα που παρατηρησα το drumming του Manu Katche μεσα απο αυτο το κομματι. Ερωτας μεγαλος εκτοτε.

η γιφσον έκανε η μήνυση ή ακόμα τρέχει να προλάβει?

Όχι, δεν είναι biopic για τους Beatles αλλά φαίνεται ενδιαφέρουσα. Ανάλαφρη, καλοκαιρινή και με έξυπνο concept. Πλάκα θα 'χει.

Πέρα από την καζούρα, το χαβαλέ και την προσωπική γνώμη/άποψη του καθενός για την μάρκα που όλοι χαίρονται να μισούν, αυτό που λέει ο Agnesi έχει στέρεα βάση και είναι ορθό, επί της αρχής. Όλοι ξέρουμε κατά βάθος τι κάνει μια Les Paul, Les Paul και δεν είναι μόνο το σχήμα. H κατοχύρωση και προστασία βιομηχανικών σχεδίων και υποδειγμάτων είναι ένα μέσο περισσότερης δικαιοσύνης αλλά και τόπος μεγάλων παρεξηγήσεων/παρερμηνειών.

Αποτυχημένη κιθάρα όταν βγήκε, αποτυχημένη και τώρα.

Δεν την έχω δει ποτέ τη συγκεκριμένη.

Μεγάλη απογοήτευση Στράτο. Το κομμάτι είναι εμφανώς αρπαχτή και στιχουργικά. Δηλαδή αν το μαμά είναι το "άξιον εστί" αυτό εδώ είναι το μαμά.

Ωραίος στίχος αυτός.

830 χιλιάδαι βγιούζ σε 1 μέρα και δεν σας λένε τίποτα? Δώσε Σπύρο μου, σε περιμένω. [Pre-Chorus] Νατάσα δε θέλω να σε ξέρω (ξέρω) Πουτάνα μη μου λες “siéntelo” Νατάσα δε θέλω να σε δω Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ Θα 'κονομίσουμε, το 'χα δει στον ύπνο (ύπνο) Τελικά τα 'χω και στον ξύπνιο Πουτάνα δε λέω "σ' αγαπώ" Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ [Chorus] Πουτάνα μη μου πεις πως σε θέλω (θέλω) Πουτάνα μη μου πεις "siéntelo" (siéntelo) Πουτάνα δε λέω "σ' αγαπώ" Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ Πουτάνα μη μου πεις πως σε θέλω (θέλω) Πουτάνα μη μου πεις "siéntelo" (siéntelo) Πουτάνα δε λέω "σ' αγαπώ" Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ [Verse 1] Ζαλίζομαι από τα drugια και τα ποτά Τώρα που πέτυχα όλοι μ' έχουνε από κοντά (από κοντά) Όλα μαύρα, σε τσουβάλια βάζω λεφτά International gangsters από τη γειτονιά, yeh Τέρμα το βέρι με βέρι (με βέρι) Τέρμα το χέρι σε χέρι (σε χέρι) Τέρμα, κομμένα όλα (όλα) Δεν έχω χρόνο καριόλα (καριόλα) Τέρμα το βέρι με βέρι (με βέρι) Τέρμα το χέρι σε χέρι (σε χέρι) Τέρμα, κομμένα όλα (όλα) Δεν έχω χρόνο καριόλα (καριόλα) [Pre-Chorus] Νατάσα δε θέλω να σε ξέρω Πουτάνα μη μου λες “siéntelo” Νατάσα δε θέλω να σε δω Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ Θα 'κονομίσουμε, το 'χα δει στον ύπνο (ύπνο) Τελικά τα 'χω και στον ξύπνιο Πουτάνα δε λέω "σ' αγαπώ" Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ [Chorus] Πουτάνα μη μου πεις πως σε θέλω (θέλω) Πουτάνα μη μου πεις "siéntelo" (siéntelo) Πουτάνα δε λέω "σ' αγαπώ" Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ Πουτάνα μη μου πεις πως σε θέλω (θέλω) Πουτάνα μη μου πεις "siéntelo" (siéntelo) Πουτάνα δε λέω "σ' αγαπώ" Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ [Verse 2] Με βάζουνε πάλι νυχτιάτικα, νυχτιάτικα στο τμήμα Μου βρήκανε την cocaina, βρήκαν πάνω μου coco Με βάζουνε πάλι νυχτιάτικα, νυχτιάτικα στο τμήμα Φέρε μου το δικηγόρο, να μιλήσω δεν μπορώ [Pre-Chorus] Νατάσα δε θέλω να σε ξέρω Πουτάνα μη μου λες “siéntelo” Νατάσα δε θέλω να σε δω Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ Θα 'κονομίσουμε, το 'χα δει στον ύπνο (ύπνο) Τελικά τα 'χω και στον ξύπνιο Πουτάνα δε λέω "σ' αγαπώ" Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ [Chorus] Πουτάνα μη μου πεις πως σε θέλω (θέλω) Πουτάνα μη μου πεις "siéntelo" (siéntelo) Πουτάνα δε λέω "σ' αγαπώ" Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ Πουτάνα μη μου πεις πως σε θέλω (θέλω) Πουτάνα μη μου πεις "siéntelo" (siéntelo) Πουτάνα δε λέω "σ' αγαπώ" Όχι καριόλα, δε σ' αγαπώ [Outro] Yah, yah-yah (πουτάνα μη μου πεις πως σε θέλω) Yah, yah-yah (πουτάνα μη μου πεις "siéntelo") Uh, yah, yah, yah-yah Yah, yah-yah (πουτάνα μη μου πεις πως σε θέλω) Yah, yah-yah (πουτάνα μη μου πεις "siéntelo") Uh, yah, yah, yah-yah Siéntelo

Το βιντεο δεν το ειδα, ομως εν γενει ακολουθω τη σειρα που ανεφερε ο Φανης (Πνοη), ματι, αισθηση, βαρος, μπρατσο, "βολεμα". Με τον plugged ηχο δεν πολυασχολουμαι (εκτος εξαιρεσεων) γιατι στο 99% των περιπτωσεων θα πειραξω/αλλαξω ηλεκτρικα - μαγνητες. Παρενθεση. Δεν ειναι ζητημα "σνομπισμου", ομως οταν διαβεις το κατωφλι των καλων/ακριβων/χειποποιητων μαγνητων και ξερεις τι γυρευεις, ειναι σχεδον αδυνατον να γυρισεις πισω. Κλεισιμο παρενθεσης. Εχω ακουσει κιθαρες που χωρις ενισχυτη ειχαν εξαιρετικο ηχο/αισθηση και ενισχυμενες χαλια - και τουμπαλιν. Δεν ειναι νομιζω και πολυ ασφαλες να πουμε το ενα η το αλλο, εξαρταται απο πολλους παραγοντες, το σημειωνουμε αλλα προχωραμε σε περαιτερω δοκιμες, στην τελικη μιλαμε για ηλεκτρικο οργανο, η πρωταρχικη unplugged αισθηση ομως μετραει. Ειμαι κι εγω θιασωτης του μηδενικου ρηλιφ, μου αρεσει και το χαμηλο σχετικα ακσιον, καποιες φορες με ενοχλει το μπαζαριζμα σε μερικα σημεια (και καποιες αλλες το απολαμβανω) αλλα ειναι κατι που "θυσιαζω" για χαρη του γενικοτερου βολεματος μου. Το φυσικο κομπρεσιον που προκυπτει απο τετοιες ρυθμισεις (οπως τονισε ο Σουπερφανκ), μπορει να ειναι και "χρησιμο" οχι μονον σε καθαρους ηχους αλλα και σε παραμορφωμενους. Τα τελευταια χρονια γενικα παιζω με πολυ γκεην απο ενισχυτη/πεταλια, το χαμηλο ακσιον ομως μαζι με το μηδενικο ρηλιφ "φρεναρουν" κατα καποιο τροπο την ανεξελεγκτη βρωμια και τον ογκο, με αποτελεσμα ο τελικος ηχος να δινει την ψευδαισθηση πως ειναι πιο καθαρος, κρατωντας ομως μεγαλο αποθεμα απο διαρκεια/αρμονικες κλπ.. Φυσικα χρησιμοποιω πολυ και το volume pot για καλυτερο ελεγχο. Ειναι ενδιαφερουσα προσεγγιση nevertheless.