Πίνακας συμμετοχής

ε τότε να φτιάξεις και ένα jazz club.... (να μπω μέσα μη χώνομαι στα πόδια σας...)

Το The Blues Club για όσους ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν είναι εδώ Για να πάτε απο το μενού πάτε More / Clubs.

Είναι μια ωραία αφορμή για Club. The Blues Club. Μπορεί να υπάρξει τέτοιος χώρος εδω, όπου μπορούν να συζητούν τα μέλη του και να ενημερώνονται για events και θεματα ειδικά για το Blues. Να το στήσω και να πάρουμε μια ιδέα;

Για καθε 60αρη, πρεπει να υπαρχουν και δυο 30αρηδες ή τρεις 20αρηδες...

Παρούσα!

Φίλε Rebel, αυτό το έχω ακόυσει και άλλη φορά. Γιατί θεωρείτα ι από κάποιους πως τα μπλουζ είναι για .. γέρους ;; Πραγαμτικά με ενδιαφέρει να μάθω για αυτήν την οποτική γωνία. Εγώ προσωπικά είμαι 34 και ακούω John Lee Hooker, Albert King και Stevie Ray Vaughan από τα 18 μου. Η αλήθεια είναι βέβαια, πως στην μουσική αυτή με έβαλε αυτό το στιγμιότυπο στο 06:55 ...

πρώτα να ξεκαθαρίσουμε τι είναι το blues. Μιλάμε για τους μαύρους του Μισισίπι ή για όλους ;;;

Άλλοι πληρώνουν γι' αυτά και συ παραπονιέσαι...Πιστεύω είναι σχετικά δύσκολο να τους ασπρίσεις, ειδικά όταν πρόκειται για humbuckers, στους οποίους δεν είναι εύκολο να αφαιρεθεί το κάλυμμα, χωρίς να γίνει ζημιά (πρέπει να έχεις μια κάποια εμπειρία). Στη θέση σου ή θα έπαιρνα ένα cream, aged pickguard ή θα τους έτριβα με ένα πανί νοτισμένο σε ασετόν. Αλλά και πάλι δεν το θεωρώ πολύ καλή ιδέα, γιατί μπορεί να επιταχυνθεί ο πολυμερισμός του πλαστικού.

Δεν είμαι ο κατάλληλος για να σου απαντήσει. Θα σου πω όμως την άποψή μου σαν θεατής. Για μένα τα μικρόφωνα γύρω γύρω και στη μέση να τρέχει ο κακομοίρης ο ηχογλύφτης να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, εικόνα που στοιχειώνει τις μνήμες που έχω από τα underground και low budget δρώμενα που συνήθιζα κάποτε να βλέπω, είναι μια εικόνα ταυτισμένη με την κοράτσα στα νύχια των σανδαλοφώρων, τη μυρωδιά αλβανικής κατουρημένης μπαφίλας, την αμστελ οικοδομική μπύρα με τα μπουκάλια να μαζεύονται επιμελώς από μπαχαλάκιδες κατεστραμένους, και άπλυτες αραχνομούνες να τρεκλίζουν μέσα στην παραζάλη και την απελπισία τους. Αντίθετα τα χειλόφωνα, παρότι οπτικά ξενίζουν στα πρώτα λεπτά, όταν αρχίζουν να λαλάνε οι καλλιτέχναι και ακους σαν άνθρωπος φεύγουν από τα μάτια σου και την αντίληψή σου, και αναδύουν μια από μυρωδιά ευκαλύπτου και θαλασσινής αύρας, καθώς ατενίζεις ρομαντικά τη δύση του αιγαιοπελαγίτικου ήλιου παρέα με αιθέριες υπάρξεις. Αυτή είναι η διαφορά για μένα, και σίγουρα προς τα εκεί θα πήγαινα. Αλλά δεν με έχει απασχολήσει το θέμα ιδιαίτερα στην πράξη, οπότε ας μιλήσει κάνας που πρέπει.

Έδωσε ο Θεός,ένα χρόνο μετά και έκανα πρόοδο! Ήθελα να κάνω τα νερά πιο έντονα και έτσι το maple έφαγε και δεύτερο stain...

Ρίξε ένα τζαμάρισμα εδώ αν θες να σε ακούσουμε και μετά να φτιάξουμε κλουμπ... αβανα κλουμπ εγώ ακούω μπλουζ καθαρόαιμη 12/8

Σίγουρα! Γιατί όχι! Σαν νέος χρήστης του forum, έχω παρατηρήσει ότι δυσκολεύομαι να ψάξω αν κάτι που με ενδιαφέρει έχει υποθεί σε παλαιότερο topic. Αυτό δεν οφείλεται στην δομή του φόρουμ, κάθε άλλο. Αυτό που με δυσκολεύει είναι το μέγεθος του forum. Υπάρχουν άπειρα topics. Ίσως η δημιουργία μερικών Clubs (Blues, Jazz, Metal, Rock.. ) να βοηθήσει γενικότερα, ενώ ταυτόχρονα θα μάθουμε τελικά και ποιοί είναι οι περισσότεροι και οι ποιο ενεργοί

Καλα Εξυπακούεται Είχαμε μια ωραία συζήτηση πριν λίγες μέρες περί blues γι αυτό και κάποια αστειάκια που έκανα Στο άλλο σου ερώτημα, βασικά απλά μ αρέσει το μεταλ περισσότερο, δεν είναι κάτι παραπάνω από αυτό

Μεσα και εγω.

Φίλε Tamtam, το βίντεο το έβαλα γιατί είδα στο avatar του Rebel_of_South, τον Eddie των Iron Maiden. Οπότε υπέθεσα ότι του αρέσει το συγκεκριμένο συγκρότημα. Αν προσέξεις το δικό μου avatar, θα κατλάβεις για ποιο Blues μιλάω. Ευχαριστώ, κάτι τέτοιο είχα στο μυαλό μου!

Αν παίζει τέτχοια το μαγαζί, count me in (δυο στην τυχη)

Ο τιτανοτεραστιος και τα .. παιχνίδια του https://youtu.be/5EooxUCzV20

Ε ναι, είμαι φάση Gary Moore. Διανύω τα χρόνια της αλητείας και της ροκιας Όταν μεγαλώσω θα το γυρίσω στα μπλουζ χαχαχα Όπως και να χει, εννοείται "παρών"

Παρον! Δεν ακουσα ποτε μπλουζ στη ζωη μου, αλλα μονο μπλουζ παιζω (δεν μπορω να παιξω και πραμα αλλο...). Και ειμαι σε καλη ηλικια. Ακομα να πατησω τα ηντα.

Χαίρομαι που ανταποκρίνεσαι κι ας προτιμάς άλλο είδος μουσικής. Άλλωστε αυτός είναι και ο στόχος του topic, να μεγαλώσει το μπλουζ κοινό. Ας παραθέσω ένα σχετικό κομμάτι για να μπεις στο κλίμα. Σου θυμίζουν κάτι αυτοί οι τυπάδες ;

επίσης μιλάμε για του μαύρους του Μισισίπι ή τους άσπρους ή τους άσπρους γενικώς ή τους άσπρους ....οδοντίατρους?

εδω..παρων!!

Mη φανταστείς ότι τα ορίγιναλ ήταν τίποτις αξιοπιστότερα. Ντενεκέδες ήταν που τώρα τους πουλάνε (ήμαρτον) 100δόλλαρα στα ιμπέη. Με 10-12$ παίρνει εβένινη γέφυρα και κάνει τη δουλειά super-fine. Kαλύτερα όμως, πριν από όλα να συμβουλευτεί luthier για τις διαστάσεις και τον τύπο που μπορεί να δουλέψει

Τα έχω δει και τα δύο εννοείται.

χαχαχαχ κλάμα το customized link (για κλάμα όμως το merch)

το ίδιο ισχύει και στα πλαστικά μέρη των οικιακών συσκευών. Δεν γνωρίζω αλλά όπως λεει και ο αδελφός απο πάνω άλλοι πληρώνουν για αυτό το χρώμα, φαντάσου κάποτε η κίτρινη κιθάρα του Yngwie ήταν λευκή.

https://youtu.be/1jM2WA2WbDc Must watch απ'ολους! Koyaanisqatsi: Life Out of Balance (1982) Ταινία (ίσως περισσότερο ντοκιμαντέρ) του Godfrey Reggio με μουσική Philip Glass και φωτογραφία του Ron Fricke. Σε όποιον τελικά αρέσει, μετά το Koyaanisqatsi, υπάρχει και το Powaqqatsi: Life in Transformation (1988) και το Naqoyqatsi: Life as War (2002) στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση, δηλαδή τη συνειδητοποίηση/παγκοσμιοποίηση.

Αυτό νόμισα οτι εννοούσες και έκατσα να το παίξω στην κλίμακα που είναι και το δικό μου,αλλά δεν μου ταίριαξε πέρα απο τις συγχορδίες. Είναι άλλη μελωδία,τουλάχιστον στα αυτία μου αλλά μπορεί και να είμαι και κουφός re-do-re-do-re#-re-do-sib-re το κομμάτι που έβαλες και ρε-ρε#-ρε-ρε-ρε-ρε#-σολ το δικό μου.

Anyway! Eκοψα στην πριονοκορδέλα οτι περίσσευε από το μπρατσακι και μετά του έκανα μερικά περάσματα απο το oscillating drum sander.

Είδες που φτάσαμε στο άκρο αντίθετο κι εδώ; Για να μην θεωρηθεί "διαφήμιση", δεν λέει κανείς! Εκτός κι αν όντως δεν υπάρχουν, που δεν το νομίζω. Διευκρινίζω λοιπόν πως διαφήμιση θα ήταν αν ΑΝΟΙΓΕ κάποιος θέμα και έλεγε: οπως αναφέρεται στους Κανονισμούς: Και εδω έχει ενημερωτικό ρόλο μια τέτοια πρόταση. Η δική μου πρόταση είναι εδώ: https://agora.noiz.gr/category/luthiers/location/attiki/ και εδώ: https://agora.noiz.gr/category/emporoi/katastimata/location/attiki/

Μαζί σου, μ'αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι ;)... Μαζί με αναρίθμητα blues albums (αναφέρω δειγματοληπτικά μόνο μερικά) ακολουθεί μία λίστα απο δίσκους που για διάφορους λόγους κυριολεκτικά έλιωσα...όπου δεν υπάρχει τίτλος δίσκου πρόκειται για self titled... Allman Brothers Band - At Fillmore East Hollywood Fats Band Buddy Guy - A man and the blues BB King - Live at the Cook County jail Muddy Waters - Blue Sky Mike Bloomfield/Al Kooper - Super Session Dr Feelgood - Stupidity Keb Mo Jimmy Witherspoon & Robben Ford - Live Albert King - Blues Power Johnny Cash - The man comes around Kirk Fletcher - I'm here and I'm gone Roy Buchanan - Second album Jeff Healey Band - See the Light Jimi Hendrix - Rainbow Bridge Robin Trower - Bridge of sighs Shuggie Otis - Here comes Danny Gatton - 88 Elmira st Ronnie Earl - Live in Europe John Mayall - Turning Point Gov't Mule - Life before insanity J.Geils Band - Full House Joan Armatrading - Steppin' Out Marshall Tucker Band - Long hard ride The Paul Butterfield Blues Band Big George Jackson - Big Shot The Word Harvey Mandel - Cristo Redentor Tony Joe White - Black and White Los Lobos - Just another band from East LA The Band - The Last Waltz Levon Helm - Dirt Farmer James Brown - Sex machine Santana - Havana Moon Bad Company - Bad Co Rory Gallagher - Calling Card Scott Finch - Haze of Mother Nature Thin Lizzy - Live and Dangerous Manfred Mann's Earth Band - Nightingales & Bombers Kansas - Song for America TRB - Power in the darkness Television - Marquee moon Steve Hillage - L The Nick Gravenites / John Cippolina Band - Monkey Medicine Porcupine Tree - The sky moves sideways Camel Jethro Tull - Thick as a brick Genesis - Selling England by the pound Pink Floyd - Wish you were here Yes - Close to the Edge Pendragon - Not of this world Jerry Garcia Band Wishbone Ash Stray Cats Snakefinger's History of the Blues Nils Lofgren - Cry tough Southside Johnny & The Asbury Jukes - The Jukes VDGG - Still life Roine Stolt - The flower king Bob Marley - Exodus Steve Gibbons Band - Caught in the Act Dire Straits The Fabulous Thunderbirds - Girls Go Wild SRV - Texas Flood David Bowie - Low Robert Cray - Strong persuader Eric Clapton - Just one night Fleetwood Mac - Then Play On Peter Green - In the skies Be Bop Deluxe - Live In the air age Ruthie Foster - Runaway Soul

Τώρα μάλιστα... Έτσι δεν προσελκύεις, έτσι αποτρέπεις κόσμο από το να συμμετάσχει! Οπότε, μάλλον καλά έκαναν και ρώτησαν οι συμφορουμίτες "ποιο μπλουζ εννοείς"... Διότι, εντάξει, blues 12μετρα και 24μετρα έχουν παίξει όλοι οι μουσικοί του κόσμου, από τη Miley Cyrus μέχρι τους Status Quo ...