Βρε σεις, δεν βλέπετε ότι άλλαξαν οι καιροί?
Δεν φταίνε τα σόσιαλ μύδια.
Κάποτε υπήρχαν δισκογραφικές, μεγάλες μπάντες, αγορά, δίσκοι, cd, μύριζε χρήμα η δουλειά.
Τώρα πολλά από αυτά πέθαναν.
Τι θα κάνει ο νέος μουσικός, που έχει βγάλει τα σηκώτια του να παίξει "καλύτερα"/διαφορετικά από την πεπατημένη?
Πώς θα ζήσει ο Govan?
Ο Quale?
Θα φτιάξει μπάντα?
Αλλού είναι πια τα φράγκα.
Εδώ μπαίνουν τα social media στην εξίσωση.
Επίδειξη, τι άλλο?
Backing track και άγιος ο θεός.
Να κάτσω να γράψω κομμάτι?
Να το παίξει ποιός, να κάνει τι?
Μόνος μου είμαι.
Τι κάνω λοιπόν?
Επίδειξη, promotion, clinics ανά τον κόσμο, διαφήμιση εξοπλισμού.
Εκεί είναι πια τα φράγκα.
Οι μπάντες πέθαναν.
Και έτσι, μια ολόκληρη γενιά μουσικών, έχει δώσει τα πάντα στην τεχνική τελειοποίηση.
Δεν είναι κακό, το κακό είναι ότι οι περισσότεροι δεν έχουν τι να την κάνουν μουσικά μιλώντας.
Είναι σημεία των καιρών.
Όμως κάποια από τις επόμενες γενιές μουσικών θα πάρει πράγματα από αυτούς (τεχνικά).
Και θα τα πάει παραπέρα.
Και αν κάποτε οι καιροί αλλάξουν πάλι, και υπάρξει φαί στην έννοια μπάντα (γιατί ακόμα και οι Snarky Puppy είναι ένα είδος σύγχρονων σεσσιονάδων- τρομεροί μουσικοί που έφτιαξαν και μια μπάντα, αλλά ο καθένας έχει τον δικό του δρόμο), θα υπάρχουν περισσότερα όπλα στα οπλοστάσια των τότε μουσικών, που θα τους ενδιαφέρει να γράψουν κομμάτια με απίδια.