+1000
Πάνω που ετοιμαζόμουν να ρίξω τη Gibson στο τραπέζι. Έπαιξα πρόσφατα μερικές brand new και με εντυπωσίασε το consistency στον καλό ήχο (εν αντιθέσει με τις Martin που είναι ή του ύψους ή του βάθους) ακόμη και στα low end όργανα. Στρόγγυλος, γεμάτος, responsive, projective, retro. Προσωπικά με εντυπωσίασε μια J-35 και μια G-45. Mπορεί και να έτυχε, δεν ξέρω.
Οι Furch επίσης έχουν ηχοβαρή φιλοσοφία (ψάχνουν να κάνουν καλά όργανα, ηχητικά). Μια OM της σειράς vintage που έπαιξα πριν από μερικές μέρες, ήταν χάρμα οφθαλμών και ώτων.
Eπίσης, δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη εκείνη η αγγελία για μια Martin Mellencamp 0-18S στο ενάμιση χιλιάρικο.
Παίζουν και κάτι vintage Μartin (pre-war) κανόνια, που είναι όμως player grade, δηλ. έχουν υποστεί refinish ή και άλλες μετατροπές οπότε και έχουν χάσει μεγάλο όγκο αξίας. Μόλις δοκιμάσεις μια τέτοια, η επιστροφή είναι δύσκολη...*
Δυστυχώς η αγορά ακουστικής κιθάρας, ειδικά στην Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένη, όσον αφορά pro επιπέδου όργανα. Ακόμη και να δοκιμάσεις δηλ. θα είναι σαν να διαλέγεις το λιγότερο χειρότερο όργανο, από όσα είναι διαθέσιμα. Εκτός αν στοχεύεις σε κιθάρα/μάρκα με μεγάλη γκάμα σε εγχώρια μαγαζιά και αποφασίσεις ότι θα πάρεις κάτι από αυτά.
*επειδή μαζευτήκαμε και μιλάμε για ακουστικές στο θρεντ, με το συμπάθειο, εδώ είναι ένα πρόσφατο restoration που έγινε σε μια Martin 00-17 του 1938. Δεν πωλείται, αλλά αν πωλούνταν βαριά να έπιανε τα 2μιση όπως είναι αναπαλαιωμένη, με neck reset, refret, refinished και super playable. Kαι ήχος από άλλον...αιώνα. Ελπίζω να μην χαλάω την ατμόσφαιρα