Πίνακας συμμετοχής

“Giving a whole new twist to the concept of Latin and Greek, we heard Ed and Alex trading as Greek Brothers, mashing up the genres in the company of Chilean artist Danico. Sotomayor is their tribute to nineties Olympic high jump legend, blending the boys’ bouzoukis with an irresistibly Cuban state of mind” Tom Robinson, BBC 6 Introducing Mixtape 11th July Released across all platforms on August 12th, “Sotomayor” sees Greek Brothers team up with Chilean pop artist Dánico for a Latin infused, nineties throwback that combines both English and Spanish lyrics. The collaboration has led to a surprising stylistic change for Greek Brothers, who are more commonly known for more melancholic and folk sounds. Classic Latin horns, montuno piano and lively percussion have been coupled with the trademark Greek Brothers bouzouki to create a strong summer vibe that is unashamedly retro in it’s overall sound. The song is a romanticised homage to Cuba and all it’s stereotypes for those that have never visited, but still feel a connection to the place and a longing for a different way of life. The title, “Sotomayor” pays tribute to nineties sporting legend Javier Sotomayor who still holds the world record for the men's high jump. The song release will be supported by a music video which will premiere on August 15th on YouTube, with further single releases scheduled for the Autumn.

Θάνατος, Ζωή, δυο λέξεις ετερόκλητες, αλλά ταυτόχρονα και δυο έννοιες που τις δένει ένα αόρατο νήμα. Το τραγούδι, «Του Θεού ο Φίλος», πραγματεύεται την απώλεια αγαπημένων μας προσώπων, τον θρήνο και τη προσμονή για το μελλοντικό αντάμωμα. Το τραγούδι αυτό, «απογυμνωμένο» από ιδιαίτερες ενορχηστρώσεις γράφτηκε για έναν φίλο που μας άφησε νωρίς. Του Θεού ο Φίλος (Ιούλιος 2022) Καυτόν Ιούλη σου έλαχε να φύγεις, απ' τη ζήση. Ο ήλιος έκλαψε κι αυτός και χάθηκε, στη Δύση. Λεβέντης, μεγαλόδωρος και του Θεού ο Φίλος. Ήσουνα μάγκας, μερακλής, του σπιτικού σου ο στύλος. Τον αετό αδέλφια μου, να μη τον ελυπάστε. Τον χαίρεται ο ουρανός, αυτό να το θυμάστε. Κι όταν θα ανταμώσουμε, εκεί ψηλά στ' αστέρια. Κρασί θα πιούμε όπως παλιά, θα σφίξουμε τα χέρια. Υ.Γ.: Για τον Θεόφιλο…

Γράφτηκε όλο όσο διαρκούσε η μπαταρία ενός λάπτοπ,στην νήσος χρυσή πριν μερικά χρόνια.Μιας που το ξανα άκουσα σήμερα είπα να το μοιραστώ.Τα αρχεία όλου του e.p είναι free download στο soundcloud συν ένα track(Lunar Phase) που είχα γράψει αργότερα.

Classic rock σύνθεση με blues και heavy στοιχεία. Το τραγούδι μιλά για τα νεαρά άτομα που ρομαντικοποιούν το παρελθόν έχοντας ως μόνο κριτήριο την pop κουλτούρα της τότε εποχής. Στίχοι: Well, you do seem oddly bitter for your birthday since You discovered songs that once were thought as sins Thrilled by legends all day and you slowly start to hate All your generation, calm down, you're not "born too late" Black and white you only see around, you're lonely "Modern music feels fake!", that's your standard catchphrase now Lost into your dreamscape, you long for the "better" times Times when love was spreading just as fast as STD's You are awed by mountains that now block your way and view Black and white you only see around, you're lonely Black and white you only see around, you're lonely Black and white you only see around, you're lonely Black and white you only see around, you're lonely Black and white you only see around, you're lonely Black and white you only see around, you're lonely Black and white you only... Black and white you only...

Ειδεχθής Κακοποιός (Verse) Ψηλά τα χέρια να τα βλέπω ανοιχτά . Ληστεία κάνω για μια αγάπη παλιά. Όποιος μιλήσει ρισκάρει τρελά, δεν είναι τώρα το μυαλό για πολλά. (pre) Πώς να μ' έκαιγαν οι σφαίρες, αφού με χόρτασες φωτιές . (Chorus) Πιάσε με, για μένα φεύγω. Άσε με να βγω γυμνός. Πιο καλά να ζω κρυμμένος. Ειδεχθής κακοποιός (Verse2) Ψηλά τα χέρια, απ' την καρδιά μακριά. Ληστεία κάνω μα δεν θέλω λεφτά. Αδειάσετε τώρα της ψυχής τα βαριά. Κρατήστε μόνο της χαράς τα ψιλά (pre) Πώς να μ' έκαιγαν οι σφαίρες, αφού με χόρτασες φωτιές .

Ένα κομματάκι μου που γράφτηκε και ανέβηκε εδώ πριν 2 χρόνια. Το ανεβάζω ξανά γιατί έκανα κάποιες αλλαγές όπως.., πρόσθεσα την φωνή μου σε δυο σημεία, έβγαλα πολλέεεες ρυθμικές κιθάρες κι έκανα άλλη μίξη και μάστερινγκ. Είπα να το μικρύνω λίγο αλλά δεν βρήκα κάποιο σημείο για να πετάξω. Δεν μου έκανε καρδιά να κόψω τίποτα....Όπως είπα να σιγήσω κάποια σημεία του πιάνου γιατί παίζει σε όλο το κομμάτι, αλλά εδώ ο Νίκος δίνει ρέστα, οπότε δεν το προσπάθησα. Τους στίχους τους εμπνεύστηκα (και ψιλοδανείστηκα...) από ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Να σου πω μια ιστορία» του Jorge Bucay, βασισμένο σ’ ένα διήγημα του G.Papini. Πιάνο: @Nikos Aravanis Φωνή και δεξιά lead κιθάρα: @gkourmoul1 Τ'άλλα: Εγώ.. Edit: Το κομμάτι αλλάχτηκε με άλλη κόπια.. Edit: No2..: Προστέθηκε σύνδεσμος του Soundcloud με άδεια κόπια.. Πιάνο, 2 "αναιμικές" ρυθμικές κιθάρες και οι φωνές. Edit: No3..: Προστέθηκε μπάσο στην πιάνο βέρσιον στο Soundcloud με κάποιες αλλαγές στην μίξη, στα εφέ και στα reverbs και αλλάχθηκε το πρωτότυπο στο mp3 αρχείο ήχου του Noiz.

Heavy metal με μπουζούκι. Θα με ενδιέφερε να ακούσω την κριτική σας. Ευχαριστώ πολύ.

Ένα τραγούδι με.... καλοκαιρινή διάθεση.

Καλά το λέει ο Νίκος (Superfunk) ότι τα τύμπανα είναι όλο το κομμάτι. Του το έστειλα χωρίς τύμπανα, έφτιαξε δικά του (ηλεκτρονικά) και μετά μίξαρα ξανά...

Μικρός Ήρωας Πες μου πάλι αν θυμάσαι την τελευταία Κυριακή. Εκείνη που έπαιζες στο πάρκο και ξεχνούσες τη ζωή. Όλα δύσκολα κι αν γίναν και αν πονάνε πιο πολύ σκέψου δυο μικρά τρενάκια που παλέψανε μαζί. Κι όσο εσύ θα μεγαλώνεις εγώ θα γίνομαι παιδί. Γιατί από εσένα, εγώ φοβάμαι πιο πολύ... Γιατί από εσένα, εγώ φοβάμαι πιο πολύ... Πες μου πάλι αν θυμάσαι τότε που έτρεμε η γη. Τα γδαρμένα γόνατα σου και το το αίμα στην πληγή. Ο ήρωας μου εσύ ήσουν Ο πιο μεγάλος στη ψυχή. Και όταν έπρεπε να παίρνεις τα έδινες όλα εσύ. όσο ο χρόνος μου περνάει σιγοκαίει το κερί. Γιατί από εσένα, εγώ θα παίρνω δύναμη ... Γιατί από εσένα, εγώ θα παίρνω δύναμη... Τώρα είσαι πια μεγάλος μόνος θέλεις να σταθείς. Έξω βρέχει, κάνει κρύο έχε το νου σου να χαρείς. Τα ποτάμια συναντιούνται στο τέλος της διαδρομής και όταν θέλουν να βρεθούνε δεν τα σταματάει κανείς. Κι όσο ο δρόμος θα στενεύει τα χέρια γίνονται αγκαλιά. Η αγάπη δεν στερεύει τελικά , γιατί η αγάπη δεν στερεύει...

Άκουγα ένα τραγούδι της Lera Lynn (το Standing On The Moon αν θυμάμαι καλά) και με ενθουσίαζε ο ήχος της βαρύτονης ηλεκτρικής. Το ύφος του ήχου ήταν λίγο country και λέω δεν κάνω μια δοκιμή να κουρδίσω την ηλεκτρακουστική αρκετά πιο χαμηλά και να τη στείλω σε ενισχυτή με ελαφρώς παραμορφωμένο ήχο να δούμε τι θα γίνει; Πέρα από το αναμενόμενο feedback το οποίο εύκολα αντιμετωπιζόταν, ο ήχος ήταν και πάλι ακουστικής. Δε θα αναφερθώ στο intonation της κιθάρας το οποίο σου σπάραζε την καρδιά και δεν υπήρχε και τρόπος βελτίωσης. Λέω δε γαμιέται βάλε παραμόρφωση. Δώσε gain, δώσε volume να καούν τα κάρβουνα, μια ζωή την έχουμε. Και παίζω την ανοιχτή μπάσα Σι. Εδώ είμαστε. Αυτό θα το κάνω τραγούδι. Οι στίχοι είναι ένα άλλο κεφάλαιο που λέω να μην αναλύσω εδώ, καθώς δε θέλω να κουράσω. Καλή ακρόαση, όλες οι γνώμες ευπρόσδεκτες και μια βρισιά ανά σχόλιο είναι επιτρεπτή, αν αυτό κρίνεται απαραίτητο.

Σε ένα παλιό track προσπαθούσα χωρίς επιτυχία να βάλω στίχους και φωνητικά εδώ και πάρα πολύ καιρό. Όταν κατάλαβα ότι αυτό ήταν αδύνατο και δεν θα γινόταν πραγματικότητα μάλλον ποτέ, σκέφτηκα τον Απόστολο @roberto30, του έστειλα το κομμάτι και αυτός έκανε τα μαγικά του και έγραψε ΚΑΙ τους στίχους ΚΑΙ τα vocal lines ΚΑΙ τα φωνητικά!!! Και ιδού λοιπόν γεννήθηκε απρόσμενα αυτό το ελαφρύ, καλοκαιρινό άσμα!