Πίνακας συμμετοχής

Παιδιά, θέλω και εγώ από το 50%, μην ξεχνιόμαστε. (Αδελφέ, σόρυ για το χιούμορ, αλλά αν σου απαντήσω σε αυτά που γράφεις, θα υπάρξει πρόβλημα).

Άντε, ας γίνει μία προσπάθεια, με αγάπη και σεβασμό: από μία συμφωνία οφελούνται και τα δύο μέρη. Αν δεν συμβαίνει αυτό, είτε η συμφωνία δε συνάπτεται, είτε δεν τηρείται. Δεν αδικείται λοιπόν, κανείς. Γράφεις ότι σου είναι άχρηστοι, ναι, σου είναι άχρηστοι αλλά και εσύ τους είσαι άχρηστος. Οπότε γιατί να υπάρχει μίσος, και φράσεις όπως "νταβατζήδες" ή "χορεύω στον τάφο τους" (άσε που δεν υπάρχει και κανένας τάφος να χορέψεις, μην αυταπατάσαι). Δηλαδή, αν εγώ είχα ένα κατάστημα δίσκων, και ερχόσουν και άφηνες τα σαραντα-τέσσερα (44) άλμπουμ σου, και πέντε μήνες μετά δεν είχαν πουληθεί, κατά τη γνώμη σου αυτός θα ήταν λόγος να αφανιστώ επαγγελματικά, και να έρθεις να πίνεις ρακές έξω από το καμμένο μου μαγαζί; Η προσωπική μου γνώμη είναι πως τρεις μήνες(3) είναι ελάχιστος χρόνος και αδικείς τον εαυτό σου και την προσπάθειά σου αν λες ότι έκρινες από αυτό το ποιος είναι άχρηστος σε ποιον. Επίσης, το Paypal είναι απολύτως αξιόπιστη υπηρεσία εκκαθάρισης πληρωμών και - φυσικά - δεν έχει κάποια σχέση ούτε με τη μουσική ούτε με τις όποιες πρακτικές των μεγαθηρίων του χώρου, οπότε για ποιο λόγο αναφέρεται στη συζήτηση; Το Τικ-Τοκ επίσης δεν έχει κάποια ειδική σχέση με τη μουσική, αλλά θα μπορούσες να φτιάχνεις μικρά βιντεάκια με το (πολύ ενδιαφέρον) γραφιστικό υλικό που χρησιμοποιείς στο artwork των άλμπουμ σου και αρκετοί θα τα άφηναν να παίξουν. Δηλαδή, βλέπω ότι μέσα από μία εντελώς αδικαιολόγητη ανυπομονησία, έχεις οδηγηθεί σε φρικωδώς λανθασμένα συμπεράσματα που είναι αδιέξοδα. Ο καθένας βέβαια μπορεί να έχει όποια γνώμη θέλει, αλλά τι ιστορία και αυτή να έχεις γνώμη που βλάπτει αποκλειστικά και μόνο εσένα;

1. Ποιοι να φύγουν; 2. Τα ράδια δεν είναι το ίδιο; Καλά κάνεις και δεν θέλεις δισκογραφική για τη δουλειά σου αλλά πρέπει να κάνεις εσυ τη δουλειά τους. Κι εγω έτσι κάνω. Και δεν μιλάμε προσωπικά αλλά για κάθε μουσικό. Πως θα πάνε όμως στα μέσα; Τα μέσα δεν είναι 1-2 και αν εξαιρέσεις τη γενιά μου και μέχρι με το ζόρι τη δική σου, που παρακολουθεί τα παραδοσιακά μέσα, απο εκει και κατω όλοι ακούν streaming. Και οι πλατφόρμες αυτες βοηθούν εσένα κι εμένα να απευθυνθούμε σε παγκόσμιο κοινό. Κοινό που δεν έχει ο οποιοσδήποτε Pepper π.χ. ο οποίος επίσης δέχεται νεες κυκλοφορίες απο δισκογραφικές ή ότι ανακαλύψει στις πλατφόρμες streaming. Διότι απευθύνεται σε μικρό ποσοστό ακροατών μιας πόλης. Βαριέμαι να γράφω Πάνο μου αλλά πρέπει να γνωρίζουμε πως λειτουργούν τα πράγματα και πως εξελίσσονται για να έχουμε τεκμηριωμένη άποψη. Ας μην είμαστε συντηρητικοί του στυλ "τίποτα δεν γίνεται οπως παλιά που ήταν ωραία". Ζουμε στο 2024. Κι αυτα που αναφέρεις υπήρξαν για ένα διάστημα. Η μουσική βιομηχανία (το να ακούμε μουσική ευρέως δηλαδή) ξεκίνησε το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνα. Είναι νέα και σε εξέλιξη. Αν παρακολουθούμε λοιπόν, μπορεί να είμαστε σε θέση σαν δημιουργοί να κάνουμε τις σωστες κινήσεις για το έργο μας.

O λόγος που το Spotify μπορεί και να κλείσει (μιας και ζει απο τα χρήματα των αρχικών επενδυτών αφου δεν έχει καταφέρει να μην έχει ζημιά κάθε χρόνο απο την ίδρυση του), είναι τα μεγάλα ποσοστά που διατηρεί στη συμφωνία τους το καρτελ των δισκογραφικών κολοσσών. Των big three. Μια είναι η Universal. Συνδυάστε τη γκρίνια των μουσικών πως πληρώνονται ψίχουλα απο το Spotify (ενω συμβαίνει το παραπάνω και πληρώνονται απο τις δισκογραφικές ΓΙΑ το Spotify) και με λίγη ορθολογική σκέψη μπορεί να καταλήξει κανείς σε κάποιο συμπέρασμα για την επικρατούσα κατάσταση και ποιος φταίει. Το ίδιο πάει να γίνει και με το Tik Tok. Βέβαια επειδή δεν είναι ανοιχτή οικονομία η κινεζική, δεν γνωρίζουμε τα οικονομικά του όπως μπορούμε να κάνουμε για το Spotify απο το χρηματιστήριο. Ας μην χτυπάμε την κούκλα που κουνιέται μπροστά μας επειδή αυτή βλέπουμε αλλά καλύτερα να συνειδητοποιήσουμε πως υπάρχει άλλος που την κουνάει. Λέω εγω.

Και η Yamaha με τα ξύλα ασχολείται