Prelude_Thiasos

3 ώρες πριν, gmoukou είπε

Μπράβο Σπύρο!

Σου εύχομαι να έχεις πάντα τέτοιες δημιουργικές συνεργασίες!

Πολύ ωραία γαλήνια ατμόσφαιρα, μυσταγωγική, με μια διακριτική γλυκιά μελαγχολία.

Το πρώτο μέρος (ας πουμε μέχρι πριν τα έγχορδα) μου έβγαλε πολύ την αίσθηση της ακρόασης μουσικής του Brian Eno (Music for airports, Thursday Afternoon Κλπ) την οποία φυσικά λατρεύω.

 

Παρόλο που απόλαυσα τη μουσική μόνη της θα ήθελα πάρα πάρα πολύ να τη παρακολουθήσω μαζί με το χορό οπότε αν φτάσει βίντεο στα χέρια σου να το μοιραστείς μαζί μας (βλέπεις δε ρωτάω, δώσε θάρρος στο χωριάτη!)

 

Φυσικά μια ανάλυση επι του έργου σου θα ήταν πολύ ευχάριστη.

 

Και πάλι μπράβο!

Γιώργο, σ΄ευχαριστώ πολύ για την ακρόαση και τα καλά σου λόγια. Είχα την τύχη να παρακολουθήσω την πρώτη πρόβα των παιδιών στο θέατρο και, δεν σου κρύβω, ήταν για μένα μια στιγμή πολύ έντονη. Ξέρεις πως είναι, να ακούς κάτι που έχεις γράψει να γεμίζει μια αίθουσα.Και η χορογραφία, τι να πω...η Αντιγόνη είναι κορυφαία χορογράφος, μακάρι να υπάρξει κάποιο βίντεο, με χαρά θα το μοιραστώ.

 Η ιδέα για πως θα έπρεπε να είναι η μουσική ήταν δικιά της. Ήθελε ένα soundscape, με χώρους και χωρίς παλμό-ήταν απόλυτη σ΄αυτό. Ήθελε επίσης αναφορές στο πρωτότυπο soundrack της ταινίας καθώς και το τελευταίο μέρος να οδηγεί στην αρχή της παράστασης όπου ακούγεται ένα συγκεκριμένο τραγούδι από την ταινία. 

Συνθετικά, βασίστηκα κυρίως στην αίσθηση των πραγμάτων-ταινίας, χορογραφίας και του  πρωτότυπου soundrack-για να φτιάξω ένα δικό μου κολάζ από αυτόνομα και αλληλοεπικαλυπτόμενα ηχητικά αντικείμενα. Το τελευταίο μέρος χρησιμοποιεί μοτιβικά και αρμονικά στοιχεία από το συγκεκριμένο κομμάτι της ταινίας, διαλυμένα σε μια ελεύθερη πολυφωνία. Επιπλέον, ιδιαίτερη φροντίδα υπήρξε και τον spatial παράγοντα, την συμπεριφορά όλων των ηχητικών αντικειμένων μέσα στον χώρο-κάτι που στην μεγάλη αίθουσα λειτούργησε, ευτυχώς, πολύ ικανοποιητικά.

Ο Eno-και από κοντά ο Fripp- είναι πάντα ένα σημείο αναφοράς, φυσικά.  

14 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Πέντε μικρές ιστορίες για το ίδιο θέμα, που τις διηγούνται διαφορετικά άτομα.

Πέντε διαφορετικές οπτικές, πέντε διαφορετικές φωνές που πραγματεύονται ένα και μόνο αντικείμενο.

Αυτή είναι η δική μου εικόνα.

 

Μου άρεσε πολύ.

 

Θα ήθελα όμως να δώσεις περισσότερες λεπτομέρειες για πολλά πράγματα όπως ...

 

Που το έγραψες, όργανα/εξοπλισμό που χρησικοποίησες.

Επίσης από που είναι οι ήχοι που ακούγονται, οι φωνές, κλπ.

Ένα άλλο, είναι τι ρόλο παίζουν κάποια background κρουστά που ακούγονται, δημιουργώντας κάτι σαν ένα δεύτερο επίπεδο προσοχής.

Πώς το σκέφτηκες/συνέλαβες, αισθητικά.

Στην πραγματικότητα, τα μέρη που εντόπισες αντιστοιχούν σε διαφορετικές ομάδες χορευτών.

 Η ηχογράφηση έγινε εκεί που γίνεται πάντα, στο σπίτι μου.   Όλα έχουν παιχτεί από μένα-υπάρχουν δύο κανάλια κιθάρας με extended techniques, 5-6 κανάλια με ebow, όλοι οι υπόλοιποι ήχοι είναι παιγμένοι με το guitar synth ( διάφορα samples), εκτός των φωνών-αυτός είμαι εγώ. Η χρήση όλων των ήχων-κρουστών ή μη- έχει να κάνει με την δημιουργία συγκεκριμένων υφών και δεν είναι ρυθμική, καθώς, όπως είπα και πιο πάνω, υπήρχε ρητή οδηγία για την αποφυγή παλμού. Το πήγα λίγο παραπέρα και αυτό που επιδίωξα είναι να μην υπάρχει τίποτα που να θυμίζει θέμα, τίποτα το αξιομνημόνευτο-παρά μόνο η εντύπωση πως ίσως υπάρχει. Δηλαδή,να δημιουργείται μια αίσθηση χωρίς να μπορείς εκ των υστέρων να πεις τι ακριβώς την δημιουργεί. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός. 

@dimsonic Ευχαριστώ, Δημήτρη. Και ναι, έχεις δίκιο, το ευχαριστήθηκα δεόντως.   

4 λεπτά πριν, dimsonic είπε

btw πόσο καιρό σου πήρε?

Δύο μέρες. Στο τέλος της δεύτερης, λίγο πριν τελειώσω, Blue Screen Of Death-μιλήσαμε εδώ γι΄αυτό. Ύστερα το ξαναέκανα από την αρχή, σε μία μέρα. Μιλάμε, φυσικά, για μία μέρα/όλη μέρα.

56 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

.Να υποθέσω ότι αυτό ήταν το αρχείο που δεν σου άνοιγε στο sonar?

Ναι...